Σάββατο 3 Μαΐου 2014

"Η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη ακόμα κι απ' τον ίδιο της τον εαυτό" Γ. Ιωάννου - Σκιτσογράφος.






















Αν κάποιος από εσάς κατηγορούνταν για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και την ίδια στιγμή πόζαρε με πολεμικό όπλο στο σπίτι του, θα κυκλοφορούσε τώρα ελεύθερος κάνοντας μηνύσεις;

Κι όμως. Διαβάστε το παρακάτω άρθρο από το tvxs.gr


Έκανε το «λάθος» να καταθέσει κατά Κασιδιάρη


Κατήγγειλε όσα είδε, ο βουλευτής της Χ.Α. αθωώθηκε και τη Δευτέρα η ίδια θα βρεθεί στο εδώλιο, έπειτα από μήνυση για ψευδορκία και συκοφαντία. Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Μαίρη Βαβαγιάννη-Μαυρή μιλά για τον «εξευτελισμό» που ζει από τη μέρα που εμφανίστηκε στο δικαστήριο ως μάρτυρας κατηγορίας στην υπόθεση του μαχαιρώματος Διαλυνά τον Οκτώβριο του 2007

«Οσα μου συμβαίνουν είναι εντελώς παράλογα. Σίγουρα αποτελώ παράδειγμα προς αποφυγή. Δεν μπορώ να φανταστώ ποιος λογικός άνθρωπος στο μέλλον, γνωρίζοντας τι μου έχει συμβεί, θα αποφασίσει να κάνει ό,τι έκανα εγώ. Δηλαδή να δει μια εγκληματική ενέργεια, στην οποία πιθανόν εμπλέκονται και οπαδοί ή μέλη της Χρυσής Αυγής, και να τολμήσει να την καταγγείλει»

 
Του Γιάννη Μπασκάκη

«Οσα μου συμβαίνουν είναι εντελώς παράλογα. Σίγουρα αποτελώ παράδειγμα προς αποφυγή. Δεν μπορώ να φανταστώ ποιος λογικός άνθρωπος στο μέλλον, γνωρίζοντας τι μου έχει συμβεί, θα αποφασίσει να κάνει ό,τι έκανα εγώ. Δηλαδή να δει μια εγκληματική ενέργεια, στην οποία πιθανόν εμπλέκονται και οπαδοί ή μέλη της Χρυσής Αυγής, και να τολμήσει να την καταγγείλει».

Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαίρη Βαβαγιάννη-Μαυρή, έκανε το αυτονόητο. Κατήγγειλε το χρυσαυγίτικο μαχαίρωμα, στο οποίο ήταν αυτόπτης μάρτυρας. Μάλιστα, η μαρτυρία της κατάφερε να οδηγήσει στο εδώλιο τον Ηλία Κασιδιάρη. Το δικαστήριο, όμως, τον αθώωσε λόγω αμφιβολιών και τώρα δικάζεται εκείνη, έπειτα από μήνυση του Κασιδιάρη για ψευδορκία και συκοφαντία. Η μήνυση στηρίζεται στο γεγονός ότι η κ. Βαβαγιάννη δεν κατέθεσε την πρώτη φορά στην αστυνομία ότι κατά τη διάρκεια του χρυσαυγίτικου χτυπήματος ήταν παρών και ο σύζυγός της. Η δίκη διεξάγεται τη Δευτέρα στις 9.00 π.μ., στο κτίριο 12 της Ευελπίδων.

Το χρονικό

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τον Οκτώβριο του 2007, ο υποψήφιος διδάκτορας Κώστας Διαλυνάς έβγαινε από το Τμήμα Φυσικής στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου. Πέντε χρυσαυγίτες που κρατούσαν ρόπαλα και τουλάχιστον ένα μαχαίρι, τον πλησίασαν και του επιτέθηκαν, απλά και μόνο επειδή είχε μακριά μαλλιά. Αρχισαν να τον χτυπούν και απαίτησαν να τους δώσει την ταυτότητά του. Εκείνος αρνήθηκε και τότε τον μαχαίρωσαν στο πόδι. Στη συνέχεια, οι χρυσαυγίτες πήραν την ταυτότητα και επιβιβάστηκαν σε αυτοκίνητο ιδιωτικής χρήσης, με το οποίο και εξαφανίστηκαν από τον τόπο του εγκλήματος.

Εκείνη την ώρα, η καθηγήτρια Μαίρη Βαβαγιάννη και ο σύζυγός της, επίσης καθηγητής του Πανεπιστημίου, έφευγαν με το αυτοκίνητό τους από τον χώρο της δουλειάς τους. «Είδαμε μπροστά στο Τμήμα Φυσικής να σταματάει ένα αυτοκίνητο, απ’ όπου βγήκαν 4-5 άτομα με κλομπ και χτύπησαν κάποιον. Τότε κρατήσαμε το νούμερο της πινακίδας του αυτοκινήτου», λέει η κ. Βαβαγιάννη στην «Εφ.Συν.», η οποία την ίδια μέρα τηλεφώνησε στον πρόεδρο του Τμήματος, την επομένη ενημέρωσε και τη σύγκλητο του Πανεπιστημίου, ενώ λίγες μέρες μετά κατέθεσε στην αστυνομία.

«Στην πρώτη αυτή κατάθεση δεν ρωτήθηκα και δεν είπα από μόνη μου για την παρουσία του συζύγου μου, καθώς μόλις είχαμε πληροφορηθεί ότι πάσχει από σοβαρή ασθένεια, από την οποία και απεβίωσε το 2009 και είχε υποστεί ήδη την πρώτη επέμβαση. Τον προστάτευσα, δηλαδή, από την ταλαιπωρία. Ηξερα επίσης ότι εκείνη την εποχή θα ήταν πολύ δύσκολο να πάει να καταθέσει, γιατί επρόκειτο να ξαναχειρουργηθεί», μας λέει.

Εν τω μεταξύ, η αστυνομία διαπίστωσε ότι η συγκεκριμένη πινακίδα ανήκε στο εταιρικό όχημα του σημερινού εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής, στον οποίο απαγγέλθηκε η κατηγορία της απλής συνέργειας σε επικίνδυνη σωματική βλάβη και σε ληστεία (για την ταυτότητα). Η υπόθεση χρόνισε στην ανάκριση κι έπειτα μεσολάβησε μια διακοπή, μια αναβολή και μια αναστολή επ’ αόριστον, αφού είχε γίνει πλέον βουλευτής.

Κατά την προεκλογική περίοδο του Ιουνίου του 2012, μάλιστα, απολαύσαμε την περίφημη εκπομπή του Γ. Παπαδάκη, όπου η Ρένα Δούρου αναφέρεται στη συγκεκριμένη υπόθεση και ο Ηλ. Κασιδιάρης τής πετάει νερό και στη συνέχεια χαστουκίζει τη Λιάνα Κανέλλη, στρέφοντας έτσι τα φώτα της δημοσιότητας και αφήνοντας σε δεύτερο πλάνο την κατηγορία που αντιμετωπίζει.

Μια διακοπή ακόμη και η δίκη θα διεξαχθεί τελικά στις 7 Μαρτίου του 2013, μέσα σε κλίμα χρυσαυγίτικης τρομοκρατίας. Ηδη από τις 7 το πρωί τα μέλη της ναζιστικής οργάνωσης κατέκλυζαν τις εισόδους, το προαύλιο και τα μπαλκόνια του Εφετείου, καθώς και την ίδια τη δικαστική αίθουσα. Η αστυνομία, μάλιστα, απαγόρευσε την είσοδο στην αίθουσα σε όσους πολίτες ήθελαν να παρακολουθήσουν τη δίκη, αλλά και στους δημοσιογράφους που έτυχε να μην έχουν μαζί τους ταυτότητα, με το επιχείρημα ότι είναι γεμάτη.

Μάταια, οι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής ζήτησαν αλλαγή αίθουσας. Το αίτημά τους δεν έγινε δεκτό και έτσι η δίκη διεξήχθη μπροστά σε αμιγώς χρυσαυγίτικο κοινό και σε συνθήκες ασφυξίας. «Ο Ηλίας Κασιδιάρης φερόταν ως ο απόλυτος άρχων και ήλεγχε την κατάσταση με συστάσεις προς τους δικούς του να μην κάνουν φασαρία, την ώρα που αυτοί φώναζαν, γελούσαν και χλεύαζαν τους μάρτυρες, ενώ ορισμένα άτομα μας φωτογράφιζαν», αναφέρει η κ. Βαβαγιάννη.

Αθώωση…

Ο κατηγορούμενος αθωώθηκε, παρόλο που η βασική θέση της υπεράσπισης -ότι το αυτοκίνητο του Ηλ. Κασιδιάρη βρισκόταν σε πάρκινγκ την ώρα της επίθεσης στον Διαλυνά- δεν απεδείχθη ποτέ. Το δικαστήριο αρκέστηκε στην κατάθεση γιατρού που υποστήριξε ότι ο Κασιδιάρης τον επισκέφτηκε εκείνη τη μέρα, στην κατάθεση οικογενειακού φίλου που είπε ότι τον είδε με το αυτοκίνητό του, το οποίο το γνώριζε καλά, αν και ο κατηγορούμενος το είχε μόλις ένα μήνα, και στην κατάθεση της αστυνομικής συντάκτριας, Κωνσταντίνας Αλεξίου, η οποία υποστήριξε ότι ο αριθμός της πινακίδας είχε βγει στο indymedia και η μάρτυς θα μπορούσε να τον είχε δει εκεί.

«Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω νιώσει τέτοιον εξευτελισμό και προσβολή της προσωπικότητάς μου. Οταν μου ζητήθηκε από τον διδακτορικό φοιτητή του Πανεπιστημίου μας, κ. Διαλυνά, να καταθέσω, το θεώρησα καθήκον μου και το έκανα», μας λέει η κ. Βαβαγιάννη.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου