Ο πόλεμος 5ης γενιάς και η Ελεγχόμενη Κατεδάφιση της Οικονομίας

 

Αναδημοσιεύουμε από: www.kontrabandafreepress.com

Πώς μπορούμε να αντεπιτεθούμε σε έναν πόλεμο που η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν αναγνωρίζει καν ότι διεξάγεται;

 

30/7/2022

Το παρακάτω κείμενο βασίζεται σε τρία αξιολογότατα άρθρα του James Corbett , από το The Corbett Report

Έρευνα: Γ. Σεχίδου

Οδηγός Πολέμου

Βρισκόμαστε στη μέση ενός πολέμου που αλλάζει τον κόσμο αυτή τη στιγμή.

Α, δεν εννοώ τον πόλεμο στην Ουκρανία, αυτόν στον οποίο όλα τα ΜΜΕ σας ζητούν να εστιάσετε την προσοχή σας. Ναι, αυτή η σύγκρουση συνεχίζει να κλιμακώνεται. Και κάθε μέρα υπάρχουν νέες ιστορίες για προκλήσεις και απειλές που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πυρηνική έκρηξη. . . αλλά δεν είναι αυτός ο πόλεμος στον οποίο αναφέρομαι.

Και δεν εννοώ τον πόλεμο στην Υεμένη [κλικάρετε στις υπογραμμίσεις για να διαβάσετε περισσότερα] ή τις άλλες στρατιωτικές συγκρούσεις που τα μέσα ενημέρωσης αγνοούν εντελώς. Ναι, αυτοί οι πόλεμοι είναι εξίσου αιματηροί, φρικιαστικοί και καταστροφικοί με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία (αν όχι περισσότερο), και κινδυνεύουν επίσης να κλιμακωθούν σε μια ευρύτερη γεωπολιτική και γεωοικονομική κρίση. . . αλλά δεν είναι αυτοί οι πόλεμοι στους οποίους αναφέρομαι.

Όχι, ο πόλεμος για τον οποίο μιλάω είναι ένας ακόμη ευρύτερος πόλεμος. Ένας πόλεμος που λαμβάνει χώρα παντού στον κόσμο, ακόμα και την ίδια ώρα που γράφω αυτά, και που περιλαμβάνει σχεδόν όλους στον πλανήτη, μικρούς και μεγάλους, άνδρες και γυναίκες, στρατιωτικούς και πολίτες. Είναι ο πόλεμος κάθε κυβέρνησης ενάντια στον πληθυσμό της και ενάντια σε κάθε διεθνή θεσμό, ενάντια στην ελεύθερη ανθρωπότητα. Ωστόσο, αυτός δεν είναι συνηθισμένος πόλεμος. Τα περισσότερα από τα θύματα αυτού του πολέμου δεν μπορούν καν να τον αναγνωρίσουν ως πόλεμο, ούτε καταλαβαίνουν ότι είναι μαχητές σε αυτόν. Ονομάζεται πόλεμος πέμπτης γενιάς και είμαι εδώ για να σας τα πω όλα γι' αυτόν.

 

Τι είναι ο πόλεμος πέμπτης γενιάς; 

 

Και, για να το σκεφτώ, ποιες ήταν οι πρώτες τέσσερις γενιές πολέμου;

Αυτές είναι καλές ερωτήσεις. Για μια εμπεριστατωμένη απάντηση στην τελευταία ερώτηση, ίσως θελήσετε να διαβάσετε το " The Changing Face of War: Into the Fourth Generation "—ένα άρθρο του 1989 από την εφημερίδα Marine Corps Gazette με συν-συγγραφέα του William S. Lind—ή να παρακολουθήσετε το " William S. Lind & Philip Giraldi – Fourth Generation Warfare & The Deep State ", ειδικά την παρουσίαση του Lind από τα 13 λεπτά και μετά.

Με λίγα λόγια, η θέση των Lind et al. είναι ότι η «σύγχρονη εποχή» του πολέμου ξεκίνησε με τη Συνθήκη της Βεστφαλίας το 1648, η οποία, σύμφωνα με τον Lind «έδωσε στο κράτος το μονοπώλιο στον πόλεμο». 

Από εκείνο το σημείο και μετά, ο σύγχρονος πόλεμος πέρασε από τρεις γενιές, και συγκεκριμένα:

• Πόλεμος πρώτης γενιάς : η τακτική της γραμμής και της στρατιωτικής στήλης, που αναπτύχθηκε στην εποχή του μουσκέτου [ μακρύ πυροβόλο όπλο με λεία κάννη,16ος αιώνας.]

• Πόλεμος δεύτερης γενιάς : η τακτική της έμμεσης πυρκαγιάς και της μαζικής μετακίνησης, που αναπτύχθηκε στην εποχή του ντουφεκιού, των συρματοπλέγματος και του πολυβόλου. και

• Πόλεμος τρίτης γενιάς : οι τακτικές της μη γραμμικής κίνησης, συμπεριλαμβανομένων των ελιγμών και της διείσδυσης, που αναπτύχθηκαν ως απάντηση στην αύξηση της δύναμης πυρός στο πεδίο της μάχης στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αυτό, σύμφωνα με τον Lind και τους συνεργάτες του, μας οδήγησε στα τέλη του 20ού αιώνα, όταν το έθνος-κράτος άρχισε να χάνει το μονοπώλιό του στον πόλεμο και ο στρατιωτικός αγώνας επέστρεψε σε μια αποκεντρωμένη μορφή, σ' αυτήν την εποχή -την εποχή του πολέμου τέταρτης γενιάς- όπου οι γραμμές μεταξύ «πολιτικού» και «στρατιωτικού» γίνονται ασαφείς, οι στρατοί τείνουν να συμμετέχουν σε επιχειρήσεις κατά της εξέγερσης και όχι σε στρατιωτικές μάχες, και οι εχθροί συχνά υποκινούνται από ιδεολογίες ή τη θρησκεία, επιχειρώντας ψυχολογικές επεμβάσεις πιο σημαντικές από ποτέ.

 

Όμως, κάποιοι υποστηρίζουν, έχουμε εισέλθει τώρα σε μια νέα εποχή πολέμου, δηλαδή στον πόλεμο πέμπτης γενιάς . 

Υπάρχει ακόμη πολλή συζήτηση σχετικά με το τι ορίζει τον πόλεμο πέμπτης γενιάς, πώς γνωρίζουμε ότι συμμετέχουμε σε αυτόν, ή ακόμα και αν υπάρχει καθόλου (ο Lind, για παράδειγμα, απορρίπτει την ιδέα). 

Διάφοροι μελετητές έχουν κάνει τις δικές τους προσπάθειες να ορίσουν τον πόλεμο πέμπτης γενιάς (5GW), όπως ο Δρ. Waseem Ahmad Qureshi, ο οποίος τον προσδιορίζει ως «τη μάχη των αντιλήψεων και των πληροφοριών» ή οι Qiao Liang και Wang Xiangsui του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, οι οποίοι γράφουν για την εποχή του « Απεριόριστου Πολέμου » στην οποία «μια σχετική μείωση της στρατιωτικής βίας» έχει οδηγήσει σε «αύξηση της πολιτικής, οικονομικής και τεχνολογικής βίας».

 

Αν σας ενδιαφέρουν οι ακαδημαϊκές συζητήσεις σχετικά με τη μεταβαλλόμενη φύση του πολέμου, τότε μπορείτε να διαβάσετε πολλά για το θέμα, από το The Handbook of 5GW: A Fifth Generation of War; σε μια σειρά από ακαδημαϊκά άρθρα .

Αλλά για τους σκοπούς αυτού του editorial, δεν με ενδιαφέρει αυτή η συζήτηση. Στην πραγματικότητα, θα χρησιμοποιήσουμε έναν αναμφισβήτητα μη ακαδημαϊκό ορισμό του πολέμου πέμπτης γενιάς από ένα άρθρο του Al Jazeera ως αφετηρία: «Η βασική ιδέα πίσω από αυτόν τον όρο [πόλεμος πέμπτης γενιάς] είναι ότι στη σύγχρονη εποχή, οι πόλεμοι δεν γίνονται από στρατούς ή αντάρτες, αλλά στο μυαλό των απλών πολιτών».

Υπάρχουν δύο σημαντικά πράγματα που πρέπει να σημειωθούν σχετικά με αυτόν τον ορισμό. Το πρώτο είναι ότι ο πόλεμος πέμπτης γενιάς δεν διεξάγεται ούτε ενάντια σε μόνιμους στρατούς εθνικών κρατών ούτε εναντίον ανταρτών, αλλά ενάντια σε καθημερινούς πολίτες. Το δεύτερο είναι ότι αυτός ο πόλεμος δεν γίνεται σε πεδίο μάχης κάπου, αλλά στο μυαλό. Θα επεκτείνω κάπως τον ορισμό για να συμπεριλάβω το γεγονός ότι αυτός ο πόλεμος διεξάγεται σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο στο διανοητικό.

Η ουσία του είναι η εξής: Ο πόλεμος πέμπτης γενιάς είναι ένας ολοκληρωτικός πόλεμος που διεξάγεται εναντίον όλων μας από τις κυβερνήσεις μας και τους διεθνείς οργανισμούς στους οποίους ανήκουν. Διεξάγεται εναντίον του καθενός από εμάς αυτή τη στιγμή και είναι μια μάχη για την κυριαρχία πλήρους φάσματος σε κάθε πτυχή της ζωής μας: τις κινήσεις και τις αλληλεπιδράσεις μας, τις συναλλαγές μας, ακόμη και τις πιο εσώτερες σκέψεις και συναισθήματα και επιθυμίες μας. Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο συνεργάζονται με εταιρείες για να αξιοποιήσουν την τεχνολογία για να μας ελέγχουν μέχρι το γονιδιωματικό επίπεδο και δεν θα σταματήσουν μέχρι να υποταχθεί ή να εξαλειφθεί κάθε άτομο που τους αντιστέκεται.

Το πιο απίστευτο μέρος όλων αυτών είναι ότι τόσο λίγοι γνωρίζουν ότι ο πόλεμος έχει εξαπολυθεί, πόσο μάλλον ότι είναι μαχητές σε αυτόν.

 

Ο καλύτερος τρόπος για να κατανοήσουμε αυτόν τον πόλεμο είναι να δούμε μερικούς από τους τρόπους με τους οποίους διεξάγεται εναντίον μας.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

 

Σταμάτα με αν το έχεις ξανακούσει αυτό, αλλά αυτός είναι ένας πληροφοριακός πόλεμος και οι δυνάμεις-που-δεν-πρέπει- είναι εμπλεκόμενες σε «έναν πόλεμο για το μυαλό σου».

Φυσικά, έχετε ακούσει για το "Infowars" εάν βρίσκεστε στον χώρο των εναλλακτικών μέσων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και για έναν καλό λόγο: ο πόλεμος πληροφοριών είναι ένα απολύτως απαραίτητο μέρος του πολέμου εναντίον όλων που ορίζουν τον πόλεμο πέμπτης γενιάς.

Ο πιο προφανής τρόπος για να το καταλάβουμε αυτό είναι να δούμε τις πραγματικές στρατιωτικές δυνάμεις που εμπλέκονται σε ψυχολογικές επιχειρήσεις εναντίον των πολιτών τους. 

Θα θυμάστε, για παράδειγμα, πριν από λιγότερο από δύο χρόνια, όταν οι Καναδικές Ένοπλες Δυνάμεις εξαπέλυσαν με θράσος τους ψεύτικους λύκους τους του φόβου της ψεύτικης πανδημίας στο καναδικό κοινό, δηλώνοντας ότι αυτή η απάτη τους έδωσε μια « μοναδική ευκαιρία να δοκιμάσουν τεχνικές προπαγάνδας στους Καναδούς ». Ή μπορεί να θυμάστε πριν από μια δεκαετία όταν ο Αμερικανικός Στρατός ανέπτυξε μια μονάδα Επιχειρήσεων Πληροφοριών εναντίον της Γερουσίας των ΗΠΑ για να «χειραγωγήσει επισκεπτόμενους Αμερικανούς γερουσιαστές ώστε να παράσχουν περισσότερα στρατεύματα και χρηματοδότηση για τον πόλεμο».

 

Αλλά δεν είναι μόνο οι απρόβλεπτες στρατιωτικές επιχειρήσεις από κάποιους κουρασμένους στρατιώτες που αποτελούν μέρος αυτού του infowar πέμπτης γενιάς. Στον πόλεμο εναντίον όλων, το κατεστημένο χρησιμοποιεί κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή του για να χειραγωγήσει την αντίληψη του κοινού.

Έτσι, ο Richard Stengel—ο πρώην συντάκτης του Time  που τον χαρακτήρισε ως το πρόσωπο της χρονιάς - Time's person of the year (dis)honour on You! το 2006—ήταν ευτυχής να προεδρεύει μιας συνομιλίας του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων στην οποία υπερασπίζεται τη χρήση προπαγάνδας από την κυβέρνηση των ΗΠΑ εναντίον των πολιτών της . 

Ή η Hill & Knowlton -η εταιρεία δημοσίων σχέσεων που προσλήφθηκε από την κυβέρνηση του Κουβέιτ για να δημιουργήσει την εξαπάτηση Nayirah στον Πρώτο Πόλεμο του Κόλπου- χρηματοδοτήθηκε από τον ΠΟΥ το 2020 για να εντοπίσει διασημότητες "influencers" που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να ενισχύσουν τα απατηλά του μηνύματα. Ή η Επιστημονική Ομάδα Πανδημίας Γρίπης της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου με στόχο τη συμπεριφορά του κοινού, παραδέχτηκε ευθέως ότι χρησιμοποίησαν ψυχολογικές τεχνικές για να χειραγωγήσουν το κοινό ώστε να φοβάται την απάτη Κόβιντ, μια κίνηση που ορισμένα από τα μέλη της επιτροπής ονόμασαν "ολοκληρωτική" . . . αλλά κανείς δεν κούνησε ούτε το βλέφαρό του.

Ίσως το πιο ύπουλο μέρος του infowar πέμπτης γενιάς είναι ότι έχει κανονικοποιηθεί τόσο πολύ που όλοι γνωρίζουν ότι συμβαίνει, αλλά κανείς δεν το θεωρεί πόλεμο. Φυσικά όλα είναι «διαφήμιση» και «προπαγάνδα». Και φυσικά χρησιμοποιείται για να χειραγωγήσει τη συμπεριφορά μας. Έτσι λειτουργεί ο κόσμος, έτσι δεν είναι; Αλλά αγνοούμε την πραγματική φύση του πληροφοριακού πολέμου με δικό μας κίνδυνο. Εξάλλου, έχω συχνά παρατηρήσει ότι αυτός είναι ένας πόλεμος για το μυαλό σας και ότι ο πιο αμφιλεγόμενος χώρος μάχης στον κόσμο είναι ο χώρος ανάμεσα στα αυτιά σας. Μπορεί να νομίζατε ότι το εννοούσα μεταφορικά, αλλά στην πραγματικότητα το εννοώ κυριολεκτικά. 

Που μας φέρνει στον . . .

 

 

ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

 

Αν ακούσετε τον Δρ Τζέιμς Τζορντάνο να μιλάει χωρίς να ακούτε τι λέει, έχετε την εντύπωση ότι είναι απλώς ένας άρτιος, καλά ενημερωμένος επιστήμονας που είναι παθιασμένος με την έρευνά του. Όταν ακούτε, ωστόσο, τι λέει — ή ακόμα και απλώς κοιτάζετε τις διαφάνειές του στο PowerPoint, όπως τη διαφάνεια "NeuroS/T για NSID" παραπάνω— καταλαβαίνετε ότι είναι ο Dr. Strangelove . Ή, αν όχι ο ίδιος ο Dr. Strangelove, τότε τουλάχιστον ο εκπρόσωπος του Dr. Strangelove.

Αλλά δεν είναι ο πυρηνικός αρμαγεδώνας που παρακινεί τον Τζορντάνο, είναι αυτό που αποκαλεί «όπλα μαζικής διαταραχής»—οι διάφορες τεχνολογίες για νευρολογική επέμβαση που αναπτύσσουν ο αμερικανικός στρατός και οι στρατοί σε όλο τον κόσμο. Αυτά περιλαμβάνουν (στο καλά δοκιμασμένο μοτίβο του Giordano) τα «φάρμακα, έντομα, τοξίνες και συσκευές» που μπορούν είτε να ενισχύσουν είτε να διαταράξουν τις γνωστικές λειτουργίες του στόχου τους, όπως τα νανοσωματίδια «υψηλού CNS» που, σύμφωνα με τον Giordano, «συσσωρεύονται στον εγκέφαλο ή στα αγγεία» και «δημιουργούν ουσιαστικά αυτό που μοιάζει με αιμορραγική διάθεση». Όσο επιστημονικής φαντασίας και αν ακούγεται, επιμένει ότι πάνω σε αυτά τα νανοσωματίδια (και πολλά, πολλά άλλα φρικτά νευρολογικά όπλα) εργάζονται ήδη:

 

Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα από τα πράγματα με τα οποία έχουν διασκεδάσει αλλά και εξεταστεί σε κάποιο βαθμό από τους συναδέλφους μου στο ΝΑΤΟ και [από] εκείνους που εργάζονται για τη χειρότερη χρήση των νευροβιολογικών επιστημών για τη δημιουργία πληθυσμιακής διαταραχής. Ανησυχούν πολύ για το ενδεχόμενο αυτοί οι νανοσωματιδιακοί παράγοντες να είναι παράγοντες συσσωμάτωσης του ΚΝΣ που προκαλούν νευρική διαταραχή, είτε ως αιμορραγικοί και αγγειακοί διαταράκτες είτε ως πραγματικοί διαταράκτες του νευρικού δικτύου, επειδή παρεμβαίνουν στις ιδιότητες δικτύου διαφόρων νευρωνικών κόμβων και συστημάτων μέσα στον εγκέφαλο.

Και σε περίπτωση που δεν καταλάβατε το νόημα, θα παρατηρήσετε ότι απεικονίζει σε μια διαφάνειά του μια εικόνα ανθρώπινου εγκεφάλου στο στόχαστρο ενός από αυτά τα νευρολογικά όπλα. Δεν υπάρχει τίποτα δύσκολο να καταλάβουμε για την εικόνα που παρουσιάζεται εδώ: βρισκόμαστε σε πόλεμο με έναν εχθρό που κυριολεκτικά στοχεύει το μυαλό μας.

Αλλά και πάλι, δεν πρέπει να ανησυχούμε μόνο για την κυριολεκτική χρήση νευρολογικών όπλων από συμβατικούς στρατιώτες σε περιβάλλοντα συμβατικού πολέμου. Όπως ήδη γνωρίζουν οι ακροατές μου, ο ομολογημένα τεχνοκράτης Elon Musk προσπαθεί να πουλήσει την τεχνολογία του τσιπ εγκεφάλου Neuralink στο πλήθος των hipster ως έναν δροσερό και σέξι τρόπο για να αναβαθμίσετε τη γνωστικότητά σας. . . ή για να μας ελεήσει με την ερχόμενη θεότητα της τεχνητής νοημοσύνης . Ή κάτι τέτοιο. Τέλος πάντων, θα πρέπει να κολλήσετε εντελώς το Neuralink στο κεφάλι σας με την πρώτη σας ευκαιρία! 

Και σίγουρα μην κάνετε ερωτήσεις σχετικά με το γιατί 15 από τους 23 μακάκους πιθήκους που χρησιμοποιούσε η Neuralink ως πειραματόζωα στο πείραμά τους "διεπαφή εγκεφάλου-μηχανής" έχουν πέσει νεκροί .

 

Για όποιον δεν έχει ακόμη πέσει θύμα της επιχείρησης πληροφοριακού πολέμου που έχει σχεδιαστεί για να προετοιμάσει την ανθρωπότητα για την επερχόμενη υπερανθρώπινη δυστοπία, όλα αυτά ακούγονται τρελά. Αλλά για όσους έχουν πέσει στο infowars psyop του εχθρού, αυτοί οι τύποι τεχνολογιών που αλλάζουν το μυαλό είναι ακριβώς αυτοί που διαφημίζονται: ως συναρπαστικές ευκαιρίες για «αναβάθμιση» του αδύναμου βιολογικού υγρού που αποκαλούμε εγκέφαλό μας.

Αλλά αν νομίζετε ότι μπορείτε να αποφύγετε τη βιολογική πτυχή του πολέμου πέμπτης γενιάς αποφεύγοντας απλώς το τσιπ του εγκεφάλου, δεν έχετε τύχη. Θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσετε . . .

 

ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

 

Η αφήγηση του βιοπολέμου είναι βασικά κατανοητή και βρίσκεται και πάλι στο προσκήνιο της συνείδησης του κοινού τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο λόγω της απάτης αλλά και λόγω των ερωτημάτων που εγείρονται σχετικά με τα υποστηριζόμενα από τις ΗΠΑ βιοεργαστήρια της Ουκρανίας και όποια δουλειά μπορεί να κάνουν ή να μην κάνουν στο κατώφλι της Ρωσίας.

Αν επισκεφτεί κανείς το Army.mil , το οποίο μόλις τον περασμένο Ιούλιο δήλωνε πολύ χαρούμενο για να καυχηθεί ότι οι αμερικανοί στρατιώτες πραγματοποιούσαν "πρακτικές ασκήσεις εκπαίδευσης και επιτόπιας εκπαίδευσης με ουκρανικά στρατεύματα σε εργαστηριακά και επιτόπια περιβάλλοντα" που περιλάμβανε τη διασφάλιση της ετοιμότητας των «αναπτυσσόμενων κινητών εργαστηρίων». Δεν υπάρχει τίποτα να δείτε εδώ, παιδιά. (Ίσως το μόνο περίεργο πράγμα σχετικά με το άρθρο είναι ότι δεν το έχουν καθαρίσει από τον ιστότοπό τους... ακόμα.)

Ωστόσο, για άλλη μια φορά, αν σκεφτόμαστε μόνο τον βιοπόλεμο με συμβατικούς στρατιωτικούς όρους, παραμελούμε την πολύ, πολύ ευρύτερη επιχείρηση χειρισμού, ελέγχου και οπλισμού όλων των πτυχών του περιβάλλοντός μας, του εφοδιασμού μας με τρόφιμα και ακόμη και του ίδιου του γονιδιώματός μας για τους σκοπούς των κυβερνώντων ολιγαρχών. 

Αυτός ο βιολογικός πόλεμος πέμπτης γενιάς που διεξάγεται εναντίον μας περιλαμβάνει:

• Τα « εμβόλια » του mRNA και του DNA και των γενετικά τροποποιημένων φορέων αδενοϊού που έχουν «ομαλοποιηθεί» τα τελευταία δύο χρόνια και τα οποία, όπως θέλουν να καυχιούνται οι εκ θαύματος «τυχερές» εταιρείες που τα στοιχηματίζουν όλα σε αυτήν την τεχνολογία , επαναπρογραμματίζουν το "λογισμικό της ζωής."

• Οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί —τόσο οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες όσο και τα γενετικά τροποποιημένα ζώα— που εξαπολύονται τώρα στον κόσμο σε ένα ανεξέλεγκτο πείραμα που θέτει σε κίνδυνο την υγεία μας και το ίδιο το μέλλον της βιόσφαιρας.

• Η ώθηση προς τη συνθετική, εργαστηριακή «τροφή» που χρηματοδοτείται από τους συνηθισμένους ευγονιστές δισεκατομμυριούχους και η οποία απειλεί να αποκόψει την ανθρωπότητα από τη φυσική αφθονία της γης, μας καθιστά εξαρτημένους από έναν ολοένα και πιο συρρικνούμενο αριθμό εταιρειών για τον εφοδιασμό μας σε τρόφιμα, για να μας οδηγήσει, τελικά, σε ένα μέλλον τύπου Soylent Green .

Είμαι βέβαιος ότι μπορείτε να συμπληρώσετε τα κενά με μυριάδες άλλα παραδείγματα των επιθέσεων στον αέρα, το νερό και το βίωμα του κόσμου που συνιστούν αυτόν τον απεριόριστο βιολογικό πόλεμο πέμπτης γενιάς που διεξάγεται εναντίον μας.

Όταν και αν ενώσετε τα κομμάτια αυτού του παζλ και επιδιώξετε να προειδοποιήσετε μαζικά τους ανθρώπους ότι δέχονται επίθεση, η ικανότητά σας να αντισταθείτε σε αυτήν την ατζέντα θα εξαρτηθεί από την ικανότητά σας να χρησιμοποιήσετε τους συσσωρευμένους πόρους σας (τον πλούτο σας) για να ενισχύσετε τις κοινότητες αντίσταση. Μην ανησυχείτε, όμως. ο εχθρός έχει και αυτόν τον τομέα καλυμμένο. . . .

 

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

 

Δεδομένων των γεγονότων των τελευταίων εβδομάδων, ακόμη και οι πιο νυσταγμένοι από τους νυσταγμένους συνειδητοποιούν τώρα ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο οικονομικού πολέμου.

Και αυτός ο πόλεμος έχει τις συμβατικές του πτυχές. Στο δισδιάστατο ταμπλό, είδαμε την αυτοκρατορία του ΝΑΤΟ να εκτοξεύει τα Όπλα της Οικονομικής Καταστροφής στη Ρωσία τις τελευταίες εβδομάδες και, όπως ακριβώς είχε προβλεφθεί , είχε ως αποτέλεσμα την εδραίωση ενός βολικού γεωπολιτικού μπλοκ-μπαμπούλα και μια τεράστια απώλεια πίστης στο το ίδιο το διεθνές νομισματικό σύστημα. Και, επίσης, όπως είχε προβλεφθεί , έχει παράσχει το «Πρόβλημα» και την «Αντίδραση» που απαιτούνται για να παρουσιάσουν οι τεχνοκράτες την προκαθορισμένη «Λύση» των Ψηφιακών Νομισμάτων της Κεντρικής Τράπεζας (CBDCs). Απλώς ρωτήστε τον Larry Fink , CEO της BlackRock: «Ο πόλεμος θα ωθήσει τις χώρες να επαναξιολογήσουν τις νομισματικές εξαρτήσεις τους. Ακόμη και πριν από τον πόλεμο, αρκετές κυβερνήσεις προσπαθούσαν να παίξουν πιο ενεργό ρόλο στα ψηφιακά νομίσματα και να καθορίσουν τα ρυθμιστικά πλαίσια κάτω από τα οποία λειτουργούν».

Δεν πρόκειται απλώς για μια μάχη μεταξύ εθνικών κρατών ή ακόμη και ανταγωνιστικών μπλοκ εξουσίας. Αυτή είναι μια μάχη που δίνεται από κάθε αυταρχική δομή εξουσίας και κάθε κυβέρνηση (αλλά επαναλαμβάνω τον εαυτό μου) ενάντια στους ίδιους τους πολίτες για τον έλεγχο του πιο σημαντικού πόρου όλων: του πορτοφολιού τους.

 

Ναι, βλέπουμε την αρχή μιας πραγματικά κοσμοϊστορικής στιγμής: την κατάρρευση της Pax Americana, τον θάνατο του αποθεματικού συστήματος του δολαρίου και την αρχή ενός εντελώς νέου νομισματικού παραδείγματος, του συστήματος προγραμματιζόμενου χρήματος "Ψηφιακό Νόμισμα της Κεντρικής Τράπεζας". που θα είναι σε θέση να ελέγξει αλγοριθμικά πότε, πώς και εάν επιτρέπεται να πραγματοποιείτε συναλλαγές στην οικονομία. Αρκεί να δούμε τα πρόσφατα γεγονότα στον Καναδά για να καταλάβουμε πώς θα μοιάζει αυτό.

Αυτός ο τέλειος έλεγχος της ανθρωπότητας μέχρι το επίπεδο της δυνατότητας να παρακολουθεί κανείς και, τελικά, να επιτρέπει ή να απαγορεύει οποιαδήποτε συναλλαγή μεταξύ ατόμων ανά πάσα στιγμή, αντιπροσωπεύει την αποθέωση της τεχνοκρατίας και έναν από τους βασικούς στόχους του ίδιου του πολέμου πέμπτης γενιάς. Καθώς αυτός ο εφιάλτης πλησιάζει όλο και πιο κοντά στην πραγματικότητα, όλα φαίνονται απελπιστικά. Αλλά και πάλι, αυτό είναι ακριβώς το θέμα . . . .

Η Ελεγχόμενη Κατεδάφιση της Οικονομίας

 

Σε περίπτωση που δεν το έχετε προσέξει, η παγκόσμια οικονομία εκτροχιάζεται αυτή τη στιγμή.

Όλοι έχουμε αρχίσει να νιώθουμε την ενόχληση των διαταραχών της εφοδιαστικής αλυσίδας και του αυξανόμενου ενεργειακού κόστους και της οικονομικής αβεβαιότητας και του πληθωρισμού -για να μην αναφέρουμε τον  στασιμοπληθωρισμό  και  τη συρρίκνωση  και  τον αποπληθωρισμό- αλλά αυτή η εβδομάδα που πέρασε κατέγραψε πραγματικά την έκταση της κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Φαίνεται ότι κάθε μέρα φέρνει μαζί της τα νέα για μια νέα οικονομική πυρκαγιά πέντε συναγερμών.

Ο Dow  βυθίζεται . Η Ιαπωνία  ραγίζει . Οι παγκόσμιες μετοχές  πέφτουν . Ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη  εκτινάσσεται . Η Fed κάνει  πεζοπορία . Οι οικοδόμηση  πετσοκόβεται . Το Crypto  καταρρέει . Τα θησαυροφυλάκια  πέφτουν .

Και αυτό μόνο  αυτή την  εβδομάδα! Όπως είμαι βέβαιος ότι έχετε δει, έχουν κυκλοφορήσει πολλές, πάρα πολλές τέτοιες ιστορίες στον οικονομικό τύπο τους τελευταίους μήνες, όλες διαφημίζοντας παρόμοια ζοφερά νούμερα.

Αλλά είναι σημαντικό να έχετε κατά νου ότι αυτοί οι αριθμοί είναι ακριβώς αυτό: αριθμοί. Το  πραγματικό  ερώτημα είναι τι  σημαίνουν στην πραγματικότητα αυτοί οι αριθμοί .

Σήμερα, ας απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα εξετάζοντας την αφήγηση  πίσω από  τους αριθμούς και ας ανακαλύψουμε τι μας λέει αυτή η ιστορία για τα κάγκελα της οικονομικής φυλακής που κλειδώνουν γύρω μας.

Το κόλπο της αυτοπεποίθησης

 

Όπως έχω υποστηρίξει εδώ και καιρό, το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα (και η νομισματική τάξη στην οποία βασίζεται το σύστημα) είναι ένα κόλπο εμπιστοσύνης με την κυριολεκτική έννοια αυτής της λέξης. Αυτό συνέβαινε πάντα στην εποχή του νομίσματος fiat - μάρτυρας, για παράδειγμα, η λέξη « πλήρης πίστη » που χρησιμοποιούν το  Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ  και άλλοι για να περιγράψουν την «υποστήριξη» του δολαρίου- αλλά είναι ιδιαίτερα έτσι τις τελευταίες δύο δεκαετίες με τη τσιγκουνιά της κεντρικής τράπεζας.

Λοιπόν, τι σημαίνει όταν λέμε ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι ένα κόλπο εμπιστοσύνης;

Για να το καταλάβετε αυτό, πρέπει να επιστρέψετε στη γέννηση του σύγχρονου νομισματικού νομίσματος στο Bretton Woods, στο New Hampshire, το 1944. Όπως θα θυμάστε από το επεισόδιο μου στο podcast στο  Bretton Woods 2.0 , η Συμφωνία του Bretton Woods απαιτούσε από τις υπογράφουσες χώρες να δεσμεύσουν τα νομίσματά τους σε δολάριο ΗΠΑ, το οποίο ήταν μετατρέψιμο σε χρυσό χρυσό στα 35 $/ουγγιά. Η ιδέα ήταν ότι στη μεταπολεμική εποχή, τα νομίσματα θα υποστηρίζονταν και πάλι από χρυσό. . . μέσω του δολαρίου.

Εν ολίγοις, ολόκληρη η νομισματική τάξη έπρεπε να βασιστεί στην εμπιστοσύνη του κόσμου στην ικανότητα της κυβέρνησης των ΗΠΑ να κρατήσει υπό έλεγχο τις δαπάνες της και να μην αρνηθεί την υπόσχεσή της να πληρώσει τους πιστωτές της σε χρυσό όποτε το ζητούσαν. Αλλά μην ανησυχείτε, όλοι, ο θείος Σαμ ορκίστηκε ότι δεν θα έκανε κατάχρηση του  υπέρογκου προνομίου  που συνεπάγεται το να είναι ο εκδότης του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος!

Στη συνέχεια ακολούθησαν ο Ψυχρός Πόλεμος και ο Πόλεμος της Κορέας και ο πόλεμος του Βιετνάμ και ο αγώνας των πυρηνικών εξοπλισμών και η άνοδος του στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος και η γέννηση του κράτους-νταντά της Μεγάλης Κοινωνίας από το λίκνο της μέχρι τον τάφο και η συνακόλουθη αύξηση του δημόσιου χρέους και ένα αρνητικό ισοζύγιο πληρωμών και ορισμένες χώρες άρχισαν να αναρωτιούνται εάν ίσως  –μόνο ίσως– η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είχε στην πραγματικότητα αρκετό χρυσό στα θησαυροφυλάκια της για να καλύψει όλες τις έντυπες υποσχέσεις της. Αλλά όταν ο Γάλλος Πρόεδρος Σαρλ ντε Γκωλ  έστειλε το Γαλλικό Ναυτικό πέρα ​​από τον Ατλαντικό  για να ζητήσει ευγενικά από τον θείο Σαμ να μετατρέψει τα αποθέματα δολαρίων της Γαλλίας σε χρυσό, ο Πρόεδρος Νίξον του απάντησε κλείνοντας αυτό το χρυσό παράθυρο και τερματίζοντας επίσημα το σύστημα του Μπρέτον Γουντς.

Από εκείνο το σημείο και μετά, κανείς δεν μπορούσε να προσποιηθεί ότι η νομισματική εντολή δεν ήταν  παρά  ένα κόλπο. Στο σύστημα  κυμαινόμενων συναλλαγματικών ισοτιμιών  που αναπτύχθηκε στον απόηχο της καταστροφής του Μπρέτον Γουντς, το νόμισμα fiat μετατρέπεται σε ένα σπίτι από τραπουλόχαρτα που μένει όρθιο μόνο επειδή —όπως τα παραπλανημένα υποκείμενα του αυτοκράτορα στο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν— οι άνθρωποι έχουν διδαχθεί να μην ρωτούν αν ο αυτοκράτορας Ντολάρ φοράει πραγματικά ρούχα.

 

Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι η εποχή μετά το Μπρέτον Γουντς ορίστηκε από μια σειρά ολοένα και πιο θρασύδειλων προσπαθειών της οικονομικής ελίτ να επωφεληθεί από την ευπιστία του κοινού.

Υπήρχε η διαμεσολάβηση του Κίσινγκερ για το  σύστημα πετροδολαρίων , με το οποίο οι Σαουδάραβες τιμολογούν το πετρέλαιο σε δολάρια και ξεπλένουν αυτά τα δολάρια πίσω μέσω του αμερικανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Υπήρξε το κραχ του χρηματιστηρίου της Μαύρης Δευτέρας το 1987, το οποίο οδήγησε στη δημιουργία της Ομάδας Προστασίας της Βουτιάς, μιας ομάδας υψηλόβαθμων τραπεζιτών και κυβερνητικών αξιωματούχων που  ομολογουμένως εργάζεται για να στηθεί το χρηματιστήριο  κατ' εντολή των ολιγαρχών.

Και υπήρξε η στεγαστική φούσκα του Γκρίνσπαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η ​​οποία οδήγησε στην Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Κρίση του 2008 και η οποία με τη σειρά της ολοκληρώθηκε με μια «ανάκαμψη της ανεργίας» και την ομαλοποίηση της  παρέμβασης της κεντρικής τράπεζας στις αγορές .

Και τώρα βρισκόμαστε στο τέλος του  μεγαλύτερου Bull Run στην Ιστορία!!! (Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;;;)  με τους μισθωτούς σκλάβους να εξακολουθούν να καλούνται να  Προσκυνήσουν το Χρηματιστήριο  και να προσποιούνται ότι δεν είναι κοινώς κατανοητό ότι  οι Αγορές χειραγωγούνται , ότι  ο οικονομικός Τύπος τώρα παραδέχεται ότι οι αγορές είναι απάτη  και ότι  Οι κεντρικές τράπεζες δημιούργησαν αυτήν την κατάρρευση .. . . Αλλά τώρα η παλίρροια των τελευταίων 80 χρόνων νομισματικής ιστορίας αλλάζει. Οι άνθρωποι επιτέλους ξυπνούν με το γεγονός ότι ο αυτοκράτορας είναι πράγματι γυμνός και πολλοί αμφισβητούν επιτέλους την εμπιστοσύνη τους στο σύστημα που δημιούργησαν οι κεντρικοί τραπεζίτες.

Η (Μηχανική) Κρίση Εμπιστοσύνης

Το ότι ολόκληρη η οικονομική τάξη είναι ένα γιγάντιο παιχνίδι εμπιστοσύνης δεν θα αποτελεί έκπληξη για τους τακτικούς αναγνώστες μου ή για οποιονδήποτε άλλον που έχει δώσει προσοχή σε τέτοια θέματα. Αυτό που προκαλεί  έκπληξη είναι ότι ο κύριος οικονομικός Τύπος δεν προσπαθεί καν να κρύψει αυτό το γεγονός πια.

 

Η Bezos Post  πλαισιώνει  την κάλυψη της κρίσης του πληθωρισμού λέγοντας ότι «το κοινό έχασε την πίστη του» στη Fed. Ο διάσημος δισεκατομμυριούχος επενδυτής Bill Ackman  ζητά  επιθετικές αυξήσεις επιτοκίων της Fed για να «αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη» στις αγορές. Ακόμη και ο ίδιος ο πρόεδρος της Fed Τζερόμ Πάουελ  παραδέχεται  ότι αυτό που απασχολεί τους τραπεζίτες δεν είναι ο ίδιος ο πληθωρισμός των τιμών, αλλά η  πίστη των ανθρώπων  στο σύστημα, σημειώνοντας ότι το «πραγματικά κρίσιμο ερώτημα» είναι «να διασφαλίσουμε ότι το κοινό έχει όντως εμπιστοσύνη ότι έχουμε τα εργαλεία » για την καταπολέμηση του πληθωρισμού.

Πράγματι, σε αυτό το σημείο κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η πίστη που στήριξε το παγκόσμιο οικονομικό παιχνίδι για τόσο καιρό παραπαίει. Όταν η οικονομική τάξη έβαζε φαγητό στο τραπέζι των οικογενειών, λίγοι είχαν την τάση να αμφισβητούν το status quo. Τώρα που το κόστος του φαγητού στο τραπέζι τους εκτοξεύεται, πολλοί δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αμφισβητήσουν αυτό το status quo.

Αν και αυτή η απώλεια εμπιστοσύνης μπορεί να μην προκαλεί έκπληξη στον Jerome Powell ή στα άλλα μεσαίου επιπέδου στελέχη αυτού του παιχνιδιού της απάτης, σίγουρα  δεν  προκαλεί έκπληξη για τους παίκτες της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών - η κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών που εντόπισε ως την κορυφή του οικονομικού ελέγχου από τον Carroll Quigley στο  Tragedy & Hope —οι οποίοι «προειδοποιούν» για το αναπόφευκτο αποτέλεσμα αυτής της τρέλας QE που καθοδηγείται από τις κεντρικές τράπεζες  ξανά  και  ξανά  για χρόνια.

Ωστόσο, θα ήταν το αποκορύφωμα της αφέλειας να πιστέψουμε ότι οι άνθρωποι στην κορυφή της πυραμίδας της οικονομικής εξουσίας θα μπορούσαν να προβλέψουν την κατάρρευση αυτού του συστήματος και ωστόσο να μην κάνουν τίποτα για να προετοιμαστούν γι' αυτήν. Στην πραγματικότητα, φυσικά, η BIS και η άλλη οικονομική ελίτ  δεν  κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια τους και αναρωτιούνται τι να κάνουν για αυτήν την κρίση εμπιστοσύνης. Το αντίθετο μάλιστα. Την προκαλούν.

 

Οι διάφορες «αστοχίες» που βλέπουμε στις αγορές αυτή τη στιγμή δεν είναι απλώς τυχαίες. είναι προβλήματα που είτε δημιουργούνται είτε επιδεινώνονται με σκόπιμη δράση.

Ο πληθωρισμός δεν έρχεται από το πουθενά. Είναι το  απόλυτα προβλέψιμο  αποτέλεσμα των παρεμβάσεων της κεντρικής τράπεζας.

Η εφοδιαστική αλυσίδα δεν «σπάει» χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Έχει  κλείσει με κυβερνητική εντολή .

Οι τιμές των τροφίμων δεν αυξάνονται επειδή οι αγρότες επιλέγουν ξαφνικά να ζητήσουν περισσότερα χρήματα. Αυξάνονται επειδή οι κυβερνήσεις διαμορφώνουν προσεκτικά  τις συνθήκες  για μια  διατροφική αποκάλυψη .

Όχι, αυτό που βιώνουμε  δεν  είναι μια αυθόρμητη οικονομική κατάρρευση-είναι η ελεγχόμενη κατεδάφιση της οικονομίας.

 

Μα γιατί? Ποιο λόγο θα είχαν οι δυνάμεις -που δεν έπρεπε- να καταστρέψουν το ίδιο το παιχνίδι εμπιστοσύνης που έτρεχαν για το μεγαλύτερο μέρος ενός αιώνα;

Πρόβλημα Αντίδραση Λύση

Το γεγονός ότι οι οικονομικοί ελιτιστές που εργάστηκαν τόσο σκληρά για να δημιουργήσουν μια παγκόσμια τάξη πραγμάτων θα γυρνούσαν στη συνέχεια και θα συνέβαλαν στην καταστροφή αυτής της τάξης είναι μπερδεμένο μόνο αν σκεφτούμε ότι σχεδιάζουν να συνεχίσουν το σημερινό status quo για πάντα. Αλλά δεν είναι. Άρα, για να ανοίξει ο δρόμος για τη νέα οικονομική παγκόσμια τάξη πραγμάτων, πρέπει να καταστραφεί η παλιά.

 

Φανταστείτε ότι υπογράψατε μια μίσθωση 99 ετών σε μερικούς κορυφαίους πύργους γραφείων του Κάτω Μανχάταν. Τώρα φανταστείτε ότι αυτοί οι πύργοι ήταν συνεχώς υποκατειλημμένοι και θα χρειάζονταν  εργασίες αφαίρεσης αμιάντου 200 εκατομμυρίων δολαρίων  για να συμπλέουν με τον οικοδομικό κώδικα. Τέλος, ας φανταστούμε επίσης ότι είχατε την προνοητικότητα να βεβαιωθείτε ότι η ασφάλισή σας  περιελάμβανε ρητά το δικαίωμα να ξαναχτίσετε  οτιδήποτε θέλετε σε αυτή τη γη στην απίθανη περίπτωση πλήρους καταστροφής των πύργων. Σε ένα τέτοιο σενάριο, θα μπορούσατε απλώς να υπολογίσετε ότι είναι προς το συμφέρον σας να καταστρέψετε μόνοι σας τους πύργους και να κατηγορήσετε για την πράξη  κάποιους μουσουλμάνους αλήτες . Ξέρεις, υποθετικά μιλώντας.

Παρομοίως, αν ήσασταν σε θέση ισχύος στην παγκόσμια νομισματική τάξη και θέλατε να ξαναχτίσετε πλήρως αυτήν την τάξη από την αρχή για να δώσετε σε εσάς και τους φίλους σας τον πλήρη έλεγχο σε κάθε συναλλαγή που λαμβάνει χώρα στην επιφάνεια του πλανήτη σε πραγματικό ώρα, τότε μπορεί να έρθει μια στιγμή που θα υπολογίσετε ότι είναι προς το συμφέρον σας να ξεκινήσετε μια ελεγχόμενη κατεδάφιση της οικονομίας.

 

Καθώς δεν είμαι μέρος αυτής της οικονομικής ελίτ, προφανώς δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα εάν έχει γίνει ή όχι αυτή η αποφασιστική κίνηση. Δεν ξέρω πόσο χρόνο έχουμε ακόμα μέχρι να καταρρεύσει εντελώς η τρέχουσα τάξη πραγμάτων ή αν η ελεγχόμενη κατεδάφιση της οικονομίας έχει ακόμη ξεκινήσει σοβαρά. Εξάλλου,  κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης της Lehman το 2008  , δύσκολα θα μπορούσα να φανταστώ ότι οι κεντρικοί τραπεζίτες θα ήταν σε θέση να ρίξουν το ζάρι στο δρόμο για αρκετά ακόμη χρόνια με ποσοτική χαλάρωση και αρνητικά επιτόκια ή άλλον διαφανή οικονομικό τσαρλατανισμό.  Είναι σίγουρα πιθανό οι απατεώνες που τρέχουν αυτό το παιχνίδι απατεώνων για τόσες δεκαετίες να έχουν μερικά ακόμα κόλπα στα μανίκια τους για να κρατήσουν την οικονομία των ζόμπι κουτσαίνοντας για κάποιο χρονικό διάστημα.

Αλλά αυτό που  ξέρω  —επειδή το κάλυψα εδώ σε αυτές τις σελίδες  μόλις τον περασμένο μήνα— είναι ότι σχεδόν κάθε κεντρική τράπεζα στον κόσμο επιδιώκει ενεργά τώρα την εφαρμογή ενός Ψηφιακού Νομίσματος Κεντρικής Τράπεζας (CBDC). Γνωρίζω ότι μέχρι το τέλος της δεκαετίας —αν όχι πολύ νωρίτερα— θα δούμε από χώρα σε χώρα να υιοθετούν και να επιβάλλουν CBDC λιανικής στους πολίτες τους με σκοπό την παρακολούθηση κάθε συναλλαγής στην οικονομία σε πραγματικό χρόνο. Τέλος, γνωρίζω ότι ένα εντελώς νέο νομισματικό μέσο είναι απίθανο να υιοθετηθεί από το κοινό, χωρίς επιτακτικούς λόγους, όπως μια υπερπληθωριστική κρίση στο παλιό νομισματικό μέσο.

 

Συνδυάζοντας όλα αυτά τα γεγονότα, είναι λογικό ότι η οικονομική τάξη που γνωρίσαμε σε όλη μας τη ζωή είναι προγραμματισμένη να καταστραφεί και οι μέρες της είναι μετρημένες. Υπό το πρίσμα  αυτής της  γνώσης πιστεύω ότι πρέπει να ερμηνεύσουμε την τρέχουσα οικονομική κρίση.

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πόσο όμορφα ταιριάζουν τα κομμάτια του ευρύτερου πολιτικού/γεωπολιτικού/κοινωνικού/οικονομικού παζλ και πώς όλα τα γεγονότα των δύο τελευταίων ετών συνδυάζουν αυτά τα κομμάτια. Η ανάπτυξη βιοασφάλειας απαιτεί τα διαβατήρια εμβολίων. Τα διαβατήρια εμβολίων εισάγουν την ψηφιακή ταυτότητα. Το ψηφιακό αναγνωριστικό παρέχει την υποδομή για τα CBDC. Τα CBDC παρέχουν έναν μηχανισμό για την επιβολή ενός συστήματος κοινωνικής πίστωσης (ή/και ενός συστήματος πίστωσης άνθρακα). Το να βλέπεις αυτά τα γεγονότα ως ξεχωριστά γεγονότα που εκτυλίσσονται τυχαία και συμπτωματικά σημαίνει ότι χάνεις όλη την ουσία. Η κατεδάφιση της οικονομίας είναι απλώς μια δικαιολογία για την υλοποίηση του επόμενου σταδίου της ατζέντας, όπως και ο COVID-19 ήταν δικαιολογία για αυτό το στάδιο της ατζέντας.

Η ικανότητά μας να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας από αυτήν την επίθεση (πόσο μάλλον να κερδίσουμε τη μάχη) εξαρτάται από τη γνώση μας ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο. Πρέπει να είμαστε σε θέση να απλώνουμε τα χαρτιά στο τραπέζι για τους φίλους και την οικογένειά μας όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται: Η οικονομία καταστρέφεται επίτηδες. Γίνεται από τους ίδιους απατεώνες που δημιούργησαν το ίδιο το σύστημα που καταστρέφεται. Και γίνεται για να εδραιώσει τον πλήρη έλεγχο της οικονομίας, μέχρι την ικανότητά μας να αγοράζουμε και να πουλάμε.

Ουσιαστικά, βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν της παγκόσμιας οικονομίας και παρακολουθούμε τα σκουπίδια που φεύγουν στους Δίδυμους Πύργους του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Μπορούμε είτε να σταθούμε εδώ, γοητευμένοι από τα πυροτεχνήματα των εκρήξεων, είτε μπορούμε να επιστρέψουμε, να ανασυνταχθούμε και να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα για να  μειώσουμε την εξάρτησή μας από αυτό το σύστημα που καταρρέει  και να επεκτείνουμε και να ενισχύσουμε  την αντιοικονομία  που θα είναι η μόνη μας σανίδα σωτηρίας . τα κάγκελα της νέας οικονομικής φυλακής είναι κλειστά γύρω μας.

 

Σε κάθε περίπτωση, κάντε την επιλογή σας γρήγορα. Υπάρχει λίγος χρόνος για συζήτηση

Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Θα μπορούσα να συνεχίσω . Και πάνω και πάνω και επάνω . Αλλά ελπίζουμε ότι έχετε καταλάβει το νόημα μέχρι τώρα: Υπάρχει ένας παγκόσμιος πόλεμος που συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Είναι ένας πόλεμος πέμπτης γενιάς (ή όπως θέλετε πείτε τον). Πραγματοποιείται σε κάθε τομέα ταυτόχρονα. Είναι ένας πόλεμος για κυριαρχία πλήρους φάσματος σε κάθε πεδίο μάχης και κάθε έδαφος, από τα πιο μακρινά σημεία του πλανήτη ( και πέρα ) μέχρι τους εσωτερικούς χώρους του σώματός σας και ακόμη και τις πιο εσώτερες σκέψεις σας. Και είναι πόλεμος εναντίον σου.

Αναγνωρίζοντας αυτό που αντιμετωπίζουμε φαίνεται σχεδόν ανυπέρβλητο. Πώς μπορούμε να αντεπιτεθούμε σε έναν πόλεμο που η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν αναγνωρίζει καν ότι διεξάγεται; Πώς μπορούμε να αντεπιτεθούμε ενάντια σε έναν εχθρό που έχει περάσει δεκαετίες βελτιώνοντας τα όπλα του οικονομικού και στρατιωτικού και τεχνολογικού και βιολογικού ελέγχου; Πώς μπορούμε να αντεπιτεθούμε σε έναν πόλεμο που δεν λαμβάνει χώρα σε δύο μέτωπα ή ακόμη και σε τρία μέτωπα, αλλά σε κάθε τομέα και χώρο μάχης ταυτόχρονα ;

 

Με αυτό τον τρόπο, οι προοπτικές μας φαίνονται πράγματι απελπιστικές. Αλλά εκεί βρίσκεται το κλειδί: η αντίληψή μας ότι είναι καθήκον μας να «αντιπολεμήσουμε» τον εχθρό στον πόλεμό του στο πεδίο της μάχης με τους όρους εμπλοκής τους είναι από μόνη της ένα αφηγηματικό πλαίσιο. Και αυτή η ίδια η αφήγηση είναι ένα όπλο που χρησιμοποιείται εναντίον μας στη μάχη για το μυαλό μας.

Θα μου επιτρέψετε εδώ να παραθέσω τον εαυτό μου εκτενώς, επειδή αυτό είναι ένα σημείο που έχω κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, ίσως πιο αξιοσημείωτο στη συνομιλία μου για το " The Anatomy of the New World Order " που είχα με τον Julian Charles στο The Mind Renewed podcast πριν από εννέα χρόνια:

Με ιντριγκάρει η ιδέα ότι μας δόθηκαν ψεύτικα πρότυπα για να ακολουθήσουμε όσον αφορά την επίλυση των προβλημάτων μας -το ένα είναι να "πολεμήσουμε τους εχθρούς μας"- πρότυπα που μας παρέχονται μέσω τόσο πολλών κοινωνικών συνθηκών και μέσων ενημέρωσης. Εδώ, η ιδέα είναι ότι πρέπει να βρούμε την καρδιά ή τον επικεφαλής της οργάνωσης και με κάποιο τρόπο να σκοτώσουμε αυτό το άτομο ή αυτήν την ομάδα, ή οτιδήποτε άλλο. Εξαλείψτε το, και όλα θα γίνουν μαγικά προς το καλύτερο!

 

Με γενικούς όρους, αυτό το ψεύτικο πρότυπο εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε δυστοπία επιστημονικής φαντασίας που έχετε δει ποτέ: αν καταλήξει αίσια, είναι μόνο επειδή κατάφεραν να αποκεφαλίσουν το κεφάλι του θηρίου, είτε πρόκειται για τον Άρχοντα του the Rings  or  Tron , ή οποιαδήποτε τέτοια ταινία. Νομίζω ότι είναι θεμελιωδώς εντελώς λανθασμένος τρόπος για να το δούμε, γιατί στο τέλος της ημέρας τα συγκεκριμένα άτομα που μπορεί να κρατούν ή όχι το «Δαχτυλίδι της Δύναμης» μπορούν να αντικατασταθούν. Πράγματι, υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που θα έσπευσαν να φτάσουν σε αυτή τη θέση εξουσίας, εάν αυτή η παλιά φρουρά σαρωθεί για οποιονδήποτε λόγο.

Νομίζω ότι αυτό που χρειάζεται είναι μια πιο θεμελιώδης επανάσταση: όχι της ανατροπής μιας συγκεκριμένης ιδέας αυτής της ιδέας, αλλά της ανατροπής της ιδέας εντελώς. Και αυτό μπορεί να προέλθει, νομίζω, μόνο από τη δημιουργία ενός εναλλακτικού συστήματος στο οποίο οι άνθρωποι θέλουν πραγματικά να εφαρμοστεί. Νομίζω ότι πρέπει να απομακρυνθούμε από αυτό το σύστημα στο οποίο έχουμε υφανθεί. Δυστυχώς, αυτό είναι πιθανώς τόσο δύσκολο να γίνει όσο αυτή η αναλογία θα το έκανε να ακούγεται, επειδή είμαστε τόσο υφασμένοι στον ιστό της κοινωνίας που είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι θα ξεφύγουμε από όλες αυτές τις διαδικασίες.

Βασιζόμαστε για τόσες πολλές από τις καθημερινές μας ανάγκες σε αυτό το τεράστιο, δυσκίνητο εταιρικό σύστημα που συνδέεται με αυτούς τους ίδιους τους οργανισμούς που τραβούν τα νήματα των κυβερνητικών ιδρυμάτων, που μπορεί να φαίνεται αρκετά συντριπτικό. Πώς μπορεί ένα άτομο να το επηρεάσει αυτό; Αλλά νομίζω ότι πρέπει να ψάξουμε για κάθε δυνατό σημείο στο οποίο μπορούμε να αρχίσουμε να αποσπαζόμαστε από αυτά τα συστήματα ελέγχου και να αρχίσουμε να επιβεβαιώνουμε ξανά κάποιο είδος ανεξαρτησίας. Αυτό μπορεί να είναι ένα εξαιρετικά μικρό πράγμα όπως, για παράδειγμα: αντί να αγοράζετε είδη παντοπωλείου από το μπακάλικο, ίσως τα αγοράσετε τα από μια αγορά αγροτών ή τουλάχιστον από μικρά παντοπωλεία. Ή ίσως θα μπορούσατε να τα καλλιεργήσετε μόνοι σας σε έναν λαχανόκηπο. Κάτι τέτοιο είναι πολύ μικρό σε ατομικό επίπεδο, αλλά νομίζω ότι είναι το μόνο πράγμα μακροπρόθεσμα που μπορεί να οδηγήσει στον τύπο της κοινωνίας που θέλουμε να φέρουμε στην πραγματικότητα. Και πάλι, νομίζω ότι είναι μικρά πράγματα όπως αυτό, αν αρχίσουμε να τα εφαρμόζουμε τους εαυτούς μας με επιμέλεια και επιμονή, θα μπορέσουμε τελικά να το ανατρέψουμε. Αλλά, δυστυχώς, όπως λέω, βρισκόμαστε στο κατώφλι αυτής της επιστημονικής επανάστασης που καθιστά δυνατή την επιστημονική δικτατορία, οπότε δυστυχώς δεν έχουμε απαραίτητα γενιές χρόνου. Αυτό δίνει μια χρονική προοπτική σε όλα αυτά —δεν θα πω ότι είναι ωρολογιακή βόμβα—αλλά καταλαβαίνετε την ιδέα. Δεν έχουμε πολύ χρόνο για χάσιμο.

Έχουμε επιλογή. Είτε θα συνεχίσουμε να μπαίνουμε σε αυτόν τον τεχνολογικό, εταιρικό πίνακα, ο οποίος περιλαμβάνει ακόμη και πράγματα όπως η αγορά της επόμενης γενιάς iPhone, που ήδη λένε ότι θα έχει τη δική του τεχνολογία σάρωσης δακτυλικών αποτυπωμάτων και όλα αυτά τα εταιρικά, στρατιωτικά στοιχεία του Big Brother σε αυτό που εγγράφουμε πρόθυμα κάθε μέρα της ζωής μας και πληρώνουμε χρήματα γι' αυτό—ή θα αρχίσουμε να δημιουργούμε εναλλακτικές δομές που δεν βασίζονται σε αυτό το σύστημα. Είναι μια επιλογή που πρέπει να κάνουμε στη ζωή μας, θα έλεγα πιο γρήγορα από ό,τι φάνηκε σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ανθρώπινη ιστορία.

Οι τακτικοί μου αναγνώστες θα καταλάβουν αυτό που προτείνω εδώ: τη δημιουργία μιας παράλληλης κοινωνίας. Δεν θα το πετύχουμε αυτό ζητώντας περισσότερα αποκόμματα από το τραπέζι των κυρίων, ή με ήπια συμμόρφωση καθώς συσσωρεύουμε όλο και πιο περιοριστικά τεχνολογικά στυλό, ή νομίζοντας ότι μπορούμε να κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο εμπλέκοντας τον εχθρό στον ελεγχόμενο τομέα του. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε μόνο δημιουργώντας το δικό μας τραπέζι, τη δική μας οικονομία και τις δικές μας κοινότητες συμφερόντων. Αυτό θα απαιτήσει το μακρύ και δύσκολο έργο της αύξησης της ανεξαρτησίας μας από τα αυταρχικά συστήματα σε κάθε τομέα: στον τομέα των πληροφοριών, στον τομέα των τροφίμων, στον τομέα της υγείας, στον νομισματικό τομέα, στον πνευματικό τομέα και σε κάθε άλλο αμφιλεγόμενο χώρο μάχης σε αυτό το γενικό πεδίο, του πολέμου πέμπτης γενιάς.

 

Πιο εύκολο να το πεις παρά να το κάνεις, φυσικά. Αλλά δεν υπάρχει εναλλακτική.

Κάποιοι θα πουν "Μα δεν θα έρθουν μετά σ' αυτή την παράλληλη κοινωνία;" σαν να είναι μια αντίκρουση σε αυτό που έχω εκθέσει εδώ. 

Το θέμα είναι ότι είσαι ήδη ο στόχος του εχθρού σε έναν πόλεμο που οι περισσότεροι αλλά αμυδρά κατανοούν ότι συμβαίνει. Ναι, ο εχθρός θα σε ακολουθήσει. Αλλά ήδη σας κυριαρχούν με περισσότερους τρόπους από ό,τι μπορεί να καταλάβει κανείς πλήρως. Αυτό δεν σταματά μόνο και μόνο επειδή συμμορφώνεστε με τις απαιτήσεις τους ή λαμβάνετε μέρος στο σύστημά τους.Πρέπει να σταματήσουμε να παίζουμε το παιχνίδι τους. Πρέπει να σταματήσουμε να πολεμάμε τον πόλεμο τους. Πρέπει να σταματήσουμε να παραχωρούμε τη δύναμή μας, την εξουσία μας, τον χρόνο μας, την προσοχή μας, την ενέργειά μας και τους πόρους μας για να εμπλέξουμε τον εχθρό με τους όρους του στο πεδίο της μάχης του. Πρέπει να δημιουργήσουμε τη δική μας παράλληλη κοινωνία με τους δικούς μας όρους.

Και έτσι ανακαλύπτουμε ξανά ένα παλιό κομμάτι σοφίας . Για να παραφράσουμε: "Ο πόλεμος πέμπτης γενιάς είναι ένα παράξενο παιχνίδι. Η μόνη κερδοφόρα κίνηση είναι να μην παίξεις." Ο Πόλεμος έχει τελειώσει . . . αν το θέλουμε.

 

Τζέιμς Κόρμπετ

Ο James Corbett ζει και εργάζεται στην Ιαπωνία από το 2004. Ξεκίνησε τον ιστότοπο The Corbett Report το 2007 ως μέσο για ανεξάρτητη κριτική ανάλυση της πολιτικής, της κοινωνίας, της ιστορίας και της οικονομίας. Έκτοτε έχει γράψει, ηχογραφήσει και επεξεργαστεί χιλιάδες ώρες πολυμέσων ήχου και βίντεο για τον ιστότοπο, συμπεριλαμβανομένου ενός  podcast  και πολλών τακτικών   σειρών βίντεο στο διαδίκτυο. Είναι ο κύριος συντάκτης του  The International Forecaster , του ηλεκτρονικού ενημερωτικού δελτίου που δημιουργήθηκε από τον αείμνηστο Bob Chapman.

Η δουλειά του έχει μεταφερθεί στο διαδίκτυο από μια μεγάλη ποικιλία ιστοσελίδων και τα βίντεό του έχουν συγκεντρώσει πάνω από 40.000.000 προβολές μόνο στο YouTube. Το σατιρικό του κομμάτι για τις αποκλίσεις στον επίσημο λογαριασμό της 11ης Σεπτεμβρίου, « 11/9: Μια θεωρία συνωμοσίας » δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο στις 11 Σεπτεμβρίου 2011 και έχει προβληθεί μέχρι στιγμής σχεδόν 3 εκατομμύρια φορές.