Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

ΣΧΕΔΙΟ Βήτα, ή μήπως ΣΧΕΔΙΟ Venus; Εμπρός για έναν μεταμφιεσμένο Αντικαπιταλιστικό Νεοφιλελευθερισμό !

























Παρακολουθούμε, θέλοντας και μή, το τελευταίο διάστημα από τα ισχυρότερα ιδιωτικά - επιχειρηματικά - τηλεοπτικά κανάλια της χώρας και τις ιστοσελίδες τους όπως και τον αστικό διαπλεκόμενο τύπο αλλά και ορισμένες αριστερές ιστοσελίδες μια ιδιαίτερη επιμονή στη δημοσιότητα και την προβολή ενός νεοϊδρυθέντος κόμματος αποκαλούμενου "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα" και του μονότονα μοναδικού επανεμφανιζόμενου εκπροσώπου του, του γνωστού μας από τα παλιά, μονίμως επικεφαλή διαφόρων "καινοτόμων" εγχειρημάτων, του (μή με λέτε επικεφαλή, εμείς δεν έχουμε επικεφαλείς) Αλέκου Αλαβάνου.

Να πούμε την αλήθεια, αποφύγαμε όλο το προηγούμενο διάστημα να ασχοληθούμε με τις νέες "λογοτεχνικές" αναζητήσεις του ανωτέρω (μη με λέτε επικεφαλή), και της παρέας του, θεωρώντας τα "ΣΧΕΔΙΑ" του γραφικά, απλοϊκά στα όρια της γελοιότητας και επιπλέον μηδενικής επιρροής στους σκεπτόμενους ανθρώπους της αριστεράς όπως αποδείκνυε εξ άλλου και η περιθωριοποίησή του από κάθε πολιτική συμμαχία την οποία προσπάθησε να συγκροτήσει ή να διεμβολίσει το προηγούμενο διάστημα.

Αυτό που μας ξεκούνησε ωστόσο να παρακολουθήσουμε τα τελευταία του ανδραγαθήματα, δεν ήταν τόσο η προκλητική δημοσιότητα και ασυλία που απολαμβάνει ο (μη με λέτε επικεφαλή) από τα επιχειρηματικά κανάλια που φυσικά έχουν τους λόγους τους (και το έχουν τα τελευταία χρόνια επαναλάβει πολλές φορές με διάφορα πολιτικά μορφώματα που από κεί που δεν τα ήξερε ούτε η μάνα τους τα κατέστησαν ρυθμιστικές δυνάμεις στο αστικό πολιτικό σκηνικό). Ούτε και αυτό το γεγονός οτι έχουν φτάσει ακόμη και να μετέρχονται μεθόδους ανοιχτής δημοσκοπικής παραπλάνησης και εξαπάτησης της κοινωνίας σχετικά με την πολιτική τους επιρροή σε συνεργασία με διάφορα κακόφημα "Δ"ημοσιογραφικά διαδικτυακά κέντρα.

Αυτό που μας ενεργοποίησε κυρίως είναι το γεγονός οτι διαπιστώσαμε μια αντινομική (χωρίς λογική συνοχή) μετάλλαξη σχετικά με όλες τις προηγούμενες μεταμορφώσεις αυτής της παρέας, που το παρατηρούμε στην ίδια την αυτοπαρουσίαση αυτού του νέου μορφώματος, στην πολιτική σύνθεση των "στελεχών" του και κυρίως στην ιδιαίτερα αμφίσημη δομή του πολιτικού του προτάγματος όπως την διαβάσαμε στα ντοκουμέντα από την πρόσφατη ιδρυτική συνδιάσκεψη του "ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα" που δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα που "κληρονόμησε" από την μόλις προηγούμενη πολιτική του "παρακαταθήκη", αυτή του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής (Μ.Α.Α). 

Και αυτή μας την εικόνα θέλουμε να μοιραστούμε με τον κόσμο της αριστεράς που ενδεχομένως παρακολουθεί ίσως με ελπίδα το νέο σόου "τρελάντε τους όλους" από τον θίασο του ψυχοδράματος "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα". Πάμε λοιπόν.

Καλώς ορίσατε στον κόσμο της παραπλάνησης

Ας ξεκινήσουμε από ένα πρόσφατο σχόλιο που διαβάσαμε στο site του Μ.Α.Α., σχόλιο που συνόδευε την ανάρτηση - αναδημοσίευση άρθρου ενός άλλου μεγάλου "αριστερού" νεοφιλελεύθερου κήρυκα, του Γ. Βότση στην εφημερίδα "ελευθεροτυπία" 25.5.2013, με τον εύγλωτα φιλοσυριζικό τίτλο: "Συνιστώσες" και επανάσταση κρατικοδίαιτη



Διαβάζουμε λοιπόν στο εισαγωγικό σημείωμα της ανάρτησης στο site του Μ.Α.Α.

Ο Γ. Βότσης κάνει και κριτική - και πρέπει να παραδεχθούμε δικαίως - και στον Α. Αλαβάνο: "Μοναδική μου ένσταση είναι ότι ο Αλαβάνος τα λέει τώρα και δεν τα θυμάμαι στους προβληματισμούς του, όσο ήταν πρόεδρος του ΣΥΝ ή έστω ευρωβουλευτής, οπότε και θα είχαν άλλη βαρύτητα¨". Εννοείται βέβαια ότι αυτή η άποψή του (σημ: εννοούν την άποψη του Γ. Βότση) μπορεί να διατυπωθεί και αλλιώς: "χρειάζεται κανείς να έρθει σε πλήρη σύγκρουση με κομματικές ίντριγκες, συναλλαγές και γραφειοκρατίες σε σχηματισμούς της αριστεράς, να αποχωρήσει από αυτούς, προκειμένου να μπορέσει να εκφέρει έναν απελευθερωτικό λόγο".

Σε τρείς μόλις γραμμές έχουμε όλη την παραπλανητική, αντεστραμμένη εικόνα που πλασάρει για τον εαυτό της η παρέα του "ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα".

Για όσους είχαμε την ατυχία να γνωρίσουμε από κοντά ή λιγότερο (ευτυχώς) κοντά ορισμένα από τα κεντρικά πρόσωπα της ομάδας "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα" γνωρίζουμε από πρώτο χέρι πως έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινους τύπους που συνιστούν τον ορισμό της ίντριγκας, της συναλλαγής και της γραφειοκρατικής αντίληψης (και αυτά δεν είναι τα χειρότερα που έχουν κάνει ο καθ' ένας - από όσους τουλάχιστον έχει τύχει να γνωρίσουμε - στην πορεία των τελευταίων τουλάχιστον χρόνων της ΕΠΟΧΗΣ του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ). Πρόκειται για το συνδικάτο της ίντριγκας!

Μέλη, στελέχη και φίλοι των πολιτικών χώρων από τους οποίους προέρχονται, θα είχαν να σας δώσουν πολύ διαφωτιστικές πληροφορίες για το πόση απόσταση από τις κομματικές ίντριγκες διατηρούσε ο Αλαβάνος σαν πρόεδρος του ΣΥΝ (δυστυχώς ο συγχωρεμένος ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης δεν βρίσκεται ανάμεσά μας για να μας περιγράψει ο ίδιος το άδειασμά του στην ψύχρα από τον Αλαβάνο προκειμένου να προωθήσει την υποψηφιότητα Τσίπρα στις Δημοτικές Εκλογές του Δήμου της Αθήνας) ή για το με ποιές δημοκρατικές διαδικασίες επέβαλε τον Αλέξη Τσίπρα για πρόεδρο του ΣΥΝ όταν ο ίδιος αποφάσισε να μεταπηδήσει στον ΣΥΡΙΖΑ για μεγαλύτερα κόλπα. 

Μέλη και στελέχη της ΚΟΕ, επίσης, θα μπορέσουν να σας δώσουν ορισμένες πληροφορίες για το πόσο μακριά από κομματικές ίντριγκες και συναλλαγές βρέθηκαν στελέχη της που αποχώρησαν πρόσφατα και συμπορεύονται με τον ηγέτη Αλαβάνο στις νέες περιπέτειες του "ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα". 

Μέλη επίσης της κακόφημης (όπως εξελίχθηκε) ομάδας ΠΑΣΑ θα μπορούσαν να σας διαφωτίσουν για το ρόλο του Αλαβάνου από τη στιγμή που μπήκε στην πρωτοβουλία εκείνη και την αποχή του πυρήνα που την κατέλαβε εξ εφόδου από κάθε είδους ίντριγκα, συναλλαγές, εκβιασμούς, συγκάλυψη και εξυπηρέτηση της επέλασης του Γιωργάκη του Παπανδρέου στη χώρα και την ευρωζώνη. Ορισμένα πρωτοπόρα στελέχη της ίντριγκας στο εσωτερικό της ΠΑΣΑΣ δεν θα μπορούσαν φυσικά να λείψουν από το νέο αμεσοδημοκρατικό εγχείρημα του (μη με λέτε επικεφαλή) ηγέτη εντάξει, Αλέκου Αλαβάνου. Για όσους έχουν μάθει - και σωστά - να πιστεύουν μόνο στα μάτια τους, τους παραπέμπουμε να διαβάσουν την ανάρτησή μας για γερά νεύρα με τίτλο : "Το καυτό εγγραφο που θα μπορούσε να τερματίσει την καριέρα του Γιώργου Παπανδρέου (Άρθρο του Tyler Durden δημοσιευμένο στο zerohedge.com, στις 9/5/2010)"

Για την ισόβια τέλος ηγετική ομάδα του ΑΚΕΠ, βρήτε αν μπορέσετε κανένα (εμείς γνωρίζουμε μερικούς) από τα παλιά μέλη και στελέχη της δεκαετίας του 80' (τότε με τις αφισσοκολήσεις για "ψωμί και τριαντάφυλλα") και ρωτήστε τους πώς γλύτωσαν την τρέλα και ξέφυγαν από την ηγεσία της επιχείρησης - κόμμα ΑΚΕΠ. 

Ας πάμε τώρα στον "απελευθερωτικό λόγο" που κατά τον συντάκτη του παρά πάνω σχολίου αντιπροσωπεύει το "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα", ή αλλιώς:  

Η Τρέλα Απελευθερώνει

Όπως ήδη αναφέραμε στην αρχή του άρθρου η βασικότερη αιτία που μας κινητοποίησε για την παρέμβασή μας αυτή ήταν το γεγονός οτι διαπιστώσαμε τον αντινομικό (χωρίς λογική συνοχή) και συστηματικά ψευδή και παραπλανητικό λόγο της ομάδας του "ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα".

Κατ αρχήν, παρακολουθήσαμε όσα video μπορέσαμε να βρούμε στο διαδίκτυο με τις συνεντεύξεις του (μή με λέτε επικεφαλή, εμείς δεν έχουμε επικεφαλείς) Αλέκου Αλαβάνου στα κανάλια και εντυπωσιαστήκαμε από την παραπάνω μηχανικά επαναλαμβανόμενη επωδό από τον ίδιο πάντα άνθρωπο, κι ας μην εμφανίστηκε στις συνεντεύξεις αυτές ποτέ άλλο στέλεχος του "ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα" εκτός από αυτόν τον ίδιο!!! 

Δοκιμάστε το κι εσείς. 


Στη συνέχεια διαπιστώσαμε, πράγμα που φάνηκε και στην ομιλία του στην ιδρυτική συνδιάσκεψη του "ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα" με τίτλο: Αναζητάμε την πατρίδα των παιδιών μας πως ο λόγος του έχει μετατοπιστεί από την σύγκρουση της προηγούμενης περιόδου Ευρώ - Δραχμή, Παραμονή στην ευρωζώνη - έξοδος από ΕΕ, Αντικαπιταλιστική προοπτική, πρός κάτι που ονομάζεται από τον ίδιο όπως και από διάφορα στελέχη με τον αινιγματικό χαρακτηρισμό "πλανητικό σχέδιο". Τί θέλει άραγε να πει ο ποιητής, δηλώνοντας μάλιστα σε κάθε ευκαιρία πως το ¨ΣΧΕΔΙΟ Βήτα" δεν σήμαινε επιστροφή σε εθνικό νόμισμα και οτι πρόκειται για παρεξήγηση και δεν είχαμε καταλάβει καλά τόσο καιρό; http://www.youtube.com/watch?v=6ZBg9zoXUxc

Τί θα πεί η διευκρίνησή του στη συνέντευξη στον ΣΚΑΙ  (μετά το 1:15 λεπτό) πως " Είναι απαράδεκτο αυτό που έχει γίνει: Το "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα" που λέμε εμείς, το έχουνε όλες οι χώρες της Ε.Ε. Το έχουνε όλες οι τράπεζες, το έχουνε όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις. Η Deutsche bank, το ινστιτούτο οικονομικών εμπειρογνωμόνων της Γερμανίας έχουν δημοσιεύσει το σχέδιο Β' που προβλέπει τι θα κάνουνε αν η Ελλάδα φύγει απ' το ευρώ"; Προς ποιούς αλήθεια απευθύνει το "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα" ο Αλαβάνος;

Παρακολουθήστε τον παραπάνω συλλογισμό σε ένα απόσπασμα από την ομιλία Αλαβάνου όπως το διαβάσαμε στο AlfaVita 

Αναζητάμε την πατρίδα των παιδιών μας

 

Πέμπτο: Δημοσιογραφικά παρουσιάζουν το Σχέδιο Β ως το σχήμα της δραχμής. Το κατανοούμε αυτό. Γιατί στο πεδίο του νομίσματος κρίνεται και ουσιαστικά και συμβολικά η στρατηγική επιλογή της άρχουσας τάξης καθ’ όλη τη μεταπολίτευση για την αυτοσυντήρησή της μέσα από τη συμμετοχή στην ευρωπαϊκή καπιταλιστική ολοκλήρωση. Άλλοι προσκυνούν. Εμείς αντιστεκόμαστε.
 
Το Σχέδιο Β όμως δεν είναι μόνο η δραχμή. Είναι όλες οι οικονομικές τομές που πρέπει να γίνουν.
 
Το Σχέδιο Β δεν είναι μόνο οικονομική πολιτική. Είναι η επαναφορά της πολιτικής ως ηγεμονεύουσας δύναμης πάνω στην οικονομία, της θέλησης των πολιτών πάνω στους νόμους που κατασκευάζουν τραπεζίτες και κερδοσκόποι.
 
Το Σχέδιο Β δεν είναι μόνο η πολιτική επί της οικονομίας. Είναι ένα πολιτικό αντισχέδιο σε όλα τα επίπεδα. Αυτό προσπαθήσαμε να δείξουμε σήμερα με το Σχέδιο Β για το Κοινοβούλιο και με την έναρξη μιας διερεύνησης για ένα Σχέδιο Β για τη νεολαία.  
 
Το Σχέδιο Β δεν είναι μόνο πολιτικές. Στηρίζεται σε ένα άλλο σύστημα αξιών, που συνδυάζουν τη συλλογικότητα με τα ατομικά δικαιώματα. Επιχειρεί να δημιουργήσει άλλους κώδικες συμπεριφοράς και ηθικές αξίες. Προϋποθέτει αλλαγή νοοτροπίας και δημοκρατικούς θεσμούς. Προϋποθέτει μια πολιτιστική επανάσταση όχι μόνο έξω αλλά και μέσα μας. Έχει καθολικότητα.
 
Το Σχέδιο Β ως οργάνωση δεν είναι ένας εκλογικός μηχανισμός. Είναι ένας φορέας απελευθέρωσης. Οι νοηματοδοτήσεις και η ορολογία του είναι έξω από αυτές της κυβέρνησης και του σημερινού κοινοβουλίου.
 
Το Σχέδιο Β όχι μόνο δεν επιδιώκει η Ελλάδα από δήθεν ευρωπαϊκή να κλειστεί στον εαυτό της, αλλά επιδιώκει να έχει πλανητικές διαστάσεις.
 
Σημειώνω από ένα άρθρο του Χρήστου Στεργίου στην ιστοσελίδα μας: «Το Plan B δεν είναι ένα άλλο πλάνο σε σύγκριση με το σημερινό, αλλά το πλάνο μιας άλλης διαφορετικής ζωής, υπέρβασης του καταναλωτικού μοντέλου, ανοικτό στις μεγάλες αλλαγές και προκλήσεις της τεχνολογίας που βοηθούν στην ποιότητα ζωής και την αμεσοδημοκρατική δομή. Η αριστερά σήμερα δεν πιστεύει στην απομόνωση. Είναι πλανητική και ζωντανή».
 
(σημ: αναφέρεται στο άρθρο του Χρήστου Στεργίου "Ενα Plan B έξω απο τη "σπηλιά", με πλανητικές διαστάσεις"
 
Θέλουμε άμεση λύση στα επείγοντα προβλήματα. Και την ίδια στιγμή αναζητάμε μια καινούργια πατρίδα που να συμμετέχει στην πλανητική  επανάσταση ιδεών και τεχνολογίας του 21ου αιώνα και να αντιστέκεται στη βαρβαρότητά του. Πολλές σελίδες αυτού του βιβλίου για μας θα μείνουν άγνωστες, ίσως είναι γνωστές ήδη στη νεολαία. Οι δικές της σελίδες.
 
---------------------
Ολόκληρη η παραπάνω ομιλία του Αλέκου Αλαβάνου δημοσιεύεται στο AlfaVita 

Λόγος απλά πλήρης κοινοτυπιών και απλοϊκών ψευδοποιητικών αποστροφών, και ανώδυνος εν τέλει αν δεν τελείωνε με την αινιγματική και μυστικιστική αποστροφή της "αναζήτησης μιας καινούργιας πατρίδας που να συμμετέχει στην πλανητική επανάσταση ιδεών και τεχνολογίας".

Το πολιτικό σκέλος του "σχεδίου βήτα" που δήθεν περιγράφει η παραπάνω ομιλία του Αλαβάνου, στην πραγματικότητα (αν εξαιρέσει κανείς τις μυστικιστικές αποστροφές του) είναι τόσο γενικόλογο και ευχολογικό που θα μπορούσε να το προσυπογράψει ένα μεγάλο μέρος της λεγόμενης αντικαπιταλιστικής αριστεράς όπως επίσης και ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό ωστόσο δεν συνέβει. Γιατί; Σε τί ακριβώς επιμένει η ομάδα "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα" που κάνει ανέφικτη τη συμπόρευση με οποιαδήποτε άλλη συνιστώσα της αριστεράς;

Μα ακριβώς στο ότι το "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα" δεν απευθύνεται στην αριστερά!!! 

Διότι: Το "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα" δεν αφορά την αριστερά. Αφορά και συνδέεται με πλανητικές στρατηγικές του φιλελευθερισμού και του Αμερικάνικου παράγοντα. Και αυτό όσο και να προσπαθεί να το κρύψει η παρέα του Αλαβάνου ξεχειλίζει από όλους τους πόρους του ΣΧΕΔΙΟΥ.

Για τις πολιτικές προϋποθέσεις  υλοποίησης του πολιτικού προγράμματος

Ας πάρουμε το οικονομικό σκέλος του σχεδίου, όπως το παρουσίασε ο Θεόδωρος Μαριόλης και το διαβάσαμε δημοσιευμένο στο άρθρο "Εσήγηση της Οικονομικής Επιτροπής του ΣΧΕΔΙΟΥ Β".

Παρ ότι ο Αλαβάνος ισχυρίζεται στην ομιλία του ότι: 

 "Το Σχέδιο Β δεν είναι μόνο οικονομική πολιτική. Είναι η επαναφορά της πολιτικής ως ηγεμονεύουσας δύναμης πάνω στην οικονομία, της θέλησης των πολιτών πάνω στους νόμους που κατασκευάζουν τραπεζίτες και κερδοσκόποι."

Το  οικονομικό πρόγραμμα του 'ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα" είναι στην πραγματικότητα το μόνο αληθινά ολοκληρωμένο σχέδιο που έχει παράξει αυτή η παρέα.

Εδώ δεν θα ασχοληθούμε με τους αυθαίρετους κομπασμούς του συντάκτη του οικονομικού σχεδίου σχετικά με την επιστημονική επάρκεια των ισχυρισμών του, θα θέσουμε όμως την πολιτική του προϋπόθεση. Το οικονομικό πρόγραμμα του "ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα" είτε σωστό είτε λαθεμένο έχει μία θεμελιώδη πολιτική προϋπόθεση: Την υλοποίησή του από μια κυβέρνηση. (και μάλιστα σε πλανητική κλίμακα) Τί μας θυμίζει;

Δεν είναι σχέδιο που υλοποιείται από την κοινωνία και τέτοιες απλοϊκότητες που μας πουλάνε.

Απευθύνεται σε κυβερνήσεις και μάλιστα σε κυβερνήσεις, μας λένε, που θα είχαν επιλογή να συγκρουστούν με την ΕΕ, τις διεθνείς τράπεζες και τα επιχειρηματικά καρτέλ και το πολιτικό προσωπικό που τα υπηρετεί, που θα είχαν την επιλογή να προχωρήσουν σε στάση πληρωμών απέναντι στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και σε διακρατικές σχέσεις ισότιμες και όχι αποικιοκρατικού τύπου.

Και αυτό πρέπει να συμβεί σήμερα και όχι στο αόρατο μέλλον, αν πάρει κανείς υπ όψιν του τον χαρακτήρα του επείγοντος στον οποίο όλοι θα συμφωνούσαμε.

Πού βρίσκονται λοιπόν οι πολιτικές προϋποθέσεις υλοποίησης του "ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα" (αν οι σκοποί είναι όντως αυτοί που μας λένε); Η μόνη πολιτική δύναμη που σήμερα έχει διακυρήξει πως προτάσσει τη μετωπική σύγκρουση με τις δυνάμεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των μνημονίων διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας και καταλήστευσης των πόρων της χώρας και με αξιώσεις να αποτελέσει ίσως τη διάδοχη κυβέρνηση της χώρας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπάρχει καμία άλλη πολιτική δύναμη που να μπορούσε να υλοποιήσει ένα σχέδιο που θα προϋπέθετε σύγκρουση με την ΕΕ και να βρίσκεται ταυτόχρονα σε πιθανή τροχιά κυβέρνησης.

Το "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα" όμως, συγκροτείται ακριβώς κόντρα στον ΣΥΡΙΖΑ και στοχεύει ίσα ίσα να του ψαλιδίσει την εκλογική δυναμική. Δεν συγκροτείται όπως ψευδώς διατείνεται σαν σχέδιο προετοιμασίας του απρόβλεπτου που θα σήμαινε μια προσπάθεια συμβουλευτική και υποστηρικτική τω οικονομικών σχεδίων του ΣΥΡΙΖΑ ως ας πούμε πιθανής μελοντικής κυβέρνησης. Συνεπώς το ερώτημα παραμένει. Ποιές πολιτικές δυνάμεις θα υλοποιήσουν αύριο, χτές το οικονομικό πρόγραμμα του "ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα". Καμία. Η μήπως...

Ίσως η απάντηση βρίσκεται και πάλι στην αινιγματική και μυστικιστική αποστροφή της τοποθέτησης του Θεόδωρου Μαριόλη προς το τέλος της "Εσήγησης της Οικονομικής Επιτροπής του ΣΧΕΔΙΟΥ Β". όπου γράφει τα ακόλουθα:

"  Ορισμένοι ελπίζουν στην ή αναζητούν την «μαγική φόρμουλα» επίλυσης της λεγόμενης ελληνικής κρίσης. Αυτή η φόρμουλα δεν πρόκειται να βρεθεί, διότι δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και το αεικίνητο στη Φυσική. Υπάρχει μία φόρμουλα, η οποία δεν μπορεί, όμως, να χαρακτηριστεί «μαγική»: Ο οργανικός σχεδιασμός-συντονισμός-κινητοποίηση του συνόλου των εργασιακών δυνάμεων του λαού από τον ίδιο τον λαό, με αρχική κατεύθυνση τη διαμόρφωση του δικού του παραγωγικού-καταναλωτικού-οικολογικού προτύπου και απώτερη  τη δημιουργία μίας διεθνούς συνεργασίας νέου τύπου, μίας συνεργασίας με στόχο όχι τη μεγιστοποίηση των κερδών ανά μονάδα προκαταβεβλημένου κεφαλαίου αλλά της κοινωνικής ευημερίας. Αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο το «Σχέδιο Β» αντιλαμβάνεται τον εαυτό του."

Σχετικά με τις "10 προτάσεις για το κοινοβούλιο"

Ας δούμε τώρα τις προτάσεις του "ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα" που κατά τα άλλα δεν ήθελε να γίνει κόμμα αλλά τι να κάνει που δεν γινόταν αλλιώς και δεν το ενδιαφέρει επίσης η εκπροσώπιση στο κοινοβούλιο γιατί είναι υπεράνω της κομματοκρατίας και άλλα τέτοια φαιδρά αλλά δεν μπορεί να μην έχει και αναλυτικές θέσεις για το κοινοβούλιο για τις οποίες μάλιστα δέχεται και τα συγχαρητήρια των αριστερονεοφιλελεύθερων δημοσιογράφων τύπου Γιώργου Βότση.

Ας χρησιμοποιήσουμε τα ίδια τα λόγια του Γιώργου Βότση και ας δώσουμε κι εμείς συγχαρητήρια τόσο στον ίδιο για την νεοφιλελευθερωσύνη του όσο φυσικά και στους τετραπέρατους αντικοινοβουλευτικούς νεοφιλελεύθερους του "ΣΧΕΔΙΟΥ Βήτα" που συμπορεύονται στα αμεσοδημοκρατικά τους συνθήματα με τους γνωστούς αμεσοδημοκράτες αγωνιστές και διακεκριμένους πολέμιους της κομματοκρατίας Ανδρέα Λοβέρδο και Θεόδωρο Πάγκαλο που ώ του θαύματος συστήνουν ακριβώς την ίδια συνταγή με το "ΣΧΕΔΙΟ Βήτα" για την εξυγίανση του κοινοβουλίου. Την Διακοπή δηλαδή της δημόσιας χρηματοδότησης των κομμάτων και την εξεύρεση  αυστηρά ιδιωτικών πόρων χρηματοδότησης από τα ίδια τα κόμματα.

Ας δούμε πώς τα γράφει ο Βότσης. Τα λέει καλά.

[...] Με δύο αφορμές το θυμήθηκα τώρα:

Την πρώτη μού την έδωσε, συνειρμικά με τις προτάσεις του, ο Αλ. Αλαβάνος, ηγέτης πλέον του «Σχεδίου Β»: Να καταργηθεί η κρατική οικονομική επιχορήγηση στα κόμματα (το είχα προτείνει στο προηγούμενο σημείωμά μου σ' αυτή τη στήλη, στις 11-5-13, επικαλούμενος επαινετικά και τη σχετική ρηξικέλευθη απόφαση στην Ιταλία του Ενρίκο Λέτα). Να μειωθούν οι βουλευτικές έδρες από 300 σε 200. Και να μειωθεί η βουλευτική αποζημίωση στα 1.419 ευρώ μηνιαίως (μιάμιση φορά ο κατώτατος μισθός συν το επίδομα ανεργίας. Αντί γι' αυτή την περίπλοκη αριθμητική, θα μπορούσε, νομίζω, να στρογγυλοποιήσει το ποσόν στα 1.500 ευρώ, όσο περίπου είναι και ο μισθός ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ).

Ορθότατα όλα αυτά και πολύ ενδιαφέρουσες οι αμεσοδημοκρατικές καινοτομίες στο πολιτικό σύστημα που εισηγείται ο Αλ. Αλαβάνος (ανακλητότητα βουλευτών με λαϊκή ψήφο, ακύρωση νόμων με δημοψήφισμα, διενέργεια δημοψηφισμάτων με αίτημα του 20% του εκλογικού σώματος κ.ά.).

Μοναδική μου ένσταση είναι ότι ο Αλαβάνος τα λέει τώρα και δεν τα θυμάμαι στους προβληματισμούς του, όσο ήταν πρόεδρος του ΣΥΝ ή έστω ευρωβουλευτής, οπότε και θα είχαν άλλη βαρύτητα. Καθ' ότι συνηθέστατο το φαινόμενο στον ευρύ χώρο της Αριστεράς να έχεις τόσο πιο τολμηρά επαναστατικά οράματα όσο μακρύτερα είσαι από τη διαχείριση της (όποιας) εξουσίας...[...]

και το κείμενο τελειώνει ...

[...] Στο προηγούμενο, επαναλαμβάνω, σημείωμά μου (11-5-13) πρότεινα να καταργηθεί η κρατική επιχορήγηση στα πολυδάπανα, σπάταλα και χρεοκοπημένα πολιτικά κόμματα, όπως ζητούν κατά τις δημοσκοπήσεις και οι πολίτες σε ποσοστό 70%. Να καταργηθεί όχι μόνο στο πλαίσιο της όλο και πιο αναγκαίας περιστολής κρατικών δαπανών. Αλλά και ως ένα από τα μέτρα εξυγίανσης του φαύλου πολιτικού μας συστήματος. Πρότυπα προς αποφυγήν στη λειτουργία τους και όχι ζωτικά κύτταρα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας υπήρξαν τα δύο κόμματα, που εναλλάσσονταν, ώς χθες, στην εξουσία: εστίες συντήρησης και αναπαραγωγής του πελατειακού κράτους, ήτοι του ρουσφετιού, της ευνοιοκρατίας και της διαφθοράς. Και σε διαρκή σχέση διαπλοκής (ασυμβίβαστης με κάθε έννοια δημοκρατίας) με τα οργανωμένα συμφέροντα, στην αποτροπή της οποίας αποβλέπει δήθεν η κρατική επιχορήγηση.

Τώρα που το ΠΑΣΟΚ σφίγγει αναγκαστικά το ζωνάρι, αφού η κρατική επιχορήγησή του θα πηγαίνει ολόκληρη στις τράπεζες για τα θαλασσοδάνεια, έχουμε και το παράδειγμα πώς οι δαπάνες των κομμάτων μπορούν να καλύπτονται από τα μέλη τους και τους χορηγούς τους, που βεβαίως οφείλουν να είναι φανεροί.

Για τα κόμματα της Αριστεράς το πρωτίστως πολιτικό θέμα (ποια ανεξαρτησία, όντας κρατικοδίαιτα;) έχει και μια ιδιαίτερη ιδεολογική και ηθική πτυχή: Τα επαγγελματικά στελέχη τους, μισθοδοτούμενα από το δημόσιο ταμείο, έχουν κύριο μέλημα να μη χάσουν την καρέκλα και την καριέρα στον κομματικό μηχανισμό: υποταγμένα στην εκάστοτε καθοδήγηση, με αποκλειστική σχεδόν απασχόληση τις εξαντλητικές συνεδριάσεις, συντηρητικοποιούνται και αποξενώνονται από την κοινωνία.

Με τέτοια αλλοτρίωση και με το φετιχισμό του κόμματος, άντε μετά να μιλήσεις για απελευθερωτική κοινωνική δράση και (όσο ακόμη τη θυμόμαστε) για επαναστατική διαπαιδαγώγηση...[...]

Το καταλάβαμε το υπονοούμενο:

Η κομματοκρατία που διαβρώνεται από την αγορά θα εξυγιανθεί από την απευθείας χρηματοδότηση των κομμάτων από τις ίδιες της επιχειρήσεις. (με διαφάνεια φυσικά-αλοίμονο) Ωραία ιδέα. Αμεσοδημοκρατική και Αμεσοαγοραία. Να το προτείνουμε και για τη χρηματοδότηση των δικαστηρίων και τις αμοιβές των δικαστών από σπόνσορες. Εδώ που έχει φτάσει η αλητεία των αριστεροφιλελεύθερων μέχρι και ο Φριντμαν μας ακούγεται σαν σοσιαλδημοκράτης.

Για να τελειώνουμε με τους αυτο"ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ Βήτα" τύπου έχουμε να επισημάνουμε στους εμπνευστές του πως το σχέδιό τους το έχουμε πληροφορηθεί ήδη από έναν πολύ πιό έμπειρο και παλιό νεοφιλελεύθερο γκουρού από τον μαθητευόμενο Αλέκο Αλαβάνο και την παρέα του.

Μη στραμπουλάτε το μυαλό σας παιδιά με ακροβατικές καινοτομίες.

Σας έχει προλάβει εδώ και χρόνια (όπως θα γνωρίζετε) ο εξ ελευθεροτεκτόνων εμπνεόμενος κήρυκας της Νέας Πακόσμιας Τάξης του νεοφιλελευθερισμού, κάποιος ονόματι Jacque Fresco και το ΣΧΕΔΙΟ Venus που γυρίζει και πλασάρει ανά τον κόσμο με το περίφημο δήθεν κίνημα Zeitgeist.

Παιδιά, πηγαίντε να γραφτείτε στο" ΣΧΕΔΙΟ Venus" και μην το κουράζετε περισσότερο. Λένε τα ίδια, καλύτερα και αποτελεσματικότερα. Τι νόημα έχει να επινοεί κανείς εκ νέου την ανακάλυψη της ίδιας Αμερικής μετά τον Κολόμβο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου