Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΔΥΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ


(σκέψεις με αφορμή την αδιαφορία της ελληνικής κοινωνίας για την βουλγαρική εξέγερση)

Του Γιώργου Λιερού 

·         Ακόμα και η αραβική άνοιξη έπρεπε να έρθει σε εμάς μέσω Ισπανίας παρόλο που γεωγραφικά και όχι μόνο η Αίγυπτος είναι τόσο κοντά μας.

·         Ακόμα και η λεγόμενη «αριστερά της δραχμής» δεν έχει μάτια παρά μόνο για την Ευρώπη (άντε, και κατ’εξαίρεση, και για την Λατινική Αμερική)

  Αυτά θα ήταν αδιανόητα πριν 2-3 δεκαετίες.

  Μεγαλοπιαστήκαμε σύντροφοι. Το χειρότερο είναι ότι πίσω από την κούφια υπεροψία μας δεν υπάρχουν παρά φοβικά σύνδρομα, ταύτιση με ότι πρέπει να φοβόμαστε , ή παράλυση, ή αδυναμία, ή δουλοφροσύνη που μας κάνει να γινόμαστε ένα ,στη φαντασία μας βέβαια, με αυτό που μας καταστρέφει. Είναι ντροπή μας το ότι είναι έξω από την ατζέντα μας το τι συμβαίνει στη Βουλγαρία ή στη Σλοβενία , ότι δεν έχουμε ανοιχτή γραμμή με τους εξεγερμένους της Αιγύπτου, με το πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της Τουρκίας, το ότι αγνοούμε την ταξική πάλη στην Κίνα και στην Ινδία.

  Δεν είμαι μόνο Ευρωπαίος, είμαι Βαλκάνιος,για την ακριβεια νιώθω πολύ πιο Νοτιο-Ευρωπαίος και καταλαβαίνω επισης ότι η νότια Ευρώπη χωρίς την υπόλοιπη Μεσόγειο είναι κολοβή, ανάπηρη. Αισθάνομαι την Ανατολή σαν το σπίτι μου. Ας ξαναβρούμε την δική μας Ανατολή.

 «Όχι δεν ανήκει στους Ευρωπαίους ολόκληρος ο κόσμος» θα λέγαμε παραφράζοντας το ποίημα του Λουμούμπα Πατρίς «Η Αφρική θα απελευθερωθεί». Και πράγματι δεν ανήκει πια. Το γεωπολιτικό βάρος για το καλό ή το κακό τώρα μετατοπίζεται προς την Ασία. Ποιος ξέρει? Μπορεί από εκεί να έρθουν τα «Καλά Νέα», (να εκπληρωθεί  η προφητεία του γέροντα Πανεκούκ, ο οποίος φανταζόταν ότι η κινέζικη επανάσταση του 1946-1949 σαν αστική επανάσταση, θα δημιουργούσε στο βάθος του χρόνου ένα γιγαντιαίο προλεταριάτο το οποίο θα έπαιρνε στα χέρια του την σκυτάλη από τους Ευρωπαίους εργάτες ως επικεφαλής της παγκόσμιας επαναστασης).

  Το "πνεύμα της ιστορίας" για το οποίο μας μίλησε ο Χέγκελ ίσως επιστρέψει εκεί από όπου ξεκίνησε, ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ.


Διαβάστε επίσης: 

Βουλγαρία : Ενημέρωση από τις συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις - 3.3.2013
Οι βουλγαρικές «πλατείες». Γράφει ο ΙΟΣ

 

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Εν Λευκωσία... (του Μιχάλη Πιερή)


Λάβαμε από φίλο του blog και δημοσιεύουμε το παρακάτω σημείωμα και δύο ποιήματα του Κύπριου Ποιητή Μιχάλη Πιερή.

Σας στέλλω αυτά τα δυο ποιήματα, επειδή, εκτός από τους ξένους, πιστεύω ότι τεράστια ευθύνη έχει κ' εκείνη η κάστα τοπικών τεράτων που, έχοντας την πολιτική και οικονομική εξουσία, διέφθειραν τα πάντα στον τόπο μας, το σύστημα, τις αξίες, τον ίδιο τον λαό. Τα στέλλω ως ένα άλλου τύπου μήνυμα από μια παγωμένη και έντρομη Λευκωσία (προσωπικά δεν είμαι καθόλου τρομαγμένος ούτε καν φοβισμένος). Είμαι οργισμένος όμως όχι μόνο με τους «ξενικούς τύρανους» αλλά και  με τους «τοπικούς κοπρίτες». Ήθελα επίσης να δείξω ότι δεν είναι σήμερα που οργίστηκα. Είναι εδώ και πολλά χρόνια που είμαι οργισμένος, όταν είδα ξεκάθαρα αυτό που συμβαίνει σήμερα. Και οργίστηκα πιο πολύ για την αδυναμία μου, εμένα και όσων είναι σαν κι εμένα. Την αδυναμία μας να κάνουμε ο,τιδήποτε, αφού το σύστημα κι αυτός ο κόσμος που έπλασαν μας θεωρούσε και μας θεωρεί άχρηστους. Ας βρουν τη λύση (που σιγά που θα τη βρουν!) τα κοράκια, αυτοί που τα έκαναν όλα ωσάν τα μούτρα τους. Και μας έφεραν εδώ. Στο χείλος της Αβύσσου.
 
Μιχάλης  Πιερής


Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Νυχτώνει την Ευρώπη η πυρακτωμένη νήσος (του Δημήτρη Σεβαστάκη)

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της Κυριακής 24.3.2013

Του Δημήτρη Α. Σεβαστάκη
 
Στην κρίσιμη στιγμή του οικονομικού πολέμου, αυτό που «βγαίνει», που προκύπτει από την ευρωπαϊκή εμπειρία, δεν είναι το κράτος δικαίου, είναι η ωμότητα μιας αγράμματης και κοντόφθαλμης πιάτσας
Η επιλεγμένη, μεθοδευμένη και απολύτως ευκρινής οικονομική καταστροφή της μικρής χώρας, της Κύπρου, έχει ένα πολιτικό και συναισθηματικό ισοδύναμο. Διαμορφώνει μια διπλή ζώνη αδιάκριτου μίσους. Μισεί κανείς ένα μεγάλο νοηματικό και λογικό απόθεμα - την ευρωπαϊκή αναφορά. Αλλά συγχρόνως μισεί και την εξέγερση, αφού του διευρύνει την ήδη μεγάλη προσωπική αποσταθεροποίηση.

Eνώ το πρόβλημα το παράγει ο ευσεβιστικός, πειρατικός, βορειοευρωπαϊκός καπιταλισμός, έτσι όπως συμπυκνώνεται από τη Μέρκελ, η ελληνική πρόσληψη όταν δεν οδηγεί στο απογοητευμένο θαυμασμό, ενοχοποιεί είτε την Ευρώπη ως όλον, είτε την εξεγερτική «αναίδεια» των Κυπρίων.

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

ΚΥΠΡΟΣ: Η ΙΡΛΑΝΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ . Άρθρο του Γιάννη Βαρουφάκη από το Δεκέμβρη του 2012























Δημοσιεύτηκε στο blog: filoftero στις 11 Δεκεμβρίου του 2012.

Το άρθρο γράφτηκε πρίν από τις πρόσφατες εκλογές στην Κύπρο και γι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία.

Το εισαγωγικό σχόλιο στο άρθρο είναι του συντάκτη του blog filoftero
 
Το άρθρο αυτό, του Γιάννη Βαρουφάκη*, μου εστάλη από την Κύπρο, από φίλο που το βρηκε αναρτημένο στο facebook του διευθυντή της "Καθημερινής" Κύπρου, Ανδρέα Παράσχου. Το βρίσκω ενδιαφέρον, από την άποψη ότι η επικρατούσα άποψη εκεί είναι ότι η χώρα σύρθηκε αναγκαστικά στο Μνημόνιο εξαιτίας της έκθεσης των τραπεζών της στα ελληνικά ομόλογα. Το άρθρο, κρίνοντας από τον επίλογο, θα πρέπει να έχει γραφεί πριν από μερικές εβδομάδες, αφού ο κ. Βαρουφάκης προβλέπει, ορθά όπως αποδείχτηκε, ότι η Κύπρος θα προσφύγει, θέλει-δεν-θέλει, στον Μηχανισμό Στήριξης. (Επί τη ευκαιρία, αξίζει να επισκεφθεί κάποιος το protagon.gr, και να εντρυφήσει σον έντονο διάλογο που έχει ανοίξει μεταξύ του πολυγραφότατου και περιζήτητου κ. Βαρουφάκη, τον κ. Γιώργο Προκοπάκη, αλλά και αρκετούς αναγνώστες, σχετικά με την "θλιβερή άλγεβρα της επαναγοράς"). 
ΚΥΠΡΟΣ: Η ΙΡΛΑΝΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ 
του Γιάννη Βαρουφάκη   

Λέγεται ότι η πτώχευση της Κύπρου οφείλεται στις επενδύσεις των τραπεζών της στο ελληνικό δημόσιο χρέος, του οποίου η καθίζηση (ιδίως με το PSI των αρχών του 2012) ήταν η αρχή του μεγάλου κακού. Δεν είναι όμως έτσι. Αν και, προφανώς, το κυπριακό τραπεζικό σύστημα κλονίστηκε από το κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, τα αίτια των δεινών που βιώνει σήμερα η Κύπρος πρέπει να αναζητηθούν αλλού. Και, συγκεκριμένα, πρέπει να αναζητηθούν επί κυπριακού εδάφους.

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

H δειλή και η άλλη μας πλευρά






















Χρειαζόμαστε θάρρος, αλλά το εμποδίζουμε να ’ρθει – Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να αναχαιτισθεί ο σύγχρονος φόβος

Του Βασιλη Καραποστολη*

Δημοσιεύτηκε στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" της Κυριακής 24.2.2013

Σε εποχές όπως αυτή που ζούμε εξαπολύονται μέσα από την απογοήτευση μερικές ασυγκράτητες προσδοκίες. Οι άνθρωποι εύχονται κρυφά να εμφανισθεί «κάτι» ή «κάποιος» για να τους απαλλάξει από τα βάσανα. Ομως υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο «κάτι» και στο «κάποιος». Το πρώτο παραπέμπει είτε στην τύχη είτε σε κάποιον ανενεργό μέχρι τότε μηχανισμό του κόσμου ο οποίος θα μπει ξαφνικά σε κίνηση και θα διορθώσει τα πράγματα. Η δεύτερη περίπτωση είναι πιο περίπλοκη. Ποιος μπορεί να είναι αυτός ο «κάποιος» που θα ερχόταν να δώσει τέλος στις αγωνίες μας; Οι προηγούμενοι αιώνες έχουν δώσει την απάντησή τους: ο σωτήρας είναι είτε ο Θεός είτε ο ίδιος ο άνθρωπος. Υπήρξαν εποχές που λάτρεψαν τη δύναμη του Θεού. Υπήρξαν άλλες που λάτρεψαν τη δύναμη του ανθρώπου. Κι έπειτα ήρθε μια άλλη εποχή, η δική μας, κατά την οποία έσβησαν και οι δυο λατρείες, επειδή το να είναι κανείς λάτρης φάνηκε πως από μόνο του υποτιμούσε τη νοημοσύνη των ανθρώπων.

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Πορεία Αλληλεγγύης στους κατοίκους της Χαλκιδικής. Τρίτη 12.3.2013 στις 6μμ Προπύλαια

Κάλεσμα σε πορεία αλληλεγγύης στους κατοίκους της Χαλκιδικής

Στο δάσος των Σκουριών στη ΒΑ Χαλκιδική, τον τελευταίο χρόνο, εξελίσσεται ένα καταστροφικό σχέδιο του ελληνικού κράτους σε συνεργασία με την εταιρία «Ελληνικός Χρυσός ΑΕ», η οποία ανήκει στην καναδική πολυεθνική El Dorado Gold και τον όμιλο Μπόμπολα, για εκτεταμένες εξορύξεις χρυσού. Με πρόσχημα την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, καταστρέφεται το αρχέγονο, αυτό, δάσος, με ολέθριες και μη αναστρέψιμες συνέπειες για τη φύση και τους ανθρώπους. Το σχέδιο που προωθείται στη Χαλκιδική αποτελεί μόνο την αρχή των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή της Βόρειας Ελλάδας και εντάσσεται στο συνολικό ξεπούλημα των φυσικών πόρων και των δημόσιων υποδομών που ακολουθούν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, υποθηκεύοντας το μέλλον ολόκληρης της κοινωνίας.

Το δυναμικό κίνημα αντίστασης των κατοίκων, που από την πρώτη στιγμή δημιουργήθηκε στην περιοχή, ήρθε αντιμέτωπο με ένα πρωτοφανές σε διάρκεια και ένταση όργιο καταστολής. Η αστυνομία, λειτουργώντας σαν μπράβος της εταιρείας αντιμετωπίζει τους διαδηλωτές με ασύλληπτη αγριότητα και βία η οποία σε πρώτη φάση χαρακτηρίστηκε από αλόγιστη χρήση χημικών μέσα στο δάσος, καταδιώξεις και τραυματισμούς διαδηλωτών. 

Πλέον ο αυταρχισμός περνά σε άλλο επίπεδο με την περιοχή να τελεί ουσιαστικά υπό κατοχή από τις δυνάμεις καταστολής: Απαγωγές "υπόπτων" από τα σπίτια τους, λήψεις δείγματος γενετικού υλικού, βασανιστήρια στα τμήματα και, πριν λίγες μέρες, μια εισβολή ΜΑΤ και αντιτρομοκρατικής στο χωριό της Ιερισσού με δακρυγόνα να προκαλούν τρόμο και πανικό ακόμα και στο τοπικό σχολείο που εκείνη την ώρα ήταν γεμάτο παιδιά!

Στο πλαίσιο της στήριξης και της αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, η Επιτροπή Αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττικής) καλεί σε πορεία συμπαράστασης στους κατοίκους της Χαλκιδικής, ενάντια στην κρατική τρομοκρατία που με κάθε τρόπο επιδιώκει την υλοποίηση των καταστροφικών για την τοπική κοινωνία σχεδίων του κεφαλαίου.


συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στους κατοίκους της Χαλκιδικής
Τρίτη, 12 Μάρτη προσυγκέντρωση στα Προπύλαια, 18.00




8/3/2013



Επιτροπή Αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττική) attiki.forum@gmail.com

Πάνω από 20.000 πολίτες στη Θεσσαλονίκη στις 9.3.2013 

είπαν 

ΟΧΙ στην καταστροφική εξόρυξη χρυσού!

ΟΧΙ στην κρατική βία και τρομοκρατία!

ΌΧΙ στην καταπάτηση των αθρωπίνων δικαιωμάτων

Αναλυτική ενημέρωση από το soshalkidiki εδώ



 

  

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Σαμαρά Φασίστα ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ ! Συγκεντρώσεις σε Σύνταγμα και Λευκό Πύργο, Κυριακή 10 Μάρτη 2013, στις 6:00μμ.



Η αδιαφορία  

του Αντόνιο Γκράμσι

μετάφραση: Κωνσταντίνα Ευαγγέλου

Το κείμενο  που ακολουθεί περιλαμβάνεται στον τόμο Piove, governo ladro! [Βρέχει,κλέφτες κυβερνήτες!] Editori Riuniti, Ρώμη 1996, σ. 59-60). Πρόκειται για πολεμικά κείμενα που σχολιάζουν τα ιταλικά ήθη και γράφτηκαν για την εφημερίδα-όργανο του ιταλικού σοσιαλιστικού κόμματος Avanti! μεταξύ του 1916 και 1918.
                                                                                                                                                       Κ. Ευ.
 
Είναι πράγματι ο δυνατότερος μοχλός της Ιστορίας. Αλλά αντίστροφα. Αυτά που συμβαίνουν, το κακό που ενσκήπτει πάνω σε όλους τους ανθρώπους, το εν δυνάμει καλό που μια πράξη αδιαμφισβήτητης αξίας μπορεί να προκαλέσει, δεν οφείλονται στην πρωτοβουλία των λίγων που πράττουν, όσο στην αδιαφορία, στην απουσία[1] των πολλών. Ό,τι συμβαίνει, δεν συμβαίνει τόσο επειδή μερικοί θέλουν να συμβεί, όσο διότι η μάζα των πολιτών εκχωρεί τη βούλησή της, κι αφήνει (κάποιους ελεύθερους) να πράττουν,  αφήνει να συσσωρεύονται οι κόμποι που στη συνέχεια μόνο το σπαθί μπορεί να κόψει, και επιτρέπει την άνοδο στην εξουσία σε ανθρώπους, κάτι που στη συνέχεια μόνο μια εξέγερση μπορεί να ανατρέψει.

 Ο φαταλισμός που φαίνεται να κυριαρχεί στην Ιστορία είναι ακριβώς η απατηλή όψη αυτής της αδιαφορίας, αυτής της απουσίας. Διάφορα γεγονότα ωριμάζουν στη σκιά, επειδή χέρια εντελώς ανεξέλεγκτα υφαίνουν το πανί της συλλογικής ζωής, και η μάζα το αγνοεί. Τα πεπρωμένα μιας ολόκληρης εποχής μανιπουλάρονται σύμφωνα με τις στενές θεωρήσεις, με τους άμεσους σκοπούς μικρών δραστήριων ομάδων, και η μάζα των πολιτών το αγνοεί. Αλλά τα γεγονότα που ωρίμασαν ξεχύνονται, το υφασμένο στη σκιά πανί φτάνει στο τέλος του, και τότε φαίνεται πως ο φαταλισμός τα παρασέρνει όλα και όλους, πως η Ιστορία δεν είναι παρά ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη, ένας σεισμός, όπου όλοι είναι θύματα: κι αυτοί που ήθελαν κι αυτοί που δεν ήθελαν, κι αυτοί που ήξεραν κι αυτοί που αγνοούσαν, κι αυτοί που ήταν δραστήριοι, κι αυτοί που ήταν αδιάφοροι. Και οι τελευταίοι εξάπτονται, θα ’θελαν να εξαιρεθούν από τις συνέπειες, θα ’θελαν να ήταν σαφές πως οι ίδιοι δεν το θέλησαν, πως οι ίδιοι δεν φέρουν ευθύνη. Και μερικοί κλαψουρίζουν φαρισαϊκά,  άλλοι βρίζουν χυδαία, αλλά κανένας, ή μάλλον λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα επιτελέσει το ανθρώπινο καθήκον μου, αν είχα προσπαθήσει να ακουστεί η φωνή μου, η γνώμη μου, η βούλησή μου, θα είχαν συμβεί όσα συνέβησαν;

 Και κανένας, ή ελάχιστοι ενοχοποιούν τον εαυτό τους για την αδιαφορία, τον σκεπτικισμό, για το ότι δεν στήριξαν ηθικά και υλικά τις πολιτικές και οικονομικές ομάδες που ακριβώς μάχονταν για να αποφευχθεί το τόσο μεγάλο κακό, που στόχευαν να διασφαλιστεί το ελάχιστο έστω καλό. Αυτοί προτιμούν να μιλούν για αποτυχία των ιδεών, για την οριστική κατάρρευση των προγραμμάτων κι άλλα παρόμοια τερπνά. Συνεχίζουν την αδιαφορία τους, τον σκεπτικισμό τους. Αύριο θα ξαναρχίσουν τη ζωή τους με γνώμονα την απουσία από κάθε άμεση ή έμμεση ευθύνη. Και δεν είναι πως δεν βλέπουν τα πράγματα καθαρά, πως δεν είναι ικανοί να παρουσιάσουν καταπληκτικές λύσεις για τα πλέον επείγοντα προβλήματα, ή και για εκείνα που χρειάζονται ευρύτερη προετοιμασία και περισσότερο χρόνο αλλά είναι εξίσου επείγοντα. Όμως αυτές οι λύσεις μένουν εξαιρετικά άγονες, αυτή η συνεισφορά στη συλλογική ζωή δεν διαπερνιέται από κανένα ηθικό φως· είναι συνέπεια μιας διανοουμενίστικης περιέργειας, και όχι μιας επείγουσας αίσθησης της ιστορικής ευθύνης που τους χρειάζεται όλους δραστήριους στη ζωή, στην πράξη, που δεν ανέχεται αγνωστικισμούς και αδιαφορίες κανενός είδους.

 Πρέπει λοιπόν να εκπαιδευτούμε σ’ αυτή τη νέα ευαισθησία, πρέπει να τελειώσουμε οριστικά με τις ανερμάτιστες μεμψιμοιρίες των αιώνιων αθώων. Πρέπει να ζητήσουμε λογαριασμό απ’ τον καθέναν για το πώς διεκπεραίωσε το έργο που του ανέθεσε και του αναθέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτά που έκανε και κυρίως γι’ αυτά που δεν έκανε. Δεν πρέπει η κοινωνική αλυσίδα να βαραίνει μόνο  ελάχιστους, αλλά οτιδήποτε συμβαίνει να μην αποδίδεται στην τύχη και στο μοιραίο· αντίθετα, να είναι ευφυές έργο των ανθρώπων. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να εξαφανιστούν οι αδιάφοροι, οι σκεπτικιστές, εκείνοι που εκμεταλλεύονται το ελάχιστο καλό που προκαλεί η δραστηριότητα των λίγων, και δεν θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη του μεγάλου κακού που η απουσία τους απ’ τον αγώνα αφήνει να προετοιμάζεται και να συμβαίνει.
(26 Αυγούστου 1916)

 Σημείωση: Το πρωτότυπο κείμενο ήταν ενιαίο, χωρίς παραγράφους. Για λόγους διευκόλυνσης του αναγνώστη, ωστόσο, διαμορφώσαμε παραγράφους στην παρούσα δημοσίευση.

Η Κωνσταντίνα Ευαγγέλου  διδάσκει στο Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας  του ΑΠΘ

[1] Στο ιταλικό πρωτότυπο, assenteismo: η απουσία, η αδιαφορία, ιδίως επί πολιτικών ή κοινωνικών προβλημάτων.

ΠΗΓΗ:  ΕΝΘΕΜΑΤΑ της ΑΥΓΗΣ, Κυριακή 10.3.2013

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

8 ΜΑΡΤΗ με τις γυναίκες της καρδιάς μας.



 Διαβάστε:

Γυναίκες μπροστά στα ΜΑΤ, Σκουριές, 21-10-2012

Τα κορίτσια της ουτοπίας στέκουν στην πρώτη γραμμή

8 Μάρτη: ο αγώνας για την ισότητα των φύλων πιο επίκαιρος παρά ποτέ

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Η ιστορία της 8ης Μαρτίου

Γυναίκες άνθρωποι

Το 1908 στους δρόμους της Νέας Υόρκης παρέλασαν 15.000 γυναίκες ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.

Η ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά από το Σοσιαλιστικό Κόμμα των ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου 1909. Ο εορτασμός της καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς.

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Ηλίας Φιλιππακόπουλος : Ένα στέλεχος της Χούντας, διευθυντής του γραφείου του Μανόλη Κεφαλογιάννη, του γραμματέα της Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά.


Άρθρο του Κώστα Βαξεβάνη. 

Δημοσιεύεται στο περιοδικό Hot Doc, Αρ.τεύχους 23, της Πέμπτης 7.3.2013

Γιώργος Παπακωνσταντίνου:Ο υπουργός περιβάλλοντος που παρέδωσε τα μεταλλεία χρυσού στον Μπόμπολα και τους Καναδούς... και τη Χαλκιδική στον αφανισμό.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "το χωνί" την Κυριακή 3 Ιουνίου 2012
Ρεπορτάζ : Μάνος Κακλαμάνος


Efimerida03Jun by typecaster

Χρήστος Πάχτας : Ο υπουργός που "ξέθαψε" και δώρισε τον χρυσό της Χαλκιδικής

Άρθρο του Βαγγέλη Τριάντη.

Δημοσιεύεται στο περιοδικό Hot Doc της Πέμπτης 7.3.2013


Χρήστος Πάχτας : Ο υπουργός που "ξέθαψε" και δώρισε τον χρυσό της Χαλκιδικής by

Κατεχόμενη πόλη από το πρωί της 7.3.2013 η Ιερισσός της Χαλκιδικής. Σαμαρά Φασίστα ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ ΤΩΡΑ!


























Τα ΜΑΤ στην είσοδο της Ιερισσού



























Οι συγκεντρωμένοι κάτοικοι της Ιερισσού καίνε λάστιχα στην προσπάθειά τους να αποτρέψουν την επέλαση των ΜΑΤ στην Ιερισσό.

11:40 Τα ΜΑΤ μπήκαν μέσα στην αυλή του σχολείου. Ένα παιδί χτύπησε από δακρυγόνο και το πήγαν στο ιατρείο (@antigoldgreece).

11:35 Κόλαση χημικών...

11:26 Έπεσαν δακρυγόνα και μέσα στο σχολείο. Έξι διμοιρίες των ΜΑΤ βρίσκονται μέσα στο χωριό.
  
11:24 Για πολεμική επίθεση κάνουν λόγο οι κάτοικοι. Στο χωριό έχει δημιουργηθεί πανικός.

11:22 Τα ΜΑΤ κάνουν χρήση χημικών μέσα στους δρόμους της Ιερισσού.

11:15 Οι κάτοικοι έχουν στήσει οδοφράγματα. Τα ΜΑΤ επιχειρούν να μπουν μέσα στο χωριό.

11:00 Πληροφορίες κάνουν λόγο για 5 νέες προσαγωγές.



Εκτεταμένη χρήση χημικών από τα ΜΑΤ στην Ιερισσό.

Συνεχής Ενημέρωση
LEFT.gr - tvxs.gr - soshalkidiki - antigoldgreece.wordpress.com

ΣΚΗΝΕΣ ΣΟΚ Επίθεση των ΜΑΤ στην Ιερισσό 07 Μαρτιου 2013

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Πέθανε ο Τσάβες

Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 58 ετών άφησε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες μετά από διετή μάχη με τον καρκίνο. Νωρίτερα ο αντιπρόεδρος της Βενεζουέλας Νικόλας Μαντούρο χρέωσε σε «εχθρική επίθεση» τον καρκίνο του Ούγκο Τσάβες, ενώ δυο διπλωμάτες των ΗΠΑ απελάθηκαν από τη χώρα με την κατηγορία της κατασκοπείας και της συνωμοσίας με στόχο την αποσταθεροποίηση της χώρας.

Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

Συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη 9/3/2013 : ΟΧΙ στα μεταλλεία χρυσού και στην κρατική τρομοκρατία!


 Το Σάββατο 9 Μαρτίου, στις 11.30 π.μ, οι Επιτροπές Αγώνα Θεσσαλονίκης – Χαλκιδικής – Κιλκίς και Θράκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, διοργανώνουν συλλαλητήριο στην Θεσσαλονίκη, στην πλατεία του Δημαρχείου. Θα ακολουθήσει πορεία στην οδό Τσιμισκή, Βενιζέλου και Λεωφόρο Νίκης με κατάληξη στην πλατεία του Δημαρχείου.
ΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ- ΚΙΛΚΙΣ – ΘΡΑΚΗΣ
Δείτε επίσης:



Ποιός φοβάται τον Μπέπε Γκρίλο





















Αναδημοσίευση από την "ΑΥΓΗ" της Κυριακής 3.3.2013

Του Βασίλη Μουλόπουλου

Αν το «κόμμα μη κόμμα» του Μπέπε Γκρίλο ήλθε πρώτο (ο συνασπισμός του Μπερσάνι έχασε το 28% των ψήφων από τις προηγούμενες εκλογές και εκείνος του Μπερλουσκόνι το 46%), κάποια αιτία θα υπάρχει. Το να εξορκίζεις το φαινόμενο, όπως κάνουν οι πολιτικά ορθοί αναλυτές, ως επικίνδυνο λαϊκισμό και να καταγγέλλεις τον Γκρίλο και το Κίνημα Πέντε Αστέρων σαν προϊόντα της αντιπολιτικής, σημαίνει να κρατάς τα μάτια σου ερμητικά κλειστά μπροστά στην κατάσταση εξαθλίωσης που έχει περιπέσει η πολιτική και όχι μόνο στην Ιταλία.

Σημαίνει να μη βλέπεις ότι η πολιτική σήμερα, η δημοκρατία σήμερα, έχει καταντήσει ιδιωτική υπόθεση μιας «κάστας» πολιτικών που έχει παραδώσει τη διαχείριση του κράτους και την κυβέρνηση της κοινωνίας στις αγορές.

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Οι βουλγαρικές «πλατείες». Γράφει ο ΙΟΣ




















Αναδημοσίευση από την "Εφημερίδα των Συντακτών" 3.3.2013

Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΙΖΑ

Το υπόβαθρο, οι διεκδικήσεις και το πολιτικό μέλλον του κινήματος που ανέτρεψε την κυβέρνηση στη γειτονική χώρα

Γράφει ο ΙΟΣ 

Χιλιάδες πολίτες βγαίνουν απελπισμένοι στους δρόμους μετά την τελευταία δραματική αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, που καθιστά αδύνατη τη διαβίωσή τους με τους μισθούς πείνας που έχουν επιβληθεί στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων. Πολιορκούν τη Βουλή και τα δημαρχεία δεκάδων επαρχιακών πόλεων, πετροβολούν τα γραφεία των (ιδιωτικών) επιχειρήσεων διανομής του ηλεκτρικού, χτυπιούνται από την αστυνομία, ματώνουν. Η κυβέρνηση παραιτείται προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές. Οι διαδηλωτές παραμένουν ωστόσο στους δρόμους, διεκδικώντας άμεση κατάργηση των αυξήσεων, επανεθνικοποίηση των ζωτικών αγαθών (ρεύμα, νερό, θέρμανση) και ριζική αλλαγή του τρόπου άσκησης της πολιτικής.


Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Βουλγαρία : Ενημέρωση από τις συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις - 3.3.2013

Λάβαμε στο email μας και δημοσιεύουμε την παρακάτω πρόσφατη ενημέρωση (3.3.2013) από τη Σόφια.

Βουλγαρια: Συντομη αναλυση των γεγονοτων και των εξελιξεων του "Bουλγαρικου χειμωνα"...

Την στιγμη που σας γραφουμε ακομα συνεχιζονται οι πορειες καθημερινα (απο τις 12 φεβρουαριου που ξεκινησαν μεχρι και τωρα 3 μαρτιου). καθε απογευμα μαζευεται κοσμος στο κεντρο καθε πολης και διαδηλωνει. Αυτο συμβαινει σε πανω απο 40 πολεις και χωρια, ακομα και σε περιοχες οπου δεν ειχαν ξαναγινει πορειες!