ΠΗΓΗ: η Λέσχη
Ομιλία στο πλαίσιο εκδήλωσης οργανωμένης από το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης προς τιμή του μεγάλου στοχαστή του 20 αιώνα, Γκυ Ντεμπόρ.
Θα είμαι σύντομος,κι ελπίζω να μου συγχωρήσετε ότι πρέπει να φύγω προτού ολοκληρωθεί το στρογγυλό μας τραπέζι, έχω σε λίγο μάθημα στη σχολή μου.
Στην αυγή των νεότερων χρόνων, λίγο πριν από τον αιώνα του μπαρόκ που τόσο πολύ αγάπησε και τόσο συστηματικά μελέτησε ο στοχαστής που η
μνήμη του μας ενώνει σήμερα, οι άνθρωποι δεν είχαν τη δική μας επιστημονική σκέψη, αλλά εμβάθυναν διαφορετικά, σύμφωνα με κανόνες που εμείς συνοπτικά χαρακτηρίζουμε μαγική σκέψη· θυμηθείτε εδώ την αλχημεία. Όταν προσπαθούσαν να κατανοήσουν κάτι, συχνά εστίαζαν σε εξωτερικές ομοιότητες, σε συμπτώσεις, σε αναλογίες. Φυσικά, και σήμερα επιβιώνει αυτή η μαγική σκέψη, χαρακτηριστικό της δείγμα αποτελεί η πίστη, που όσο απάνθρωπα μας ταλαιπωρεί άλλο τόσο προπαγανδίζεται ακατάπαυστα από τα μέσα ενημέρωσης, ότι από το χρέος απαλλάσσεσαι κόβοντας μισθούς και συντάξεις, εκποιώντας τον δημόσιο πλούτο, και πετώντας άστεγους στο δρόμο. Αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα.
μνήμη του μας ενώνει σήμερα, οι άνθρωποι δεν είχαν τη δική μας επιστημονική σκέψη, αλλά εμβάθυναν διαφορετικά, σύμφωνα με κανόνες που εμείς συνοπτικά χαρακτηρίζουμε μαγική σκέψη· θυμηθείτε εδώ την αλχημεία. Όταν προσπαθούσαν να κατανοήσουν κάτι, συχνά εστίαζαν σε εξωτερικές ομοιότητες, σε συμπτώσεις, σε αναλογίες. Φυσικά, και σήμερα επιβιώνει αυτή η μαγική σκέψη, χαρακτηριστικό της δείγμα αποτελεί η πίστη, που όσο απάνθρωπα μας ταλαιπωρεί άλλο τόσο προπαγανδίζεται ακατάπαυστα από τα μέσα ενημέρωσης, ότι από το χρέος απαλλάσσεσαι κόβοντας μισθούς και συντάξεις, εκποιώντας τον δημόσιο πλούτο, και πετώντας άστεγους στο δρόμο. Αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα.
Ίσως αυτοί οι παλιότεροι άνθρωποι λοιπόν να πρόσεχαν ότι εμείς εδώ σήμερα κληθήκαμε στο Γαλλικό Ινστιτούτο, στη Λεωφόρο Στρατού, να μιλήσουμε για τον τελευταίο στρατηλάτη της Επανάστασης. Ίσως αυτό να μην είναι απλή σύμπτωση σε μια χώρα που οι στρατιωτικές δαπάνες της είναι αναλογικά οι ψηλότερες, μετά το Ισραήλ, σ’ έναν πρωτοφανώς στρατιωτικοποιημένο κόσμο. Σ έναν αποκρουστικό κόσμο που κυβερνιέται αποκλειστικά από τέρατα, όπου θεωρείται φυσιολογικό να καταστρέφεις ένα χωριό, αφγανών ας πούμε, με βόμβες που ένα μονάχα κοματάκι τους κοστίζει όσο θα στοίχιζε η συντήρηση των κατοίκων του για αιώνες. Όπου θεωρείται ηθικό να καταστρέφεις χώρες για να τους αρπάξεις το πετρέλαιο –το Ιράκ και τη Λιβύη, ας πούμε. Όπου θεωρείται λογικό να χρεωκοπείς επειδή δεν μπορούσες να συγκρατηθείς όταν αγόραζες Μιράζ και Ραφάλ.
Aυτό τον κόσμο ψύχραιμα ανέταμε ο δικός μας στρατηλάτης, και την καταστροφή του έκανε έργο ζωής. Προεκτείνοντας τη μαρξική κριτική της αλλοτρίωσης στις συνθήκες του ύστερου καπιταλισμού, και βοηθώντας μας να δούμε αποστασιοποιημένα το εμπόρευμα, ο Ντεμπόρ απελευθέρωσε τους επαναστάτες της δικής μας γενιάς από τη φετιχιστική προσκόλληση σε θεσμούς και αναλύσεις προηγούμενων εποχών του ριζοσπαστικύ κινήματος. Αναδεικνύοντας τη βασική έννοια του θεάματος, μας βοήθησε να σηκώσουμε το θεαματικό παραπέτασμα που καλύπτει τις αληθινές σχέσεις του κόσμου τούτου. Το θέαμα που έμενε κρυμένο πίσω από το θέαμα αποδείχθηκε ελάχιστα θελκτικό.
Αυτός ο αποτρόπαιος κόσμος πάντως τελειώνει, και κρίμα που ο Γκυ Ντεμπόρ δεν ζει για να δει το ψυχομαχητό του. Βιώνουμε την τερματική κρίση του καπιταλισμού, μας βεβαιώνει ένας μεγάλος ιστορικός κοινωνιολόγος, ο Ιμμάνουελ Βαλλερστάιν, τέως πρόεδρος της Παγκόσμιας Κοινωνιολογικής Εταιρείας. Ακόμη και αν κατορθώσει ο καπιταλισμός ν’ ανοίξει, μέσα από ανείπωτες καταστροφές, έναν νέο κύκλο συσσώρευσης, ο ισχυρός πόλος του μάλλον θα είναι η Κίνα, μας προειδοποιεί ο σοφός κοινωνικός γεωγράφος Ντέηβιντ Χάρβεϋ. Έστω και αν δεν ξέρουμε τι θα διαδεχτεί τον καπιταλισμό, αν δηλαδή φτιάχνουμε τώρα έναν κόσμο πολύ χειρότερο ή πολύ καλύτερο, ξέρουμε πάντως ότι ο καπιταλισμός τελειώνει.
Τα τέρατα που νέμονται τούτο τον κόσμο θέλουν να μας γυρίσουν πίσω στην εποχή πριν από τη Γαλλική Επανάσταση. Οι αμερικανοί πρακτικά επανανομιμοποίησαν τα βασανιστήρια, που στη Γαλλία είχε καταργήσει ήδη το Παλιό Καθεστώς. Τα lettres de cachet ωχρούν μπροστά στην άδεια που έχει επίσημα πλέον ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, να καθαρίζει όποιον δεν του γουστάρει. Οι διπλωμάτες της υπερπόντιας δημοκρατίας έχουν μετατραπεί σε κοινούς ρουφιάνους, αναλαμβάνοντας να συλλέγουν DNA ξένων συναδέλφων τους, ώστε να μπορούν να τους εκβιάζουν κατά βούληση. Ο επικεφαλής του Wikileaks, που αποκάλυψε αυτό το τελευταίο αίσχος,διώκεται σαν κοινός εγκληματίας. Ο κόσμος του θεάματος δεν χαρίζεται στους αντιπάλους του.
Άλλο τόσο θεαματικές προόδους καταγράφει ο έτερος πόλος του καπιταλιστικού συστήματος, στη νοτιοανατολική Ασία. Το ιαπωνικό κράτος, ένα από τα ισχυρότερα του κόσμου, αποδεικνύεται πως είχε αφήσει τους πολίτες του ολότελα ανυπεράσπιστους απέναντι στον κίνδυνο, ή μάλλον τη βεβαιότητα, ενός πυρηνικού ατυχήματος. Κανείς δεν τιμωρήθηκε για την καταστροφή της Φουκουσίμα, πέρα από τους εργάτες που στάλθηκαν απροστάτευτοι στα ερείπιά της· αντίθετα, το κράτος, μπερδεύοντας την ασφάλεια με το θέαμα της ασφάλειας, άφησε την ίδια την εταιρεία που χορογράφησε την καταστροφή να ελέγξει την ανοικοδόμηση, προασπίζοντας τα δικά της συμφέροντα μάλλον παρά την υγεία του πληθυσμού. Όταν αυτά συμβαίνουν στα πιο οργανωμένα και τεχνολογικά προηγμένα κράτη, εύκολα φανταζόμαστε τι γίνεται στα υπόλοιπα. Όπως η Κίνα, για την οποία καλύτερα να μη μιλήσουμε καθόλου.
Ο τρίτος πόλος, πάλι, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρωτοστατεί σ’ έναν άλλο τομέα της οπισθοδρόμησης.
Ο τρίτος πόλος, πάλι, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρωτοστατεί σ’ έναν άλλο τομέα της οπισθοδρόμησης.
Η πρώτη νίκη της Γαλλικής Επανάστασης ήταν όταν ο βασιλιάς Λουδοβίκος αναγνώρισε, στις 23 Ιουνίου του 1789, το δικαίωμα των Γενικών Τάξεων να εγκρίνουν την επιβολή φόρων και τη σύναψη δανείων. Σήμερα ο ελληνικός λαός, και οι άλλοι λαοί της ευρωπαϊκής περιφέρειας, αύριο βέβαια και ο γαλλικός λαός, έχουν στερηθεί αυτήν ακριβώς την ελευθερία. Οι τραπεζίτες αλώνουν με πραξικοπήματα, μια προς μία, τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και παγιδεύουν τους λαούς σ’ έναν φαύλο κύκλο λιτότητας και υπερφορολόγησης, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πτώχευση. Και στην εξέγερση, θα έλεγε ο στρατηγός μας. Η Βαλκυρία, ο γελωτοποιός της και οι στρατιές των γκρίζων αυλοκολάκων τους αγωνίζονται κατεξοχήν να μη χάσουν καμιά δεκάρα οι τράπεζες, οι ίδιες που βρίσκονταν στην αφετηρία της τωρινής κρίσης. Ματαιοπονούν. Θέλουν να σώσουν τις τράπεζες· όλες οι τράπεζες είναι σήμερα χρεωκοπημένες. Θέλουν να σώσουν τις μετοχές· όλα τα χρηματιστήρια έχουν πλέον φουντάρει. Θέλουν να σώσουν το ευρώ, και με κάθε τους κίνηση το ξεχαρβαλώνουν. Θέλουν να τσακίσουν τους λαούς τους· οι λαοί εξεγείρονται ο ένας μετά τον άλλο. Αύριο βέβαια και ο γαλλικός, που σήμερα τηρεί μια ασυνήθιστη σιγή. Όπως τηρούσε και ο ελληνικός, ως προχτές.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έστησε τη χρηματοπιστωτική πολιτική της, η οποία κρυσταλλώθηκε στο ευρώ, με βάση το Δόγμα Σαχτ. Ο Γιάλμαρ Σαχτ ήταν υπουργός Οικονομικών του Τρίτου Ράιχ· γλύτωσε την κρεμάλα στη Νυρεμβέργη μόνον επειδή ο Χίτλερ τον είχε απολύσει επειδή τον θεωρούσε υπερβολικά φιλοτραπεζίτη. Το Δόγμα Σαχτ, το οποίο ακολουθούσε η Ράιχσμπανκ τη δεκαετία του 1930, απαγόρευε στην κεντρική τράπεζα να αξιοποιεί κρατικά ομόλογα. Το ίδιο δόγμα ακολουθεί σήμερα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, πράγμα που μόνον καταστροφές προοιωνίζεται σύμφωνα με τον Γιαν Τοπορόφσκι, έναν από τους οξυδερκέστερους οικονομολόγους· στο ίδιο συμπέρασμα κατατείνουν άλλωστε πλήθος ανεξάρτητες μελέτες, με χαρακτηριστικές ανάμεσά τους εκείνες του βρετανικού ινστιτούτου Research on Money and Finance, που έχει επικεφαλής τον Κώστα Λαπαβίτσα.
Ήταν θέμα χρόνου, η ανόητη αρχιτεκτονική του ευρώ να προκαλέσει τρομερά προβλήματα, για τα οποία τώρα τιμωρούνται ο ελληνικός λαός και οι άλλοι λαοί της περιφέρειας. Οι πραγματικοί υπεύθυνοι, δηλαδή οι τραπεζίτες και το πολιτικό τους προσωπικό, μένουν στο απυρόβλητο. Στο μεταξύ, η ευρωπαϊκή περιφέρεια πλήττεται από μια πρωτοφανή κρίση χρέους, ανάλογη με κείνες που ανέταμε στον Τρίτο Κόσμο ο καθηγητής Ερίκ Τουσσαίν, πρόεδρος της Comité pour l’annulation de la dette du tiers monde . Πρώτο της θύμα, η Ελλάδα. Αφορμή κι εργαλείο για την καταστροφή, το χρέος. Προς τράπεζες οι οποίες, αν πιστέψουμε τα βιβλία τους, κατέχουν σε χρηματική μορφή πολλές φορές τον συνολικό παγκόσμιο πλούτο, προφανώς έχοντας από τώρα καπαρώσει και τον πλούτο που φαντάζονται ότι θα παράγουν οι ερχόμενες γενιές.
Η έννοια του χρέους είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα, και στην ανάλυσή της μπορούμε σήμερα ν’ αξιοποιήσουμε παραγωγικότατα την κριτική του θεάματος, που ανέπτυξε ο Στρατηγός. Ο κόσμος νομίζει ότι το χρέος είναι νεότερο από το χρήμα. Κάνει λάθος, είναι πολλές χιλιετηρίδες παλιότερο, υπήρχε σε κοινωνίες όπως η αιγυπτιακή και η μεσοποταμιακή, που δεν είχαν χρήμα, αλλά είχαν ιερατεία. Η ιδέα του χρέους είναι θρησκευτικής προέλευσης· αρχικά χρέος σήμαινε αμαρτία, όπως πολύ εύγλωττα επισημαίνει ο καθηγητής του πανεπιστήμιου Γέηλ Ντέηβιντ Γκραίμπερ.
Ήταν θέμα χρόνου, η ανόητη αρχιτεκτονική του ευρώ να προκαλέσει τρομερά προβλήματα, για τα οποία τώρα τιμωρούνται ο ελληνικός λαός και οι άλλοι λαοί της περιφέρειας. Οι πραγματικοί υπεύθυνοι, δηλαδή οι τραπεζίτες και το πολιτικό τους προσωπικό, μένουν στο απυρόβλητο. Στο μεταξύ, η ευρωπαϊκή περιφέρεια πλήττεται από μια πρωτοφανή κρίση χρέους, ανάλογη με κείνες που ανέταμε στον Τρίτο Κόσμο ο καθηγητής Ερίκ Τουσσαίν, πρόεδρος της Comité pour l’annulation de la dette du tiers monde . Πρώτο της θύμα, η Ελλάδα. Αφορμή κι εργαλείο για την καταστροφή, το χρέος. Προς τράπεζες οι οποίες, αν πιστέψουμε τα βιβλία τους, κατέχουν σε χρηματική μορφή πολλές φορές τον συνολικό παγκόσμιο πλούτο, προφανώς έχοντας από τώρα καπαρώσει και τον πλούτο που φαντάζονται ότι θα παράγουν οι ερχόμενες γενιές.
Η έννοια του χρέους είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα, και στην ανάλυσή της μπορούμε σήμερα ν’ αξιοποιήσουμε παραγωγικότατα την κριτική του θεάματος, που ανέπτυξε ο Στρατηγός. Ο κόσμος νομίζει ότι το χρέος είναι νεότερο από το χρήμα. Κάνει λάθος, είναι πολλές χιλιετηρίδες παλιότερο, υπήρχε σε κοινωνίες όπως η αιγυπτιακή και η μεσοποταμιακή, που δεν είχαν χρήμα, αλλά είχαν ιερατεία. Η ιδέα του χρέους είναι θρησκευτικής προέλευσης· αρχικά χρέος σήμαινε αμαρτία, όπως πολύ εύγλωττα επισημαίνει ο καθηγητής του πανεπιστήμιου Γέηλ Ντέηβιντ Γκραίμπερ.
Πού βρέθηκαν τα δισεκατομμύρια που κατά εκατοντάδες δάνεισαν στα κράτη οι αμερικανικές, γερμανικές, γαλλικές, ελληνικές κλπ τράπεζες; Και ζητάν να τα πάρουν πίσω καταστρέφοντάς μας; Απάντηση: φτιάχτηκαν με το χτύπημα μερικών πλήκτρων στον υπολογιστή, είναι καθαρά πλασματικό χρήμα, φαντασιακό και θεαματικό, το οποίο δημιούργησαν οι ίδιες οι τράπεζες με την ευγενική άδεια των κρατών. Που όλα αυτά τα κρύβουν επιμελέστατα από τους πολίτες τους, προσπαθώντας να τους κρατήσουν φυλακισμένους σε μια θεαματική άγνοια, αφασία, ανημπόρια.
Μας έχουν έτσι μετατρέψει σε σκλάβους· κάθε παιδί που γεννιέται σήμερα στην Ελλάδα είναι φορτωμένο με χρέος σχεδόν σαράντα χιλιάδων ευρώ, και θα πρέπει να δουλεύει μέχρι θανάτου για να το ξεπληρώσει. Ζητούν απ’ όλους μας να δουλέψουμε μέχρι θανάτου με μισθούς Κίνας ώστε να πληρωθεί, με τις κατεστραμμένες ζωές μας κι εκείνες των παιδιών μας, και με τον αρπαγμένο εθνικό μας πλούτο, το πλασματικό χρέος που σε αγαστή συνεργασία κυβερνήσεις και τράπεζες μας φόρτωσαν με τη δημιουργική λογιστική του fractional banking.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει μηχανισμούς για ν’ απαλλάξει από αυτή την ανυπόφορη δουλεία τους πληθυσμούς της. Αντίθετα, κάνει τα πάντα για να ολοκληρώσει την καταστροφή και την υποδούλωσή τους. Πολιτικοί που έδωσαν όρκο πίστης στη δημοκρατία σήμερα προωθούν τη Χρεοκρατία, όπως ονομάζεται το γνωστό εκπληκτικό ντοκυμανταίρ, και τώρα ξαναφτιάχνουν χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση την Ένωση μέσα από την Καταστρόικα, όπως πολύ πετυχημένα ονομάζεται το μικρότερο αδερφάκι του. Για την ώρα, μόνο στην Ισλανδία πήραν την απάντηση που τους αρμόζει, και παραπέμφθηκαν σε δίκη. Αλλά σε καμιά χώρα δεν έχουν κοινωνική στήριξη, πέρα από ελάχιστες μερίδες καπιταλιστών και κάποια ποσοστά ηλίθιων που εμπιστεύονται τα τηλεοπτικά παπαγαλάκια.
Έρχεται λοιπόν η ώρα της επανάστασης. Δεν εκπλήσσει τον ιστορικό κάτι τέτοιο. Βάλτε στη σειρά τις χρονολογίες: 1789-1812, 1848, 1905-1922, 1968. Σχεδόν μισός αιώνας πέρασε από το τελευταίο επαναστατικό κύμα στην Ευρώπη. Είναι πολύς. Κρίμα που δεν είναι μαζί μας και ο Στρατηγός. Αλλά και χωρίς αυτόν, ελπίζουμε να τα καταφέρουμε. Ο καπιταλισμός της Καταστρόικας και της Χρεοκρατίας είναι ασύμβατος με τη δημοκρατία. Στη χώρα μας έχουμε το πρώτο πειραματικό εργαστήριο ενός νέου συστήματος διακυβέρνησης. Το σύνταγμά μας έχει γίνει κουρελόχαρτο από τα ίδια τα κόμματα εξουσίας που μας βύθισαν στο χρέος, η κυβέρνηση που εκλέχτηκε λέγοντας εν γνώσει της ψέματα ότι ‘λεφτά υπάρχουν’ παραχώρησε τη θέση της στη χούντα ενός τραπεζίτη. Με την καθοδήγηση των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ισχυρότερων χωρών της. Αυτό, με όλο το σεβασμό, δεν θα το ξεχάσουμε κύριε Πρόξενε. Αυτήν τη στιγμή έχουμε χρέος –πάλι ο ίδιος όρος- να σας αντιμετωπίσουμε όπως θ’ αντιμετωπίζαμε επί χούντας των συνταγματαρχών τον αμερικανό πρόξενο. Μην το πάρετε προσωπικά, σας παρακαλώ, δεν έχει κανένα προσωπικό στοιχείο αυτό.
Ο Πρόεδρος σας, Νικολά Σαρκοζύ, συνομώτησε εναντίον της δημοκρατίας στην πατρίδα μας και θα τιμωρηθεί όπως του αξίζει. Tι να σκεφτόταν άραγε ο παππούς του, ο εβραίος της Θεσσαλονίκης, βλέποντας από ψηλά αυτό τον γελωτοποιό της Βαλκυρίας, που πρώτα έδιωξε τους ρομά από τη Γαλλία, να επιβάλλει στον ελληνικό λαό, σε συνεργασία με το Τέταρτο Ράιχ, την άθλια χούντα του τραπεζίτη Παπαδήμου και τους τέσσερεις βουλευτές του φασίζοντος αντισημιτικού Λάος; Όχι, κύριε Πρόξενε, ο ελληνικός λαός ποτέ δεν θα ξεχάσει τούτη την πράξη. Και σας υπόσχομαι επίσης ότι ο ελληνικός λαός θα καταργήσει το θεαματικό χρέος, και θα γκρεμίσει το ευρώ. Πολύ νωρίτερα απ ό,τι κάποιοι περιμένουν.
Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.
Μας έχουν έτσι μετατρέψει σε σκλάβους· κάθε παιδί που γεννιέται σήμερα στην Ελλάδα είναι φορτωμένο με χρέος σχεδόν σαράντα χιλιάδων ευρώ, και θα πρέπει να δουλεύει μέχρι θανάτου για να το ξεπληρώσει. Ζητούν απ’ όλους μας να δουλέψουμε μέχρι θανάτου με μισθούς Κίνας ώστε να πληρωθεί, με τις κατεστραμμένες ζωές μας κι εκείνες των παιδιών μας, και με τον αρπαγμένο εθνικό μας πλούτο, το πλασματικό χρέος που σε αγαστή συνεργασία κυβερνήσεις και τράπεζες μας φόρτωσαν με τη δημιουργική λογιστική του fractional banking.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει μηχανισμούς για ν’ απαλλάξει από αυτή την ανυπόφορη δουλεία τους πληθυσμούς της. Αντίθετα, κάνει τα πάντα για να ολοκληρώσει την καταστροφή και την υποδούλωσή τους. Πολιτικοί που έδωσαν όρκο πίστης στη δημοκρατία σήμερα προωθούν τη Χρεοκρατία, όπως ονομάζεται το γνωστό εκπληκτικό ντοκυμανταίρ, και τώρα ξαναφτιάχνουν χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση την Ένωση μέσα από την Καταστρόικα, όπως πολύ πετυχημένα ονομάζεται το μικρότερο αδερφάκι του. Για την ώρα, μόνο στην Ισλανδία πήραν την απάντηση που τους αρμόζει, και παραπέμφθηκαν σε δίκη. Αλλά σε καμιά χώρα δεν έχουν κοινωνική στήριξη, πέρα από ελάχιστες μερίδες καπιταλιστών και κάποια ποσοστά ηλίθιων που εμπιστεύονται τα τηλεοπτικά παπαγαλάκια.
Έρχεται λοιπόν η ώρα της επανάστασης. Δεν εκπλήσσει τον ιστορικό κάτι τέτοιο. Βάλτε στη σειρά τις χρονολογίες: 1789-1812, 1848, 1905-1922, 1968. Σχεδόν μισός αιώνας πέρασε από το τελευταίο επαναστατικό κύμα στην Ευρώπη. Είναι πολύς. Κρίμα που δεν είναι μαζί μας και ο Στρατηγός. Αλλά και χωρίς αυτόν, ελπίζουμε να τα καταφέρουμε. Ο καπιταλισμός της Καταστρόικας και της Χρεοκρατίας είναι ασύμβατος με τη δημοκρατία. Στη χώρα μας έχουμε το πρώτο πειραματικό εργαστήριο ενός νέου συστήματος διακυβέρνησης. Το σύνταγμά μας έχει γίνει κουρελόχαρτο από τα ίδια τα κόμματα εξουσίας που μας βύθισαν στο χρέος, η κυβέρνηση που εκλέχτηκε λέγοντας εν γνώσει της ψέματα ότι ‘λεφτά υπάρχουν’ παραχώρησε τη θέση της στη χούντα ενός τραπεζίτη. Με την καθοδήγηση των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ισχυρότερων χωρών της. Αυτό, με όλο το σεβασμό, δεν θα το ξεχάσουμε κύριε Πρόξενε. Αυτήν τη στιγμή έχουμε χρέος –πάλι ο ίδιος όρος- να σας αντιμετωπίσουμε όπως θ’ αντιμετωπίζαμε επί χούντας των συνταγματαρχών τον αμερικανό πρόξενο. Μην το πάρετε προσωπικά, σας παρακαλώ, δεν έχει κανένα προσωπικό στοιχείο αυτό.
Ο Πρόεδρος σας, Νικολά Σαρκοζύ, συνομώτησε εναντίον της δημοκρατίας στην πατρίδα μας και θα τιμωρηθεί όπως του αξίζει. Tι να σκεφτόταν άραγε ο παππούς του, ο εβραίος της Θεσσαλονίκης, βλέποντας από ψηλά αυτό τον γελωτοποιό της Βαλκυρίας, που πρώτα έδιωξε τους ρομά από τη Γαλλία, να επιβάλλει στον ελληνικό λαό, σε συνεργασία με το Τέταρτο Ράιχ, την άθλια χούντα του τραπεζίτη Παπαδήμου και τους τέσσερεις βουλευτές του φασίζοντος αντισημιτικού Λάος; Όχι, κύριε Πρόξενε, ο ελληνικός λαός ποτέ δεν θα ξεχάσει τούτη την πράξη. Και σας υπόσχομαι επίσης ότι ο ελληνικός λαός θα καταργήσει το θεαματικό χρέος, και θα γκρεμίσει το ευρώ. Πολύ νωρίτερα απ ό,τι κάποιοι περιμένουν.
Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.
[η τελευταία παράγραφος διαβάστηκε στα γαλλικά:]
Votre President Nicolas Sarkozy a conspire contre la democratie en notre patrie, et il va etre puni pour ca, comme il merite. Quoi penserait-il son grand-pere, le juif salonicien, en voyant par la-haut le bouffon de la Valkyrie, apres avoir expulse les roma de la France, imposer au peuple grec, en collaboration avec le Quatrieme Reich, la Junta miserable du banquier Papadimos et les quatres ministres du parti fascisant antisemite Laos? Non, Monsieur le Consul, le peuple grec va jamais oublier cette acte. Et je vous promet aussi que le peuple grec abolira la dette spectaculaire et detruira l’ euro. Plus tot que quelq’uns l’ attendaient.
Merci pour m’ avoir ecoute
Σπύρος Μαρκέτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου