Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Επιστροφή στο μέλλον



Πηγή: Το Ποντίκι

Του Δημήτρη Μυ

Επειδή η ιστορική μνήμη είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την κατανόηση του παρόντος, επειδή το τελευταίο διάστημα έχουν συμβεί τόσα και τόσα που προκαλούν παραζάλη και επειδή τέλος έτσι ζαλισμένους θα μας ζητήσουν την ψήφο μας μας, καλό είναι να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε ότι, η ιστορία αυτού του τόπου είναι η ιστορία του χρέους του.Ας θυμηθούμε λοιπόν, ας βγάλουμε τα συμπεράσματά μας και ας πάρουμε τις αποφάσεις μας, αγνοώντας τα πολιτικά πτώματα που κινδυνολογούν και τα ακροδεξιά μπουμπούκια τα οποία φυτρώνουν στην κοπριά της βίας. Ας θυμηθούμε:

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Εφυγε ο Γιάννης Μπανιάς


Πέθανε χθες σε ηλικία 73 ετών, στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» όπου νοσηλευόταν ο Γιάννης Μπανιάς. Γεννήθηκε στους Μελισσουργούς της Άρτας το 1939. Εντονη ήταν η συνδικαλιστική και πολιτική δράση ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Γκρατς της Αυστρίας, όπου πήγε μετά τις σπουδές του στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Εκεί γίνεται μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας, ενώ κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα εντάσσεται στην οργάνωση της σπουδάζουσας παράταξης της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, στην οποία εκλέγεται γραμματέας. Το 1969 μετά την απόλυσή του από τον στρατό, αναπτύσσει αντιδικτατορική δράση με την νεολαία του Ρήγα Φεραίου του ΚΚΕ εσωτερικού και του Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου. Τον ίδιο χρόνο συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο στρατόπεδο πολιτικών εξόριστων στο Παρθένι της Λέρου. Το 1982 εκλέγεται γραμματέας του ΚΚΕ εσωτ. Το 1987, μετά τη διάσπαση ΚΚΕ Εσωτερικού, συνεχίζει την πολιτική του δράση στο κόμμα ΚΚΕ Εσωτερικού – Ανανεωτικής Αριστεράς όπου γίνεται αρχηγός κόμματος. Στην συνέχεια μέχρι σήμερα, εντάσσεται στην Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά (ΑΚOΑ) που από το 2004, αποτελεί συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Το 2007 εκλέγεται βουλευτής επικρατείας με τον ΣΥΡΙΖΑ και παραμένει μέλος του Κοινοβουλίου μέχρι τις Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2009.

Η πολιτική κηδεία του Γιάννη Μπανιά θα γίνει το Σάββατο 31 Μαρτίου 2012 στις 12 το μεσημέρι από το Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας.

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Ρούντι Ρινάλντι: Σε ένα "πραγματικό μέτωπο" έχουν αυτονόητα θέση όσοι συμμερίζονται τους στόχους του


Πηγή: Η ΑΥΓΗ 25.3.2012

Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Ζαγάρα

Τη μεταπολίτευση του λαού και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας θέτει ως προτεραιότητα της ΚΟΕ το ηγετικό στέλεχος της οργάνωσης Ρούντι Ρινάλντι. Μιλώντας στην “Αυγή” της Κυριακής αναφέρεται στα αποτελέσματα των διαδικασιών του 3ου Συνεδρίου της ΚΟΕ, που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Γεωπονική Σχολή, και υπογραμμίζει πως η οργάνωση, μετά την εσωτερική κρίση που πέρασε, “πλέον είναι αντιμέτωπη με τα προβλήματα της ανάπτυξής της”. Ο ίδιος ισχυρίζεται πως σε ένα “πραγματικό μέτωπο και όχι μια στενοκομματικά καθοδηγούμενη διαδικασία, θα είχαν αυτονόητα θέση” και άνθρωποι, φορείς και συλλογικότητες που ανήκουν στον χώρο της λαϊκής δεξιάς. Παράλληλα τονίζει σχετικά με τη σχέση της ΚΟΕ με τον ΣΥΡΙΖΑ ότι η οργάνωση εξακολουθεί να μετέχει στο συμμαχικό σχήμα "με ανανεωμένη από τις συνεδριακές αποφάσεις, διαθεσιμότητα", ενώ για το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής λέει πως "εναπόκειται σ’ αυτούς που έχουν τον κυρίαρχο λόγο εντός του ν’ αποφασίσουν αν θέλουν τη συμμετοχή της ΚΟΕ" σε αυτό.

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Καταλήψεις Τώρα.Παντού! Το Μανιφέστο ενός ειρηνικού, νικηφόρου αγώνα για την υπεράσπιση της κοινωνίας. Από την Ιατρό Λέτα Ζωτάκη - Δείτε το video

Αθήνα, Νομική Σχολή, Παρασκευή 16.3.2012

"Αγώνες και προοπτικές αυτοδιαχείρισης στην εποχή της κρίσης"

Την Παρασκευή 16.3.2012 πραγματοποιήθηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ΕΚΔΗΛΩΣΗ με θέμα: "Αγώνες και προοπτικές αυτοδιαχείρισης στην εποχή της κρίσης". Μεταξύ των προσκεκλημένων στην εκδήλωση ομιλητών ήταν και η Ιατρός του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Κιλκίς και Πρόεδρος της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Νομού Κιλκίς, Κα Λέτα Ζωτάκη. Στην ομιλία της, περιέγραψε την "μετά μνημονίων" δραματική κατάσταση των Δημόσιων Νοσοκομείων, την πλήρη διάλυση από τον Λοβέρδο του Εθνικού Συστήματος Υγείας και τη δραματική συρρίκνωση της δημόσιας περίθαψης, κάνοντας την εφιαλτική διαπίστωση πως οι κυβερνητικές και "μνημονιακές"  στρατηγικές στο χώρο της υγείας, συνιστούν γενοκτονία! Αναφέρθηκε στη συνέχεια στην επί τρείς βδομάδες κατάληψη και αυτοδιαχείρηση του Νοσοκομείου του Κιλκίς από το ίδιο το προσωπικό, το οποίο ανέλαβε την πλήρη ευθύνη των ιατρικών πράξεων και πέτυχε με αυτό τον τρόπο να προσφέρει δωράν ιατρικές υπηρεσίες  προς την κοινωνία του Κιλκίς, αποκαθιστώντας έστω και για τρείς βδομάδες το ιατρικό λειτούργημα και την δωρεάν δημόσια περίθαλψη.

Στη συνέχεια η Ιατρός Λέτα Ζωτάκη γενίκευσε το παράδειγμα και σε μια πραγματικά σπάνια ομιλία περιέγραψε την στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσει το κοινωνικό κίνημα και το δρόμο που πρέπει να πάρει η κοινωνική αντίσταση για να απαντήσει στη θανατοφόρα επίθεση του φιλελευθερισμού και να νικήσει. ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΩΡΑ! ΠΑΝΤΟΥ! Δείτε ολόκληρη την ομιλία της Κας Ζωτάκη στο video που ακολουθεί. 

Την εκδήλωση διοργάνωσαν ο Σύλλογος υπαλλήλων βιβλίου-χάρτου Αττικής, η εφημερίδα «Δράση» και η ιστοσελίδα vathikokkino.com  

Πηγή: Εργατική Εφημερίδα "Δράση"


Δείτε επίσης:

της Λέτας Ζωτάκη*




"για την κοινωνική αριστερά" Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

" Πρέπει να καταληφθεί ειρηνικά όλη η χώρα, από σήμερα, από τώρα! " της Λέτας Ζωτάκη*


* Η Λέτα Ζωτάκη είναι Ιατρός του Γενικού Νοσοκομείου Κιλκίς και Προέδρος της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Νομού Κιλκίς (Ε.Ν.Ι.Κ.)  

Το παρακάτω κείμενο είναι η παρέμβαση της Ιατρού Λέτας Ζωτάκη στη Συνέλευση των εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου του Κιλκίς.

Πηγή: tlaxcala-int.org
και σε Αγγλική μετάφραση εδώ


Τα σημερινά αλλά και μονιμότερα προβλήματα του Ε.Σ.Υ. και κάθε επιμέρους κλάδου οφείλονται στη γενικότερη αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική. Δεν μπορούν να βρουν τη λύση τους σε περιορισμένα μεμονωμένα ή ειδικά κλαδικά αιτήματα και διεκδικήσεις.

Για το λόγο αυτό, εντάσσουμε τις κλαδικές μας διεκδικήσεις μέσα σε ένα πλαίσιο συνολικών πολιτικοοικονομικών διεκδικήσεων που τίθενται από ένα τεράστιο τμήμα του ελληνικού λαού, το οποίο σήμερα δέχεται την πιο βάρβαρη καπιταλιστική επίθεση. 


Η ιδέα της κατάληψης είναι να αμφισβητηθεί εμπράκτως η πολιτική νομιμοποίηση αλλά και η ίδια η νομιμότητα της αυθαίρετης αυταρχικής και αντιλαϊκής αυτής εξουσίας και ιεραρχίας που τείνει προς τον ολοκληρωτισμό.



Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Η Ελλάδα ευρωπαϊκό προτεκτοράτο. Του Ignacio Ramonet - Le Mode diplomatique 9.3.2012


Πηγή: Le Mode diplomatique 9 Μαρτίου 2012

μετάφραση: Βάλια Καϊμάκη

Η Ελλάδα ευρωπαϊκό προτεκτοράτο

Του Ιγνάσιο Ραμονέ

Η 21η Φεβρουαρίου 2012 θα είναι, πλέον, για την Ελλάδα, η ημερομηνία της Μεγάλης Παράδοσης. Είναι η μέρα, που με την υπόσχεση ενός δεύτερου πακέτου ευρωπαϊκής βοήθειας, η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε τους εξευτελιστικούς όρους που επέβαλε « η συμμορία του τριπλού Α » κατά τη σύνοδο του Eurogroup, την οποία ελέγχει η Γερμανία : δρακόντειες μειώσεις στις δημόσιες δαπάνες, περικοπές στους κατώτατους μισθούς του ιδιωτικού τομέα και στις συντάξεις, απόλυση 150.000 δημοσίων υπαλλήλων, αύξηση της φορολογίας, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις…

Κι όμως, οι Έλληνες είχαν ήδη υποστεί ένα πραγματικό « χρηματοπιστωτικό πραξικόπημα », στις 10 Νοεμβρίου, όταν το Βερολίνο τους επέβαλε μια τρικομματική κυβέρνηση, αποτελούμενη από τους σοσιαλδημοκράτες, τους συντηρητικούς και τους ακροδεξιούς, υπό τον Λουκά Παπαδήμο, πρώην αντιπρόεδρο της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας. Όμως, η θυσία τους, ύστερα από την απίστευτα σκληρή θεραπεία-σοκ που υφίστανται επί τέσσερα χρόνια, δεν ωφέλησε σε τίποτα.

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Μίκης Θεοδωράκης - Περι "Τραμπούκων", "Προβοκατόρων" και 25ης Μαρτίου


Είδα και άκουσα στο βραδινό δελτίο της ΝΕΤ τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο κ. Καψή να προσπαθεί να εξομοιώσει τους τραμπούκους του παρακράτους της Δεξιάς που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη με τα σημερινά θύματα της αντεθνικής, αντικοινωνικής και αντιλαϊκής πολιτικής της ξένης Τρόικα και της ντόπιας Κυβέρνησης που προσπαθούν να διαδηλώσουν την αγανάκτησή τους.

Ώστε οι κύριοι Παπαδήμος, Παπανδρέου, Σαμαράς, Βενιζέλος, Νταλάρας και Παπουτσής είναι οι σημερινοί Μπελογιάννης, Σαράφης, Λαμπράκης και Πέτρουλας και όλο αυτό το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, οι δεκάδες χιλιάδες που έχασαν τις δουλειές τους κι άλλοι τόσοι που θα είναι από δω και στο εξής αναγκασμένοι να ζουν με 200 ως 500 Ευρώ το μήνα, οι νέοι επιστήμονες που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν, οι καταστηματάρχες και οι υπάλληλοι των κλεισμένων μαγαζιών και οι ιδιοκτήτες και εργαζόμενοι των 4.500 επιχειρήσεων που έβαλαν λουκέτο, όλοι αυτοί που η πολιτική σας, κ. Καψή, τους οδήγησε στο τελευταίο σκαλί του πόνου, της απελπισίας, της απόγνωσης και της οργής είναι οι σημερινοί τραμπούκοι ενός αόρατου παρακράτους, απλώς αντί να κρατούν μαχαίρια, πιστόλια και σιδηρολοστούς χρησιμοποιούν τα ... θανατηφόρα γιαούρτια για να εξοντώσουν τους σύγχρονους εθνικούς ήρωες Πρωθυπουργούς, Υπουργούς και διακεκριμένους οπαδούς μιας ουσιαστικά και τυπικά παράνομης κυβερνητικής εξουσίας που έχει καταντήσει προ πολλού άβουλο όργανο-μαριονέτα στα χέρια των κυρίων Μέρκελ, Σόιμπλε, Τόμσεν και Ράιχεμπαχ.

Μας είπατε, κ. Καψή, ότι ο κ. Νταλάρας συμβολίζει σήμερα τη Δημοκρατία κι έτσι καταλάβαμε το κρυφό νόημα αυτών των περίφημων συναυλιών που τόσο υπερβολικά προβάλλονται από τα ΜΜΕ που ελέγχετε, στις οποίες ένας προβεβλημένος και αγαπητός από το πλατύ κοινό τραγουδιστής προσπαθεί να αναδειχθεί σε θύμα στο βωμό της Δημοκρατίας που απειλείται από όλους εμάς τους «απ' έξω», που με τόση αφέλεια προσπαθείτε να μας κάνετε με το ζόρι «παρακρατικούς». Ξεχνώντας ότι πριν λίγες μέρες εσείς οι ... «δημοκράτες» δεν διστάσατε να εκσφενδονίσετε όχι αυγουλάκια και γιαούρτια αλλά βόμβες δακρυγόνων με στόχο τα κεφάλια μας και να μας ψεκάσετε με χημικά που αποδεδειγμένα ιατρικά καταστρέφουν ένα από τα πιο ζωτικά όργανα του ανθρώπου, τους βρόγχους. Στα κεφάλια διαδηλωτών που δεν έκαναν τίποτα άλλο πέραν του να φωνάζουν συνθήματα.

Θα έπρεπε να σας είχαμε κάνει (σε όλη την Κυβέρνηση) μήνυση για απόπειρα δολοφονίας, όμως προσωπικά δεν καταδέχομαι να έχω καμμιά σχέση μαζί σας, ούτε του κατηγόρου. Και ξέρετε γιατί; Γιατί εγώ έμαθα να πιστεύω και να υπερασπίζομαι ακόμα και με τη ζωή μου την Εθνική μας Ανεξαρτησία, που εσείς την πουλήσατε στους ξένους για μια χούφτα αργύρια.

Αλήθεια, με τι πρόσωπα θα πάτε να τιμήσετε τους ήρωες του '21 που θυσιάστηκαν για την Εθνική μας Ανεξαρτησία, όταν έχετε παραδώσει -γεγονός πρωτοφανές στην ιστορία μας- αυτή την Ανεξαρτησία στους ξένους, βάζοντας οικειοθελώς τον ελληνικό λαό κάτω από τον ζυγό των ανελέητων ξένων τοκογλύφων; ΟΧΙ !  Η 25η Μαρτίου δεν ανήκει σε σας! Δεν έχετε το δικαίωμα να μολύνετε με την παρουσία σας τη μνήμη όλων αυτών που θυσιάστηκαν για την Τιμή της Πατρίδας που εσείς ποδοπατήσατε. Η 25η Μαρτίου ανήκει στον Ελληνικό Λαό. Σε κείνους που ακόμα και σήμερα αγωνίζονται για την Ανεξαρτησία της Χώρας, τα δικαιώματα των εργαζομένων και την πίστη στις ανεξάντλητες δυνάμεις του Λαού μας,. Του Ελληνικού Λαού που είναι ο μόνος που μπορεί να εξασφαλίσει την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, φτάνει να μπορέσει να απαλλαγεί από τις δαγκάνες των νέο-Ναζί της Ευρώπης, οι οποίοι με τη συνεργασία ανθρώπων μειωμένης εθνικής ευθύνης τον έχουν δέσει σήμερα χειροπόδαρα προσπαθώντας να τον αχρηστεύσουν.

Αλλά αυτό δεν θα το πετύχουν!

Richard D. Wolff: Ήρθε η ώρα για την κατάληψη και την αναδιοργάνωση της παραγωγής

Αναδημοσίευση από το eagainst.com

Το ίδιο άρθρο βρίσκεται επίσης δημοσιευμένο στο omadeon.wordpress.com
και συνοδεύεται από πλούσια αναφορά σε αρθρογραφία του Richard Wolff και σχετικό video.

Eagainst : Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε από τον Richard Wolff, καθηγητή Οικονομικών στο πανεπιστήμιο Amherst της Μασαχουσέτης, και πρωτοδημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 2012 στο Dollars&Sense υπό τον τίτλο “Turning Toward Solutions”. Μεταφράζουμε το κείμενο, το οποίο μπορεί να βρει κανείς στην προσωπική ιστοσελίδα του ίδιου.


Έφτασε η ώρα να καταλάβουμε και να αναδιοργανώσουμε την παραγωγή

Του Richard Wolff

Από τον περασμένο Σεπτέμβριο, το 99% κρατά στα χέρια του το όπλο της κριτικής και το στρέφει κατά του 1%. Είναι αποτελεσματικοί, επειδή ενεργούν με ένα νέο, συλλογικό και οργανωμένο τρόπο. Το Occupy Wall Street (OWS) και τα πολλά παρακλάδια του εκθέτουν βασικές αλήθειες και απαιτούν θεμελιώδεις αλλαγές. Αγωνίζονται ειρηνικά προκειμένου να προσεγγίσουν, να ενημερώσουν και να κινητοποιήσουν την κοινή γνώμη. Κερδίζουν συνεχώς τις καρδιές των ανθρώπων. Σε αντίδραση, το 1% των ΗΠΑ μιμήθηκε τους ομόλογούς του στην Τυνησία, στην Αίγυπτο, στη Συρία και στο Μπαχρέιν. Περιόρισε  την πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης που χρειαζόταν το κίνημα προκειμένου να επικοινωνήσει με τους συνεχώς αυξανόμενους υποστηρικτές του. Απέτυχε. Η αστυνομικές του δυνάμεις εκφόβισαν, αλλά απέτυχαν. Οι υπάλληλοι του Δημοκρατικού Κόμματος προσπάθησαν να μετατρέψουν τους υποστηρικτές του Occupy σε υποστηρικτές του Ομπάμα για τις εκλογές του 2012. Απέτυχαν και σε αυτό.

Είμαστε το 99% αλλά θα τους αφήσουμε να μας εξοντώσουν γιατί... έτσι μας αρέσει !



public issue 15.3.2012

Οι κυρίαρχες ελίτ έθεσαν ξανά την Ιστορία σε κίνηση. Είμαστε βέβαιοι. Δεν υπάρχει πλέον επιστροφή σε τίποτα γνώριμο. Όποιος προσπαθεί να περιγράψει το μέλλον του κόσμου με έννοιες επιστροφής στο ιστορικό παρελθόν, περιφέρει απλά την αμάθειά του. Βρισκόμαστε σήμερα, μπροστά σε έναν ιστορικό "κόμβο". Μια στιγμή κατά την οποία η διαδρομή που θα πάρει η πορεία του κόσμου εξαρτάται από την κοινωνική πράξη. Το μέλλον του κόσμου είναι όπως ήταν πάντα ένα ανοιχτό ενδεχόμενο και η ζωή δεν διαθέτει βεβαιότητες παρά μόνο τάσεις και πιθανότητες. Όλα δείχνουν πως θα μπορούσαμε...άν !


Πηγή: βαθύ κόκκινο

Ολόκληρη η έρευνα της public issue που δημοσιοποιήθηκε στις 15.3.2012 στην παρακάτω διεύθυνση:

publicissue.gr 

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Κρίση, φόβος και κατάθλιψη (Ο Παντελής Σαββίδης φιλοξενεί τους: Κλεάνθη Γρίβα, Μπετίνα Ντάβου, Αλεξάνδρα Κορωναίου, Μανόλη Μυλωνάκη) Εκπομπή "ανιχνεύσεις" ΕΤ3 18.10.2011


Στην εκπομπή "ανιχνεύσεις" της ΕΤ3 της 18.10.2011 με θέμα Κρίση, φόβος και κατάθλιψη, ο δημοσιογράφος Παντελής Σαββίδης επιχειρεί τη διερεύνηση των κοινωνικών και ψυχικών παραμέτρων της "κρίσης". Στην εκπομπή φιλοξενούνται και παρεμβαίνουν, ο Κλεάνθης Γρίβας (Ψυχίατρος), η Μπετίνα Ντάβου (Καθηγήτρια Ψυχολογίας), η Αλεξάνδρα Κορωναίου (Επ. Καθηγήτρια Παντείου Πανεπιστημίου) και ο Μανόλης Μυλωνάκης (Ψυχίατρος).

Πρόκειται για μια εξαιρετικά διεισδυτική προσέγγιση των κοινωνικών και των προσωπικών - ψυχικών παραμέτρων της κρίσης και των πολιτικών τους προεκτάσεων καθώς και των αναγκαίων μεθόδων ερμηνείας και κατανόησής τους σαν προϋπόθεση για την αντίσταση της κοινωνίας.

Μιά συζήτηση που παρά τη σχετικά μεγάλη διάρκειά της, καθηλώνει και γοητεύει.

Αξίζει να την παρακολουθήσουμε.




Πηγή: anixneuseis.gr

Κλεάνθης Γρίβας: Απολύτως Δυνατή η αντιμετώπιση του "κόμματος του μνημονίου" της καταστροφής (13.2.2012)



Απόσπασμα από την εκπομπή "ανιχνεύσεις" του Παντελή Σαββίδη ΕΤ3 18.10.2011

Κρίση, φόβος και κατάθλιψη

Ολόκληρη την εξαιρετική εκπομπή του Παντελή Σαββίδη “ανιχνεύσεις” της 18.10.2011 με τον Κλεάνθη Γρίβα, την Μπετίνα Ντάβου, την Αλεξάνδρα Κορωναίου και τον Μανόλη Μυλωνάκη μπορείτε να δείτε στην παρακάτω διεύθυνση:
http://www.anixneuseis.gr/?p=17013


Ο Κλεάνθης Γρίβας στο Λευκό Πύργο (23/6/2011)



Απόσπασμα συζήτησης του Κλεάνθη Γρίβα με τους Αγανακτισμένους της Θεσσαλονίκης (23/6/2011).
Μιλάει επίσης ο Nicolás Défossé. Πηγή: SatyRytaS


Κλεάνθης Γρίβας

13-2-2012

ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΔΥΝΑΤΗ
Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
ΤΟΥ «ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ»
ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

ΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΊΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
ΛΕΙΠΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ
ΠΟΥ ΘΑ ΔΕΣΜΕΥΤΕΙ ΝΑ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ.
ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΑΜΕΣΩΣ.

«Πίσω από κάθε σωτήρα, βαδίζει ένας δήμιος»
Samuel Johnson (1709-1784)
[ή «Παπα-δήμιος», στα καθημάς]

Α. ΜΕΤΡΑ ΑΜΕΣΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Β. ΣΚΙΑΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ
Γ. ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

Η Εξουσιοφρένεια των Βενιζέλου και Σαμαρά. (του Γιώργου Στάμκου)


Πηγή: tvxs.gr

του Γιώργου Στάμκου

Με τις συνεχόμενες αλλαγές και ανατροπές που συμβαίνουν τελευταία στην Ελλάδα, έχουμε την εντύπωση πως «αλλάζουμε σελίδα», όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στην πολιτική σκηνή. Νέα κόμματα σχηματίζονται και νέοι πρωταγωνιστές ε(παν)εμφανίζονται. Και μάλιστα εντελώς Εξουσιοφρενείς, δηλαδή εμφορούμενοι από παθολογική δίψα για Εξουσία. Από τη μία ο Αντώνης Σαμαράς, που το Νοέμβριο του 2009 ψηφίστηκε ως νέος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας (εκτοπίζοντας τη Ντόρα Μπακογιάννη, κι εμμέσως τον «προαιώνιο εσωτερικό εχθρό» του, τον Μητσοτάκη), ετοιμάζεται πυρετωδώς να υλοποιήσει το παιδικό του απωθημένο: να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας. Από την άλλη ο Ευάγγελος Βενιζέλος, παλιός Δελφίνος του ΠΑΣΟΚ, ένα άτομο παθολογικά φιλόδοξο και εξουσιοφρενές (κατά τον προσφιλή όρο του φίλου Δρ. Κλεάνθη Γρίβα), ετοιμάζεται να αναλάβει τα ηνία του ΠΑΣΟΚ και να δώσει φτερά στα πιο λαίμαργα όνειρά του. Η πολυπόθητη στιγμή που τόσο περίμενε επί δεκαετίες θα έρθει την Κυριακή 18 Μαρτίου του 2012, όταν θα γίνει πανηγυρική ενθρόνιση του Βενιζέλου στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Απουσία αντιπάλου φυσικά...

Παίζοντας με τους κανόνες: Η παράξενη επιτυχία του Occupy Wall Street



Αναδημοσίευση από το
 RED Notebook

O David Graeber, διδάσκει Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Goldsmiths University του Λονδίνου, ενώ έχει διατελέσει και αναπληρωτής καθηγητής ανθρωπολογίας στο Yale University. Είναι συγγραφέας του βιβλίου ‘Χρέος: Τα πρώτα 5000 Χρόνια’ το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Melville

Στο παρόν άρθρο, επιχειρεί να εντοπίσει τους λόγους της επιτυχίας του κινήματος του Occupy Wall Street (OWS). Πώς δηλαδή από την πρώτη έκκληση του καναδέζικου περιοδικού Adbusters και τις πρώτες μικρές συγκεντρώσεις ΜΚΟ, συνδικάτων και σοσιαλιστικών οργανώσεων στο Bowling Green στα μέσα του Σεπτέμβρη, ξεπήδησε ένα κίνημα που σύντομα εξαπλώθηκε σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ απέκτησε παγκόσμια σημασία. Τι ακριβώς πήγε καλά για τους αμερικανούς ακτιβιστές αυτή τη φορά;


Του David Graeber


Κατά κύριο λόγο ό,τι συνέβη (μέσα σε λίγες εβδομάδες, το κίνημα εξαπλώθηκε σε 800 διαφορετικές πόλεις, κερδίζοντας την υποστήριξη ριζοσπαστικών ομάδων ακόμη και της Κίνας) οφείλεται στους φοιτητές και άλλους νέους ανθρώπους οι οποίοι παρέμειναν στο χώρο αρνούμενοι να αποχωρήσουν παρά τη διαρκή και, πολλές φορές, παράνομη κατασταλτική δράση της αστυνομίας, που σκοπό είχε να ταπεινώσει και να καταστήσει τη ζωή στο πάρκο ανυπόφορη (π.χ. η άρνησή της να επιτρέψει στους διαδηλωτές να σκεπάσουν τους υπολογιστές τους ενώ έβρεχε καταρρακτωδώς) τόσο ώστε να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τον αγώνα τους. Μάλιστα, δεν υποχώρησαν ούτε με την τρομοκρατία των γκλομπς και των σπρέι πιπεριού. Ωστόσο, και στο παρελθόν υπήρξαν ακτιβιστές που άντεξαν σε τέτοιες συνθήκες, με τη διαφορά ότι ο κόσμος τους αγνοούσε. Γιατί αυτό δε συνέβη και τώρα; Μετά από τόσα χρόνια μάταιων προσπαθειών ανασύστασης του Κινήματος για την Παγκόσμια Δικαιοσύνη, το ερώτημα που προέκυψε είναι: «τι κάναμε σωστά αυτή τη φορά;»

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Κατάθεση φωτιά για ΓΑΠ και Παπακωνσταντίνου από τον Χριστοδούλου



Kόλαφος για τον πρώην υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου αλλά και την τότε «πολιτική ηγεσία», αποτελούν τα όσα κατέθεσε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τη διερεύνηση του δημοσιονομικού ελλείμματος του 2009 ο γενικός διευθυντής του ΟΔΔΗΧ Πέτρος Χριστοδούλου.

Ο λόγος για τους χειρισμούς του πρώην τσάρου της Ελληνικής οικονομίας στις αρχές του 2010 αναφορικά με τη διαχείριση της κρίσης χρέους, καθώς επίσης και τις δηλώσεις περί ΔΝΤ από την τότε «πολιτική ηγεσία» την οποία όμως δεν κατονόμασε. 


 Ο κ. Χριστοδούλου χαρακτήρισε ως «ατυχή έκφραση» τη δήλωση του κ. Παπακωνσταντίνου περί «Τιτανικού» σε ότι αφορά την Ελληνική οικονομία, με την οποία διαμορφώθηκε ένα δυσμενές κλίμα για τη χώρα.

«Τον Απρίλιο του 2010 που είχαμε ξεκινήσει, είχαμε βγάλει μία πολύ πετυχημένη έκδοση ομολόγων που ήταν πενταετίας, μία πολύ επιτυχημένη δεκαετίας και είχαν αρχίσει τα spreads να «μαζεύουν» στην Ελλάδα και ξαφνικά πληροφορούμαι ότι μέσα σ’ ένα μήνα θα έχουμε νέα αναθεώρηση και μου ήλθε ταμπλάς», ανέφερε ο κ. Χριστοδούλου και πρόσθεσε ότι «έτρεχα να βγάλω ένα ομόλογο όσο μπορούσα, ότι σηκώσω, για να μπορέσουμε να έχουμε, τουλάχιστον όταν σκάσει αυτό, το ταμείο μας γεμάτο, διότι άλλο να είσαι «βρεγμένος» με το ταμείο άδειο και άλλο «βρεγμένος» με το ταμείο γεμάτο».

Τι να κάνουμε






Αναδημοσίευση από το blog: κεράσια και κρίνοι 10.3.2012

Δεν το κρύβω ότι από ιδιοτέλεια ενδιαφέρομαι για το τι θα γίνει με την πολιτική, οικονομική, κοινωνική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Είναι αυτό που λένε ταξικό συμφέρον. Είμαι ένας από αυτούς που δεν έχουν να πληρώσουν το έξτρα χαράτσι της εφορίας, που δεν έχουν να πληρώσουν το χαράτσι της ΔΕΗ, και δεν τα έχω πληρώσει. Από αυτούς που ο μισθός τους δεν τους φτάνει πια για τα καθημερινά έξοδα, μετά τις ατελείωτες περικοπές και κρατήσεις και φόρους, που όλα μου τα χρήματα πηγαίνουν στους βασικούς λογαριασμούς, στο super market πάλι για τα βασικά, στις μετακινήσεις, και δεν μου περισσεύει τίποτα, ούτε για να βάλω στην άκρη για μια έκτακτη ασθένεια, ούτε καν για αναγκαία επίσκεψη στο γιατρό. Σε λίγο δεν θα μπορώ να κινώ και το αυτοκίνητο μου, πρώτον γιατί έτσι και πάθει καμιά βλάβη, καθώς είναι και κάποιας ηλικίας, πού θα βρω λεφτά να σκάσω στο συνεργείο, και δεύτερον επειδή η βενζίνη βαδίζει ολοταχώς προς τα 2 ευρώ το λίτρο! Δηλαδή το να πας στη δουλειά σου ή για ψώνια ή μια βόλτα, είναι πλέον πολυτέλεια.

Την ίδια ώρα, περπατώ στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας και βλέπω χιλιάδες εξαθλιωμένους ανθρώπους, άστεγους, ουσιοεξαρτημένους, να κοιμούνται στο πεζοδρόμιο, στα παγκάκια, μέσα στη βρώμα των καυσαερίων των αυτοκινήτων. Φτώχεια παντού, ατέλειωτη φτώχεια όπου και να γυρίσεις το μάτι σου. Τα κτήρια, παλιά και νέα, μοντέρνα και νεοκλασικά, όμορφα και σπουδαία, εγκαταλειμμένα, αφού οι ιδιοκτήτες τους δεν έχουν χρήματα να τα επισκευάσουν, να τα συντηρήσουν. Μια κατεστραμμένη χώρα, εικόνες Τρίτου Κόσμου.

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

ΕΡΕΥΝΑ: Αγανάκτηση, θυμός και οργή, τα αισθήματα στους πολίτες



Πηγή: alterthess.gr 

Σε οριακό σημείο βρίσκεται, σύμφωνα με έρευνα του Παντείου, η ελληνική κοινωνία. Αντιδράσεις όπως οι επιθέσεις με αβγά, γιαούρτια και άλλα.. συναφή μέσα, ακόμα και η χειροδικία εις βάρος των πολιτικών, θεωρούνται από αρκετούς "αποτελεσματικές πρακτικές". Μάλιστα σημαντικό κομμάτι των ερωτηθέντων δηλώνουν και την πρόθεσή τους να συμμετέχουν σε αυτές τις αντιδράσεις.

Τρία συναισθήματα είναι τα κυρίαρχα αυτή τη στιγμή στους πολίτες της χώρας: Η αγανάκτηση, ο θυμός και η οργή. Ταυτόχρονα το μέλλον είναι γεμάτο φόβο.

Οι ερευνητές τονίζουν πως η κρίση καθιστά εξαιρετικά ευάλωτους όσους βρίσκονται στα άκρα του οικονομικού φάσματος. Τόσο τους πολύ φτωχούς όσο και τους πολύ πλούσιους. Γιατί και οι πλούσιοι; Διότι, σύμφωνα με την έρευνα, φοβούνται πως από τα πολλά θα βρεθούν στα πολύ λίγα.

Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΙΣΛΑΝΔΙΑΣ: Πως μία χώρα, με πολύ μεγαλύτερα χρέη από την Ελλάδα, η οποία όμως δεν υποχρεώθηκε στο ρόλο του Δούρειου Ίππου για την εισβολή στην Ευρωζώνη, ούτε του πειραματόζωου της Γερμανίας, κατάφερε να ξεφύγει από τη χρεοκοπία και να επιστρέψει στις αγορές - η πτώχευση



Αναλυτικά στοιχεία για την Ισλανδία μπορείτε να δείτε στην wikipedia


του Β. Βιλιάρδου 11.3.2012


Πηγή: casss.gr

Η νέα πρωθυπουργός επιθυμούσε να προωθήσει γρήγορα τη σύμβαση με τη Μ. Βρετανία και με την Ολλανδία. Έτσι, έφερε βιαστικά τη συμφωνία στη Βουλή, όπου τελικά εγκρίθηκε με 33 ψήφους υπέρ και 30 κατά, με την αιτιολογία ότι «το κράτος έχει συνέχεια, οπότε πρέπει να τηρούνται οι προηγούμενες δεσμεύσεις». 

Εν τούτοις, οι Πολίτες της χώρας είχαν εντελώς διαφορετική άποψη – με αποτέλεσμα να διαδηλώνουν συνεχώς εναντίον της συμφωνίας. Παράλληλα, 56.000 Ισλανδοί (το 23% των συνολικών ψηφοφόρων της χώρας), κατέθεσαν έγγραφη διαμαρτυρία στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, απαιτώντας τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος αποδέχθηκε την επιθυμία των Πολιτών, αρνούμενος να υπογράψει το νόμο που είχε ψηφισθεί από τη Βουλή. 

Όπως φάνηκε λοιπόν, παρά το ότι σε μία κοινοβουλευτική δημοκρατία, στην οποία η εκτελεστική εξουσία είναι η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, ενώ η νομοθετική το κοινοβούλιο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι αυτός που τελικά επικυρώνει τις αποφάσεις όλων των υπολοίπων. Επομένως, η εξουσία που απορρέει από τη θέση του δεν είναι τόσο περιορισμένη, όσο μας παρουσιάζεται – γεγονός που σημαίνει πως οι ευθύνες του είναι κατά πολύ μεγαλύτερες, από αυτές όλων των υπολοίπων (ιδιαίτερα εάν τυχόν υπογράφει μνημόνια υποτέλειας, εις βάρος της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας του και των συνταγματικών δικαιωμάτων των Πολιτών της)”.  

Ανάλυση

Η κάθε χώρα έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά – συνήθως δε είναι τα μέσα, με τη βοήθεια των οποίων οι Πολίτες της αντιμετωπίζουν την καταστροφή, τον πόνο και την οδύνη. Μεταξύ όλων, το σημαντικότερο είναι ίσως η πίστη απέναντι σε κάτι – απέναντι στο Θεό, στο κράτος ή σε οποιαδήποτε άλλη έννοια και θεσμό. Για παράδειγμα, οι Αμερικανοί πιστεύουν στο όνειρο της επιτυχίας (American dream) – οπότε υποφέρουν αδιαμαρτύρητα μέχρι να τα καταφέρουν, ενώ δημιούργησαν ένα κράτος και δόμησαν μία κοινωνία, με αποκλειστικό στόχο την υλική ευτυχία. Ακριβώς για το λόγο αυτό θεοποιήθηκε ουσιαστικά ο πλούτος, άνθησε ο νεοφιλελευθερισμός και «μεγαλούργησαν» τα παιδιά του Σικάγου, εις βάρος του κοινωνικού κράτους προνοίας.

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Απομυθοποιώντας την αντι-Ιρανική προπαγάνδα: Ο μύθος του "Νέου Ολοκαυτώματος"


τα αστέρια είναι οι βάσεις των ΗΠΑ γύρω από το Ιράν

Αναδημοσίευση από: sxoliastesxwrissynora.wordpress.com 



Μετάφραση:  filistina (Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα)

 Global Research, March 6, 2012

Μέσα στα πλαίσια της καθιερωμένης   προπαγάνδας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης , ο φόβος για το Ιράν έχει φτάσει πλέον στην κορυφή.

Ένα παράδειγμα είναι οι συνεχιζόμενες καταγγελίες  ότι το Ιράν παραβαίνει τη Συνθήκη της μη διάδοσης των πυρηνικών, παρά τις δηλώσεις για το αντίθετο από τον Λεόν Πανέτα, υπουργό Αμύνης των ΗΠΑ. [1]

Ανακοινώθηκαν επίσης οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης Ομπάμα ότι το Ιράν εμπλέκεται σε τρομοκρατικές δραστηριότητες σύμφωνα με  ένα σενάριο που λέει ότι  το  Ιράν σκοπεύει να δολοφονήσει τον Πρέσβη της  Σ. Αραβίας στις ΗΠΑ.[2]

Πολύ πρόσφατα, ο πρωθυπουργός  του Ισραήλ Μπενζαμίν Νετανιάχου κατηγόρησε το Ιράν ότι είχε σχεδιάσει τρομοκρατικές επιθέσεις σε Ινδία, Γεωργία και Ταϊλάνδη.[3]

Όπως έχουν τα πράγματα, η εντατικοποίηση της προπαγάνδας τροφοδοτεί την αντί-ιρανική διαμάχη  στη Συρία και  δημιουργεί σοβαρό κίνδυνο  για επίθεση κατά του Ιράν μέσα στους επόμενους μήνες από την κυβέρνηση του Ισραήλ   ή /και  την κυβέρνηση του Ομπάμα.   

Όμως, τα σενάρια των  Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης  δεν διερωτώνται γιατί η προοπτική ενός πυρηνικά οπλισμένου Ιράν θα αυξήσει τις εντάσεις σε όλο τον κόσμο, τόσο πολύ περισσότερο από ότι οι υπέρ-ανεπτυγμένες σε προγράμματα πυρηνικών όπλων  χώρες όπως το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες. (Παρά το γεγονός ότι δεν υφίσταται απόδειξη ότι το Ιράν  κάνει κάτι άλλο πέρα από την ανάπτυξη ενός πυρηνικού προγράμματος ειρηνικής πολιτικής).

Ισλανδία: Μαθήματα από τους Βίκινγκς (Ντοκιμαντέρ του ΕΞΑΝΤΑ από τον Γιώργο Αυγερόπουλο 8.3.2012)



Μπορείτε να δείτε το ντοκιμαντέρ στην παρακάτω διεύθυνση:
exandasdocumentaries.com


Ημερομηνία Προβολής: Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012, 22:00 – ΝΕΤ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 50 min.
 
Το 2008 η Ισλανδία ήρθε αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή. Οι τρεις τράπεζές της κατέρρευσαν συμπαρασύροντας στο γκρεμό όλη την κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας.
Τέσσερα χρόνια μετά, το 2012, η Ισλανδία άρχισε να δείχνει σημάδια ανάκαμψης.
[...]Πώς τα κατάφεραν οι απόγονοι των Βίκινγκς;
Η ανεργία μειώνεται, η ανάπτυξη βρίσκεται περίπου στο 2,5%.  Ωστόσο για να γίνει αυτό, μπήκαν σε εφαρμογή ανορθόδοξοι χειρισμοί, τελείως διαφορετικοί από αυτούς που επιβάλλει η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. σε  χώρες της ευρωζώνης που πλήττονται από την κρίση. Χειρισμοί  που πολλές φορές έφεραν τη χώρα αντιμέτωπη με τη Διεθνή Κοινότητα και τις αγορές. Πλέον ακόμα και το Δ.Ν.Τ. παραδέχεται πως η διαφορετική διαχείριση της κρίσης από τους Ισλανδούς έφερε καρπούς. Πώς τα κατάφεραν οι απόγονοι των Βίκινγκς;

ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος / Σενάριο: Γιώργος Αυγερόπουλος, Αχιλλέας Κουρεμένος / Επιτόπια Έρευνα & Οργάνωση Θέματος: Αχιλλέας Κουρεμένος / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αλέξης Μπαρζός / Οργάνωση & Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή / Συντονισμός Έρευνας: Γεωργία Ανάγνου / Μοντάζ: Γιάννης Μπιλήρης, Άννα Πρόκου / Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης / Μια παραγωγή της Small Planet για την ΕΡΤ © 2011-2012

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Original shooting format: HD720p25 / Ήχος: Dolby Stereo / Γλώσσες: Αγγλικά, Ισλανδικά, Ελληνικά / Υπότιτλοι: Ελληνικοί

"Μαθήματα από τους Βίκινγκς": Το νέο ντοκιμαντέρ του Εξάντα. Βίντεο : Το 2008, η Ισλανδία ήρθε αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή. Οι τρεις τράπεζές της κατέρρευσαν, συμπαρασύροντας στον γκρεμό όλη την κοινωνική, οικονομική και
Γιώργος Αυγερόπουλος / ΕΞΑΝΤΑΣ

"CATASTROΪKA" το trailer του ντοκιμαντέρ


Οι δημιουργοί του "Debtocracy" διοργανώνουν στο Gagarin 205 μεγάλη συναυλία ενίσχυσης για την νέα τους παραγωγή με τίτλο CATASTROIKA. Τρίτη και 13 ενώνουμε την γκαντεμιά μας αλλά και τον κινηματογράφο με τη μουσική. Ο B.D Foxmoor (Active Member) συναντά για πρώτη φορά τον Σπύρο Γραμμένο μαζί με τους Illegal Operation και τους Dagobah System. Στα πλατό ο παραγωγός του Best 92,6 Γιώργος Καμπούρης. Όπως και το Debtocracy, το οποίο είδαν τουλάχιστον 2 εκ. θεατές σε όλο τον κόσμο, το CATASTROIKA θα διατίθεται δωρεάν και στηρίζεται αποκλειστικά στις χορηγίες των θεατών. Οι δημιουργοί του συνομιλούν με προσωπικότητες όπως ο Σλαβόι Ζίζεκ, η Ναόμι Κλάιν, ο Κεν Λόυτς, ο Λούις Σεπούλβεδα κ.ά. Δείτε τα τρέιλερ του νέου μας ντοκιμαντέρ και γίνετε και εσείς συμπαραγωγοί από τη σελίδα μας www.catastroika.com Τα έσοδα της συναυλίας θα δοθούν για την ενίσχυση του ντοκιμαντέρ. Gagarin 205,Λιοσίων 205, Αθήνα 

Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00 Είσοδος 5 ευρώ

(What if you don't speak Greek? This e-mail concerns the Documentary Catastroika. Please find more information here.)


PSI ++ (-) , του Techie Chan



 Αναδημοσίευση από: Techie Chan 22.02.2012

Τώρα που έγινε η συμφωνία θέλω να διαμαρτυρηθώ για τον αθέμιτο ανταγωνισμό που δέχομαι από διάφορα ξένα σκοτεινά κέντρα που προσπαθούν να με υπονομεύσουν. Και εξηγούμαι.

Σε αυτό τον κόσμο σημασία έχει να διαθέτεις ένα δικό σου μαγαζάκι. Να σε βλέπουν οι άλλοι και να λένε, αυτός είναι ο καραγκιόζης που πετάει διάφορα μεγάλα νούμερα και λέει συνεχώς διάφορα απίθανα πράγματα κόντρα σε όλους τους σεβαστούς αναλυτές και τους επιστήμονες. Και να μιλάει συνεχώς για την αποτυχία τη στιγμή του θριάμβου.

Κι εκεί που δουλεύω σκληρά 3 χρόνια για αυτή την αναγνώριση πετάγονται κάτι τυχάρπαστοι καινούργιοι τύποι και με το που πέφτουν οι υπογραφές του PSI++(-), αρχίζουν να λένε πως το ελληνικό πρόγραμμα δεν θα πετύχει. Ε, συγνώμη δηλαδή, πού είναι η δική μου χαρά μετά? Πώς να ανταγωνιστώ το ρόιτερς και το μπλούμπεργκ και το ίδιο το δντ?

Γι’ αυτόν το λόγο, και ως ένδειξη διαμαρτυρίας, θα είμαι σύντομος. Θα σας πετάξω τα νούμερα στα μούτρα, θα σας πω ποιες είναι οι επόμενες παγίδες στα πεταχτά (τίποτα πολύ διαφορετικό από το PSI++) και όξω από την πόρτα.


Μειώσεις μισθών, φτώχεια και ανεργία το αντίτιμο του PSI. του Λεωνίδα Βατικιώτη



Πηγή: ΠΡΙΝ 11.03.2012

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ποια είναι με λίγα λόγια η νέα συμφωνία για την οποία θριαμβολογεί από την Παρασκευή η κυβέρνηση του δοτού πρωθυπουργού Παπαδήμου; Διαγραφή ιδιωτικού χρέους ύψους 105 περίπου δισ. ευρώ και ανάληψη νέου διακρατικού χρέους ύψους 130 δισ. ευρώ! Δεν πρόκειται δηλαδή μόνο για την επιβάρυνση του ελληνικού λαού με 25 δισ. επιπλέον. Το σημαντικότερο, κι αυτό δεν γίνεται αμέσως αντιληπτό, είναι ότι το νέο χρέος με το οποίο επιβαρύνεται ο ελληνικός λαός, το οποίο δεν θα οφείλεται σε ιδιώτες όπως μέχρι τώρα αλλά σε κράτη, είναι πολύ πιο δεσμευτικό και συνοδεύεται από μεγαλύτερες δουλείες.

Στην πράξη, στη μεγαλύτερη σε έκταση αναδιάρθρωση δημόσιου χρέους που έγινε στην ιστορία, τα κράτη ανέλαβαν μια πολύ πιο βρόμικη δουλειά από το να σώσουν τις τράπεζες, όπως κάνουν συστηματικά τα τελευταία τρία χρόνια: Με το λογικοφανές, εκ πρώτης όψεως, επιχείρημα να αναλάβουν οι ιδιώτες που κέρδισαν μέχρι τώρα τα μέγιστα από τους τόκους των ελληνικών ομολόγων τη ζημιά, τα κράτη έσωσαν τους ομολογιούχους. Και ποιους ομολογιούχους; Όχι τα ασφαλιστικά ταμεία που θέλοντας και μη (έπειτα από την ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσης – CAC) θα πάρουν μέρος στο κούρεμα των ομολόγων τους, χάνοντας περίπου 11 δισ. ευρώ από τοποθετήσεις χρόνων που έκαναν μάλιστα παρά τη θέλησή τους και κατόπιν κυβερνητικής εντολής. Τα κράτη δεν σώζουν ούτε τους μικροαποταμιευτές που επέλεγαν να καταθέσουν τις οικονομίες τους στα ομόλογα, θεωρώντάς τα μια ασφαλή λύση. Αυτοί θα υποστούν καθαρές ζημιές, καθώς οι θολές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών για αποζημίωση γρήγορα θα ξεχαστούν όπως τόσες άλλες που έχουν δοθεί ως τώρα.

Mark Grant: Το PSI ήταν μόνο η αρχή - Σε λίγο, οι φωνές της "χρεοκοπίας" στην Ελλάδα θα ακούγονται από παντού


www.bankingnews.gr
via  You Pay Your Crisis  10. 03. 2012
Αυτό ήταν μόνο η αρχή, αναφέρει ο διάσημος αναλυτής της Wall Street Mark Grant, αρθρογράφος της οικονομικής στήλης "Out of the Box", αναφερόμενος στην έγκριση του προγράμματος αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, του PSI, επισημαίνοντας ότι θα επακολουθήσουν σημαντικές εξελίξεις που θα οδηγήσουν τη χώρα και σε άλλη χρεοκοπία.
Τα επόμενα βήματα που θα γίνουν θα είναι προσφυγές στα δικαστήρια της Ελβετίας, της Βρετανίας και των ΗΠΑ, ώστε να αποφασίσουν για τον χειρισμό των ρητρών συλλογικής δράσης, οι οποίες ενεργοποιήθηκαν με απόφαση του Eurogroup και του υπουργικού συμβουλίου της Ελλάδας.

PSI: στο φως της επόμενης μέρας. του Γ. Βαρουφάκη


Πηγή: protagon.gr 
via You Pay Your Crisis 11.3.2012

του Γιάννη Βαρουφάκη
Αν έπρεπε να έχουμε μάθει ένα πράγμα όλοι μας τα τελευταία δύο χρόνια, αυτό είναι το εξής απλό μάθημα: Όλες οι ως τώρα επίσημες εκτιμήσεις, οι θριαμβευτικές ανακοινώσεις, οι προβλέψεις ανάκαμψης, όλη η συζήτηση που εκπορεύεται από την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης εδώ και δύο χρόνια, τελικά προσκρούουν στον κυματοθραύστη της πραγματικότητας, ακυρώνονται εκ των πραγμάτων, ξεπερνιόνται από την ιστορία. Μαζί με όλους, θέλω να ελπίζω ότι, αν όχι τώρα, σύντομα, αυτός ο θλιβερός κύκλος θα κλείσει και μαντάτα που διαφημίζονται ως καλά να αποδειχθούν ότι είναι όντως καλά. Έως τότε, όσο και να διαφωνούμε ως προς το τι πρέπει να γίνει, τι προκρίνει το συμφέρον της πατρίδας, σε ένα πρέπει να συμφωνήσουμε: Δεν δικαιολογείται πλέον σε κανέναν μας η άκριτη αποδοχή της «επίσημης εκδοχής» των πραγμάτων.

Στις γραμμές που ακολουθούν προτείνω μια οπτική γωνία από την οποία μπορούμε, και πρέπει, να ερμηνεύσουμε τις τελευταίες εξελίξεις για το PSI και την νέα δανειακή συμφωνία ανεξάρτητα του αν συμφωνούμε με την πολιτική που ακολουθεί ή πρέπει να ακολουθεί η κυβέρνηση (ή ακόμα και η Ευρώπη στο σύνολό της). Δεν θα  συμφωνήσουμε για το τι πρέπει να γίνει. Τουλάχιστον ας συμφωνήσουμε για το τι «παίζεται».

The Guardian: Τι έπεται για την Ελλάδα - κατάρρευση ή ανάσταση; του Κώστα Δουζίνα




του Κώστα Δουζίνα

Ο τρόπος που παρουσιάζεται η ελληνική τραγωδία τα τελευταία δύο χρόνια δίνει την εντύπωση πως τα οικονομικά είναι κάποια φοβερά περίπλοκη επιστήμη. Ωστόσο οι οικονομολόγοι του κυρίαρχου ρεύματος που έδωσαν πιστοποιητικό αρίστου υγείας στη Λίμαν λίγο πριν καταρρεύσει, προέβλεψαν πως από το 2012 η ελληνική οικονομία θα ξεκινούσε να αναπτύσσεται. Η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 7% πέρυσι και περαιτέρω μείωση του 6% προβλέπεται φέτος, με τα χειρότερα να ακολουθούν. Πρόκειται για τη γοργότερη πτώση στην εποχή μας. Η πειθαρχημένη προσκόλληση σε τέτοιου τύπου οικονομικά προσιδιάζει περισσότερο σε τέχνασμα εμπιστοσύνης παρά σε επιστήμη.

Ο Καρλ Σμιτ και η Χάνα Αρεντ περιέγραψαν με μελανά χρώματα την εποχή που τα οικονομικά θα υπερίσχυαν της πολιτικής. Έγινε η πρόβλεψή τους πραγματικότητα; Ο αργός θάνατος της Ελλάδας ήταν ένα πολιτικό πρότζεκτ ευθύς εξαρχής, με τους πολιτικούς να αποδέχονται τις νεοφιλελεύθερες οικονομικές επιταγές. Η χώρα μετατράπηκε στο ινδικό χοιρίδιο για το μέλλον μιας Ευρώπης που θα εξουσιάζεται από γερμανικό κεφάλαιο και και από τα ευρωστελέχη. Τα οικονομικά μέτρα σχεδιάστηκαν στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες και εφαρμόζονται στην Αθήνα από εύκαμπτους πολιτικούς. Στόχος τους είναι να μειώσουν βίαια το βιοτικό επίπεδο καθημερινών ανθρώπων, να καταργήσουν τις τελευταίες κοινωνικές δομές πρόνοιας και να δημιουργήσουν τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίες. Η πολιτική στην Ελλάδα στο μεταξύ έχει μετατραπεί σε πείραμα για το πώς θα επέλθει η κατάρρευση ενός συστήματος εξουσίας.

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Θα μας πιάσουν με τις πιτζάμες; του Πέτρου Παπακωνσταντίνου





















Πηγή: tvxs.gr

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Κάποιες φορές οι παλιές καραβάνες της αστικής πολιτικής αφουγκράζονται τη μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων ταχύτερα από τους ηγέτες της μείζονος Αριστεράς, που νανουρίζονται από τη μελωδία των δημοσκοπήσεων και ονειρεύονται αριστερές κυβερνήσεις (με τον Κουβέλη και την Κατσέλη) ή λαϊκές εξουσίες του ευρύτατου μετώπου ΚΚΕ-ΠΑΜΕ-ΜΑΣ-ΠΑΣΥ-ΟΓΕ-ΕΕΔΥΕ-ΠΑΣΕΒΕΣ κ.ά.

Σε συνέντευξή του στη γαλλική Λιμπερασιόν, το Σάββατο 3 Μαρτίου, ο 81χρονος Μισέλ Ροκάρ, πρωθυπουργός επί Φρανσουά Μιτεράν, δήλωσε: «Η υπόθεση που κάνω είναι ότι ο εξαναγκασμός σε αποανάπτυξη θα οδηγήσει σε εμφύλιο πόλεμο. Τίθεται το μείζον ερώτημα για την Ελλάδα, καθώς η χώρα οδηγείται σε εξαναγκασμένη αποανάπτυξη: Πώς είναι δυνατόν να γίνουν εκλογές σε τέτοιο πλαίσιο; Πώς είναι δυνατό να κυβερνήσεις ένα λαό όταν του λες ότι πρέπει να θυσιάζει το 25% του εισοδήματός του επί 10 χρόνια για να πληρωθεί το χρέος; Κανείς δεν μιλά γι’ αυτό, όμως δεν υπάρχει διέξοδος στο ελληνικό πρόβλημα παρά μόνο με στρατιωτική εξουσία».

Τρεις μέρες αργότερα, η ισπανική Ελ Παΐς δημοσίευε άρθρο του κοινωνιολόγου Ιγνάθιο Σοτέλο για την ελληνική κρίση. Το άρθρο κατέληγε ως εξής: «Υπάρχει κίνδυνος να καταστραφεί η δημοκρατία από μια διαδικασία που κινείται προς το χείλος της κοινωνικής επανάστασης. Η ριζοσπαστικοποίηση που θα μπορούσε να φέρει αυτή η διαδικασία δεν θα ήταν ανεκτή από τις ανώτερες τάξεις της Ελλάδας, πιθανότατα δε ούτε από τους ευρωπαίους εταίρους της, κι αυτό θα τους υποχρέωνε να δικαιολογήσουν κάποια μορφή στρατιωτικής επέμβασης». Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν αρκετά βρετανικά μέσα ενημέρωσης – ενδεικτικά η Ντέιλι Εξπρές φιλοξένησε άρθρο με τίτλο «Φόβοι πραξικοπήματος καθώς η Ελλάδα αγγίζει την οικονομική κατάρρευση».

Ας μην υποτιμήσουμε παρόμοιες εκτιμήσεις σαν παραληρηματικές υπερβολές. Παρά τις τεράστιες δυσκολίες, την ασυνέχεια και την έλλειψη κατεύθυνσης του λαϊκού κινήματος, η κοινωνική φρίκη που εξαπλώνεται και θα εξαπλώνεται με επιταχυνόμενους ρυθμούς (και που δεν μπορεί να εκτονωθεί με εκλογές εν τάφω, χωρίς ελπίδα) κάνει την κοινωνική έκρηξη αναπόφευκτη. Το ερώτημα δεν είναι το αν, αλλά το πότε, πώς και με τι αποτέλεσμα.

Πέντε χρόνια μετά την πτώση του πρώτου ντόμινο, της αμερικανικής αγοράς ακινήτων, είναι πλέον φανερό ότι ο διεθνής καπιταλισμός βυθίζεται σε μια πρωτοφανή, δομική κρίση χωρίς ορατή διέξοδο. Για πρώτη φορά στην ιστορία του, δεν μπορεί να προσφέρει καμία θετική ιδέα στις λαϊκές τάξεις – ούτε το κράτος πρόνοιας του Νιου Ντιλ, ούτε το εθνικό μεγαλείο του φασισμού, ούτε την κοινωνία της κατανάλωσης των «τριάντα ένδοξων» μεταπολεμικών χρόνων, ούτε καν το «λαϊκό καπιταλισμό» της εύκολης πίστωσης και των μετοχών, την περίοδο ακμής του νεοφιλελευθερισμού. Το μόνο που υπόσχεται είναι αίμα και δάκρυα σε μια εφιαλτική καθοδική σπείρα «εσωτερικής υποτίμησης», όπου οι Γάλλοι θα γίνονται Έλληνες, οι Έλληνες Βούλγαροι και οι Βούλγαροι Κινέζοι.

Σ’ αυτό το φόντο, η τελευταία Μεγάλη Ιδέα του συστήματος, η μόνη που του απομένει, είναι ο φόβος. Ο μόνος αγώνας που επιτρέπεται είναι ο αγώνας για την επιβίωση με το διπλανό μας, σε ένα κόσμο όπου «ο άνθρωπος για τον άνθρωπο γίνεται λύκος». Ένα τέτοιο κοινωνικό σύμπαν, όπως αυτό που οραματίστηκε ο Χομπς στον Λεβιάθαν, μπορεί κάλλιστα να δημιουργήσει βάση νομιμοποίησης μιας νέου τύπου απολυταρχίας. Ιδίως αν οι εξεγέρσεις των προλεταριακών στρωμάτων πάρουν την απελπισμένη μορφή ενός «Λος Άντζελες» ή μιας «Σιδερένιας Φτέρνας», τρομοκρατώντας τους μικροαστούς, με τη βοήθεια της πραγματικής ή κατασκευασμένης «αναρχίας».

Οι κακοί οιωνοί ήδη συσσωρεύονται. Την Κυριακή, ο Ομπζέρβερ αποκάλυψε ότι οι μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες της Βρετανίας, πιθανότατα σε συνεργασία με την αστυνομία και το MI5, συγκρότησαν μαφιόζικη παρακρατική οργάνωση φακελώματος αριστερών και συνδικαλιστών εργατών, που καταχωρούνταν σε μαύρη λίστα και δεν μπορούσαν να βρουν πουθενά δουλειά. Κυβερνήσεις μη εκλεγμένων «τεχνοκρατών» που διορίζονται από το Βερολίνο, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων (κάτι που ούτε η χούντα δεν τόλμησε), χημικός πόλεμος κατά ειρηνικών διαδηλωτών, δίκες ανήλικων παιδιών με τον τρομονόμο, δηλώσεις κυβερνητικών παχύδερμων περί τανκς που θα φυλάνε αύριο τις τράπεζες – τι άλλο είναι όλα αυτά από αυταρχική εκτροπή σε αργή κίνηση;

Η μετατόπιση του καπιταλισμού από τη «δημιουργική καταστροφή» στην «καταστροφική ανάπτυξη» υπονομεύει τα θεμέλια της παραδοσιακής, ρεφορμιστικής πολιτικής, δηλαδή το δίπολο: «Το κόμμα κάνει κοινοβουλευτική πολιτική και το συνδικάτο οικονομικό αγώνα για το μέρισμα της ανάπτυξης». Θέτει επί τάπητος την ανάγκη για μια άλλου τύπου αριστερή πολιτική, εστιασμένη στον πολιτικό - πανεθνικό αγώνα για τα κοινωνικά προβλήματα – όχι με την έννοια ενός κινηματικού αντάρτικου με τις απαραίτητες τζούρες στα λουλουδάδικα, αλλά με την έννοια ενός ηγεμονικού σχεδίου εξουσίας, για τη λαϊκή, δημοκρατική αναγέννηση της χώρας.

Ανεξάρτητα από άλλες, στρατηγικού χαρακτήρα διαφωνίες, οι δυνάμεις της Αριστεράς οφείλουν να δημιουργήσουν ένα ευρύ μέτωπο έμπρακτης υπεράσπισης των λαϊκών, δημοκρατικών ελευθεριών, δημιουργώντας τους αναγκαίους θεσμούς και τους μηχανισμούς (στα επίπεδα της αντι-πληροφόρησης, της οργάνωσης και περιφρούρησης των αγώνων, της παρακολούθησης του εχθρού, της λαϊκής αυτοάμυνας κ.λπ.) προς όφελος της μαχητικής ικανότητας, της αλληλεγγύης και της ηθικής ανάτασης των λαϊκών αγώνων. Σε διαφορετική περίπτωση, θα είμαστε όλοι άξιοι της τύχης μας.