Η συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην ΕΡΤopen και την Βασιλική Σιούτη στις 22.10.2016 : "Δε μιλάμε εδώ ούτε για κυβέρνηση αριστερών ούτε για κυβέρνηση δεξιών. Μιλάμε για κυβέρνηση προδοτών" (ηχητικό)

Την ώρα της συνέντευξης της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην Βασιλική Σιούτη το σήμα της ΕΡΤopen στους 106.7 στα FM, "έπεσε". Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατέβασε τους διακόπτες στο αυτοδιαχειριζόμενο κανάλι των δημοσιογράφων.

Ακούστε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου.


Διαβάστε επίσης :

Οργισμένη παρέμβαση Δ. Παπαχρήστου κατά της φίμωσης της ERTopen

Μάνος Χατζιδάκις. Η μουσική για τους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη (414 π.χ) και ολόκληρη η παράσταση που ανέβασε το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κούν το 1975

Ο Μάνος Χατζιδάκις  γεννήθηκε στην Ξάνθη σαν σήμερα, στις 23 Οκτωβρίου 1925. (Πέθανε στην  Αθήνα στις 15 Ιουνίου 1994)

Το 1959 πρωτοπαρουσιάστηκε η θρυλική παράσταση του Θεάτρου Τέχνης, "Ορνιθες" του Αριστοφάνη. Τότε ο συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις συναντήθηκε καλλιτεχνικά με άλλους κορυφαίους καλλιτέχνες: τον Κάρολο Κουν, τον σκηνοθέτη της παράστασης και καλλιτεχνικό διευθυντή του Θεάτρου Τέχνης, τον ζωγράφο Γιάννη Τσαρούχη, που είχε επιμεληθεί τα σκηνικά και τα κοστούμια, και τη χορογράφο Ραλλού Μάνου. Η παράσταση όμως κάθε άλλο παρά ευπρόσδεκτη ήταν. 

Το κοινό αντέδρασε σχετικά άσχημα στην πρεμιέρα (29 Αυγούστου), με αποτέλεσμα να απαγορευθούν οι επόμενες παραστάσεις από τον Υπουργό Προεδρίας Κυβερνήσεως Κωνσταντίνο Τσάτσο. Η πορεία του μουσικού έργου, ωστόσο, δε διακόπηκε. Ο συνθέτης αποφάσισε να ασχοληθεί με τις λεπτομέρειές του και να το ενορχηστρώσει. Το έργο πήρε την οριστική του μορφή (καντάτα) το 1964.

Παρακολουθήστε στη συνέχεια ολόκληρη την παράσταση που ανέβασε το Θέατρο Τέχνης στην Επίδαυρο το 1975. (Γενική πρόβα 15.8.1975). Κινηματογραφικά την επιμελήθηκε ο Μίμης Κουγιουμτζής. Σκηνοθεσία: Κάρολος Κουν Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Σκηνικά-Κοστούμια: Γιάννης Τσαρούχης Χορογραφία: Ζουζού Νικολούδη Μετάφραση: Βασίλης Ρώτας  

Μ. Χατζιδάκις - Είσοδος Κι Επίθεση Των Πουλιών - Οι Ορνιθες

 
Που που που που που που 'ναι αυτός
που μας εκάλεσε;
Που που που που σε ποιο μέρος βόσκει;
Tι τι τι τι τι τι τι 'ν' η αιτία;
Ποιο ποιο ποιο ποιο ποιο
ποιος ο λόγος;
Πως, πούθε, ποιοι 'ναι, που 'ναι,
πες μας, δε θα πεις;

A, προδοθήκαμε, επάθαμε ανόσια,
τούτος ήτανε φίλος μας κι έβοσκε
στα χωράφια μαζί μας σαν σύντροφος.
Καταπάτησε νόμους αρχαίους
και τους όρκους των όρνιων επρόδωσε.

Με δόλο εδώ μας κάλεσε
κοντά σε γένος άνομο
που πάντα εχτρός μας στάθηκε
πάντα τροφή μας έκανε.

Αμή με τούτο τ' όρνιο μας
ύστερα θα τα ειπούμε
μόνον ετούτοι οι γέροι λέω,
ευθύς να το πληρώσουν:
κομμάτια να τους κάνουμε
κομμάτια να τους φάμε
Α, προδοθήκαμε, πάθαμε ανόσια.

Εμπρός, απάνω τους ριχτείτε,
εμπρός με ορμή σκοτώστε τους,
εμπρός με τις φτερούγες σας
παντού περικυκλώστε τους
κι οι δυο τους να βογκήξουνε
να φάνε χώμα οι μύτες τους
γιατί ούτε σκιερό βουνό
ούτε κι αιθέριο σύννεφο
ούτε και πέλαγο ψαρό
μπορεί να τους γλιτώσει αυτούς
από τα νύχια τούτα μου.
E! μην κοντοστεκόσαστε,
εμπρός να τους μαδήσουμε,
απάνω τους νυχιές, τσιμπιές-
πού 'ν' ο ταξίαρχος; εμπρός,
να προχωρήσει το ελαφρό.

Αέρα, κι ελελεύ!
χαμηλώστε μπρος τις μύτες,
μην κοντοστεκόσαστε,
βάρα, χτύπα, μάδα, δείρε,
το τσουκάλι σπάσε πρώτα. 

Νεοφιλελευθερισμός, το ανώτατο στάδιο του συμβιβασμού (του Σπύρου Μαρκέτου)

Η φετινή πρωθυπουργική εμφάνιση στη ΔΕΘ μπορεί να υστέρησε σε οράματα και μεγαλόπνοους στόχους, έδωσε όμως μια εικόνα σύμβολο του τρόπου με τον οποίο κυβερνιόμαστε.[1]

του Σπύρου Μαρκέτου

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΠΙΣΤΗ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΥΓΙΣΕ

Μπροστά στις κάμερες ένας μακρυμάλλης πλησιάζει ασεβώς τον πρωθυπουργό. Ο Αλέξης Τσίπρας, με αυταρέσκεια άρτι ενθρονισμένου Λουδοβίκου, ατάραχος κοιτά στο υπερπέραν και περιμένει τους μπράβους να μαζέψουν τον θρασύ παρείσακτο. Τον κρατά μονωμένο από κάθε ασχήμια η αστραφτερή νοερή ερμίνα που τον περιβάλλει, στη θέση της πάντοτε απούσας και οπωσδήποτε μίζερης γραβάτας. Χιλιάδες αστυνομικοί τον προστατεύουν από τις εκδηλώσεις λατρείας των υπηκόων, ενώ και το Αιγαίο τον φυλά απ’ τη φωτιά που ρημάζει την ίδια ώρα ένα νησί κάπου στ’ ανατολικά, γιατί βέβαια δεν θα την σβήσουν οι ελάχιστοι πυροσβέστες που βρίσκονται επί τόπου. Είναι πρωθυπουργός ελέω Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή το αμέσως καλύτερο μετά το ελέω Θεού. Πρώτη ασπίδα προστασίας όμως είναι το brand name. Είναι επικεφαλής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, του κόμματος που νοιάζεται για το λαό της ναρκομπανανίας και ψηφίζεται από αυτόν. Του μεγάλου αριστερού κόμματος.

Κάποιοι δεινόσαυροι που κατοικούν στην ίδια χώρα ρωτούν ωστόσο: είναι ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ αριστερά; Φυσικά και οι ίδιοι παραδέχονται ότι πολλοί οπαδοί και ψηφοφόροι του είναι, αλλά διαμαρτύρονται πως η πλέμπα παίζει έμμεσο μόνο και μικρό ρόλο στη διαμόρφωση της κομματικής πολιτικής. Η ηγεσία και ο μηχανισμός πάντως επαναλαμβάνουν όταν αγορεύουν στα λαϊκά ακροατήρια, μερικές φορές και στον ίδιο τους τον εαυτό αν βρίσκονται μακριά από καθρέφτες, πως είναι αριστεροί.

Μα αν δεν είναι αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ, ρωτούν άλλοι κακόβουλοι, τότε τι είναι; Ίσως μόρφωμα δίχως σαφή πολιτική ουσία, που χτες κινιόταν αριστερά, σήμερα ξέφυγε δεξιά, κι ενδεχομένως αύριο θα στραφεί ξανά στα αριστερά; Πρέπει οπωσδήποτε να του προσδώσουμε έναν συγκεκριμένο πολιτικό χαρακτήρα; Έχει πολιτική ουσία με τις έννοιες μιας βαθύτερης λογικής των επιλογών του, δεδομένων κοινωνικών αναφορών, θεμελιώδους ταυτότητας, πάγιας συμπεριφοράς, χαρακτηριστικού ύφους του; Και αν ναι, τότε ποιά είναι αυτή η ουσία;

Αποκάλυψη: Η Χίλαρι ήθελε να εξοντώσει τον Ασάνζ με drone

Πηγή : the press project

Την εξόντωση του Ζούλιαν Ασάνζ με τη χρήση drone φέρεται να ήθελε η Χίλαρι Κλίντον όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών, σύμφωνα με την αποκάλυψη του Wikileaks και του True Pundit. «Αν είπα θα το είπα για αστείο» απαντάει η υποψήφια Πρόεδρος των ΗΠΑ, ωστόσο το ντοκουμέντο την διαψεύδει.

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του True Pundit, οι αποκαλύψεις του Wikileaks για τους πολέμους σε Ιράκ και Αφγανιστάν το 2010 προκάλεσε ειδική συνεδρίαση στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, με την Κλίντον να διερωτάται κάποια στιγμή: «Δεν μπορούμε απλώς να τον χτυπήσουμε με drone;»

Σύμφωνα με το ντοκουμέντο οι παρευρισκόμενοι ξέσπασαν σε γέλια, αναφέρεται, μέχρι να διαπιστώσουν με έκπληξη ότι η Κλίντον μιλούσε σοβαρά. Η Αμερικανή υπουργός Εξωτερικών φαίνεται ότι έγινε έξαλλη με τα γέλια των συναδέλφων της και επέμεινε στην πρότασή της χαρακτηρίζοντας τον Assange «εύκολο στόχο».

«Αμερικανικός φασισμός». Οι ΗΠΑ στα χέρια των εταιρειών

του Άρη Χατζηστεφάνου 

Πηγή : info-war.gr 22/06/2013 

To ημερολόγιο έγραφε 29 Απριλίου του 1938 όταν ο Αμερικανός πρόεδρος Φράνκλιν Ρούσβελτ ανέβηκε στο βήμα του αμερικανικού κογκρέσου για δώσει το δικό του ορισμό στην έννοια του φασισμού: «Η ελευθερία της δημοκρατίας» είπε «δεν είναι ασφαλής εάν οι άνθρωποι ανέχονται την ανάπτυξη της ιδιωτικής δύναμης σε βαθμό που αυτή να γίνεται ισχυρότερη από το ίδιο το δημοκρατικό κράτος. Αυτή είναι η ουσία του φασισμού, ο έλεγχος της κυβέρνησης από έναν ιδιώτη, μια ομάδα η από οποιαδήποτε ιδιωτική δύναμη μπορεί να ασκήσει τέτοιο έλεγχο».

Έκτοτε η επίσημη Αμερική των γιγαντιαίων επιχειρήσεων προσπαθούσε να ξεχάσει αυτό τον οικονομικό ορισμό του φασισμού προτιμώντας να τονίζει τα πολιτικά χαρακτηριστικά των απολυταρχικών καθεστώτων που απειλούσαν την παγκόσμια κυριαρχία της.

Μέχρι που πριν από μερικές εβδομάδες ο πρώην υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ Ραλφ Νέιντερ χρησιμοποιήσει και πάλι τα λόγια του Ρούσβελτ για να περιγράψει την Αμερική του Μπαράκ Ομπάμα ως ένα φασιστικό κράτος. «Οι εγκληματίες των πολυεθνικών έχουν καταλάβει ολοκληρωτικά την κυβέρνηση» έλεγε χαρακτηριστικά ο Αμερικανός πολιτικός μιλώντας στο ανεξάρτητο δίκτυο Democracy Now και έφερε ως ένα από τα δεκάδες παραδείγματα τη νομοθεσία που προώθησαν ο Τζορτζ Μπους και ο Μπαράκ Ομπάμα προσφέροντας νομική αμνηστία για οποιοδήποτε επιχειρηματικό σκάνδαλο.

John Carpenter - THEY LIVE (1988) "Ζουν Ανάμεσά Μας" η ταινία με ελληνικούς υπότιτλους

Μία ταινία τοῦ John Carpenter, διάσημη για την αλληγορική χρήση των συμβόλων και τα πολιτικά της μηνύματα.

THEY LIVE (1988) + Ἑλλ.ὑπότ.ἐνσωματ. from ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΕΝΕΕΥΣ on Vimeo.

Γιατί ο Ερντογάν αμφισβητεί τη συνθήκη της Λωζάννης (του Σταύρου Λυγερού)

του Σταύρου Λυγερού

Δημοσιεύθηκε στο Πρώτο Θέμα 2.10.2016

Είναι προφανές πως η αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης εκ μέρους του Ερντογάν εγγράφεται στο πλαίσιο εσωτερικών πολιτικών σκοπιμοτήτων. Αυτό που δεν είναι προφανές, όμως, είναι ότι η επίμαχη ομιλία του Τούρκου προέδρου συνιστά ένα ποιοτικό άλμα σε μία πορεία που έχει αρχίσει από το 1973.
 
Τότε, η Άγκυρα είχε εγείρει διεκδικήσεις στην υφαλοκρηπίδα του ανατολικού Αιγαίου. Ακολούθησε σύντομα η αμφισβήτηση των ορίων του ελληνικού FIR (περιοχή ελέγχου των πτήσεων πολιτικής αεροπορίας) και η άρνηση αποδοχής του ελληνικού εναέριου χώρου των 10 μιλίων. Εύρος που ισχύει από το 1931 και που για δεκαετίες δεν είχε αμφισβητηθεί από την τουρκική πλευρά.
 
Στην πραγματικότητα, από το 1973-74 η Άγκυρα άρχισε να οικοδομεί τις προϋποθέσεις μίας ιδιότυπης “πολιορκίας” των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου, η οποία προοπτικά θα της επέτρεπε να εγείρει και εδαφικές διεκδικήσεις. 
 
Εμφάνιζε τα ελληνικά νησιά να “κάθονται” σε τουρκική υφαλοκρηπίδα και να περιβάλλονται από εναέριο χώρο, ελεγχόμενο από την Τουρκία.

Η ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΡΩΣΙΑΣ. του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Πηγή : konstantakopoulos.gr

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Η αμερικανική πολιτική στη Μέση Ανατολή μοιάζει τώρα “κομμάτια και θρύψαλα”, λίγο σαν τα ερείπια που επισώρευσε σε μεγάλο τμήμα της περιοχής, με διάφορα κέντρα ισχύος ανταγωνιζόμενα να επιβάλουν τη δική τους ατζέντα, σε συνθήκες πρωτοφανούς αστάθειας στις ίδιες τις ΗΠΑ γενικά και στον κρατικό μηχανισμό τους ειδικά.

Ο ελλοχεύων κίνδυνος, σε παρόμοιες συνθήκες, μιας πυρηνικής ανάφλεξης μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων έγινε και πάλι σαφής την περασμένη εβδομάδα με τις εξελίξεις στο συριακό.

Το αμερικανικό Υπουργείο ‘Αμυνας απείλησε την Πέμπτη, δια του εκπροσώπου του, τους Ρώσους ότι, αν επιμείνουν στην πολιτική τους στη Συρία, θα δουν τους στρατιώτες τους να γυρνάνε σε φέρετρα, αλλά και να πλήττονται ρωσικά συμφέροντα στον κόσμο, ίσως και ρωσικές πόλεις!

Την ίδια μέρα, στο κύριο άρθρο τους, οι New York Times, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ονόμαζαν τη Ρωσία “το εκτός νόμου κράτος του Πούτιν” και ζητούσαν επιβολή επιπλέον κυρώσεων, άμεση στρατιωτική επέμβαση στη Συρία και παραπομπή των Ρώσων ηγετών στη διεθνή δικαιοσύνη για “εγκλήματα”.

Για ένα κοινωνικό & πολιτικό ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.

Το προσφυγικό έγκλημα, το έγκλημα της εκδίωξης εκατομμυρίων ανθρώπων από τις εστίες τους είναι το αποτέλεσμα των εγκληματικών επεμβάσεων και του διαρκούς πολέμου που έχει εξαπολύσει η Δύση την τελευταία 15ετία ενάντια στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής με πρόσχημα και όχημα την "τρομοκρατία" και στόχο τη διάλυση χωρών, τον έλεγχο εδαφών, την καταλήστευση των πόρων και την διαρκή περικύκλωση των εξ' ανατολών ανταγωνιστών, Ρωσίας - Ιράν - Κίνας.

Το τόξο της καταστροφής και η στρατηγική επαναχάραξης των συνόρων από τη μεριά των ΝΑΤΟϊκών περιλαμβάνει πλέον και την Ελλάδα.

Οι προσφυγικές ροές και η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης αποτελεί μέρος του εξελισσόμενου σχεδίου.

Η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, η κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, η μετακίνησή τους από τα νησιά του Αιγαίου στην ηπειρωτική χώρα και η αναγνώρισή τους σε καθεστώς πρόσφυγα είναι τα άμεσα και αναγκαία μέτρα στην ανθρωπιστική κρίση που παράγει ο διαρκής πόλεμος της Δύσης ενάντια στις κοινωνίες και τις χώρες καταγωγής τους, ένας πόλεμος στον οποίο συμμετέχει και η ίδια η χώρα μας με όποιο τρόπο της ζητηθεί από την εγκληματική συμμαχία των ΝΑΤΟϊκών στην οποία μετέχει.

Το αίτιο ωστόσο της προσφυγικής "κρίσης" δεν είναι άλλο από τον διαρκή ακήρυχτο πόλεμο της δύσης εναντίων των χωρών της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής τον οποίο και πρέπει να σταματήσουμε.

Να απαιτήσουμε άμεση απόσυρση της Ελλάδας από όλες τις πολεμικές πράξεις, την υποστήριξη ή την παραχώρηση πολεμικών διευκολύνσεων , βάσεων, κοινών ασκήσεων κλπ, και την άμεση αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων της χώρας μας με τη Συρία, σχέσεις που διεκόπησαν με εντολή της ΕΕ και επί κυβέρνησης Σαμαρά αλλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν εννοεί φυσικά να αποκαταστήσει προσδεμένη υπηρετικά στο άρμα των αμερικανών.

Θεωρούμε το παρακάτω άρθρο συμβολή σε αυτόν τον προβληματισμό.

Θα συνεχίσουμε και με άλλα άρθρα που στόχο έχουν την κατανόηση της πολύπλοκης διεθνούς κατάστασης και θα ενισχύουν τις προϋποθέσεις συγκρότησης ενός κοινωνικού και πολιτικού ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ.

"για την κοινωνική αριστερά"

 

Νήσος Έλις… ολόκληρο το Ανατολικό Αιγαίο

Κατάλυση κάθε έννοιας κυριαρχίας  στις νησιωτικές περιοχές που υποδέχονται πρόσφυγες

του Σπύρου Παναγιώτου

Σήμα κινδύνου: Χτίζουν μια άλλη χώρα μέσα στη χώρα (του Στέλιου Ελληνιάδη)

Δημοσίευση: εφημερίδα "δρόμος της αριστεράς" - Φύλλο 327 - 1/10/2016

Πηγή : e-dromos.gr 05.10.2016 | από Στέλιος Ελληνιάδης

Ο σύντροφος καθηγητής(*), ο οποίος επί χρόνια κουνούσε σαν ευαγγέλιο τη μελέτη του Πολυτεχνείου για το Ελληνικό και αντιμαχόταν με σθένος την ιδιωτικοποίηση του παλιού αεροδρομίου και την καζινοποίηση της παραλίας της Αγίου Κοσμά, τάσσεται (με κρύα τάχα μου καρδιά) υπέρ του ξεπουλήματος που υπερψήφισε σούμπιτος ο νέος ΣΥΡΙΖΑ μαζί με όλους τους περιχαρείς «εχθρούς» του. Ένα ξεπούλημα που περιλαμβάνει όλα τα δεινά που ο ίδιος με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο κατήγγειλε, ως νέος Μωϋσής. Την αχαλίνωτη δόμηση-οικοπεδοποίηση-τσιμεντοποίηση χιλιάδων στρεμμάτων, την καταπάτηση των ακτών, το καζίνο (ναι, άλλο ένα πιο υπέρλαμπρο καζίνο στην Αθήνα που είναι σε ραγδαία οικονομική και ηθική κατάρρευση), την υπερσυγκέντρωση της εμπορικής δραστηριότητας στην «όαση» του Ελληνικού (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για χιλιάδες επιχειρήσεις από το Φάληρο μέχρι το Σούνιο) και πολλά άλλα ακατονόμαστα.

Γιώργος Αυγερόπουλος : “Πωλείται Ζωή”. Ένα ντοκιμαντέρ για την ιδιωτικοποίηση του νερού στη Χιλή

Πωλείται Ζωή from anthologimata on Vimeo.

Original Airdate: Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009, 22:00 - ΝΕΤ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 60 min.

Μπορείτε να φανταστείτε μια αγορά νερού; Μια αγορά, όπου ιδιοκτήτες μετοχών νερού θα το πουλούσαν και θα το αγόραζαν, ενώ άλλοι θα κερδοσκοπούσαν πάνω στην τιμή του χωρίς να το χρειάζονται; Πως θα ήταν η ζωή, εάν όλα τα νερά του πλανήτη, επιφανειακά ή υπόγεια, τα νερά των ποταμών, των λιμνών και των παγετώνων, ανήκαν σε ιδιώτες;

Το "Πωλείται Ζωή" εξετάζει την μεγαλύτερη αγορά νερού του κόσμου που έχει στηθεί στην Χιλή. Εκεί όπου οι υδάτινοι πόροι της χώρας δεν ανήκουν στο κράτος αλλά σε ιδιώτες και μία εταιρεία μπορεί να είναι ιδιοκτήτης ενός ολόκληρου ποταμού και να κατέχει ποσότητα νερού ίση με το Βέλγιο. Εκεί, όπου το νερό έχει μετατραπεί από δημόσιο αγαθό ζωής σε ιδιοκτησία, και ένα «δικαίωμα νερού» μπορεί να κοστίζει όσο ένα σπίτι.

Ακόμα και στην έρημο της Ατακάμα, που θεωρείται η ξηρότερη περιοχή του πλανήτη, οι μεταλλευτικές εταιρείες – μεγαλο-ιδιοκτήτες του μακρύτερου ποταμού της Χιλής, Ρίο Λόα – αντλούν τεράστιες ποσότητες και χρησιμοποιούν το πολύτιμο νερό για να ξεπλένουν μέταλλα, καταδικάζοντας χιλιάδες ιθαγενείς και χωριά αγροτών στην δίψα και τη φτώχεια.