Όποιος δεν αγωνίζεται ...

Όποιος δεν αγωνίζεται πεθαίνει

Αναδημοσίευση από kerasiakrinoi.blogspot.gr

  

Περιμένεις να σε λυπηθεί ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας, ο Βενιζέλος, ο Κουβέλης, ο Σόϊμπλε και η Μέρκελ; Νομίζεις οτι δουλεύουν για το καλό σου; Πιστεύεις όσα σου λέει ο ΑΝΤ1, το Mega, το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του κρατικού καναλιού, ο Σκάι, ο Alpha, το Kontra channel; Εμπιστεύεσαι τους κυβερνητικούς βουλευτές και αξιωματούχους οτι εργάζονται ακάματοι για σένα, για να σε βγάλουν οσονούπω από την κρίση; Παρακολουθείς προσεκτικά την πορεία των συλλογισμών των τηλεοπτικών διαλόγων προκειμένου να διαβλέψεις το φως στην άκρη του τούνελ; Βρίσκεις παρηγοριά στον Σουλεϊμάν το Μεγαλοπρεπή ή στις αγαπημένες σου τηλεοπτικές σειρές και τις Χολιγουντιανές παραγωγές; Ελπίζεις ακόμα, γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και βαθιά μέσα σου είσαι βέβαιος πως κάπως, από κάπου, θα έρθει η σωτηρία σου και όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο, έτσι, ως δια μαγείας, επειδή ο Θεός είναι μεγάλος και κυρίως, είσαι ο ευνοούμενός του; Ή απλά ελπίζεις να τη βολέψεις, γιατί είσαι πιο εργατικός, πιο προνοητικός, πιο τυχερός από τους άλλους και κάνεις σχέδια για ανοιξιάτικες εξόδους και καλοκαιρινά μπανάκια; 

Όλα αυτά είναι πολύ ευχάριστα, πολύ ωραία για να είναι και αληθινά. Κι αν στη Μανωλάδα οι μετανάστες δουλεύουν σε συνθήκες 18ου αιώνα, πολύ γρήγορα θα καταλάβεις οτι η κόλαση υπάρχει και για σένα, οτι όλοι όσοι εδώ και τρία χρόνια σου υπόσχονται ζωή χαρισάμενη μετά από μια σύντομη δύσβατη διαδρομή, αυτοί στα χέρια των οποίων έχεις εναποθέσει με εμπιστοσύνη τη ζωή σου, δουλεύουν για άλλους και σε ετοιμάζουν για ερίφιο στην πασχαλινή τους σούβλα. Σε πολύ λίγο θα παρακαλάς να σε προσλάβουν μετανάστη στη θέση των μεταναστών. Σε πολύ λίγο θα παρακαλάς για 300 ευρώ χωρίς ασφάλιση και χωρίς ωράριο. Σε πολύ λίγο θα καταλάβεις οτι ακόμα δεν έχεις δει τίποτα, οτι η ελπίδα είναι καλή αλλά ακόμα καλύτερη είναι η επαφή με την πραγματικότητα και η αποκαθήλωση των μύθων με τους οποίους σου μπουκώνουν τον εγκέφαλο ολημερίς κι ολονυχτίς τα media. Την ελπίδα τη φτιάχνεις με τα ίδια σου τα χέρια και τα έργα και δεν στη χαρίζει κανένας, κυρίως όχι αυτοί εδώ! Αν ακόμα δεν έχεις αντιληφθεί οτι σε κυβερνάνε κατά συρροή δολοφόνοι, και πως εσύ είσαι το επόμενο πτώμα, τότε είσαι καταδικασμένος να δεις τη ζωή σου αναγγελία κηδείας σε χωματερή.

Αν σήμερα, μια απεργία ή μια διαδήλωση,  μια συνέλευση ή μια κατάληψη, σου φαίνονται πολύ κουραστικές κι επώδυνες δουλειές, αταίριαστες με τον ζεστό καιρό και τις πασχαλινές εξορμήσεις, αταίριαστες με την άνοιξη και τις ανθισμένες κερασιές, αύριο θα είσαι λείψανο σε καμμένη γη.

Την ζωή την κερδίζεις, αλλά όχι πάντα ατομικά, όχι σε καιρούς που η μοίρα σου είναι δεμένη με τη μοίρα ενός τόπου. Όταν αυτός ο τόπος πυρπολείται, εσύ δεν μπορείς να διαχωρίσεις την τύχη σου από τους άλλους. Θα καείς μαζί του, αν δεν βοηθήσεις να σβηστεί η φωτιά.

Αν δεν αγωνιστείς, θα πεθάνεις. Μην έχεις αυταπάτες. Όταν όλα γύρω σου γκρεμίζονται, δεν έχεις δικαίωμα να μην σε νοιάζει, δεν έχεις δικαίωμα να μην προσπαθήσεις.

Αύριο, Πρωτομαγιά, θυμήσου πόσοι και πόσοι έδωσαν τη νιότη τους, για να ζήσεις εσύ και να απολαύσεις την ομορφιά και αυτής της Άνοιξης. Θυμήσου πόσοι τόλμησαν να διεκδικήσουν τη ζωή, μια ζωή με αξιοπρέπεια όπως αξίζει μόνο σε ανθρώπους και όχι σε σκουλήκια. Θυμήσου πόσοι γενναίοι δεν φοβήθηκαν τους εκβιασμούς, δεν υπέκυψαν στο φόβο. Πόσοι τίμησαν το δώρο της ζωής και της ομορφιάς αυτού του κόσμου προτάσσοντας το στήθος τους στο θάνατο. Πόσοι αγάπησαν αυτό τον κόσμο και του χάρισαν την ελευθερία που εσύ μπορείς ή μπορούσες μέχρι κάποια στιγμή να απολαμβάνεις.

Και κάνε κάτι κι εσύ γι αυτό τον όμορφο κόσμο. Γι αυτό το όμορφο κόσμο που είναι όμορφος επειδή υπάρχουν οι άνθρωποι, οι μαύροι, οι άσπροι, οι χλωμοί και οι ροδοκόκκινοι, οι κοντοί και οι ψηλοί, οι λιγνοί και οι στρουμπουλοί, επειδή υπάρχουν τα πλάσματα όλων των ειδών, επειδή υπάρχουν τα στάχυα και οι κερασιές, οι θάλασσες και τα όρη. Κάνε κάτι να προστατεύσεις αυτό τον κόσμο από την καταστροφή, από διεστραμμένους, εγωπαθείς, αδίστακτους, ανώμαλους, καλά μασκαρεμένους φονιάδες.

Ανδρέας Κάλβος "ΕΙΣ ΣΑΜΟΝ" ΕΙΣ ΣΑΜΟΝ Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι· θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία. Αυτή (και ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας) επτέρωσε τον Ίκαρον· και αν έπεσεν ο πτερωθείς κ' επνίγη θαλασσωμένος· Αφ' υψηλά όμως έπεσε, και απέθανεν ελεύθερος.- Αν γένης σφάγιον άτιμον ενός τυράννου, νόμιζε φρικτόν τον τάφον. [δ'-κγ'] Εάν φιλοτιμούμεθα 'να την ξαναποκτήσωμεν μ' ίδρωτα και με αίμα, καλόν είναι το καύχημα της αρχαίας δόξης.