Το ΚΚΕ μπλόκαρε απεργία διαρκείας στο δημόσιο και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η λοιπή εξωκοινοβουλευτική αριστερά πηδάει από τα σύννεφα

Έχουμε υποστηρίξει με όσα επιχειρήματα μπορεί να επιστρατεύσει ένας λογικός νούς, ότι το ΚΚΕ που εμείς το χαρακτηρίζουμε "κόμμα - επιχείρηση" με τον κωδικό "ΠΕΡΙΣΣΟΣ Α.Ε." είναι η πιό βαθιά και σταθερή δύναμη του καπιταλιστικού καθεστώτος στη χώρα.

Δεν μας χρειάζεται να ανατρέξουμε στο '44, ούτε στο '74 για να αναζητήσουμε τις συμφωνίες που έχει συνάψει με τους διεθνείς καπιταλιστές και τους εγχώριους αστούς συμμάχους τους.

Μας αρκεί να αναλογιστούμε την πρακτική του των τελευταίων τουλάχιστον τριών ετών για να πούμε με κάθε βεβαιότητα πως χωρίς το ΚΚΕ και την καθεστωτική του προπαγάνδα, την συκοφαντική του επιμονή εις βάρος της αριστεράς και την σταθερή υπονόμευση από μεριάς του, της ενωμένης αντίστασης του ελληνικού λαού , οι κυβερνήσεις των μνημονίων θα είχαν πέσει από την Άνοιξη του 2010.

Γράψαμε στις 30 Απριλίου 2012 μπροστά στις εκλογές του Μαϊου, ένα άρθρο με τίτλο: "Ας τελειώνουμε με τις «ονειροφαντασίες». Η Αριστερά δεν μπορεί να «βάλει στο χέρι το ΚΚΕ» γιατί, εδώ και δεκαετίες, έχουν προλάβει και το έχουν ήδη βάλει στο χέρι οι δυνάμεις του Αστικού Καθεστώτος"

Δεν υπάρχει προηγούμενο στην πολιτική ιστορία της χώρας, κόμμα φερόμενο ως κομμουνιστικό να ανοίγει τέτοιο μέτωπο στήριξης των φιλελεύθερων εγκληματικών πολιτικών δυνάμεων εις βάρος των δυνάμεων της αριστεράς, καθιστώντας αυτές και όχι τις αστικές δυνάμεις αντίπαλο πρώτης γραμμής. 

Το τρομακτικό της στρατηγικής του ΚΚΕ είναι πως η πολεμική αυτή απέναντι στην αριστερά αλλά και ενάντια στο σύνολο του ελληνικού λαού που αγωνιζόταν στις πλατείες όλης της χώρας για να ρίξει την κυβέρνηση Παπανδρέου, ήταν πως στήριζε ανοιχτά το Αστικό Καθεστώς στην πιό εγκληματική του φάση μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, τη στιγμή ακριβώς που όλες οι εργατικές νίκες των τελευταίων αιώνων παίρνονταν πίσω σε μια νύχτα και η κοινωνία έδινε κυριολεκτικά τη μάχη της ύπαρξής της.

Αντίθετα όμως από τους ψηφοφόρους του κόμματος του περισσού, οι αστικές δυνάμεις δεν παίζουν  με τις εκλογές. 170.556 ρεμάλια έδωσαν τη δύναμη στο Σαμαρά να ολοκληρώσει τον αφανισμό των εργαζομένων και την τελική εκποίηση της χώρας στις διεθνείς ελίτ του κεφαλαίου, και θα αρκούσαν 85.278 ψήφοι (1,38%) για να ανακοπεί η τρικομματική χούντα που έχουμε απέναντί μας σήμερα.

Παρ' όλα αυτά, οι ηγεσίες της αριστεράς μοιάζουν σαν υπνωτισμένες από την αίγλη του "ιστορικού κόμματος" και δεν εννοούν να αντιληφθούν αυτά που λέει και κάνει τόσα χρόνια το ΚΚΕ στο μαζικό κίνημα, στους συλλόγους, στα σωματεία,  στις γειτονιές, στις διαδηλώσεις. Ακραία συνθηματολογία ώστε να μην αφήσει δίαυλο συννενόησης και σύμπραξης με κανέναν και, ταυτόχρονα, καταγγελία των αριστερών δυνάμεων για υποχωρητικότητα και άρνηση συμπόρευσης με τα ακατάληπτα πλαίσια αγώνα που περιφέρει, σαν ψυχοπαθής, με αδιαπραγμάτευτη εμμονή όπου βρεθεί και σταθεί.

Διάσπαση του κινήματος, ηττοπάθεια και απόγνωση της κοινωνίας. Αυτή είναι η σχεδιασμένη αποστολή του ΚΚΕ. Κι όποιος αρνείται να το πάρει χαμπάρι, βάζει θέλοντας και μή, πλάτη στα σχέδιά του!

Πάμε λοιπόν στο προκείμενο. Διαβάστε εδώ πώς το ΚΚΕ ψηφίζει μαζί με την ΠΑΣK ενάντια σε απεργία διαρκείας, και η δήθεν άκρα αριστερά πέφτει από τα σύννεφα και κλαίει με μαύρο δάκρυ!

Όσα συνέβησαν χτες 25/10 στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ μας αφορούν όλους και όλες! – Η πρόταση των Παρεμβάσεων στην ΑΔΕΔΥ.

• Τι πρότειναν οι Παρεμβάσεις στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ
• Πώς πάρθηκε η απόφαση για 24ωρη απεργία 

Σε μια συγκυρία με ανοιχτή κυβερνητική αστάθεια, η οποία –παρά τους θεατρινισμούς– στην πραγματικότητα αποδεικνύει και το φόβο που υπάρχει στο κυβερνητικό στρατόπεδο για τη λαϊκή οργή και την αντίσταση των εργαζόμενων, θα περίμενε κανείς το συνδικαλιστικό κίνημα να βγει μπροστά, ακριβώς αυτή τη στιγμή, και να καλέσει όλες τις κοινωνικές δυνάμεις για να τη μετατρέψει σε πραγματική πολιτική κρίση. Τώρα είναι η ώρα για να δώσουμε αγώνες όχι απλώς αποφασιστικούς αλλά νικηφόρους, για να απαλλαγούμε από αυτή την κυβέρνηση, την Τρόικα, την ΕΕ και το ΔΝΤ και την πολιτική τους.

Αντ’ αυτού, η εισήγηση της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ ήταν «μία από τα ίδια», με μια γενική 24ωρη απεργία στις 9 Νοέμβρη, πολύμορφες δράσεις, συναυλία και άλλη μία απεργία την ημέρα πανευρωπαίκής δράσης στις 14 Νοέμβρη (δηλαδή μετά την ψήφιση των μέτρων). Για άλλη μια φορά πρότειναν κινητοποιήσεις που δεν εντάσσονται σε κανένα σχέδιο ανατροπής των μέτρων και όχι απλώς πολιτικής διαμαρτυρίας.

Είναι προφανές πόσο μακριά από τις αγωνίες, τις ανάγκες και τις διαθέσεις της κοινωνικής πλειοψηφίας βρίσκονται οι προτάσεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Αλλά και η ηγεσία της Αυτόνομης Παρέμβασης, που πρότεινε απογευματινή αντιφασιστική συναυλία στις 28 Οκτώβρη (όταν υπάρχουν ήδη καλέσματα συλλόγων και συλλογικοτήτων για παρέμβαση στις παρελάσεις), 48ωρη απεργία στις 8-9/11 και παρέθεσε αποσπασματικές κινηματικές δράσεις διαφόρων χώρων για να στηριχτούν από την ΑΔΕΔΥ, δεν φαίνεται να αφίσταται από τη λογική ότι τα μέτρα θα περάσουν ούτως ή άλλως.

Στην πορεία της συζήτησης, όμως, έγινε σαφές ότι η άνευρη πρόταση της Εκτελεστικής Επιτροπής δεν εξέφραζε ούτε καν κάποια από τα στελέχη των ίδιων των παρατάξεων που την παρουσίασαν! Η πίεση των εργαζόμενων για κινητοποιήσεις που θα έχουν πραγματικό περιεχόμενο ανατροπής, αποφάσεις σωματείων και Ομοσπονδιών που έχουν ήδη παρθεί, αλλά και η πρόταση των Παρεμβάσεων για γενική πολιτική απεργία διαρκείας (βλ. συνημμένο), η οποία για πρώτη φορά πήρε 10 ψήφους (ενώ οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων είναι μόνο 4), τροποποίησαν τα πράγματα. Τελικά και η ΔΑΚΕ (αποδεκατισμένη, καθώς περισσότερα από τα μισά στελέχη της είχαν αποχωρήσει ήδη για να μην κληθούν να ψηφίσουν τίποτα…) διαφοροποιήθηκε από το πλαίσιο της ΕΕ καιπρότεινε να αποφασιστεί απεργία για όλες τις μέρες που τα νέα μέτρα θα συζητιούνται στη Βουλή, καθώς και καταλήψεις στους χώρους δουλειάς με κάλυψη από την ΑΔΕΔΥ. Η ΠΑΣΚΕ σε πανικό υπαναχώρησε στην πρόταση να μην ψηφιστεί τίποτα πέρα από εξουσιοδότηση στην ΕΕ για να αποφασίσει, ενώ ο Γραμματέας της (ως άλλος κυβερνητικός εκπρόσωπος) απείλησε όσους συμμετέχουν σε κινηματικές διαδικασίες στις παρελάσεις.

Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις-Κινήσεις και η Αυτόνομη Παρέμβαση αποφάσισαν τελικά να στηρίξουν και την πρόταση της ΔΑΚΕ, προκειμένου να ψηφιστεί μια κινητοποίηση που θα δίνει στίγμα απεργιακού αγώνα που όντως βάζει στο στόχαστρο την ψήφιση των μέτρων. Εκείνη τη στιγμή, ανέλπιστος σύμμαχος στην ΠΑΣΚΕ εμφανίστηκε το ΠΑΜΕ!

Με μεγάλα (και κούφια, όπως αποδείχτηκε) λόγια για το πολιτικό πλαίσιο και μια απίστευτης έντασης ρητορική απέναντι στις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, και δη των Παρεμβάσεων επειδή είχαν πρόταση για απεργία διαρκείας, αλλά και σε αντίθεση με τα όσα έλεγαν εδώ και δύο χρόνια για αποφασιστικούς αγώνες, μάς πληροφόρησαν ότι τα μέτρα θα περάσουν ούτως ή άλλως (!), και ζήτησαν να μην ψηφιστεί καμία άλλη απεργία εκτός από την 24ωρη στις 9/11, αλλά να ξεκινήσουν κλαδικοί αγώνες που θα μπλοκάρουν τα μέτρα στην πράξη μετά από την ψήφισή τους! Ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ έφτασε στο σημείο να επικαλείται την ετυμηγορία της ΓΣΕΕ (αν δεν συμφωνήσει και η ΓΣΕΕ να μην βάλουμε απεργία στις 14-11), να υπερηφανεύεται ότι η απεργία στις 18 Οκτώβρη ήταν πρόταση του ΠΑΜΕ που υπερψηφίστηκε από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, να μας ενημερώνει ότι δεν έχει σημασία η μορφή του αγώνα, αλλά ποιος τον καθοδηγεί. Τέλος, έφτασε να υπερασπιστεί τις μεμονωμένες 24ωρες απεργίες, τις οποίες η πλειονότητα των εργαζόμενων θεωρεί ντουφεκιές στον αέρα, λέγοντας ότι «και οι 26 μέρες απεργίας που έχουμε κάνει τα δύο τελευταία χρόνια είναι απεργία διαρκείας».

Ο κατήφορος αυτός δεν τελείωσε παρά με την υπερψήφιση, μαζί με την ΠΑΣΚΕ, του πλαισίου της ΕΕ, που πήρε 24 ψήφους, ενώ η πρόταση για απεργία όσες μέρες θα είναι το νομοσχέδιο με τα μέτρα στη Βουλή, που υπερψήφισαν όλοι οι άλλοι, πήρε 19 ψήφους. Είναι προφανές ότι οι 7 παρόντες ψήφοι του ΠΑΜΕ έκριναν τελικά το να μην πάρει η ΑΔΕΔΥ απόφαση για οτιδήποτε άλλο πέρα από μια 24ωρη απεργία!

Το χειρότερο είναι ότι το ΠΑΜΕ, μαζί με την ΠΑΣΚΕ, πρωταγωνίστησαν στη λογική πως «ότι και να κάνουμε τα μέτρα θα περάσουν». Οπότε τι; Να κρατήσουμε δυνάμεις για μετά; Για πότε; Για όταν θα έχει καταστεί πλήρης η φτωχοποίηση όλων μας και η ανεργία θα έχει ξεπεράσει το 1/3 του ενεργού πληθυσμού; Είναι πραγματικά κρίμα οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, που έχουν βοηθήσει σε μεγάλους κλαδικούς αγώνες, που εκπροσωπούν εργαζομένους που πραγματικά έχουν παλέψει στους χώρους τους, να στρέφονται σε μια λογική φόβου προς τη δυνατότητα του μαζικού κινήματος πραγματικά να αποτρέψει τα μέτρα, την κυβέρνηση και την Τρόικα.

Η συνέχεια θα γραφτεί στις συνελεύσεις και στους δρόμους. Έχουμε μεγάλη ευθύνη όλοι και όλες μας, μέσα στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στους χώρους ανεργίας, να ξεκινήσει ένας μαζικός και αποφασιστικός αγώνας ΠΡΙΝ την ψήφιση των μέτρων, για να μην κατατεθούν και να μην ψηφιστούν και για να απαλλαγούμε από αυτή την καταστροφική πολιτική.

Οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων-Κινήσεων στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ:

Δέσποινα Κουτσούμπα, Θανάσης Τσιριγώτης, Ηλίας Σμήλιος, Γιάννης Λαθήρας

Διαβάστε την πρόταση των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων-Κινήσεων στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ:

ΠΡΟΤΑΣΗ

των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ προς το Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ (25/10/2012)

ΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ

Για να μην περάσουν τα νέα μέτρα κυβέρνησης-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ.  και να καταργηθούν μνημόνια-δανειακή σύμβαση-εφαρμοστικοί νόμοι!

Για τη Διαγραφή του Χρέους!

Για το μισθό, τη δουλειά, τα εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά μας δικαιώματα!

Για να ξαναπάρουμε πίσω αυτά που μας κλέψανε!

ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, με τη μορφή 48ωρων  επαναλαμβανόμενων από την Τετάρτη 31/10, αφού τα μέτρα ήδη εξαγγέλθηκαν και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να κατατεθούν στη Βουλή και να ψηφιστούν

-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ υπουργείων, δήμων και κεντρικών υπηρεσιών

-ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ σε όλες τις μεγάλες πόλεις

-ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΛΑΪΚΗ-ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ, με μορφή, στόχους και περιεχόμενο που αποτυπώνονται στο σύνθημα: «Δε φεύγουμε, αν δε φύγουν αυτοί με τα μνημόνια και το χρέος τους!».

Στην πορεία για τη Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας

α) καλούμε συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων για να αποφασίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι την οργάνωση του αγώνα τους

β) απευθύνουμε την πρόταση στη ΓΣΕΕ, τις Ομοσπονδίες και τα σωματεία του ιδιωτικού  τομέα, τις επαγγελματικές και συνταξιουχικές οργανώσεις, τους φοιτητικούς συλλόγους και τις τοπικές-κοινωνικές συλλογικότητες

γ) καλούμε όλο το λαό σε εργατικές-λαϊκές-αντιφασιστικές διαδηλώσεις στις παρελάσεις 27ης και 28ης Οκτωβρίου

δ) οργανώνουμε σε όλες τις μεγάλες πόλεις καταλήψεις δημόσιων κτιρίων-υπηρεσιών, αποκλεισμούς και απογευματινά συλλαλητήρια με βάση το διακλαδικό συντονισμό και αποφάσεις Γεν. Συνελεύσεων πρωτοβάθμιων Σωματείων και Ομοσπονδιών.

Πηγή: Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις Εκπαιδευτικών Δ.Ε.