Μονόδρομος είναι πλέον η παραίτηση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και η προσφυγή σε εθνικές εκλογές ταυτόχρονα με τις δημοτικές τις περιφερειακές και τις ευρωεκλογές.
Τέσσερεις κάλπες στις 25 Μάη: να διώξουμε την κυβέρνηση
τώρα.
Το χθεσινό (30.3.2014) κοινοβουλευτικό πραξικόπημα –
πρακτική που έχει για πολλοστή φορά επαναληφθεί από το Μάιο του 2010 – έδειξε ακόμη
μια φορά πως ο όποιος «κοινοβουλευτισμός» των μνημονιακών κυβερνήσεων
εξαντλήθηκε.
Η φασιστική συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έχει
αποχαλινωθεί οριστικά.
Το νέο μνημόνιο του ΟΟΣΑ , της τρόικας και της διεθνούς τραπεζικής
μαφίας που κατατέθηκε και ψηφίστηκε σε μια νύχτα επεκτείνει τον αφανισμό της κοινωνίας
με νόμους κοινωνικής διάλυσης και οικονομικής καταστροφής τέτοιου μεγέθους που
οδηγούν πλέον σωρευτικά σε μη αναστρέψιμες συνέπειες.
Η επιχείρηση διεμβολισμού της ευρωζώνης και διάσωσης της διεθνούς
χρηματοπιστωτικής φούσκας που ξεκίνησε ο Παπανδρέου και τα υπερατλαντικά διεθνή
κέντρα που υπηρετεί, το 2010 καταστρέφοντας τη χώρα της οποίας ήταν
πρωθυπουργός, η αντίδραση στη συνέχεια των ευρωπαϊκών τραπεζών με στόχο τη
διάσωσή τους που υπηρέτησε η πτώση Παπανδρέου από τον Βενιζέλο και η
συγκυβέρνηση υπό δοτό πρωθυπουργό τον τραπεζίτη Παπαδήμο, οδήγησε στην τρίτη και
τελική φάση του σχεδίου που δεν είναι άλλη από την τριτοκοσμιοποίηση της χώρας μέσω
της καταλήστευσης του μικρού ιδιωτικού και ολόκληρου του δημόσιου πλούτου, των
πόρων και των πηγών αλλά και την αφαίρεση κάθε κατακτημένου δικαιώματος της εργασίας
του προηγούμενου αιώνα την οποία ανέλαβε στη συνέχεια να επιβάλει η Ελληνο-Γερμανική
συγκυβέρνηση Σαμαροβενιζέλου.
Η ελληνική κοινωνία αντιστάθηκε. Με όλα τα μέσα. Με εκατοντάδες
χιλιάδες διαδηλωτών, με δεκάδες απεργίες ακόμα και αυτών των πουλημένων
γραφειοκρατών συνδικαλιστών του καθεστώτος, με το κίνημα των πλατειών και τέλος
με την ελπίδα που πρόβαλε στον ΣΥΡΙΖΑ σαν τελευταία δημοκρατική δυνατότητα
ανατροπής του αφανισμού της.
Τώρα. Μπροστά στην επανειλημμένη παραβίαση κάθε νόμιμης κοινοβουλευτικής
αρχής από την μαφιόζικη διακυβέρνηση Σαμαροβενιζέλου, μπροστά στις ευρωεκλογές και
πολύ περισσότερο μπροστά στη νόμιμη απαίτηση του ελληνικού λαού για άμεση
ανατροπή του φασιστικού καθεστώτος διακυβέρνησης της χώρας, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί
να επιτρέψει την συνέχιση διακυβέρνησης της χώρας από τη συγκυβέρνηση των
εντεταλμένων εγκληματιών ούτε μέρα πλέον.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πλέον καμιά άλλη επιλογή από την παραίτηση
της κοινοβουλευτικής του ομάδας και την πρόκληση εκλογών. ΤΩΡΑ. Όχι μετά τις δημοτικές,
τις περιφερειακές και τις ευροεκλογές.
Γιατί:
Ούτε στις ευρωεκλογές και πολύ περισσότερο στις περιφερειακές
εκλογές (για τις δημοτικές να μην σκεφτόμαστε καν) δεν θα φανεί η πραγματική λαϊκή
θέληση ανατροπής της κυβέρνησης.
Το αποτέλεσμα της συνέχισης της κοινοβουλευτικής ανοχής που θα
επιδείξει ίσως ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πλέον η διάλυση της εμπιστοσύνης που έχει
προβάλλει η ελληνική κοινωνία σε εμάς σαν φορέα ανατροπής της κυβέρνησης.
Η άρνηση ανάληψης ευθύνης για την ανάδειξη της κοινοβουλευτικής
κρίσης από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα οδηγήσει σε καμιά (επιθυμητή πάντα από
εμάς) πολιτική εξέλιξη ανατροπής της κυβέρνησης από την κοινωνική κινητοποίηση.
Οι δυνάμεις της κοινωνίας είναι προς το παρόν ηττημένες και ανίσχυρες.
Η μόνη θεσμική μας δύναμη βρίσκεται πλέον αυτή τη στιγμή στη
δυνατότητα πρόκλησης εκλογών έστω και σε επιμέρους εκλογικές περιφέρειες , αν
και πιστεύουμε πως υπό τις παρούσες πολιτικές συνθήκες αστάθειας δεν υπάρχει περίπτωση
να προκηρυχθούν κοινοβουλευτικές εκλογές για επί μέρους περιφέρειες ( Α’ Αθήνας
- Β’ Αθήνας – Υπόλοιπο Αττικής – Α’, Β’
Θεσσαλονίκης – και στους κύριους νομούς της χώρας) χωρίς να συμπαρασύρει υποχρεωτικά
ολόκληρο το πολιτικό σύστημα στην εθνική εκλογική αναμέτρηση και τη νίκη του
ΣΥΡΙΖΑ τώρα.
Έχουμε 70
βουλευτές. Να παραιτηθούν τώρα οι 60. Και να πάμε σε εθνικές εκλογές. ΤΩΡΑ.
the Game is Over!
Διαβάστε και σχετική νομική
γνωμοδότηση:
"Κ.
Χρυσόγονος: Αναπληρωματικές εκλογές σε περίπτωση παραίτησης της Χρυσής Αυγής.
Δεν μπορεί να τεθεί εκτός Νόμου"
Η πρόταση στηρίζεται στο άρθρο 53, παρ.2 του Συντάγματος.
Άρθρο 53
1. Οι βουλευτές εκλέγονται για τέσσερα συνεχή έτη που αρχίζουν από την ημέρα των γενικών εκλογών. Μόλις λήξει η βουλευτική περίοδος, με προεδρικό διάταγμα, που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο, διατάσσεται η διενέργεια γενικών βουλευτικών εκλογών μέσα σε τριάντα ημέρες και η σύγκληση της νέας Βουλής σε τακτική σύνοδο μέσα σε άλλες τριάντα ημέρες από αυτές.
2. Βουλευτική έδρα που κενώθηκε μέσα στο τελευταίο έτος της περιόδου δεν συμπληρώνεται με αναπληρωματική εκλογή, όταν απαιτείται κατά το νόμο, εφόσον οι κενές έδρες δεν είναι περισσότερες από το ένα πέμπτο του όλου αριθμού των βουλευτών.
3. Σε περίπτωση πολέμου η βουλευτική περίοδος παρατείνεται σε όλη τη διάρκειά του. Αν η Βουλή έχει διαλυθεί, η διενέργεια των εκλογών αναστέλλεται ωσότου τελειώσει ο πόλεμος, ανακαλείται δε αυτοδικαίως η Βουλή που έχει διαλυθεί έως το τέλος του.
http://el.wikisource.org/wiki/%CE%A3%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%CF%82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου