Θόδωρος Αγγελόπουλος: Η Εκπομπή (The Broadcast) 1968

 

Η ΕΚΠΟΜΠΗ (1968)

Ελλάδα. Ασπρόμαυρη μικρού μήκους. Διάρκεια : 23'.

Σενάριο : Θόδωρος Αγγελόπουλος

Σκηνοθεσία: Θόδωρος Αγγελόπουλος
Φωτογραφία : Γιώργος Αρβανίτης
Μοντάζ : Γιώργος Τριανταφύλλου
Ήχος : Θανάσης Αρβανίτης
Ερμηνευτές : Θόδωρος Κατσαδράμης, Λίνα Τριανταφύλλου, Νίκος Μαστοράκης, Μίρκα Καλατζοπούλου.
Παραγωγή : Θόδωρος Αγγελόπουλος

Περίληψη

Μια ομάδα δημοσιογράφων ζητά στο δρόμο από τους περαστικούς να τους ορίσουν τα χαρακτηριστικά που , κατά τη γνώμη τους , συνθέτουν τον «ιδανικό άνδρα» , ενώ βάσει των απαντήσεων, ένας σχεδιαστής φτιάχνει ένα είδος identikit. Στη συνέχεια, οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι ψάχνουν ανάμεσα στον κόσμο τον άντρα που ανταποκρίνεται σ΄αυτή την περιγραφή. Ανακαλύπτουν έναν μικροαστό, λίγο σεξομανή , ο οποίος πετάει από τη χαρά του όταν του ανακοινώνουν ότι έχει επιλεγεί ως ο «ιδανικός άνδρας» κι έχει κερδίσει ως βραβείο να περάσει μια νύχτα με μια ντίβα του κινηματογράφου. Ο μικροαστός ετοιμάζεται με μεγάλη ανυπομονησία για το ραντεβού , αποκρύπτοντας το ραντεβού από τη σύζυγο, αλλά, όταν φτάνει στο χώρο που του υπέδειξαν , κι αφού περιμένει για ώρες , αντί για την ντίβα , εμφανίζονται οι δημοσιογράφοι της έρευνας. Τον οδηγούν στο στούντιο και του δίνουν ένα δακτυλογραφημένο κείμενο που πρέπει να διαβάσει : είναι η ενθουσιώδης έκθεση πεπραγμένων μιας εκπληκτικής συνάντησης με μία ντίβα.

Πηγή: theoangelopoulos.com

Η "Εκπομπή" εντυπωσιάζει ευθύς αμέσως με τη σύνθετη και θαυμαστά ρυθμική αφήγηση που χειρίζεται με ελλειπτική δεξιοτεχνία όλα τα οπτικά του θέματος, εισάγοντας οριστικά στην πατρίδα μας τα εντελώς συνχρονα ρεύματα του κινηματογράφου.[...] Προβάλλει με ιλιγγιώδη τρόπο την απάτη της «εκπομπής» , την αλλοτρίωση ερωτώντων και ερωτώμενων, το κενό του σύνχρονου περίγυρου . Το κενό αυτό γίνεται τόσο πιο έντονο όσο πιο πυρετικός είναι ο ρυθμός της κίνησης μέσα στην εικόνα , όσο πιο ελλειπτικά είναι τα πλάνα και συγκοπτόμενος ο ρυθμός του μοντάζ. Η οπτική γραφή ξεπερνά την παιχνιδιάρικη σάτιρα και βρίσκει την δικαίωσή της στην οξεία τομή ενός κόσμου μετέωρου ανάμεσα στη μικροαστική παράδοση και στη μίμηση των ξένων.

Γιάννης Μπακογιανόπουλος , Θέατρο '69

Πηγή: kailiki