Με 24ωρες Επαναλαμβανόμενες Απεργίες των Ενώσεων Τεχνικών Κρατικής και Ιδιωτικής Τηλεόρασης μπορούμε να μπλοκάρουμε την προπαγανδιστική μηχανή του ολοκληρωτικού πολέμου ενάντια στην κοινωνία

Οι καθημερινές πλέον επιθέσεις ενάντια στην ελευθερία του τύπου από ένα καθεστώς σε κατάσταση πραγματικού αμόκ, αποδεικνύει τη σημασία που αποδίδει η τρικομματική χούντα Σαμαρά στη χειραγώγιση της κοινωνίας μέσω της διαρκούς πλύσης εγκεφάλου που πραγματοποιούν εδώ και τρία χρόνια τα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας και κυρίως τα Τηλεοπτικά Κανάλια, κρατικά και ιδιωτικά.

Κρατικό Παράρτημα της Υπηρεσίας Μαζικής Προπαγάνδας της κυβέρνησης και εμπροσθοφυλακή της παρατεταμένης και ολοκληρωτικής επίθεσης κατά του λαού και της χώρας, το εντεταλμένο σώμα των καθημερινών "διαμορφωτών της κοινής γνώμης", η συμμορία του δημοσιογραφικού υποκόσμου των κεντρικών δελτίων ειδήσεων των καναλιών, και των κάθε είδους δημοσιογραφικών ενημερωτικών δήθεν εκπομπών, αποτελεί το άοπλο αλλά δολοφονικό για την συνείδηση και την κριτική σκέψη πολεμικό σώμα του καθεστώτος.

Οι δημοσιογραφικές ενώσεις, παρά τις επίμονες και με αυτοθυσία πολλές φορές προσπάθειες των συνδικαλιστικών τους οργάνων των εκπροσώπων τους και των χιλιάδων δημοσιογράφων που αντιστέκονται με κάθε τρόπο, αποδείχνονται ωστόσο ασθενικές απέναντι στις απαιτήσεις της μάχης της ενημέρωσης όσο και των απεργιακών αγώνων. 

Κι αυτό, όχι μόνο εξ αιτίας του γεγονότος ότι  η εξαγορά συνειδήσεων και ο φόβος της ανεργίας είναι πάντα ένα ακαταμάχητο όπλο στα χέρια των επιχειρηματιών που νέμονται τις συχνότητες ή τον έντυπο τύπο ωστε οι δημοσιογράφοι να μετράνε τα λόγια που λένε και κυρίως τα λόγια που δεν λένε, να μετέχουν ή να μην μετέχουν σε μια απεργία ανάλογα με τη δυνατότητά τους  να  αντέξουν τις πραγματικές συνέπειες των συστηματικών εργοδοτικών εκβιασμών.

Ο κρισιμότερος λόγος για τον οποίο η δημοσιογραφική πράξη της έκφρασης γνώμης καθίσταται ανεπαρκές μέσο απέναντι στο σύστημα των εκδοτικών και τηλεοπτικών επιχειρήσεων, είναι πως η ίδια η φύση των μαζικών μέσων ενημέρωσης είναι δομημένη με στόχο την κοινωνική χειραγώγηση και όχι την ελεύθερη διαμόρφωση γνώμης. 

Σαν καπιταλιστικές επιχειρήσεις είναι δομημένες συγκεντρωτικά και ιεραρχικά με τρόπο ώστε η διεύθυνση, ο αρχισυντάκτης ή ο κεντρικός παρουσιαστής να είναι η μοναδική φωνή του μέσου ολόκληρου. Λες και δεκάδες θεματικές σελίδες τυπώνονται ή δεκάδες εκπομπές κατασκευάζονται μόνο και μόνο σαν κράχτης ώστε να απευθυνθεί το κεντρικό πρόσωπο και η κεντρική άποψη στο συγκεντρωμένο κοινό.

Ειδικότερα στα τηλεοπτικά μέσα με την τεράστια ψυχονοητική τους διεισδητικότητα, μια χούφτα ανθρώπων του καθεστώτος επιφορτισμένοι με την καθημερινή δόση προπαγάνδας, αυτοί που ονομάζονται κατ' ευφημισμό "παρουσιαστές των κεντρικών δελτίων ειδήσεων" υποστηρίζονται για να πραγματοποιήσουν τον πόλεμο που διεξάγουν ενάντια στην κοινωνία, από δεκάδες τεχνικούς κάθε ειδικότητας που χωρίς αυτούς ούτε μία διεστραμμένη σκέψη, ούτε μία διαβρωτική εικόνα δεν θα μπορούσε να φτάσει στους, κατά βάση, ανυπεράσπιστους αλλά οπωσδήποτε ευάλωτους θεατές.

Η σκέψη μας λοιπόν, σκέψη που απευθύνουμε στους τεχνικούς της τηλεόρασης είναι η ακόλουθη.

Αν ο λόγος μας δεν μπορεί να ξεπεράσει τα εμπόδια που ορθώνει ο αντίπαλος τότε, ίσως η απάντηση να είναι, να τον κάνουμε κι εμείς με τη σειρά μας να σωπάσει. 

Αφού δεν μας επιτρέπεται να μιλήσουμε δεν θα μιλάει πλέον κανείς.

Να κηρυχθεί απεργία διαρκείας στο χώρο των τεχνικών της τηλεόρασης, κρατικής και ιδιωτικής.

Απεργία πολιτική, με δήλωση την άρνηση εκτέλεσης τεχνικού έργου υποστήριξης της συστηματικής καθεστωτικής προπαγάνδας, απεργία έμπρακτης διαμαρτυρίας και αντίστασης στο διευρυνόμενο κύμα τρομοκρατίας, διώξεων, απολύσεων και φίμωσης της ελευθερίας του τύπου, και αίτημα την παραίτηση της κυβέρνησης και την άμεση διενέργεια εκλογών.

Το απεργιακό ταμείο θα το χρηματοδοτήσει ολόκληρη η αγωνιζόμενη κοινωνία από το υστέρημά της και η αλήθεια θα εξακολουθήσει όπως πάντα να διαδίδεται στους δρόμους από στόμα σε στόμα!

Τώρα είναι η στιγμή. 

Να μετεξελιχθεί η απεργία της ΕΡΤ σε απεργία διαρκείας σε όλους τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς. 

Στη σιωπή αντιταχθήκαμε με τη δύναμη της φωνής. Τώρα, ας δοκιμάσουμε τη δύναμη της σιγής.

(Ένα ακόμα ουτοπικό άρθρο από τη συλλογή ευσεβών πόθων με τίτλο: Άσ' τα όλα όπως είναι και μην αλλάξεις τίποτα).