Διαβάζοντας το βιβλίο του Κώστα Καστρίτη "ΑΠ' ΤΗΝ ΑΚΡΟΝΑΥΠΛΙΑ ΣΤΟ ΝΕΖΕΡΟ", οι σταλινικής θρησκευτικής παράδοσης αριστεροί θα κάνουν προσπάθειες να μην λιποθυμήσουν.
Οι τροτσκιστικής θρησκευτικής παράδοσης αριστεροί θα κάνουν προσπάθειες ώστε να μην υποκύψουν στην αμεσότητα και την ειλικρίνεια της αφήγησης αν ανήκουν στο μεταξύ σε διαφορετική τροτσκιστική ανάγνωση της ιστορίας από αυτή του συγγραφέα.
Εμείς που δεν κινδυνεύουμε από το σαράκι της ιδεολογικής πραγματικότητας, καταλαβαίνουμε το βιβλίο του Κώστα Καστρίτη σαν ένα πολύτιμο ιστορικό ντοκουμέντο για την πολιτική και την κοινωνική ιστορία της αριστεράς στην Ελλάδα, γραμμένο από τη σκοπιά της ηττημένης εκδοχής της πορείας των πραγμάτων και γι' αυτό περισσότερο αντικειμενική, συνήθως, από την εκδοχή της ιστορίας που μας παρουσιάζεται από την πλευρά των ηττημένων - νικητών της κυρίαρχης σήμερα, αριστερής εκδοχής.
Απαράδεκτοι! Εξισώνουν την πράξη αντίστασης ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ, με τα δολοφονικά αντίποινα (σελ. 68-69). Δηλαδή την ώρα που ο Γερμανός προλετάριος έρχεται στο χωριό σου και σφάζει τη μάνα σου εσύ θα κάτσεις απαθής και θα του πεις "έλα να ενωθούμε"; Η Ελλάδα ήταν αμυνόμενο κράτος, αυτή είναι η διαφορά. Η θεωρία είναι σωστή αλλά πρέπει πρώτα να πειστεί ο προλετάριος του επιτιθέμενου κράτους και να κάνει αυτός την αντίστασή του. Όταν έχει φτάσει έξω από το σπίτι σου και σε καταδυναστεύει δεν μπορείς παρά να αμυνθείς. Ο Άρης τα είχε καταλάβει όλα αυτά και γι αυτό έλεγε οτι υπερασπιζόμαστε τις πεζούλες μας. Ο Ιταλός και ο Γερμανός φαντάρος ήταν αυτοί που υπηρετούσαν τον ιμπεριαλισμό και γίνονταν κρέας στα κανόνια του εκατοντάδες ή χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τη χώρα τους, όχι ο ντόπιος αντιστασιακός, αντάρτης και φαντάρος.
ΑπάντησηΔιαγραφή