Αποκλειστική συνέντευξη στο The Press Project του πατέρα του Τζούλιαν Ασάνζ, Τζων Σίπτον, που έχει επιδοθεί σε ένα διεθνή αγώνα για την απελευθέρωση του γιου του. Kαι μας έχει όλους στο πλευρό του. Ανάμεσα σε άλλα, ο πατέρας του ιδρυτή των Wikileaks δήλωσε πως ο Ασάνζ «δεν είναι καλά, είναι σε πάρα πολύ κακή κατάσταση και τον κρατούν σε αποτρόπαιες συνθήκες», ενώ επισήμανε ότι «ο Τζούλιαν κρατείται μακριά από τον γενικό πληθυσμό, από τους άλλους φυλακισμένους».
Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019
Αναδημοσιεύουμε από thepressproject
«Ναι, έλαβα τις ερωτήσεις σας και ξέρω ότι μας στηρίζετε. Ζήτω η Ελλάδα!». Το μήνυμα ήρθε και ομόρφυνε η μέρα. Δεχόταν να μας μιλήσει ο 80χρονος πατέρας του Τζούλιαν Ασάνζ, ο Τζων Σίπτον, ο οποίος έχει περάσει τον τελευταίο χρόνο ταξιδεύοντας από χώρα σε χώρα και από αεροδρόμιο σε αεροδρόμιο, προσπαθώντας να κινητοποιήσει κάθε δημοκρατική δύναμη, ώστε να απελευθερώσει το γιο του.
Ο Τζούλιαν συνεχίζει να κρατείται στις φυλακές υψίστης Ασφαλείας Μπέλμαρς της Μεγάλης Βρετανίας, σε συνθήκες απάνθρωπες και εκδικητικές, κατ’ εντολή των διωκτών του. Κι αυτό σημαίνει ότι μένει σε πλήρη απομόνωση, στο κελί του, 23 ώρες την ημέρα και έχει δικαίωμα να βγει από το κελί μία ώρα μες στο 24ωρο, κατά την οποία, όμως, δεν του επιτρέπεται να συναντήσει ή δει άνθρωπο, εκτός των επισκεπτών του. Και, όπως μαθαίνω από τον πατέρα του, σε συνθήκες που δεν επιτρέπουν καν να υπάρχουν άλλοι φυλακισμένοι στους διαδρόμους: οι διώκτες του φοβούνται, σκέφτομαι, πόσο μπορεί να τον στηρίξει ένα χειροκρότημα, ένα χαμόγελο, μια χειρονομία από έναν άλλο κρατούμενο. Μόνη η εκδικητικότητα δεν αρκεί για να δικαιολογήσει μια τέτοια, αχαρακτήριστη στάση.
Σε αυτές τις συνθήκες, ο πατέρας του, Τζων Σίπτον, γίνεται η φωνή του Τζούλιαν και έχει αναλάβει πλήρη καθήκοντα: υποστηρίζει, συναντά, δίνει συνεντεύξεις, διαλέξεις, επισκέπτεται επιτροπές στήριξης, δημοσιεύει εν ονόματι του δημοσιογράφου που έγινε Δημόσιος Κίνδυνος Νο1 για τις ΗΠΑ. Σίγουρα δεν ήταν αυτό που ονειρευόταν για τα γεράματά του, αλλά δεν παραπονιέται. Δηλώνει έτοιμος να επισκεφθεί την Ελλάδα «μες στο νέο έτος», και δηλώνω ότι είμαστε όλοι στο πλευρό του – ως πολίτες και ως The Press Project- για ό,τι χρειαστεί.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε το γιό σας; Πως είναι;
Τον είδα πριν από τρεις εβδομάδες περίπου. Δεν είναι καλά, είναι σε πάρα πολύ κακή κατάσταση και τον κρατούν σε αποτρόπαιες συνθήκες.
Σε τι συνθήκες κράτησης τον έχουν;
Ο Τζούλιαν κρατείται μακριά από τον γενικό πληθυσμό, από τους άλλους φυλακισμένους. Είναι απολύτως περιορισμένος σε μία πτέρυγα του νοσοκομείου των φυλακών και όταν τον μεταφέρουν στην αίθουσα των επισκέψεων, η μεταφορά γίνεται σε καθεστώς απολύτως ελεγχόμενων κινήσεων, που σημαίνει [μεταξύ άλλων] ότι όλοι οι διάδρομοι αδειάζουν και δεν υπάρχει άνθρωπος, πουθενά, όσο διασχίζει τους διαδρόμους ο Τζούλιαν.
Αυτό μας ανησυχεί όλους, όπως μας έχει ιδιαίτερα ανησυχήσει και η επιστολή των γιατρών, προ ημερών. Λαμβάνει κάποια βοήθεια μετά την επιστολή;
Οι επιθέσεις και προσβολές στον Τζούλιαν συσσωρεύονται για πάνω από εννιά χρόνια τώρα, αλλά έχουν εντατικοποιηθεί τους τελευταίους 24 μήνες. Και η εντατικοποίηση αυτή περιλαμβάνει και όλες αυτές τις τωρινές ενέργειες, από [κρατικές] Αρχές με συγκεκριμένους στόχους, μεταξύ των οποίων [ενεργειών] είναι και η καθυστέρηση, η αναβλητικότητα στην διάθεση υλικών που χρειάζεται, υπολογιστή, στο διπλοτσεκάρισμα και τις δυσκολίες στην πρόσβαση γιατρών και δικηγόρων στο Τζούλιαν. Εδώ, όπως πρόσφατα ανακοίνωσε και η Γκάρεθ Πηρς, δεν δίνουν πρόσβαση καν στο υλικό του κατηγορητηρίου, ώστε να οργανωθεί η υπεράσπιση του Τζούλιαν – και παρά τις δύο καταγγελίες της Γκάρεθ Πηρς η δικαστής Μπαράιτσερ αδιαφόρησε. Γιατί, για να μιλήσουμε για κανονική διαδικασία [στην Δικαιοσύνη] πρέπει να οι δύο πλευρές, και η εισαγγελία και η υπεράσπιση, να είναι ισότιμα εξοπλισμένες.
Μήπως, τουλάχιστον, βοήθησε με κάποιο τρόπο η έκθεση του Νηλς Μέλζερ; ή αγνοήθηκε και αυτή;
Η έκθεση του Νηλς Μέλζερ και της ομάδας εργασίας των Ηνωμένων Εθνών για την Αυθαίρετη Κράτηση, όπως και η συμπληρωματική έκθεση του Φεβρουαρίου, αγνοούνται πλήρως από την Βρετανία, τη Σουηδία και από τη χώρα της οποίας είναι πολίτης ο Τζούλιαν, την Αυστραλία. Όλα τα δικαιώματα που έχει ο Τζούλιαν, σύμφωνα πάντα με το Διεθνές Δίκαιο, τους Νόμους, τις Συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όλα αυτά που αποτελούν τυπικές υποχρεώσεις της Μεγάλης Βρετανίας και της Σουηδίας, από τους ίδιους τους τους νόμους, δεν ισχύουν. Έχουν στην πράξη καταργηθεί. Οι εκπρόσωποι της Βρετανίας, της Σουηδίας και της Αυστραλίας έχουν διαπράξει κακουργήματα επί κακουργημάτων, χειραγωγημένοι από κακία και φόβο.
Η βρετανή δικηγόρος του Τζούλιαν, η Γκάρεθ Πηρς είναι ένα σύμβολο των αγώνων για δικαιοσύνη, εδώ και δεκαετίες. Δήλωσε, πριν λίγες μέρες, ότι τόσο η ίδια όσο και οι άλλοι δικηγόροι του Τζούλιαν έχουν πολύ περιορισμένη επαφή με τον πελάτη τους, και δεν τους έχουν δοθεί, στους δικηγόρους ή τον ίδιο, πολύ σημαντικά έγγραφα, από το κατηγορητήριο. Πώς αντιδρά η βρετανική δικαιοσύνη σε αυτό;
Mε εσκεμμένη αδιαφορία. Η Σουηδία, που η καλή της έξωθεν μαρτυρία καταστράφηκε, που τώρα όλοι την ξέρουμε μόνο ως ένα μέρος που πουλάει σκουπιδοέπιπλα, είναι μια σωτήρια προειδοποίηση για τη Μεγάλη Βρετανία.
Ο Τζούλιαν ξέρει πόσο μεγάλο είναι το κύμα της διεθνούς αλληλεγγύης; Ότι γράφονται τραγούδια για κείνον, ότι η ζωή του κι η ελευθερία του είναι σημαντική για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη;
Ναι, και είναι οι άνθρωποι που κουβαλούν τον Τζούλιαν στους ώμους τους εκείνοι οι οποίοι του έχουν σώσει τη ζωή, μέσα στην ευγένειά τους.
Βρισκόμαστε όλοι σε ένα μαραθώνιο συγκέντρωσης υπογραφών, για τον Τζούλιαν, τελευταία, για να μπορέσει να επιστρέψει στην πατρίδα του, την Αυστραλία. Τι γίνεται εκεί; κάνει τίποτε η Αυστραλιανή κυβέρνηση;
Η Αυστραλιανή κυβέρνηση, με την αξιοσημείωτη εξαίρεση της πρώην υπουργού Εξωτερικών, Τζούλυ Μπίσοπ, και του πρώην Πρωθυπουργού, Μάλκολμ Τέρνμπουλ, δεν έχει κάνει τίποτε, και άρα είναι συνένοχοι. Βουλευτές της Αυστραλίας, με ηγέτες τον Άντριου Γουίλκυ και τον Τζωρτζ Κρίστιανσεν, έχουν δημιουργήσει διακομματικές ομάδες και πιέζουν και συνηγορούν ώστε η κυβέρνηση να δράσει υπέρ του Αυστραλού πολίτη Τζούλιαν Ασάνζ.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν πατέρα να έχει να δώσει τον αγώνα που καλείστε να δώσετε σήμερα εσείς;
Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ήταν, είναι υπέροχοι. Στην Ελλάδα, την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελβετία, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Σουηδία, τη Νορβηγία. Μας κουβαλούν στους ώμους τους οι Άνδρες και οι Γυναίκες στις χώρες που σας ανέφερα [τα κεφαλαία δικά του].
Τι βλέπετε; τι προβλέπετε, τι συναισθήματα έχετε, μετά από όλα αυτά τα ταξίδια σας, για τον Τζούλιαν;
Βαθιά δέσμευση στην απόδοση Δικαιοσύνης και σταθερή αντίσταση στους εκφοβισμούς με τους οποίους η αυτοκρατορία αποπειράται να συντρίψει την πανανθρώπινη οικογένεια.
“Our brother Julian’s got one of these passports. He’s a member of OUR society. We want him back.” Robbie Thorpe. #BringAssangeHome
268 άτομα συζητούν σχετικά με αυτό
Λίγο πριν λάβω τις απαντήσεις, ενημερώθηκα ότι οι ιθαγενείς της Αυστραλίας έδωσαν στον Τζούλιαν Ασλανζ διαβατήριο Ιθαγενούς, λέγοντας πως εκείνοι, τουλάχιστον, θα προασπίσουν την ελευθερία του. «Ο αδελφός μας Τζούλιαν έλαβε ένα από αυτά τα διαβατήρια. Είναι μέλος της ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ κοινωνίας. Θέλουμε να Επιστρέψει». Δεν πρόλαβα να ρωτήσω για αυτό, όμως νομίζω ότι η τελευταία απάντηση του Τζων Σίπτον αρκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου