Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Με αφορμή το προωθούμενο "αντιρατσιστικό" νομοσχέδιο, ένα κείμενο του Λέων Τρότσκυ (1936) για το ζήτημα της στάσης μας απέναντι στα κυβερνητικά μέτρα που υποτίθεται στοχεύουν ενάντια στο φασισμό

Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο που περιλαμβάνεται στην παλαιότερή μας ανάρτηση :
ΒΟΝΑΠΑΡΤΙΣΜΟΣ, ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΦΑΣΙΣΜΟΣ Δύο κείμενα του Λέων Τρότσκυ - 1934 - 36 

Οι εξελίξεις σχετικά με το "αντιρατσιστικό" νομοσχέδιο που προωθούν αυτές τις μέρες στη βουλή οι ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ καθιστούν τις σκέψεις του Τρότσκυ πάνω στο ζήτημα επικίνδυνα επίκαιρες.


Το παρακάτω κείμενο είναι σχεδόν άγνωστο στην Ελλάδα και εξαιρετικά περιφρονημένο από τους ίδιους τους Τροτσκιστές παγκοσμίως. Διόλου περίεργο σε μια εποχή που η πλειοψηφία της αριστεράς, ακόμη και οι τροτσκιστικής αναφοράς οργανώσεις, πάσχουν από λεγκαλιστικές αυταπάτες, νομιμοφροσύνης απέναντι στις ακροδεξιές και φασιστικές ομάδες, ζητιανεύοντας από το αστικό κράτος να κάνει την δουλειά τους και καλώντας σε έναν «αφηρημένο αντιφασισμό».

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

ΙΟΣ : Η "Κρυπτεία" του κυρίου Γενικού





















ΤΙ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΜΕ ΤΟΝ Π. ΜΠΑΛΤΑΚΟ;

 ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ:
  Τάσος Κωστόπουλος, Αντα Ψαρρά, Δημήτρης Ψαρράς 

Δεν είναι μόνο η μανιάτικη καταγωγή που ενώνει τον συνεργάτη του πρωθυπουργού Π. Μπαλτάκο με τον χρυσαυγίτη Ν. Μιχαλολιάκο. Τους συνδέει και η λατρεία ενός δολοφονικού εθίμου της αρχαίας Σπάρτης που ο ένας το υμνεί και ο άλλος το εφαρμόζει

Τελικά ποιος είναι αυτός ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης; Για ποιο λόγο έχει ορθώσει το πολιτικό του ανάστημα απέναντι στις απέλπιδες προσπάθειες του κ. Ρουπακιώτη να καταθέσει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το οποίο στο κάτω κάτω της γραφής δεν είναι παρά η καθυστερημένη υλοποίηση μιας ανειλημμένης υποχρέωσης της ελληνικής πολιτείας; Ποιο είναι αυτό το μη εκλεγμένο πολιτικό στέλεχος, το οποίο μπορεί να επιλέγει αν «χρειάζεται» ή «δεν χρειάζεται» να προσαρμοστεί η ελληνική έννομη τάξη σε μια απόφαση-πλαίσιο της Επιτροπής της Ε.Ε., παρά το γεγονός ότι η κοινωνική πραγματικότητα βοά και το ρατσιστικό έγκλημα έχει γίνει καθημερινή πραγματικότητα για τις γειτονιές των μεγάλων πόλεων;

Είναι βέβαια γνωστό ότι τη δύναμή του ο κ. Παναγιώτης Μπαλτάκος την αντλεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, με τον οποίο τον συνδέει παλιά στενή πολιτική συνεργασία. Εξίσου γνωστό είναι ότι στο άμεσο περιβάλλον του κ. Σαμαρά βρίσκονται από την εποχή ακόμα της «Πολιτικής Ανοιξης» άτομα με ανοιχτά ακροδεξιές απόψεις, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση εκείνη του Σάββα Χατζηπαρασκευά, εκδότη της φιλοχουντικής και ρατσιστικής εφημερίδας «Στόχος», και φυσικά τα στελέχη του ΛΑΟΣ (Βορίδης, Γεωργιάδης), τα οποία ήδη δίνουν τον δικό τους τόνο στην κυβερνητική παράταξη με την άνεση που τους παρέχει η ευλογία της ηγεσίας.

Αλλά αυτό που έχει ενδιαφέρον στην περίπτωση του κ. Μπαλτάκου είναι ότι πρόκειται για έναν λόγιο. Δεν είναι απλώς ένας άνθρωπος του προσωπικού μηχανισμού του κ. Σαμαρά. Ενδιαφέρεται για την αρχαία Ιστορία και ειδικά για τη Σπάρτη, χάρη στη μανιάτικη καταγωγή του. Από το 2004 έχει γράψει μάλιστα δύο ιστορικά μυθιστορήματα, με κυκλοφοριακή επιτυχία και αρκετά θετικές βιβλιοκρισίες.

Πώς συνδυάζεται ο συγγραφέας και ιστορικός ερευνητής με τον άνθρωπο που έδιωξε κακήν κακώς από το γραφείο του την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, δηλώνοντας ρητά ότι δεν τον ενδιαφέρουν ούτε τα ανθρώπινα δικαιώματα ούτε η Επιτροπή; Την απάντηση θα τη βρούμε διαβάζοντας αυτές ακριβώς τις λογοτεχνικές απόπειρες του κ. Μπαλτάκου.

ΣΧΕΔΙΟ Βήτα, ή μήπως ΣΧΕΔΙΟ Venus; Εμπρός για έναν μεταμφιεσμένο Αντικαπιταλιστικό Νεοφιλελευθερισμό !

























Παρακολουθούμε, θέλοντας και μή, το τελευταίο διάστημα από τα ισχυρότερα ιδιωτικά - επιχειρηματικά - τηλεοπτικά κανάλια της χώρας και τις ιστοσελίδες τους όπως και τον αστικό διαπλεκόμενο τύπο αλλά και ορισμένες αριστερές ιστοσελίδες μια ιδιαίτερη επιμονή στη δημοσιότητα και την προβολή ενός νεοϊδρυθέντος κόμματος αποκαλούμενου "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα" και του μονότονα μοναδικού επανεμφανιζόμενου εκπροσώπου του, του γνωστού μας από τα παλιά, μονίμως επικεφαλή διαφόρων "καινοτόμων" εγχειρημάτων, του (μή με λέτε επικεφαλή, εμείς δεν έχουμε επικεφαλείς) Αλέκου Αλαβάνου.

Να πούμε την αλήθεια, αποφύγαμε όλο το προηγούμενο διάστημα να ασχοληθούμε με τις νέες "λογοτεχνικές" αναζητήσεις του ανωτέρω (μη με λέτε επικεφαλή), και της παρέας του, θεωρώντας τα "ΣΧΕΔΙΑ" του γραφικά, απλοϊκά στα όρια της γελοιότητας και επιπλέον μηδενικής επιρροής στους σκεπτόμενους ανθρώπους της αριστεράς όπως αποδείκνυε εξ άλλου και η περιθωριοποίησή του από κάθε πολιτική συμμαχία την οποία προσπάθησε να συγκροτήσει ή να διεμβολίσει το προηγούμενο διάστημα.

Αυτό που μας ξεκούνησε ωστόσο να παρακολουθήσουμε τα τελευταία του ανδραγαθήματα, δεν ήταν τόσο η προκλητική δημοσιότητα και ασυλία που απολαμβάνει ο (μη με λέτε επικεφαλή) από τα επιχειρηματικά κανάλια που φυσικά έχουν τους λόγους τους (και το έχουν τα τελευταία χρόνια επαναλάβει πολλές φορές με διάφορα πολιτικά μορφώματα που από κεί που δεν τα ήξερε ούτε η μάνα τους τα κατέστησαν ρυθμιστικές δυνάμεις στο αστικό πολιτικό σκηνικό). Ούτε και αυτό το γεγονός οτι έχουν φτάσει ακόμη και να μετέρχονται μεθόδους ανοιχτής δημοσκοπικής παραπλάνησης και εξαπάτησης της κοινωνίας σχετικά με την πολιτική τους επιρροή σε συνεργασία με διάφορα κακόφημα "Δ"ημοσιογραφικά διαδικτυακά κέντρα.

Αυτό που μας ενεργοποίησε κυρίως είναι το γεγονός οτι διαπιστώσαμε μια αντινομική (χωρίς λογική συνοχή) μετάλλαξη σχετικά με όλες τις προηγούμενες μεταμορφώσεις αυτής της παρέας, που το παρατηρούμε στην ίδια την αυτοπαρουσίαση αυτού του νέου μορφώματος, στην πολιτική σύνθεση των "στελεχών" του και κυρίως στην ιδιαίτερα αμφίσημη δομή του πολιτικού του προτάγματος όπως την διαβάσαμε στα ντοκουμέντα από την πρόσφατη ιδρυτική συνδιάσκεψη του "ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα" που δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα που "κληρονόμησε" από την μόλις προηγούμενη πολιτική του "παρακαταθήκη", αυτή του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής (Μ.Α.Α). 

Και αυτή μας την εικόνα θέλουμε να μοιραστούμε με τον κόσμο της αριστεράς που ενδεχομένως παρακολουθεί ίσως με ελπίδα το νέο σόου "τρελάντε τους όλους" από τον θίασο του ψυχοδράματος "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα". Πάμε λοιπόν.

Καλώς ορίσατε στον κόσμο της παραπλάνησης

Ας ξεκινήσουμε από ένα πρόσφατο σχόλιο που διαβάσαμε στο site του Μ.Α.Α., σχόλιο που συνόδευε την ανάρτηση - αναδημοσίευση άρθρου ενός άλλου μεγάλου "αριστερού" νεοφιλελεύθερου κήρυκα, του Γ. Βότση στην εφημερίδα "ελευθεροτυπία" 25.5.2013, με τον εύγλωτα φιλοσυριζικό τίτλο: "Συνιστώσες" και επανάσταση κρατικοδίαιτη

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Μετά την ήττα

Αναδημοσιεύουμε από: Εντροπία Πέμπτη, 23 Μαΐου 2013

Ύστερα από την πανωλεθρία των Αθηναίων
στους Αιγός ποταμούς
και λίγο αργότερα
μετά την τελική μας ήττα
..........
Τώρα βαριά σιωπή στην αγορά και κατήφεια
κι η ασυδοσία των Τριάντα Τυράννων
Τα πάντα γίνονταν ερήμην μας
-και τα πιο δικά μας -
χωρίς την δυνατότητα μιας έστω τυπικής
διαμαρτυρίας
Στη φωτιά τα χαρτιά και τα βιβλία
..........
Γι’ αυτό
καλά είναι εδώ, - μπορεί και ν’ αποχτήσουμε μια νέα επαφή
με τη φύση
κοιτώντας πίσω από το σύρμα ένα κομμάτι θάλασσα
..........
 Γιάννης Ρίτσος: Μετά την ήττα

Επιστροφή στην κανονικότητα…



Οι πανελλαδικές εξετάσεις διεξάγονται κανονικά!
  

Μετά από μια σύντομη διακινδύνευση, το κορυφαίο φετίχ του εκπαιδευτικού συστήματος αναστηλώθηκε στην προτέρα θέση



Η τάξη βασιλεύει…
Και η απογοήτευση –όχι μόνο των καθηγητών αλλά και όσων αναγνώρισαν σ’ αυτή την απεργία το ενδεχόμενο ενός ελληνικού Μάη – παραμένει σαν σκοτεινό μετέωρο. 

Ο Μάης μαράθηκε πριν ανθίσει.

Ο πολιτικός λόγος έχει χαθεί μέσα στον κουρνιαχτό που σηκώνουν οι χειμαρρώδεις εκρήξεις του θυμικού, η ρητορεία του αριστερίστικου βολονταρισμού, οι νερόβραστες συριζέικες αναλύσεις για επικοινωνιακές αδυναμίες και η ασάλευτη γοητεία της νεκρικής ακαμψίας του ΚΚΕ. Διαφορετικές φωνές πάνω στην ίδια πιστή: Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τις επιθυμίες μας τόσο το χειρότερο γι αυτήν.
 
Καλά το είχε καταλάβει ο θειος Μπρεχτ:
Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετε.
……….
… μιας κι οι καιροί
όπως έχω ακούσει είναι ανασφαλείς,
τους ηγέτες σου έχεις, που σου λένε ακριβώς
τι έχεις να κάνεις για να πας καλά.
Έχουνε μαθητέψει πλάι σε κείνους
που ξέρουν τις αλήθειες που ισχύουνε
για όλους τους καιρούς
μα και τις συνταγές που πάντα βοηθάνε.
Αν όμως θέλουμε κάτι να σώσουμε, «κάποιες φωλιές νερού να συντηρήσουμε μέσα στις φλόγες» θα πρέπει με νηφαλιότητα και κυρίως ειλικρίνεια να διαβάσουμε ξανά αυτό το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. 


Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο "διπλός δεσμός" στην υπόθεση της απεργίας των καθηγητών



















Μπορεί η απεργία των καθηγητών να μην πραγματοποιήθηκε ποτέ, οι ίδιοι ωστόσο βρίσκονται τούτη την ώρα να "εκτελούν την υπηρεσία τους" υπό το αντισυνταγματικό και παράνομο καθεστώς της πολιτικής επιστράτευσης. Ορισμένοι ίσως να ήθελαν η συζήτηση να σταματήσει εδώ και κάνουν τα πάντα για να αλλάξει η ατζέντα και να επιβληθεί η σιωπή. 

Ορισμένοι πάλι, μόλις ζητηθούν συνδικαλιστικές και πολιτικές ευθύνες για την πορεία της συνδικαλιστικής συντριβής της κινητοποίησης των καθηγητών ρωτάνε με όλη την αθωότητα ενός ηλιθίου: Τί θέλετε δηλαδή; Θέλετε ανθρωποθυσίες; Άν η αναζήτηση ευθυνών ισοδυναμεί στην αντίληψη κάποιων με ανθρωποθυσίες έχουμε να τους απαντήσουμε πως η αδυναμία διάκρισης ανάμεσα στο εύλογο και το αβάσιμο, είναι η ουσία της ηλιθιότητας.

Όχι λοιπόν για να πείσουμε τους ηλίθιους κάθε κατηγορίας αλλά για να στηρίξουμε τους ευφυείς και συντετριμμένους από τις εξελίξεις καθηγητές μπροστά στην ανάγκη για νέες συνελεύσεις που θα καταφέρουν να δώσουν πειστικές και γόνιμες απαντήσεις στο τί συνέβει και τι να κάνουν από δω και μπρός είναι αφιερωμένο το παρακάτω εξαιρετικό κείμενο το οποίο αναδημοσιεύουμε από το blog kerasiakrinoi.blogspot.gr

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο διπλός δεσμός στην υπόθεση 
της απεργίας των καθηγητών 

Τι είναι η θεωρία του διπλού δεσμού; 

Ο όρος double bind (διπλός δεσμός) χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον ανθρωπολόγο Gregory Bateson και τους συνεργάτες του Don D. Jackson , Jay Haley και John H. Weakland  στα μέσα της δεκαετίας του 1950, κατά τις συζητήσεις τους σχετικά με την πολυπλοκότητα της επικοινωνίας σε σχέση με τη σχιζοφρένεια. 
Ο διπλός δεσμός είναι μια κατάσταση επικοινωνίας όπου ένα άτομο ή μια ομάδα ατόμων λαμβάνει δυο ή περισσότερα μηνύματα αντιφατικά μεταξύ τους, τα οποία αναιρούν το ένα το άλλο. Έτσι, η επιτυχημένη απάντηση του ατόμου ή της ομάδας ατόμων στο ένα μήνυμα είναι ταυτόχρονα αποτυχημένη για το άλλο και αντίστροφα, με αποτέλεσμα ότι και να κάνει να θεωρείται ένοχος.
Ο διπλός δεσμός χρησιμοποιείται ως μορφή ελέγχου χωρίς φανερό καταναγκασμό. 
Τα αντιφατικά μηνύματα μπορεί να εκπέμπονται είτε άμεσα είτε έμμεσα είτε λεκτικά είτε με γλώσσα σώματος ή με άλλους τρόπους. 
Ο θύτης είναι ένα πρόσωπο ή ένας φορέας για τον οποίο το θύμα τρέφει σεβασμό, εμπιστεύεται, ή ο θύτης είναι ανώτερός του. Για παράδειγμα, αυτή η κατάσταση προκύπτει όταν ένα πρόσωπο σε μια θέση εξουσίας επιβάλλει δύο αντιφατικές συνθήκες, αλλά υπάρχει ένας άγραφος κανόνας ότι ποτέ δεν πρέπει να αμφισβητούν την εξουσία του. Έτσι βασική προϋπόθεση για το διπλό δεσμό είναι η ύπαρξη μιας στενής σχέσης, η οποία θα είναι ιδιαίτερα σημαντική για κάποιον ή και για όλους τους συμμετέχοντες. Για το λόγο αυτό οι παράδοξες αυτές δηλώσεις δε μπορούν να αγνοηθούν και το άτομο δεν μπορεί να δραπετεύσει από αυτή την κατάσταση ή να την σχολιάσει. Στα πλαίσια αυτής της  ισχυρής σχέσης, το μοτίβο των αντιφατικών μηνυμάτων επαναλαμβάνεται, έτσι ώστε το θύμα εκπαιδεύεται σε αυτό τον τρόπο επικοινωνίας και βιώνει διαρκώς αυτή την αντίφαση.

Το θύμα βιώνει αυτή την κατάσταση με αίσθημα ενοχής και τάση εσωτερίκευσης της σύγκρουσης. Το μήνυμα που λαμβάνει έμμεσα από τον θύτη είναι: ότι και να κάνεις θα είσαι ένοχος.

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Γιατί η απεργία των καθηγητών έριχνε την κυβέρνηση
























Αναδημοσιεύουμε από kerasiakrinoi.blogspot.gr

Ας δούμε τα γεγονότα ένα ένα.
 
Γιατί η κυβέρνηση ανοίγει το θέμα πριν τις Πανελλαδικές;
 
Να δούμε γιατί η κυβέρνηση φέρνει το νομοθέτημα για τις μεταθέσεις και την αύξηση των ωρών που συνεπάγονται άμεσα απολύσεις, παραμονές των πασχαλιάτικων διακοπών.
Απάντηση: Δεν μπορεί να το φέρει καμιά άλλη περίοδο και να γιατί: Αν το φέρει μετά τις Πανελλήνιες, δηλαδή μέσα στο καλοκαίρι, δεν υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος οι υπηρεσίες της εκπαίδευσης να ετοιμάσουν τα δεδομένα για τις συγχωνεύσεις σχολείων, για τα κενά που προκύπτουν από αυτές και από τη μη πρόσληψη 10.000 αναπληρωτών, αλλά και τις ανακατατάξεις που προκύπτουν με την αύξηση του ωραρίου, έτσι ώστε όλα αυτά τα δεδομένα να είναι έτοιμα την 1η Σεπτεμβρίου οπότε και ανοίγουν τα σχολεία. Τώρα, γιατί δεν τα δρομολογεί από Σεπτέμβριο; Μα έχει γίνει καθαρό πως οι μνημονιακές κυβερνήσεις βιάζονται. Βιάζονται μέσα σε ελάχιστο χρόνο να μεταβιβάσουν ολόκληρο τον πλούτο αυτού του τόπου, ρευστό, ακίνητα, δημόσια περιουσία, ιδιωτική περιουσία, στα χέρια αυτών των οποίων είναι έμμισθοι υπάλληλοι. Παίζονται ευρωπαϊκά και παγκόσμια παιχνίδια και τεράστια συμφέροντα. Ο χρόνος είναι καθοριστική παράμετρος στην κρίση. Επιπλέον, οι πολίτες πρέπει να υποστούν τέτοιο σοκ, που να τους παραλύει, να μην μπορούν να αντιδράσουν, όχι μόνο επειδή ξαφνιάζονται σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, αλλά και επειδή δεν έχουν το χρόνο να συντελεστούν οι απαραίτητες ζυμώσεις, σε όλα τα επίπεδα που θα επιτρέψουν την οργάνωση μιας κάποιας συλλογικής αντίστασης. Επίσης είναι πιθανό οτι το Σεπτέμβριο η κυβέρνηση θα ανοίξει αλλού μέτωπα και θέλει να έχει τελειώσει με την Παιδεία. 

Καταστολή, αναστολή και ματαιώσεις


του Στρατή Μπουρνάζου

Αναδημοσιεύουμε από τα ΕΝΘΕΜΑΤΑ της ΑΥΓΗΣ 19.5.2013

Για τον κόσμο της Αριστεράς (και πολλούς άλλους, βέβαια) ένα ήταν το ζήτημα, τις τελευταίες μέρες: η απεργία των καθηγητών, η επιστράτευση και το άδοξο –αν μη τι άλλο– τέλος της απεργίας προτού καν αρχίσει. Το συζητήσαμε και συνεχίζουμε να το συζητάμε, με πάθος και ένταση, όλοι μας, αριστεροί και αριστερές όλων των αποχρώσεων και τάσεων. Και αυτή η σχεδόν περιγραφική διατύπωση υποδεικνύει αμέσως και ένα μείζον πρόβλημα: ενώ η απεργία και η επιστράτευση ήταν το ζήτημα για όλους μας, ως Αριστερά και ως αριστεροί, δεν καταφέραμε να κάνουμε κάτι πολύ περισσότερο (αν εξαιρέσουμε την πορεία της Δευτέρας)  από το να το συζητήσουμε.

Πέντε ερωτήματα για την παρ' ολίγο απεργία των καθηγητών



Του Γιάννη Αλμπάνη

Αναδημοσιεύουμε από epohi.gr

Η απεργία των καθηγητών έληξε πριν καν αρχίσει. Το άδοξο τέλος αυτής της παρ’ ολίγο κινητοποίησης δεν αποτελεί μόνο ήττα για τον κλάδο των καθηγητών. Φέρνει την απογοήτευση σε ένα μεγάλο αριθμό αριστερών αγωνιστών/τριών που είχαν δει αυτήν την απεργία με μεγάλη ελπίδα. Ειδικά μάλιστα για τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, η πικρία είναι ακόμα μεγαλύτερη μιας και η γενική αίσθηση είναι ότι ο χώρος μας δεν χειρίστηκε τα πράγματα όπως έπρεπε. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι αρκετά και πρέπει να συζητηθούν δημόσια, χωρίς διάθεση ανθρωποθυσιών, αλλά και χωρίς να γίνει προσπάθεια να κουκουλωθούν προβλήματα που θα τα ξαναβρούμε μπροστά μας.
Θα πρέπει να ξεκινήσουμε με την παραδοχή ότι η απεργία μέσα στις εξετάσεις είναι η πλέον αντιδημοφιλής και δύσκολη συνδικαλιστική κινητοποίηση. Αντιδημοφιλής γιατί συγκρούεται με τη βαθιά ριζωμένη φετιχοποίηση των Πανελλαδικών. Δύσκολη, γιατί είναι τελείως θολό πώς μπορεί να περιφρουρηθεί με δεδομένη την παρουσία στα εξεταστικά μαθητών και γονιών. Αν τώρα προσθέσουμε την πολιτική επιστράτευση και την πραγματική απειλή των απολύσεων για όσους θα την αψηφούσαν, μπορούμε να καταλάβουμε τα προβλήματα που έπρεπε να αντιμετωπιστούν.


Σάββατο 18 Μαΐου 2013

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ




Αναδημοσιεύουμε από avantgarde2009.wordpress.com via omadeon.wordpress.com

Τα καραγκιοζιλίκια που έλαβαν χώρα στη συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ δεν έπρεπε κανονικά να εκπλήσσουν κανέναν. Για τη στάση των ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ δεν χρειάζεται να γίνει καν λόγος, ούτε έχει και κάποιο νόημα να τους φορτώνει κανείς την ευθύνη για ότι συνέβη. Οι άνθρωποι βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία και κάθε άλλη απαίτηση από δαύτους είναι μόνο χαμένος χρόνος, εκτός αν ορισμένοι ψάχνουν για επιπλέον άλλοθι. Αυτό που έχει τη σημασία του είναι η στάση της αριστεράς και εννοούμε όλης της αριστεράς και όχι μόνο της ΣΥΝΕΚ(παράταξη του Συριζα), που από κοινού με τα φερέφωνα της κυβέρνησης στην ΟΛΜΕ πρωταγωνίστησε στα τερτίπια που ματαίωσαν την ήδη υπονομευμένη απεργία στη διάρκεια των εξετάσεων.

Η ευφάνταστη δικαιολογία ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις να υλοποιηθεί η απεργία μόνο γέλια μπορεί να προκαλέσει τη στιγμή μάλιστα που λίγα λεπτά πριν έχει επικυρωθεί από το ίδιο σώμα η απόφαση για κήρυξη της απεργίας. Πως είναι δυνατόν να κηρύσσεις απεργία και αμέσως μετά να λες ότι δεν μπορείς να την πραγματοποιήσεις, αυτό σίγουρα αποτελεί αντικείμενο ψυχιατρικής μελέτης. Αν δεν μπορείς να κάνεις απεργία, είτε γιατί το νομίζεις, είτε γιατί δεν θέλεις, είτε γιατί σε επιστράτευσαν και δεν θέλεις να πας σε μετωπική, είτε γιατί το θεωρείς χαμένη υπόθεση, το απλούστερο είναι να το πεις στα ίσα και να τελειώνει η όλη υπόθεση εκεί.

Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

Συνωστισμό καθηγητών στα σχολεία διαπιστώνει η Ρεπούση στην τηλεοπτική - ΔΙΚΗ της ΟΛΜΕ - από την εκπομπή "ανατροπή" του Πρετεντέρη στις 13.5.2013


Η δίκη της ΟΛΜΕ στο Mega


















Ολόκληρη την εκπομπή "ανατροπή" της Δευτέρας 13.5.2013 με αντικείμενο την απεργία της ΟΛΜΕ και θέμα : Σύγκρουση στην εκπαίδευση-Οργή στην κοινωνία μπορείτε να δείτε στο ακόλουθο link του MEGA http://www.megatv.com/anatropi/default.asp?catid=26404&subid=2&pubid=31173720


Αναδημοσιεύουμε από mao.gr  


«Σύγκρουση στην εκπαίδευση» ήταν ο τίτλος της χθεσινής «Ανατροπής» του Γιάννη Πρετεντέρη. Στα μισά της εκπομπής προστέθηκε ο διευκρινιστικός υπότιτλος «Η οργή της κοινωνίας». Ποιοι ήταν οι εκφραστές της «οργής της κοινωνίας»; Πάντως, όχι κάποιος γονέας που έχει ξεπουπουλιαστεί να πληρώνει φροντιστήρια ούτε κάποιος μαθητής που ανησυχεί μήπως οι εξετάσεις δεν γίνουν στην ώρα τους. Την οργή της κοινωνίας ανέλαβαν να εκφράσουν η κυρία Ρεπούση, οι κύριοι Μιχελιδάκης, Χρυσοχοϊδης και Μανόλης Καψής και φυσικά ο οικοδεσπότης, που προσπάθησαν να στήσουν στον τοίχο την ΟΛΜΕ, τον πρόεδρό της, Θέμη Κατσιφάκη, και όλο το συνδικαλιστικό κίνημα από το ’74 και μετά.

Πιο προκλητική απ’ όλους η Μαρία Ρεπούση που ισχυρίστηκε: 1) οι 10.000 αναπληρωτές που τώρα πετιούνται στο καλάθι των αχρήστων ΔΕΝ πρέπει να θεωρούνται συνάδελφοι: «Καταλαβαίνω για τους νόμιμους [να γίνεται απεργία], να βάζετε και τους αναπληρωτές;» 2) Η ΟΛΜΕ δεν ταυτίζεται με τους καθηγητές. (Οι μαζικές σημερινές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ δεν της λένε τίποτα). 3) ότι η ΟΛΜΕ «χρησιμοποιεί τα παιδιά για να κάνει αντιμνημονιακή πολιτική». Και όταν ο Θ. Κατσιφάκης παρατήρησε ότι δεν μπορεί να χαμογελά πλατιά όταν θα απολυθούν άνθρωποι, εκείνη είπε κυνικά: «Τι θέλετε, να κλάψουμε;»

«Ξεβολεύονται», μουρμούρισε ο Πρετεντέρης (δεν το είπε δυνατά), όταν έγινε αναφορά στις «υποχρεωτικές μετακινήσεις», δηλ. τις μεταθέσεις εκπαιδευτικών όταν το σχολείο πέφτει μακριά και δεν υπάρχει συγκοινωνία. «Βολεμένοι» δηλαδή οι καθηγητές των 600 ευρώ! Αναφερόμενος επίσης στην επιστολή της ΟΛΜΕ προς τους μαθητές, πρότεινε ειρωνικά στον Θ. Κατσιφάκη να ιδρύσει η ΟΛΜΕ πολιτικό κόμμα!
 
Τσιμουδιά οι εκπρόσωποι της οργής της κοινωνίας όταν ο εκπρόσωπος της ΟΛΜΕ αναφέρθηκε στο 47% όπου θα φτάσει η μείωση των δαπανών για την παιδεία, για την κατάργηση της ενισχυτικής διδασκαλίας και της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, για το κλείσιμο βιβλιοθηκών… ή για τα συσσίτια για καθηγητές που έχει αρχίσει να οργανώνει η Εκκλησία.

Οι 10.000 υπό απόλυση αναπληρωτές είναι τρωκτικά που ροκανίζουν το εισόδημα του συνταξιούχου, υποστήριξε ο Χρυσοχοϊδης, ενώ ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ δεν αναφέρθηκε καθόλου στην πρόταση της ΟΛΜΕ για απεργία, αλλά επικεντρώθηκε στο συνολικό πρόβλημα της παιδείας από την οπτική της εργατικής οικογένειας.
 
Δεν υπήρχε εκπρόσωπος του υπουργείου Παιδείας. Το ρόλο του ανέλαβαν οι εκλεκτοί δημοσιογράφοι Καψής-Πρετεντέρης. Δικαιολογημένα ο Θ. Κατσιφάκης είπε ότι αυτό το πράγμα δεν είναι εκπομπή, αλλά «η δίκη της ΟΛΜΕ»… Και η ξεφτίλα της τηλεοπτικής δημοσιογραφίας και των πολιτικών εκπροσώπων της τρόικας. Ακούγοντάς τους μεν και τους δε, δεν μπορούσες να καταλάβεις ποιος ήταν ο πολιτικός της κυβέρνησης και ποιος ο δημοσιογράφος.

Τρίτη 14 Μαΐου 2013

ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ




Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ 
ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ!


Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ



Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί την άνιση, σκληρή σύγκρουση ανάμεσα στην κυβέρνηση της εσωτερικής τρόικα ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ και τους «ελεύθερους επιστρατευμένους» εκπαιδευτικούς. Είναι μια σύγκρουση που αφορά κάθε εργαζόμενο και υποχρεώνει κάθε πολίτη- ιδιαίτερα όσους έχουν την πολυτέλεια του δημόσιου λόγου- να επιλέξει στρατόπεδο. Όχι μόνο γιατί το πρόβλημα της Παιδείας αφορά κάθε λαϊκή οικογένεια, αλλά και γιατί αυτό που διακυβεύεται, πέρα από τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, είναι η ίδια η Δημοκρατία, ή μάλλον ό,τι έχει απομείνει από αυτήν. Σε αυτές τις συνθήκες, η σιωπή είναι συνενοχή και η τακτική «Πόντιου Πιλάτου», του στιλ «ας αποφασίσουν, αλλά με ευθύνη, οι εκπαιδευτικοί», είναι άξια μόνο για πολιτικές ανεμοδούρες, υποτελείς των εταιρειών δημοσκοπήσεων, που δεν δικαιούνται να φαντασιώνονται τους πολιτικούς ηγέτες.

Συντριπτικά ποσοστά υπέρ της απεργίας από τις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ (Συνεχής Ενημέρωση)


Η απάντηση των καθηγητών σε όσα τους καταλογίζει η κυβέρνηση 

 

Συνεχής ενημέρωση από τις αποφάσεις των ΕΛΜΕ 14.5.2013 από το thepressproject.gr και το alfavita.gr

Τα πρώτα αποτελέσματα, από Αλεξανδρούπολη, Ροδόπη, Πάρο Σύρο, Ικαρία-Φούρνοι δίνουν συντριπτικά αποτελέσματα υπέρ της απεργίας. Το ίδιο και τα αποτελέσματα από τις συνελεύσεις ΕΛΜΕ της Αττικής.

ΕΛΜΕ ΕΒΡΟΥ Α' (Αλεξανδρούπολης):
ΨΗΦΙΣΑΝ 123
ΥΠΕΡ 111
ΚΑΤΑ 2
ΛΕΥΚΑ 10

ΕΛΜΕ ΡΟΔΟΠΗΣ
ΨΗΦΙΣΑΝ 132
ΥΠΕΡ 125
ΚΑΤΑ 7
ΛΕΥΚΑ 0

ΕΛΜΕ ΠΑΡΟΥ
ΨΗΦΙΣΑΝ 74
ΥΠΕΡ 66
ΚΑΤΑ 3
ΛΕΥΚΑ 5

ΕΛΜΕ Α' ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΣΥΡΟΣ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΟΛΜΕ
ΨΗΦΙΣΑΝ 100
ΥΠΕΡ 81
ΚΑΤΑ 19
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΑΜΕ
ΨΗΦΙΣΑΝ 100
ΥΠΕΡ 19
ΚΑΤΑ 81

ΤΗΝΟΣ
ΠΡΟΤΑΣΗ ΟΛΜΕ
ΨΗΦΙΣΑΝ 50
ΥΠΕΡ 23
ΚΑΤΑ 22
ΛΕΥΚΑ 5
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΑΜΕ
ΨΗΦΙΣΑΝ 50
ΥΠΕΡ 45
ΚΑΤΑ 5

ΕΛΜΕ ΙΚΑΡΙΑΣ-ΦΟΥΡΝΩΝ (δεν έχουμε στη διάθεσή μας ακριβή νούμερα, με επιφύλαξη)
ΠΡΟΤΑΣΗ ΟΛΜΕ
ΨΗΦΙΣΑΝ 78% ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΩΝ
ΥΠΕΡ 90%
ΚΑΤΑ 10%
ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΑΜΕ
ΨΗΦΙΣΑΝ 78% ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΩΝ
ΥΠΕΡ 10%
ΚΑΤΑ 90%

Για να πραγματοποιηθεί η ψηφοφορία επί της εισήγησης, σε κάθε Γενική Συνέλευση απαιτείται συμμετοχή τουλάχιστον 30% των εγγεγραμμένων μελών των Σωματείων ή αν κάτι άλλο προβλέπει των Καταστατικών τους.
Αύριο θα συνέλθουν οι πρόεδροι των ΕΛΜΕ στην Αθήνα για να λάβουν την οριστική απόφαση.
Η εισήγηση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ για κινητοποιήσεις είναι η εξής:
Πρόγραμμα Δράσης:
1. Δευτέρα, 13/5 ενημερώσεις στους συλλόγους διδασκόντων όλων των σχολείων
2. Τρίτη, 14/5 σύγκληση Γ.Σ. των ΕΛΜΕ της χώρας
3. Τετάρτη, 15/5 σύγκληση Γ.Σ. των Προέδρων των ΕΛΜΕ στην Αθήνα
4. 24ωρη απεργία την Παρασκευή 17/5 και 5νθήμερη απεργία από 20/5 έως 24/5/2013
5. Νέες Γ.Σ. των ΕΛΜΕ στις 23/5 και ΓΣ προέδρων στις 24/5 για επανεκτίμηση και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων
Το παραπάνω πρόγραμμα δράσης έχει ως γενικό πλαίσιο αιτημάτων τα αιτήματα που υπερψηφίστηκαν από την τελευταία Γ.Σ. των Προέδρων
1. Καμία απόλυση εκπαιδευτικού – Διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων μονίμων και αναπληρωτών
2. Άμεση απόσυρση του Π.Δ. για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις
3. Άμεση κατάργηση των νόμων για το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο (ν.4093/12 και 4057/12) που έχει θέσει υπό διωγμό τους εκπαιδευτικούς
4. Απόσυρση του ΠΔ για την Αξιολόγηση. Κατάργηση του ν.4142/13 για την Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας
5. Διασφάλιση των οργανικών θέσεων που απειλούνται από την αύξηση του διδακτικού ωραρίου (ν.4152/13, παρ. Θ). Κατάργηση του ν.4152/13.
6. Ουσιαστική οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών, ιδιαίτερα των νεότερων. Κατάργηση του ν.4024/2011
7. Καμία κατάργηση – συγχώνευση σχολείου. 25 μαθητές κατ’ ανώτατο όριο στην τάξη
8. Να μην περάσουν τα σχέδια νόμων για το Γενικό και Τεχνολογικό Λύκειο που είχαν δοθεί στη δημοσιότητα το προηγούμενο διάστημα
9. Όχι στις μνημονιακές πολιτικές που διαλύουν τη δημόσια εκπαίδευση.
Οι παρατάξεις που εισηγούνται την παραπάνω πρόταση δεσμεύονται ηθικά και συνδικαλιστικά ότι δεν θα προχωρήσουν στην ψήφισή της χωρίς μαζικές Γ.Σ. (κατεύθυνση συμμετοχής τουλάχιστον 30% των εγγεγραμμένων μελών των Σωματείων ή στη βάση των Καταστατικών τους) και όχι με αποφάσεις Δ.Σ.

ΠΗΓΗ: thepressproject.gr

Για ενημέρωση, επισκευθείτε επίσης την ιστοσελίδα της ΟΛΜΕ 


Δείτε επίσης:


Σχόλιο για την απαράδεκτη τοποθέτηση Σοφιανού (Βίντεο)

ΑΔΕΔΥ, ΣτΕ: Πιο πουλημένος πεθαίνεις!

Απεργία αποφάσισε η ΟΛΜΕ, με αντίθετους τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στους οποίους ο Αρης Πορτοσάλτε δίνει συγχαρητήρια - Δηλώσεις του προέδρου της ΟΛΜΕ (Βίντεο)

Μεγάλη συγκέντρωση ενάντια στην επιστράτευση

Επιστρατευμένοι και φιμωμένοι: 12,5 λεπτά από την πορεία ενάντια στην επιστράτευση των εκπαιδευτικών

Χωρίς τους καθηγητές η απεργία της ΑΔΕΔΥ

Ανοικτή επιστολή ΟΛΜΕ στους μαθητές για την απεργία

Κατάσταση πολιορκίας και στρατηγική μάχη για όλους μας -ο αγώνας των καθηγητών

Επιστρατεύουν τη φαντασία

 

Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Η Δημοκρατία Δεν Επιστρατεύεται. Πραξικόπημα και Κατάλυση του Συντάγματος από το Φασίστα Σαμαρά, Συνιστά η Πολιτική Επιστράτευση των Εκπαιδευτικών

























Με διάταγμα πολιτικής επιστράτευσης των εκπαιδευτικών που υπογράφει ο πρωθυπουργός Σαμαράς, απαντάει προκαταβολικά η φασιστιστική τρικομματική συγκυβέρνηση Σαμαρά - Κουβέλη - Βενιζέλου στην πρόταση της ΟΛΜΕ προς τις τοπικές γενικές συνελεύσεις των καθηγητών για απεργία των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις.

Το διάταγμα προληπτικής επιστράτευσης των εκπαιδευτικών είναι πράξη παράνομη, είναι πέραν της δικαιοδοσίας του πρωθυπουργού, συνιστά κατάχρηση εξουσίας και κατάλυση της συνταγματικής νομιμότητας. Βρισκόμαστε μπροστά στην εκδήλωση πρωθυπουργικού πραξικοπήματος κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν καμιά υποχρέωση να παραλάβουν τα φύλλα επιστράτευσης και να πειθαρχήσουν σε καμία αντισυνταγματική εντολή του πραξικοπηματία πρωθυπουργού. Η κατάλυση του Συντάγματος δεν αφορά πλέον μόνο τους εκπαιδευτικούς. Είναι υπόθεση ολόκληρου του δημοκρατικού Ελληνικού Λαού.

Η ΑΔΕΔΥ και η ΓΕΣΕΕ οφείλουν να καλέσουν άμεσα Γενική Πανεργατική Πανελλαδική Απεργία για την πρώτη μέρα της προτεινόμενης απεργίας των εκπαιδευτικών στις 17 Μάη 2013, όπως επίσης να συμμετέχουν και να καλύψουν τις απεργιακές επαναλαμβανόμενες κινητοποιήσεις των καθηγητών που αναμένεται να αποφασιστούν στις επικείμενες τοπικές γενικές συνελεύσεις των καθηγητών, όπως ήδη τους καλεί η ΟΛΜΕ.

Τα πρωτοβάθμια σωματεία κάθε κλάδου πρέπει να δώσουν το σήμα της αντίστασης με απεργιακές αποφάσεις ΤΩΡΑ.

Φασίστα Σαμαρά μέτρα τις μέρες σου. 
Ο Ελληνικός ΜΑΗΣ μόλις ξεκίνησε.
 
Τι προβλέπει ο νόμος για την «επίταξη»

Σύμφωνα με τον νόμο 3536/2007:

Ως «έκτακτη ανάγκη» ορίζεται κάθε αιφνίδια κατάσταση, η οποία απαιτεί τη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση αμυντικών αναγκών της χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από κάθε μορφής απειλούμενη φυσική καταστροφή ή ανάγκη, που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Έκτακτη ανάγκη, επίσης, είναι κάθε άμεση κοινωνική ανάγκη, που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή υγεία.

* Η επίταξη αποφασίζεται με απόφαση του πρωθυπουργού ύστερα από εισήγηση του αρμόδιου υπουργού. Η επίταξη προσωπικών υπηρεσιών πραγματοποιείται με «Φύλλα Επίταξης Προσωπικών Υπηρεσιών» που εκδίδονται από τις οικείες αστυνομικές, λιμενικές ή και πυροσβεστικές αρχές και επιδίδονται από όργανά τους και όργανα της δημοτικής αστυνομίας, καθώς και από υπαλλήλους του Δημοσίου και νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου. Από την επίταξη των προσωπικών υπηρεσιών απαλλάσσονται πρόσωπα που έχουν σωματική ή πνευματική αναπηρία ή άλλους λόγους υγείας, εφόσον αυτοί πιστοποιούνται με σχετική γνωμάτευση κλινικής δημόσιου νοσοκομείου.

* Όποιος καλείται να προσφέρει τις υπηρεσίες του ή ακίνητο ή κινητό πράγμα κατά τις διατάξεις του άρθρου αυτού και είτε αρνείται να παραλάβει το σχετικό φύλλο επίταξης είτε αρνείται ή παραλείπει να εκτελέσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την επίταξη, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών.

Οπως αναφέρει το Νομοθετικό Διάταγμα 17/1974 «Περί Πολιτικής Σχεδιάσεως Εκτάκτου Ανάγκης», εφόσον απουσιάζει ο παραλήπτης του φύλλου πορείας, αυτό θυροκολλείται και αναλαμβάνει η Αστυνομία τον εντοπισμό του.

Πηγή
Τι λέει το ΦΕΚ για την επιστράτευση των 86 χιλιάδων εκπαιδευτικών που υπέγραψε ο Σαμαράς στις 11 Μαίου 2013;




Προσέξτε το παρακάτω παλαιότερο άρθρο του Αντώνη Ρουπακιώτη, Υπουργού Δικαιοσύνης της σημερινής φασιστικής συγκυβέρνησης Σαμαρά.:  
 επιβολή αναγκαστικής εργασίας απαγορευόταν με την 105/1950 Διεθνή Σύμβαση Εργασίας, η οποία είχε ενταχθεί στο εθνικό μας δίκαιο με τον Ν. 2329/53 και εν συνεχεία με το Ν.Δ. 53/1974, μετά την ψήφιση δε του Συντάγματος 1975 και με βάση το άρθρο 28 παρ. 1 αυτού, οι διεθνείς συμβάσεις από την επικύρωσή τους με νόμο υπερισχύουν από κάθε αντίθετη διάταξη νόμου".

Δεν είναι νόμιμη η πολιτική επιστράτευση


Αντώνης Ρουπακιώτης

24/02/2006

"Ι. Η πολιτική επιστράτευση κηρύχθηκε με την επίκληση των άρθρων 22 και 112 του Συντάγματος και του άρθρου 2 Ν.Δ. 171/1974. Το διάταγμα αυτό δεν έχει καταργηθεί μέχρι σήμερα, αλλά δεν εφαρμόζεται σε περιπτώσεις όπως η απεργία των ναυτεργατών και αυτό γιατί εκδόθηκε μετά την πτώση της δικτατορίας υπό την ισχύν του Συντάγματος 1952 με βάση τη Συντακτική Πράξη 1.8.1974, με σκοπό να αντιμετωπιστούν καταστάσεις μέγιστης ανάγκης της εποχής εκείνης, μεταξύ των οποίων δεν περιλαμβάνεται η απεργία.

Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι, ενώ ψηφίστηκαν μεταγενέστεροι νόμοι με σκοπό την αντιμετώπιση σοβαρών καταστάσεων ανάγκης (π.χ. άρθρο 2 Ν. 2641/1998), όχι μόνο δεν υπήρξε αναφορά στην αντιμετώπιση απεργιών με πολιτική επιστράτευση, αλλά, αντίθετα, με το άρθρο 16 Ν. 2936/2001 αντικαταστάθηκε το άρθρο 2 παρ. 5 Ν.Δ. 17/74 και ορίστηκε ότι ως "κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι..........
κάθε αιφνίδια κατάσταση, που προκαλείται από \φυσικά\ ή άλλα \γεγονότα τεχνολογικά\ ή \πολεμικά\ και έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ή την απειλή δημιουργίας εκτεταμένων απωλειών - ζημιών και καταστροφών σε έμψυχο ή άψυχο δυναμικό της χώρας ή την παρακώλυση και διατάραξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας".

Και μόνη η ανάγνωση του άρθρου αυτού πείθει ότι δεν προβλέπεται η απεργία ως αιτία διατάραξης της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, όπως επικαλείται η κυβέρνηση, ώστε να δικαιολογεί τη λήψη της απόφασης αυτής.

ΙΙ. Εκτός από τους λόγους αυτούς μετά την έκδοση του παραπάνω Ν.Δ. 17/1974 ακολούθησε η ψήφιση του Συντάγματος 1975, με το άρθρο 23 του οποίου αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά με συνταγματικό κανόνα το δικαίωμα της απεργίας, και με το άρθρο 22 παρ. 3 \"Απαγορεύεται οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας\. Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών".

Έτσι μετά την ψήφιση του Συντάγματος 1975 το Ν.Δ. 17/74, στο μέτρο που, αναποτελεσματικά, επικαλείται αυτό η πρωθυπουργική απόφαση, ήταν ανίσχυρο με βάση και τα άρθρα 22 αλλά και 112 του Συντάγματος και τα οποία μάλιστα προς ειρωνεία επικαλείται η απόφαση αυτή. Σε κάθε περίπτωση είναι προφανές ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις επιβολής αναγκαστικής εργασίας, με την επιλογή της πολιτικής επιστράτευσης, πολύ περισσότερο δεν είναι επιτρεπτή αυτή ως μέτρο διευθέτησης κοινωνικών ανταγωνισμών, όπως το χρησιμοποίησε η κυβέρνηση στην περίπτωση των ναυτεργατών.

Σ’ αυτά προστίθεται ότι και πριν από τη ρύθμιση αυτή του Συντάγματος η επιβολή αναγκαστικής εργασίας απαγορευόταν με την 105/1950 Διεθνή Σύμβαση Εργασίας, η οποία είχε ενταχθεί στο εθνικό μας δίκαιο με τον Ν. 2329/53 και εν συνεχεία με το Ν.Δ. 53/1974, μετά την ψήφιση δε του Συντάγματος 1975 και με βάση το άρθρο 28 παρ. 1 αυτού, οι διεθνείς συμβάσεις από την επικύρωσή τους με νόμο υπερισχύουν από κάθε αντίθετη διάταξη νόμου.

Κατά συνέπεια και αν υποτεθεί ότι υπήρχε διάταξη νόμου που προέβλεπε τη δυνατότητα επιβολής αναγκαστικής εργασίας, από την ισχύ του Συντάγματος 1975 για την πρόσθετη αυτή αιτία είναι ανίσχυρη και έτσι απαγορεύεται αυτή με οποιαδήποτε μορφή.

Πηγή

OΛΜΕ - Συγκέντρωση διαμαρτυρίας
 
ενάντια στην ποινικοποίηση 

Δευτέρα 13/5, 7 μ.μ. Ερμού & Κορνάρου 2


Ο.Λ.Μ.Ε.
Ερμού & Κορνάρου 2
ΤΗΛ: 210 3230073 – 3221255
FAX: 210 3311338
www.olme.gr
email: olme@otenet.gr 
Αθήνα, 11/5/13


ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ 
Το ΔΣ της ΟΛΜΕ καταγγέλλει τον αντιδημοκρατικό κατήφορο στον οποίο έχει περιέλθει πλέον η κυβέρνηση, με την απόφασή της να καταστείλει και τον απεργιακό αγώνα των εκπαιδευτικών, απόφαση που προδίδει η διοχέτευση πληροφοριών στα ΜΜΕ για προληπτική πολιτική επιστράτευση των εκπαιδευτικών, μάλιστα πριν καν αυτή αποφασιστεί από τη ΓΣ των προέδρων των ΕΛΜΕ, που είναι προγραμματισμένη για την Τετάρτη 15/5. Αν ισχύσει αυτό θα πρόκειται για μια πρωτοφανή, παράνομη και αντισυνταγματική ενέργεια.
Με το πρωτόγνωρης βαρβαρότητας μέτρο  της ποινικοποίησης της απόφασης- εισήγησης της ΟΛΜΕ για απεργία η κυβέρνηση μετατρέπει κάθε απεργιακή  και αγωνιστική  κινητοποίηση ουσιαστικά σε «ιδιώνυμο αδίκημα». Στην προσπάθειά της να συγκαλύψει τον κατασταλτικό  χαρακτήρα της πολιτικής της η κυβέρνηση επικαλείται δήθεν την ευαισθησία της απέναντι  στους δοκιμαζόμενους και διαγωνιζόμενους μαθητές μας, για την προάσπιση των δικαιωμάτων των οποίων εμείς ως εκπαιδευτικοί αγωνιζόμαστε στην κατεύθυνση της άμβλυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων στη μόρφωση και της κατάργησης των φραγμών στη γνώση που σταθερά πολλαπλασιάζουν με την πολιτική τους.

Η κυβέρνηση  κηρύσσει εχθρούς τους αγωνιζόμενους εκπαιδευτικούς, ποινικοποιεί  ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ (!) την απεργιακή μας κινητοποίηση, στο όνομα δήθεν της ομαλής διεξαγωγής των Πανελλαδικών Εξετάσεων, στην πράξη όμως με συγκαλυμμένο το στόχο της ΜΑΖΙΚΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ 12.000 Αναπληρωτών και Ωρομισθίων άμεσα, αλλά και αρκετών χιλιάδων μονίμων εκπαιδευτικών που θα βρεθούν χωρίς διδακτικό ωράριο και οργανική θέση, με τα νέα μέτρα της αύξησης των ωρών διδασκαλίας, των συγχωνεύσεων σχολείων και τμημάτων, της νέας αντιεκπαιδευτικής αλλαγής του προγράμματος των σπουδών στο "Νέο Γενικό και Τεχνολογικό Λύκειο";.


      Είναι προφανές ότι στόχος της είναι  να θέσει στο γύψο και τα στοιχειώδη συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα, σε συνθήκες επιβολής μιας στυγνά αντιλαϊκής πολιτικής φτώχειας, απολύσεων, ανεργίας και περικοπών, που κλείνει κάθε δρόμο μόρφωσης και εργασίας ιδιαίτερα στη νέα γενιά, για την οποία τάχα κόπτεται.
 
    Είναι φανερό ότι το Υπουργείο Παιδείας αισθάνεται ότι δεν μπορεί να σταματήσει την απεργία των καθηγητών με την παραπληροφόρηση και τη συκοφαντία που έχει εξαπολύσει μέσω των non papers στα ΜΜΕ.
Είναι φανερό ότι αισθάνεται ότι δεν μπορεί να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό για να καταστείλει την απεργία των καθηγητών.
Είναι φανερό ότι αισθάνεται ότι η συντριπτική πλειονότητα των εκπαιδευτικών, κάθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και πιο αποφασισμένη να δώσει τη μάχη.


Δεν θα ανεχθούμε πλέον αυτή τη βάρβαρη πολιτική που διαλύει το δημόσιο σχολείο και εξαθλιώνει τους εκπαιδευτικούς.

Ο αγώνας αυτός δεν είναι αγώνας μόνο των εκπαιδευτικών. Είναι αγώνας όλου του λαού για να μη διαλυθεί το δημόσιο σχολείο από τη βάρβαρη πολιτική των μνημονίων.

Καλούμε όλους τους εκπαιδευτικούς να συμμετάσχουν μαζικά στις ΓΣ των ΕΛΜΕ που θα πραγματοποιηθούν την Τρίτη, 13/5.

  • ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ  ΔΙΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΑ-ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.
  • ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΟ ΚΛΙΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ.
  • ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΣ.
  • ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!


ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ


 Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ αποφάσισε τα παρακάτω ενισχυτικά μέτρα για την στήριξη των απεργιακών μας κινητοποιήσεων.


1.      Σύσκεψη των Δ.Σ. των ΕΛΜΕ της Αττικής στα γραφεία της ΟΛΜΕ την Κυριακή, 12/5 στις 6 μ.μ. για ενημέρωση και συγκρότηση κεντρικής απεργιακής επιτροπής.



2.      Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την καταδίκη του αυταρχισμού της κυβέρνησης και της ποινικοποίησης των απεργιών τη Δευτέρα, 13/5 στις 7 μ.μ. κάτω από τα γραφεία της ΟΛΜΕ (Ερμού & Κορνάρου 2). Στην συγκέντρωση καλούμε να συμμετέχουν όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων.


3.      Καλούμε την ΑΔΕΔΥ και τη ΓΣΕΕ να κηρύξουν την Παρασκευή, 17/5 Πανεργατική Πανελλαδική απεργία για την καταδίκη του κυβερνητικού αυταρχισμού, την καταστρατήγηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της απεργίας αλλά και τη στήριξη των κοινωνικών αγαθών που απειλούνται με ολοκληρωτική καταστροφή.

4.      Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ θα καταγγείλει σε όλες τις διεθνείς συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών την πολιτική του υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης.


Η επιστράτευση θα ρίξει το μνημόνιο. Αν το πιστέψουμε

Η επιστράτευση θα ρίξει το μνημόνιο. Αν το πιστέψουμε

Αρκεί ένα τεράστιο πάρτυ μαθητών, καθηγητών και εργαζομένων για να τελειώσουμε με την Τρόικα.

Ο κόσμος το έχει καταλάβει. Ο πανικός στην κυβέρνηση και στα γραφεία των αργυρώνητων δημοσιογράφων δεν είναι τυχαίος. Αυτή η απεργία των καθηγητών μπορεί να φέρει το τέλος του μνημονίου. Αρκεί να το πιστέψουμε.
Η μάχη έχει ξεφύγει από τα πλαίσια της εκπαίδευσης και μπορεί να οδηγήσει σε γενική απεργία και ανατροπή της κυβέρνησης.
Μια τέτοια κινητοποίηση όμως δεν μπορεί ούτε να ξεκινήσει χωρίς τη συμμετοχή μιας συγκεκριμένης ομάδας: των μαθητών. Μάγκες αν πιστεύετε ότι με την ανεργία των νέων στο 64.2% υπάρχει οποιοδήποτε νόημα να δώσετε πανελλήνιες – και μάλιστα τη συγκεκριμένη εβδομάδα που σας το ζητούν – είστε καταδικασμένοι σε αφανισμό. Για την ακρίβεια είστε τόσο ανόητοι όσο και οι πατεράδες σας και οι μανάδες σας, που σας έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Είναι σαν να φοράτε γάντια για να αντιμετωπίσετε μια χιονοστιβάδα. Αλλά το ξέρετε καλά ότι εσείς δεν είστε σαν τους άλλους. Και σε αυτή τη μάχη… δεν φοράμε γάντια.
Τα σχολεία πρέπει να τεθούν υπό κατάληψη από τους ίδιους τους μαθητές που θα προστατεύσουν τους καθηγητές τους – είναι άλλωστε πολύ πιο ώριμοι από αυτούς για να το κάνουν. Οι επιτηρητές πρέπει να βρουν λουκέτα μπροστά τους. Φροντίστε να τους ξεκουφαίνει η μουσική που θα παίζετε στη διαπασών από τεράστια ηχεία.
Οι τοίχοι των σχολείων, που καταρρέουν από την εγκατάλειψη, θα είναι γεμάτοι γκράφιτι και συνθήματα. Οι δυνάμεις της αστυνομίας που θα επιχειρήσουν να σπάσουν τις καταλήψεις σας θα φύγουν πασαλειμένες με νερό και αλεύρι- όπως ακριβώς τους κάνατε το Δεκέμβριο του 2008, όταν σκότωσαν το συμμαθητή σας.
Μη φοβάστε όμως. Αυτή τη φορά θα είναι μαζί σας.
Οι γενιές των μεγαλύτερων, που τους τριβέλιζαν τα μυαλά στα θρανία με τις ειρηνικές επαναστάσεις του Γκάντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ήρθε η στιγμή να αποδείξουν τι έμαθαν όλα αυτά τα χρόνια. Ο Γκάντι καλούσε σε γενικευμένη ανυπακοή απέναντι στον κρατικό μηχανισμό. Και αυτό μπορεί να γίνει.
Τα θέματα των εξετάσεων δεν πρέπει να φτάσουν στα σχολεία και αυτοί που μπορούν να τα μπλοκάρουν ξέρουν πως να το κάνουν. Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δεν πρέπει να αφήσουν τα θέματα να περάσουν από το δορυφορικό σύστημα που χρησιμοποιείται στα εξεταστικά κέντρα. Αν χρειαστεί να κοπούν τα τηλέφωνα ας το αναλάβουν άλλοι συνάδελφοί τους. Αν τα στείλουν με κούριερ θα βρουν τους δρόμους μπλοκαρισμένους από τους εργαζόμενους στους δήμους.
Τα κόμματα της αριστεράς το κατάλαβαν, έστω και με καθυστέρηση, και θα είναι εκεί. Η ΔΑΚΕ, η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, δεν μάσησε στις απειλές αναγκάζοντας τον Σαμαρά να διαγράψει τον πρόεδρο της ΟΛΜΕ. Οι αστείες επιθέσεις από τους κλόουν της πολιτικής και τους παπαγάλους των νυχτερινών δελτίων ειδήσεων απλώς επιβεβαιώνουν την ορθότητα των επιχειρημάτων των καθηγητών.
Τα μεγάλα συνδικάτα μπορούν να παραλύσουν τη χώρα. Είναι η τελευταία τους ευκαιρία να αποδείξουν ότι είναι κάτι περισσότερο από μηχανισμοί υπουργοποίησης συνδικαλιστών. Διαφορετικά θα έχουν διαλυθεί και αυτά σε λιγότερο από ένα χρόνο.
Οι καλλιτέχνες προλαβαίνουν να ετοιμάσουν τις συναυλίες τους και τις αυτοσχέδιες παραστάσεις τους. Ας αποδείξουν ότι νοιάζονται για κάτι παραπάνω από τις χαμένες τους επιδοτήσεις και τα κατειλημμένα, από μετανάστες, παγκάκια.
Οι ποδηλάτες μπορούν να κυκλώσουν τα σχολεία και οι οδηγοί ταξί να τους προστατεύσουν. Όλοι θα είναι εκεί σε ένα τεράστιο πάρτυ. Και… δεν θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας.
Πριν από 70 χρόνια οι Έλληνες ανέτρεψαν την επιστράτευση που προωθούσε η κυβέρνηση των δοσίλογων για να προσφέρει δωρεάν εργατικό δυναμικό στη Γερμανία. Το 2013 μπορούν να το ξανακάνουν. Οι Ισπανοί μόλις πέτυχαν μια πρώτη νίκη απέναντι στα σχέδια διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης που επιχειρούσε η δική τους τρόικα με πρόσχημα την οικονομική κρίση. Το μήνυμα ελήφθη. Είναι η καλύτερη στιγμή να τους ανατρέψετε και η Ευρώπη θα ακολουθήσει.
Αρκεί να το πιστέψετε.
Evrywhere I hear the sound of marching, charging feet, boy


Cause summers here and the time is right for fighting in the street, boy


Αρης Χατζηστεφάνου

infowar

Τετάρτη 8 Μαΐου 2013

Ο Φασισμός είναι πρίν απ' όλα το σχέδιο επιβολής της "ελεύθερης οικονομίας της αγοράς"



« Περιληπτικά, η θέση του φασισμού απέναντι στο Κράτος είναι η εξής: αγώνας ενάντια στο οικονομικό-μονοπωλιακό Κράτος, ένας αγώνας πρώτιστης σημασίας για την ανάπτυξη των δυνάμεων του έθνους. Επιστροφή του Κράτους στις πολιτικές-δικαστικές του λειτουργίες, οι οποίες είναι οι απαραίτητες. Με άλλα λόγια: ενδυνάμωση του πολιτικού Κράτους, αποδόμηση του οικονομικού Κράτους. »

(Μπενίτο Μουσολίνι. Άρθρο στην εφημερίδα «Il Popolo d’Italia», αρ. 6, 7\1\1921.)


Ολόκληρο το άρθρο του Μουσολίνι μπορείτε να διαβάσετε στην ανάτρησή μας : "Ο Φασισμός το 1921: ενδυνάμωση του πολιτικού Κράτους, αποδόμηση του οικονομικού κράτους".

Όταν αναφερόμαστε στο φασιστικό φαινόμενο, έρχονται στο νου συνήθως θεωρητικές αναλύσεις και ιστορήσεις που το τοποθετούν κατά κύριο λόγο στην περίοδο του μεσοπολέμου, σαν ένα ακραίο και κατ' εξαίρεση συμβάν εκτροπής του ανθρώπινου πολιτισμού, σαν το αδιανόητο που ξεβράστηκε αίφνης από τα βάθη της κόλασης στο προσκήνιο της ανθρώπινης ζωής.

Ολόκληρη σχεδόν η μεταπολεμική ρητορική και οι θεωρητικές αναλύσεις τω νικητών οι οποίες  ακολούθησαν τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου έκαναν λόγο για νίκη των "συμμαχικών δυνάμεων" - ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, ΕΣΣΔ - που νοούνταν σαν οι αντιφασιστικές δυνάμεις, κατά των δυνάμεων του "άξονα" - Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία - που νοούνταν σαν οι δυνάμεις της "Νέας Τάξης Πραγμάτων", του Φασισμού και του Ναζισμού (Εθνικοσοσιαλισμού). 


(Διάσκεψη της Γιάλτας: Φεβρουάριος 1945. Ουίνστον Τσώρτσιλ, Φραγκλίνος Ρούζβελτ, Ιωσήφ Στάλιν)

Η εξ αντικειμένου στρατιωτική συμπόρευση των "συμμάχων", μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονταν και η "κομμουνιστική" ΕΣΣΔ, καθώς επίσης και η για ποικίλους λόγους διασύνδεση των "συμμάχων" με τα λαϊκά αντιφασιστικά ένοπλα κινήματα που πολέμησαν ενάντια στις στρατιωτικές φασιστικές δυνάμεις σε πολλές κατεχόμενες Ευρωπαϊκές χώρες, διαμόρφωσαν το ιστορικό υπόβαθρο προκειμένου να συγκαλυφθεί τόσο η ουσιαστική, καπιταλιστική, φύση του φασισμού όσο και η αληθινή σχέση του με τα καθεστώτα και τα κράτη που κατά τη διάρκεια του πολέμου βρέθηκαν στα αντίπαλα στρατόπεδα.

Οι κοινωνίες της Ευρώπης, αφανισμένες από τον πιό καταστροφικό πόλεμο που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα ήταν έτοιμες να δεχτούν ανακουφισμένες την ήττα της Ναζιστικής Γερμανίας σαν ταυτόσημη με ήττα του Φασισμού και τη νίκη των "συμμάχων" σαν νίκη της δημοκρατίας απέναντι στον ολοκληρωτισμό και τον πόλεμο. 

Την αυταπάτη αυτή δεν άργησαν να την πληρώσουν ακριβά οι λαοί της Ευρώπης με πρώτο τον ελληνικό λαό που πριν ακόμα τη λήξη του πολέμου και την κατάρρευση της Ναζιστικής Γερμανίας έζησαν τη δολοφονική στρατιωτική κατοχή της Αθήνας το Δεκέμβρη του '44 από τις δυνάμεις της Μ. Βρετανίας και τους Φασίστες έλληνες συνεργάτες τους και την εξώθηση στη συνέχεια μέσω της δολοφονικής "λευκής τρομοκρατίας" που εξαπολύθηκε στους αφοπλισμένους πλέον, μετα τη συμφωνία της Βάρκιζας, έλληνες μαχητές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στο δεύτερο αντάρτικο και τον εμφύλιο.

Στη συνέχεια, παρ' ότι στις 9 Μάη 1945 υπογράφεται η συνθήκη άνευ όρων παράδοσης της Γερμανίας και ο παγκόσμιος πόλεμος έχει ουσιαστικά τελειώσει για τους λαούς της ευρώπης, δεν έχει τελειώσει όμως για τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία. Τον Αύγουστο του '45 και ενώ η Ιαπωνία ήταν έτοιμη να υπογράψει ανάλογη συνθήκη, οι ΗΠΑ χτυπούν για πρώτη φορά στην ιστορία με τα νέα τρομαχτικά όπλα, τις πυρηνικές βόμβες που μόλις είχαν κατασκευάσει, όχι στρατιωτικούς στόχους αλλά δυό ιαπωνικές πόλεις, τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Το μήνυμα προς την ΕΣΣΔ και τους λαούς όλων των χωρών είναι σαφές.


Η κήρυξη του "Ψυχρού Πολέμου"





Στις 5 Μάρτη του 1946, στο Westminster College της κωμόπολης Φούλτον της πολιτείας Μιζούρι των ΗΠΑ, ο προσκεκλημένος πρώην πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Ουίνστον Τσώρτσιλ, παρουσία του προέδρου των ΗΠΑ, Χάρι Τρούμαν, εκφώνησε έναν πολιτικό λόγο με τον οποίο εδωσε ουσιαστικά το σύνθημα για την κήρυξη του "ψυχρού πολέμου". Ανάμεσα στα άλλα ο Τσώρτσιλ ανέφερε τα ακόλουθα :  

«Από το Στετίνο στη Βαλτική έως την Τεργέστη στην Αδριατική Θάλασσα ένα σιδηρούν παραπέτασμα πέφτει πάνω στην ήπειρο. Πίσω από τη γραμμή αυτή βρίσκονται όλες οι πρωτεύουσες των παλαιών κρατών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης - Βαρσοβία, Βερολίνο, Πράγα, Βιέννη, Βουδαπέστη, Βελιγράδι, Βουκουρέστι και Σόφια. Ολες αυτές οι φημισμένες πόλεις και οι πληθυσμοί που τις περιβάλλουν, βρίσκονται σε αυτό που πρέπει να ονομάσω σοβιετική σφαίρα. (...) Τα κομμουνιστικά κόμματα, που ήταν πολύ μικρά σε αυτές τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, έχουν καταλάβει εξέχουσα θέση και δύναμη δυσανάλογη με την αριθμητική τους ισχύ και αποσκοπούν στο να επιβάλουν παντού τον ολοκληρωτικό τους έλεγχο».

Πηγή: kathimerini

και σε μιά άλλη εκλογή αποσπασμάτων:


«Από το Στεττίνο στη Βαλτική μέχρι την Τεργέστη στην Αδριατική ένα σιδηρούν παραπέτασμα έχει απλωθεί κατά μήκος της ηπείρου (...). Η απειλή μιας νίκης της τυραννίας βαραίνει πάνω στη στέγη κάθε σπιτιού, πάνω στο κεφάλι κάθε ανθρώπινου πλάσματος. Η πείρα μου από τον πόλεμο μου έδειξε ότι οι Ρώσοι δε σέβονται παρά μόνο τη βία (...). Η στενή συμμαχία αγγλόφωνων λαών, η οργανωμένη αεροπορική και ναυτική συνεργασία των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας αποτελούν τη μόνη οδό των ελευθεριών μας (...). Μαζί, αδελφικά ενωμένοι θα είμαστε οι κύριοι του μέλλοντος...» 

Πηγέςrizospastis
            politikokafeneio

Το "Δόγμα Τρούμαν"

Το Μάρτη του 1947, ο Αμερικανός Πρόεδρος Χάρι Τρούμαν θα διακηρύξει στο Κογκρέσο το πολιτικό και στρατιωτικό δόγμα των ΗΠΑ, που θα μείνει στην ιστορία ως "Δόγμα Τρούμαν", όπου ανάμεσα στ' άλλα είπε και τα εξής: «Δε θα έχωμεν αντιληφθεί τους αντικειμενικούς μας σκοπούς εάν δε θελήσωμεν να βοηθήσωμεν τους ελεύθερους λαούς όπως διατηρήσουν τους ελεύθερους θεσμούς των και την εθνικήν των ακεραιότητα εναντίον των επιθετικών κινημάτων τα οποία ζητούν να επιβάλουν επ' αυτών ολοκληρωτικά καθεστώτα... Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα (σ.σ. έτσι χαρακτηρίζει την ΕΣΣΔ και τις Λαϊκές Δημοκρατίες) επιβαλλόμενα επί ελευθέρων λαών δι' αμέσου ή εμμέσου επιθέσεως υπονομεύουν τας βάσεις της διεθνούς ειρήνης, άρα και την ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών».

Πηγήrizospastis

Το "Σχέδιο Μάρσαλ"

Τον Ιούνιο του 1947, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζορτζ Μάρσαλ παρουσίασε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ το γνωστό σχέδιό του, στηριζόμενο σε ένα πλαίσιο εκτεταμένης οικονομικής βοήθειας προς όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Εθεσε όμως ως όρο αυτές να συμφωνήσουν στην ανασύσταση των θεσμών της ελεύθερης αγοράς, κατευθυνόμενης μάλιστα όχι από την Ευρώπη αλλά από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Τον Απρίλη του 1948, έχουμε  την ψήφιση από το Κογκρέσο των ΗΠΑ του "Νόμου περί βοηθείας σε ξένα κράτη". Πρόκειται για τον πρώτο άμεσο πρόγονο του "Σχεδίου Μάρσαλ", το οποίο πήρε το όνομά του από τον Τζορτζ Κάτλετ Μάρσαλ (1880 - 1959), υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ στην περίοδο 1947 - 1949. Μέσα στο 1948, η εξέλιξη υπήρξε θεαματική: Κατ' αρχήν, υπογράφηκαν συμφωνίες συμμετοχής με 15 χώρες και, συγκεκριμένα, τη Μεγ. Βρετανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, τη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Δανία, την Ιρλανδία, την Ισλανδία, την Πορτογαλία, την Αυστρία, την Ελλάδα και την Τουρκία.

Οπως και αν έχει το πράγμα, ο νόμος μετατράπηκε σε πλήρες πρόγραμμα "οικονομικής αρωγής", που κράτησε 4 χρόνια (Απρίλης 1948 - 30 Δεκέμβρη 1951). Στα πλαίσιά του, οι ΗΠΑ χορήγησαν συνολικά 17.000.000.000 δολ., από τα οποία το 60% πήραν η Μεγ. Βρετανία, η Γαλλία, η Ιταλία και οι δυτικές ζώνες της Γερμανίας.

Η ελληνική μερίδα από τα δολάρια

«Η ΔΙΜΕΡΗΣ ελληνοαμερικανική συμφωνία περί εφαρμογής και εν Ελλάδι του Σχεδίου Μάρσαλ εμονογραφήθη χθες την 1ην μ.μ. υπό του υπουργού των Εξωτερικών κ. Τσαλδάρη και του επιτετραμμένου των Ηνωμ. Πολιτειών κ. Ράνκιν»

Ετσι ανακοινώθηκε επισήμως στην Αθήνα, την 1η Ιουλίου 1948, η κύρωση της παροχής οικονομικής βοήθειας στη χώρα μας. Ο προβληματισμός για τα διαδραματιζόμενα εν Ελλάδι προηγήθηκε κατά μερικούς μήνες της δημοσιοποιήσεως του Σχεδίου Μάρσαλ, και φαίνεται πως απετέλεσε τον καταλύτη των εξελίξεων. Στα τέλη Φεβρουαρίου 1947 η Βρετανία ειδοποίησε τις ΗΠΑ ότι δεν ήταν σε θέση να συνεχίσει να παρέχει οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα και την Τουρκία: τον προηγούμενο χρόνο, τα ποσά που είχαν δοθεί στις δύο χώρες, ήταν 540 και 375 εκατ. δολάρια αντιστοίχως. Ο αμερικανός πρόεδρος Χάρι Τρούμαν το σκέφθηκε τρεις ημέρες και αποφάσισε τελικά πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αναλάμβαναν τα οικονομικά (και βεβαίως τα διπλωματικά) βάρη της Βρετανίας στην περιοχή.

Πηγή: tovima

Δείτε στη συνέχεια πως παρουσιάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή της ΕΕ τον Ουίνστον Τσώρτσιλ και το όραμά του για την "Ενωμένη Ευρώπη" από ομιλία του στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης το 1946.

Ουίνστον Τσόρτσιλ: 
έκκληση για Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης

Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, πρώην στρατιωτικός, πολεμικός ανταποκριτής και πρωθυπουργός της Βρετανίας (1940-1945 και 1951-1955), ήταν από τους πρώτους που υποστήριξαν τη δημιουργία των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης». Μετά την εμπειρία του Β ́ Παγκοσμίου Πολέμου, απέκτησε την πεποίθηση ότι μόνο μια ενωμένη Ευρώπη θα μπορούσε να εγγυηθεί την ειρήνη. Στόχος του ήταν η ριζική αντιμετώπιση των ευρωπαϊκών ασθενειών του εθνικισμού και της πολεμοκαπηλίας.

Τα διδάγματα που άντλησε από την Ιστορία τα διατύπωσε στην περίφημη «Ομιλία προς τους φοιτητές» στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, το 1946: «Υπάρχει ένα φάρμακο που ... θα μπορούσε μέσα σε λίγα χρόνια να κάνει όλη την Ευρώπη ... ελεύθερη και ... ευτυχισμένη. Το φάρμακο αυτό είναι να δημιουργήσουμε ξανά την ευρωπαϊκή οικογένεια, στον βαθμό που μπορούμε, και να της δώσουμε μια δομή ικανή να της εξασφαλίσει την ειρήνη, την ασφάλεια και την ελευθερία. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα είδος Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης.»

Πηγήeuropa.eu

Δυστυχώς, όχι ο Τσώρτσιλ αλλά οι υποτιθέμενοι αντίπαλοί του κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο οι Ιταλοί Φασίστες και οι Γερμανοί Ναζί είχαν πρώτοι υποστηρίξει την ιδέα της "Ενωμένης Ευρώπης", την Ευρώπη των Αγορών.

 
Όπως γράφαμε σε προηγούμενη ανάρτησή μας: Καμίνης εναντίον Χρυσής Αυγής : Το Φασιστικό Κράτος αντιμέτωπο με τα "Τάγματα Εφόδου" του.

Για όσους εξακολουθούν να συνδέουν το Φασισμό αποκλειστικά με την τερατώδη αγριότητα του πολέμου και του αφανισμού των ανθρώπινων κοινωνιών χωρίς αναστολές από διεστραμμένους νεκρόφιλους "Αριους" κάθε φυλής και εθνικότητας, τους παραπέμπουμε στον Μουσολίνι του 1921 "Ο Φασισμός το 1921: ενδυνάμωση του πολιτικού Κράτους, αποδόμηση του οικονομικού Κράτους." Άρθρο του Μπενίτο Μουσολίνι στην εφημερίδα «Il Popolo d’Italia», αρ. 6, 7/1/1921

για να τους θυμίσουμε οτι ο φασισμός είναι πρίν απ' όλα το σχέδιο επιβολής της "ελεύθερης οικονομίας της αγοράς". 



Και το σχέδιο αυτό δεν ηττήθηκε με την ήττα του Μουσολίνι και του Χίτλερ στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αντίθετα, πέρασε σε πιό έμπειρα διεθνή χέρια όπως των οικονομολόγων της λεγόμενης "Σχολής του Σικάγου", του διεστραμμένου Φασίστα οικονομολόγου Μίλτον Φρίντμαν και του εύηχου "Νεοφιλελευθερισμού"σταθεροποιήθηκε και επιβλήθηκε μεταπολεμικά παγκόσμια με όλους τους δυνατούς τρόπους. Από τις στρατιωτικές χούντες της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης, από την εκλογή της Θάτσερ στη Μεγάλη Βρετανία και του Ρίγκαν στις ΗΠΑ, από τους παγκόσμιους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα έως τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου,  από τους πρόσφατους περιφερειακούς πολέμους στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Ασία, δεν υπάρχει περιοχή του πλανήτη που να μην έχει νιώσει μεταπολεμικά το καταστροφικό πρόσωπο του παγκόσμιου φασισμού - του ονομαζόμενου "Νεοφιλελευθερισμού".

 

« Μόνο μία κρίση-είτε είναι, είτε απλώς εκλαμβάνεται ως πραγματική-οδηγεί σε πραγματικές αλλαγές. Όταν ξεσπάει μια κρίση, οι δράσεις που αναπτύσσονται εξαρτώνται από τις περιρρέουσες ιδέες. Πιστεύω ότι αυτή πρέπει να είναι η βασική λειτουργία μας: να αναπτύσσουμε εναλλακτικές πολιτικές που θα αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες, να τις διατηρούμε ζωντανές και διαθέσιμες έως ότου το πολιτικά αδύνατον καταστεί πολιτικά αναπόφευκτο. »


(Μίλτον Φρίντμαν «Καπιταλισμός και ελευθερία» University of Chicago press 1962)



« Αν υιοθετήσετε τη προσέγγιση του σόκ, πρέπει να ενεργήσετε σύντομα, πολλαπλά και ακαριαία. »


(Μίλτον Φρίντμαν σε επιστολή του προς τον στρατηγό Πινοτσέτ 21/4/1975)


Στον πόλεμο που έχει κηρύξει στους λαούς ολόκληρου του πλανήτη ο παγκόσμιος φασισμός υπό το μανδύα του "νεοφιλελευθερισμού" έχουμε καθήκον να δούμε και να μιλήσουμε καθαρά.
Η ηγεσία του φασισμού βρίσκεται και σήμερα όπως πάντα στις αστικές κυβερνήσεις τις διαπλεκόμενες επιχειρήσεις το διεθνές και εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας τους. Οι μαχαιροβγάλτες του υποκόσμου τους οποίους στρατολογούν για να αποτελέσουν τον πολιορκητικό κριό των κοινωνιών δεν είναι παρά η πρώτη γραμμή του φασισμού. Η φανερή γραμμή. Σύγκρουση με το φασισμό σήμερα, όπως πάντα, σημαίνει η σύγκρουση με το σύνολο της καπιταλιστικής επίθεσης όπως αυτή οδηγείται από τα καθεστωτικά πολιτικά και οικονομικά κέντρα της διεθνούς φασιστικής - νεοφιλελεύθερης ελίτ και όχι η αντιπαράθεση απλώς με τους εγκληματίες της πρώτης γραμμής τους.
 

«Όποιος δεν θέλει να μιλήσει για τον καπιταλισμό, καλά θα κάνει να σωπαίνει και για το φασισμό»

(Μαξ Χορκχάιμερ)