Σε ρόλο Δούρειου Ίππου η ΔΗΜΑΡ και ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος συστήνει την υπερψήφισή της

Σε άρθρο που δημοσιεύεται στη δημοσιογραφική ιστοσελίδα tvxs.gr με τίτλο 
Δήλωση-έκπληξη Ανδριανόπουλου: Να ενισχυθεί η ΔΗΜΑΡ διαβάζουμε:

«Με άρθρο-παρέμβαση του στην προσωπική του ιστοσελίδα, ο πρώην υπουργός Ανδρέας Ανδριανόπουλος εκ των σημαντικών εκπροσώπων και θεωρητικών του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα, υποστηρίζει ότι μια ισχυρή Δημοκρατική Αριστερά, θα μπορούσε να κάνει "τους κήρυκες ενός ακραίου Αριστερισμού να βάλουν νερό στο κρασί τους και να εγκαταλείψουν κάποιες από τις υπερβολικές και ακραία λαϊκίστικες προεκλογικές τους θέσεις.»

Πηγή: tvxs.gr

Πριν την αναδημοσίευση του άρθρου, παρουσιάζουμε ορισμένες σκέψεις για την συγκυρία και τους στόχους της παρέμβασης Ανδριανόπουλου.

Από την εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μάη και μετά, το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα (για όποιον ξέρει και έχει λόγους να αναγνωρίζει την πραγματικότητα) έχει πλήρως ανατραπεί.

Η ελληνική κοινωνία, αγωνίζεται επί δυόμισι χρόνια με όλες της τις δυνάμεις και με όλα τα μέσα ενάντια στις δυνάμεις επιβολής του μνημονίου, οδηγούμενη από ήττα σε ήττα εξαιτίας της κατασυκοφάντησης των αγώνων της, την πρωτοφανή σε όλη την πορεία της μεταπολίτευσης αστυνομική δολοφονική βία και καταστολή και την σχεδιασμένη διχαστική στρατηγική του τρίτου πυλώνα του καθεστώτος - του ΚΚΕ. 

Ρημαγμένη οικονομικά αλλά απ' ότι απέδειξε ακμαία πολιτικά και με "σώας τας φρένας", αξιοποίησε απ' τη μεριά της τις εκλογές της 6ης του Μάη - την ύστατη απόπειρα εκλογικής νομιμοποίησης του καθεστώτος - σαν την τελευταία της δυνατότητα για ειρηνική ανατροπή του μνημονιακού πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης.

Με όχημα μάχης το ΣΥΡΙΖΑ, τη μόνη πολιτική δύναμη που κατάλαβε την ιστορική σημασία της πολιτικής μάχης των εκλογών της 6ης Μάη, τη μόνη δύναμη που στάθηκε αποφασισμένη να δώσει μάχη μετωπικής σύγκρουσης για νίκη του λαού απέναντι στις δυνάμεις του καθεστώτος και όχι μια ακόμη από τις συνήθεις ανώδυνες για το καθεστώς μάχες πολιτικής καταγραφής δυνάμεων, η ελληνική κοινωνία σπάζοντας κάθε προηγούμενη δημοσκοπική και πολιτική πρόβλεψη απέτρεψε έστω και οριακά τη συνέχιση της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. 

Μετά τον εξαναγκασμό στη συγκυβέρνηση Παπαδήμου, στην οποία οδηγήθηκε  το μνημονιακό μπλόκ προκειμένου να συντρίψει πολιτικά, συναισθηματικά και ηθικά την ογκούμενη και ανυποχώρητη κοινωνική αντίσταση και να επιβάλλει το Μνημόνιο 2, η Δανειακή Σύμβαση και το PSI, με τα εξοντωτικά μέτρα κατά του λαού και την εκποίηση κάθε Δημόσιου Αγαθού, ολόκληρου του Δημόσιου Πλούτου, και κάθε υφιστάμενου και μελλοντικού πόρου της χώρας, ο ελληνικός λαός με την ψήφο του στις 6 Μάη, αφαίρεσε προσωρινά από τα χέρια των καθεστωτικών δυνάμεων και την νομιμοποίησή τους να κυβερνούν.

Τώρα, μπροστά στο δεύτερο και καθοριστικό γύρο της πολιτικής μάχης των εκλογών της 17ης του Ιούνη, η γραμμή των καθεστωτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον Πλανήτη, η γραμμή των τραπεζιτών, των επιχειρηματιών, του διεθνούς πολιτικού προσωπικού τους, των κατευθυνόμενων ΜΜΕ και των κατευθυνόμενων εκπαιδευμένων διαμορφωτών κοινής γνώμης, γνωστών και σαν "δημοσιογράφοι-παρουσιαστές ειδήσεων των καναλιών" είναι μία και ενιαία:

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ. 

Πώς θα το πετύχουν αυτό με όρους κοινοβουλευτικούς είναι ένα πολύπλοκο σχέδιο με πολλά επίπεδα και εναλλακτικά σχέδια για κάθε πιθανό σενάριο εκλογικού απότελέσματος. Ας τα δούμε.

Στόχος 1ος : Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ.

Μα ήταν ποτέ δυνατόν αυτό το σενάριο; Ναί ήταν. Και το ήξεραν από τις "κρυφές δημοσκοπήσεις" που διεξάγουν όλο αυτό το διάστημα κάθε είδους κέντρα. 

Τρόπος Αποτροπής της αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι από τη μιά ένας διεθνής καταιγισμός απειλών και εκβιασμών εκφρασμένων από τα δυνατόν πιό επισημα χείλη της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής ελίτ με σκοπό τη δημιουργία κοινωνικού πανικού ώστε να αποτρέψει τα μεσαία στρώματα και από την άλλη μια σχεδιασμένη ακροδεξιάς γραμμής κατασυκοφάντηση του ΣΥΡΙΖΑ και των συνιστωσών του ώστε να αποτρέψει τις δεξιές εκλογικές μετακινήσεις προς τα αριστερά.

Παράλληλα, η στρατηγική της Ν.Δ. για μετατόπιση του πεδίου πολιτικής αντιπαράθεσης εκτός των κρίσιμων ζητημάτων του μνημονίου σε αυτά της τάξης και ασφάλειας είναι ένας ακόμη γόνιμος για το καθεστώς αντιπερισπασμός. Η πιθανή επιτυχία του παραπάνω σχεδίου οδηγεί στο δεύτερο στόχο.

Στόχος 2ος : Η Ν.Δ. ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΝΑ ΒΓΕΙ ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ.

Αν ο στόχος αυτός επιτευχθεί, η Ν.Δ. σχηματίζει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ και τα τάγματα εφόδου της χρυσής αυγής στους δρόμους. Το σενάριο αυτό είναι πιθανό; Ναί είναι. Αλλά υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες και οι "κρυφές τους δημοσκοπήσεις" όπως τις "διαβάζουμε" από τη στάση των δημοσιογράφων των καναλιών, δείχνουν μάχη Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ στήθος με στήθος. Η πιθανότητα αποτυχίας του "καλού σεναρίου 2" οδηγεί τα καθεστωτικά επιτελεία στην επεξεργασία τρόπων για την αντιμετώπιση του 3ου και πολύ επικίνδυνου σεναρίου μιάς και είναι εξίσου πιθανό με το 2ο, δηλαδή το σενάριο ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ.

Στόχος 3ος : ΑΝ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΝΑ ΜΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ.

Δύσκολο εκλογικά σενάριο, αλλά όχι αδύνατο, μιάς και προϋποθέτει πολλούς αστάθμητους παράγοντες όπως τα χαμηλά ποσοστά του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ σε συνδυασμό με χαμηλά ποσοστά του ΚΚΕ ώστε όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις να έβγαζαν το μαγικό νούμερο 151. Το πιό δύσκολο σκέλος ωστόσο αυτού του σεναρίου είναι το πολιτικό. Δεν είναι δυνατόν το πρώτο σε δύναμη πολιτικό κόμμα να παρακαμφθεί για να σχηματιστεί μνημονιακή κυβέρνηση από τα υπόλοιπα κόμματα και να αντέξει πάνω από 24 ώρες χωρίς να κατεβάσει τα τανκς. Και δεν είμαστε καθόλου σίγουροι πως μια τέτοια κυβέρνηση θα μπορεί να βρεί έναν έστω πρόθυμο στρατιωτικό που να δεχτεί να χτυπήσει το λαό. 

Τι θα μπορούσε να νομιμοποιήσει μια "κυβέρνηση εθνικής συνευθύνης " όπως τη λέει ο Βενιζέλος χωρίς τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν πρόκειται φυσικά να συμμετέχει, και χωρίς να αντιμετωπίσει αυτή η συγκυβέρνηση μιά κοινωνική έκρηξη από το επόμενο πρωί; Μα, μιά συγκυβέρνηση υπό την την ΔΗΜΑΡ σαν ενδεχόμενο τρίτο κόμμα και με τον Κουβέλη πιθανά πρωθυπουργό.

Ακόμη όμως και αυτό το σενάριο συγκυβέρνησης, όλων πλήν ΣΥΡΙΖΑ (και ΚΚΕ) είναι πολιτικός στόχος υψηλών προσδοκιών και απαιτείται μιά πιό ρελιστική παραλλαγή, έστω και προσωρινή.

Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ ως πιθανό πρώτο κόμμα να ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ με τη ΔΗΜΑΡ και με όσες ακόμη δυνάμεις απαιτήσει εκβιαστικά ο Κουβέλης προκειμένου δήθεν μιας κυβέρνησης κύρους για τις επικείμενες δήθεν διαπραγματεύσεις με την Ευρώπη.

Το κατώτατο και εφικτό πολιτικά όριο μιας τέτοιας εξέλιξης θα ήταν μια πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜΑΡ, το σχηματισμό της οποίας θα ήταν στο τέλος πολύ δύσκολο να αρνηθεί ο Κουβέλης εφ' όσον ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ισχυρή διαφορά ως πρώτο κόμμα από τη Ν.Δ. και επιμείνει στην αποκλειστικά μεταξύ τους δικομματική κυβέρνηση.

Στόχος 4ος :  ΑΝ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΕΣΤΩ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΑΡ.

Η επιλογή αυτή θα σήμαινε μιά μεγάλη έστω και προσωρινά ήττα των καθεστωτικών δυνάμεων, αλλά με την παρουσία της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση, το έργο μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα είναι εξ' αρχής υπονομευμένο, και καμία ριζική τομή δεν θα είναι εφικτή, μιας που πάντα θα προσκρούει στην ενδεχόμενη πτώση της κυβέρνησης συνεργασίας και την υλοποίηση, τότε πλέον, του προηγούμενου σχεδίου - Στόχος 3 που αναφέραμε, δηλαδή Την ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ όλων ΠΛΗΝ ΣΥΡΙΖΑ (και ΚΚΕ)

Κομβικός Στόχος λοιπόν των αστικών δυνάμεων είναι ο ακόλουθος: 

ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ, ΠΡΕΠΕΙ Η ΔΗΜΑΡ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΤΟ.

Αυτό είναι κατά τη γνώμη μας το σχέδιο τελευταίας καταφυγής των καθεστωτικών δυνάμεων προκειμένου να αποτρέψουν με κάθε μέσο την υλοποίηση έστω και πλευρών του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι μόνο σαν τρίτο κόμμα θα μπορέσει η ΔΗΜΑΡ να έχει τη νομιμοποίηση ώστε να θέσει όρους συμμαχιών και κυβερνητικού προγράμματος στον ΣΥΡΙΖΑ, ή στη συνέχεια να αναλάβει πρωτοβουλίες συγκρότησης συγκυβέρνησης των μνημονιακών συμμάχων μέσω της τρίτης διερευνητικής εντολής που θα λάβει άν ο Σαμαράς δεν τα καταφέρει.

Μη μας φαίνεται λοιπόν παράδοξη η πρόταση Ανδριανόπουλου για στήριξη της ΔΗΜΑΡ στις επερχόμενες εκλογές. Ισα Ισα, η αξιοποίηση της ΔΗΜΑΡ σε ρόλο δούρειου ίππου εναντίον της αναμενόμενης νίκης του λαού στις 17 του Ιούνη, είναι η πιό ρεαλιστική πρόβλεψη. Αλλά για να συμβεί, για να στραφούν προς την ΔΗΜΑΡ και όχι ενδεχομένως προς το ΣΥΡΙΖΑ, ψήφοι διαμαρτυρίας της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, κάποιος θα πρέπει να εισάγει την ιδέα. Να περιγράψει το σχέδιο, να έχει το κύρος απέναντι στο καθεστώς και τους ψηφοφόρους στούς οποίους απευθύνεται. Και ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος τα έχει αυτά τα στοιχεία. Γι αυτό και κάνει αυτός, την πρόταση υποστήριξης του Κουβέλη.

Ο Ανδριανόπουλος με την πρότασή του δεν απευθύνεται φυσικά σε δυνάμεις της αριστεράς. Απευθύνεται στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που οργανωμένα υπό συγκεκριμένα μνημονιακά στελέχη στρέφονται όπως μαθαίνουμε υπέρ της ψήφου στον Σαμαρά για μεγαλύτερη αποδυνάμωση  του Βενιζέλου, και απευθύνεται επίσης στους δυσαρεστημένους  ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας με στόχο να τους φρενάρει από ενδεχόμενη ψήφο υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.

Οπως καταλαβαίνει ο καθένας μετά από όσα περιγράφουμε παραπάνω, μονο Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να σώσει την ελληνική κοινωνία από την ομηρία των δυνάμεων του μνημονίου και την σχεδιαζόμενη ματαίωση, στην πράξη, της όποιας εκλογικής νίκης του λαού στις 17 του Ιούνη. 

Οσο κι άν ακούγεται πολύ απαιτητικό, εκεί θα έπρεπε να θέσουμε τον εκλογικό στόχο. ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ. Κάθε άλλη εξέλιξη θα ήταν για την κοινωνία καταστροφική. 

 "για την κοινωνική αριστερά" 15.6.2012


Διαβάστε στη συνέχεια το πλήρες κείμενο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

«Πως μπορεί να σωθεί η χώρα; Μοναχά μέσα από μια ισχυρή Δημοκρατική Αριστερά. Ανεξάρτητα από την προσωπική μου πεποίθηση, άσχετη με τις πολιτικο-ιδεολογικές μου προτιμήσεις, που παραμένει σταθερή στην εκτίμηση πως νικητής των εκλογών θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, τα πιθανά δεδομένα είναι μόνο δύο. Το ένα είναι νίκη της ΝΔ, και σχηματισμός κυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ η ίσως και με την ΔΗΜΑΡ. Η απογοήτευση ενός κόσμου που θα έχει ποντάρει σε κυβέρνηση της Αριστεράς, θα είναι τότε εκρηκτική. Κινητοποιήσεις θα συνταράξουν την χώρα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ από την θέση της αντιπολίτευσης θα καταστήσει αδύνατη την αποτελεσματική διακυβέρνηση της χώρας. Φυσικό επακόλουθο θα είναι η διάλυση του κράτους και η κατάρρευση του όποιου κυβερνητικού σχήματος. Στις εκλογές που αναπόφευκτα θα ακολουθούσαν ο ΣΥΡΙΖΑ θα σάρωνε με αυτοδύναμη πλειοψηφία.

Η άλλη εκδοχή είναι μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δίχως αυτοδυναμία. Μια ισχυρή ΔΗΜΑΡ θα συνέβαλε τότε στον σχηματισμό κυβερνητικού σχήματος. Η παρουσία της θα διευκόλυνε τους κήρυκες ενός ακραίου Αριστερισμού να βάλουν νερό στο κρασί τους και να εγκαταλείψουν κάποιες από τις υπερβολικές και ακραία λαικίστικες προεκλογικές τους θέσεις. Το άσχημο είναι πως η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ θα ανεβάσει σημαντικά και την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Το ένα άκρο ανεβαίνοντας αναπόφευκτα επιφέρει την ισχυροποίηση και του άλλου. Η σύγκρουση ακραίων θέσεων και λαικίστικων επιλογών θα οδηγήσει σε μια εφιαλτική κοινωνική πραγματικότητα. Μια ισχυρή ΔΗΜΑΡ ίσως να μπορέσει να αναχαιτίσει την πορεία αυτή καταστροφής. 

Δυστυχώς, η εγκληματική συμπεριφορά κορυφαίων στελεχών του φιλελεύθερου χώρου να αρνηθούν, επιμένοντας σε κοντόθωρους ανταγωνισμούς και ρηχή αρχομανία, την κοινή κάθοδο στις εκλογές του Μαίου μας οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο. Το λαικό ρεύμα, μαζί με τον διαστρεβλωτικό εκλογικό νόμο,  θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα με η υπό τον ΣΥΡΙΖΑ. Η παρουσία της συνετής φωνής του Φώτη Κουβέλη πιθανότατα να ματαιώσει ακρότητες. Για τίποτα βέβαια δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι. Η παρουσία πάντως μιάς ισχυρής ΔΗΜΑΡ στη Βουλή θα συμβάλει πιθανότατα προς την κατεύθυνση ισχυροποίησης της μετριοπάθειας και της λογικής».

Πηγή: tvxs.gr