Το καλύτερο video μιας χρονιάς που φεύγει .............. ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ : 404_error_DEMOCRACY NOT FOUND

by MANIKAKOS

Αναλύοντας την έννοια του Λαϊκισμού - Μιλούν στην Κάμερα: Ernesto Laclau, Νίκος Μουζέλης, Etiene Balibar, Jacques Ranciere, Νικόλας Σεβαστάκης, Oliver Marchart.

Πηγή: mloggos

Τόποι Ζωής - Τόποι ιδεών:Λαϊκισμός 1/3
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=EkI7U7uPVZA#t=8s



Τόποι Ζωής - Τόποι ιδεών:Λαϊκισμός 2/3
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=cNsDkt2Ycwc#t=1s



Τόποι Ζωής - Τόποι ιδεών:Λαϊκισμός 3/3
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=XyPHH-PqvHs#t=2s

ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ

ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ  Ή ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ;

από την σειρά : ΤΟΠΟΙ ΖΩΗΣ - ΤΟΠΟΙ ΙΔΕΩΝ

ΤΡΙΤΗ 20 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2011

στις 24:30 το βράδυ

ΕΤ3

Υπεύθυνοι Ντοκιμαντέρ:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ: (Αν. Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών Α.Π.Θ.) 

ΒΙΚΥ ΙΑΚΩΒΟΥ: Πολιτικός Επιστήμων

ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ: ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ Ή ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ;

Όλοι σήμερα μιλούν για τον λαϊκισμό. Ούτε μέρα δεν περνά χωρίς να διαβάσουμε κάτι γι’ αυτήν την τρομερή αρρώστια της πολιτικής που κατατρώει τη δημοκρατία, κατέστρεψε την οικονομία και απειλεί την ελληνική κοινωνία.

• Πώς μπορούμε να αποτιμήσουμε την κυρίαρχη αντι-λαϊκιστική ρητορεία;

• Μήπως η εύκολη καταδίκη του λαϊκισμού υποκρύπτει και μια διάθεση παραμερισμού του ίδιου του λαού;

• Ποιά είναι η σχέση λαϊκισμού και δημοκρατίας;

• Ταυτίζεται ο λαϊκισμός με το πελατειακό σύστημα;

• Και τέλος, πέρα από τις γνωστές προβληματικές εκφάνσεις του φαινομένου, μπορεί να υπάρξει και ένας προοδευτικός λαϊκισμός;

Στα ερωτήματα της Βίκης Ιακώβου, του Γιάννη Σταυρακάκη και του Γιώργου Κατσαμπέκη απαντούν σημαντικοί μελετητές του λαϊκισμού και συγκεκριμένα οι Ernesto Laclau, Νίκος Μουζέλης, Etiene Balibar, Jacques Ranciere, Νικόλας Σεβαστάκης και Oliver Marchart.

ΣΕΝΑΡΙΟ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:    ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΡΑΜΙΔΙΩΤΗΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:                       ΖΑΝ ΖΑΚ ΜΡΕΓΙΕ

                                       ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

                                                   ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΙΑΜΠΑΣΑΚΟΣ

                                       ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΔΗΜΗΝΑΚΗΣ

ΜΟΝΤΑΖ:                                 ΓΑΒΡΙΗΛ ΨΑΛΤΑΚΗΣ

ΔΙ/ΝΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ:          ΗΛΙΑΝΑ ΠΑΥΛΙΔΟΥ

Julian Assange: Ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τις διαρροές. 'Αρθρο του Stephen Moss στον Guardian, 14 Ιουλίου 2010

Julian Assange, editor of WikiLeaks. Photograph: Graeme Robertson for the Guardian

 

Julian Assange: the whistleblower

Julian Assange, founder of WikiLeaks, may just represent the future of news reporting, but he's not a journalist

Αναδημοσίευση από: tvxs.gr
Η μετάφραση από τα Αγγλικά έγινε από τον αναγνώστη του tvxs Μ. Herzog.

Πηγή:  The Guardian

Τα πάντα γύρω από το πρόσωπο του είναι περίεργα. Καταρχάς, ο Julian Assange - ιδρυτής, διοικητής, δημόσιος εκπρόσωπος και καθοδηγό πνεύμα της παγκόσμιας υπηρεσίας διαρροών WikiLeaks - μοιάζει κάπως περίεργος: ψηλός, ωχρός σαν πτώμα, φορώντας σκισμένα τζινς, καφέ σακάκι, μαύρη γραβάτα, και ταλαιπωρημένα αθλητικά παπούτσια. Κάποιος λέει πως μοιάζει με τον Andy Warhol με τα προώρα ασπρισμένα του μαλλιά, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ ποιός - κάτι που θα τον ενοχλήσει σφοδρά, γιατί το να είσαι ακριβής είναι τα πάντα. Απεχθάνεται την υποκειμενικότητα στη δημοσιογραφία. Φοβάμαι ότι απεχθάνεται και τους δημοσιογράφους επίσης, και ότι το WikiLeaks - το οποίο αυτοπαρουσιάζεται ως μία «μη-λογοκριτέα πλατφόρμα για μη-ανιχνεύσιμη μαζική διαρροή εγγράφων» - είναι, βασικά, ένας τρόπος να ξεφορτωθεί υποκειμενικούς ηλίθιους όπως εγώ.

Ο ηρωικός στρατιώτης Μπράντλεϊ Μάνινγκ δίνει μάχη να γλυτώσει τα Ισόβια.

..."Ο ηρωικός Bradley Manning κρατείται γυμνός κάτω από φώτα και κάμερες 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Ο Greg Barns, διευθυντής της Ένωσης Αυστραλών Δικηγόρων, λέει ότι οι φόβοι πως ο Julian Assange «θα καταλήξει να βασανίζεται σε κάποια αμερικάνικη φυλακή υψίστης ασφαλείας» είναι δικαιολογημένοι. Ποιοι θα αναλάβουν την ευθύνη για ένα τέτοιο έγκλημα;"

(Από το άρθρο του John Pilger   "Πώς οι "θεματοφύλακες" του ελεύθερου λόγου φιμώνουν τον αγγελιοφόρο"  που δημοσιεύτηκε στις 10 Μαρτίου 2011 ) 

Αναδημοσιεύουμε από το blog Βαθύ Κόκκινο, Κείμενο αλληλεγγύης πρός τον στρατιώτη Bradley Manning  από την ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Ο ηρωικός στρατιώτης Μπράντλεϊ Μάνινγκ δίνει μάχη να γλυτώσει τα Ισόβια.

Το Αμερικανικό κράτος δείχνει το ακραίο μίσος του κατά του ανθρώπου που βάζοντας πιο ψηλά την πίστη του στον άνθρωπο, του στρατιώτη που λογάριασε την συνείδηση του και αποκάλυψε το βρώμικο που παίζουν οι ΗΠΑ παγκόσμια. Μετά τη μακράς διάρκειας φυλάκιση του, που σημαδεύτηκε από απάνθρωπα βασανιστήρια, για τα οποία φυσικά καταγγέλλονται τα αντιδραστικά καθεστώτα που υποβάλλουν τους πολίτες τους και χύνονται ποταμοί δημοσιογραφικής μελάνης απαιτώντας την επέμβαση της διεθνούς κοινότητας, τώρα σέρνεται στα δικαστήρια αντιμετωπίζοντας την ποινή των ισόβιων δεσμών. Ο δικηγόρος του στρατιώτη Μπράντλεϊ Μάνινγκ ζήτησε  να αποσυρθούν οι κατηγορίες για εσχάτη προδοσία ούτως ώστε εάν ο ηρωικός μαχητής παραπεμφθεί σε δίκη και καταδικαστεί, να του επιβληθεί ποινή κάθειρξης 30 ετών.


Η προκαταρκτική ακρόαση αναμένεται να ολοκληρωθεί στο Φορτ Μιντ του Μέριλαντ, κοντά στην Ουάσινγκτον, δεν αποσκοπεί στην έκδοση απόφασης για το αν ο Μάνινγκ είναι αθώος ή ένοχος, παρά μόνον για το αν θα παραπεμφθεί σε στρατοδικείο, όπου αν καταδικαστεί μπορεί να του επιβληθεί ποινή ισόβιας κάθειρξης για "συνωμοσία με τον εχθρό". Ο δικαστής Πολ Αλμάνζα θα ανακοινώσει την απόφασή του στις 16 Ιανουαρίου.

Από τα τέλη του 2010 και για αρκετούς μήνες ο WikiLeaks και πολλά διεθνή μέσα ενημέρωσης δημοσιοποίησαν χιλιάδες έγγραφα προκαλώντας διπλωματική κρίση στις ΗΠΑ. Ο Μάνινγκ βαρύνεται με 22 κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης και της κατηγορίας της «βοήθειας προς τον εχθρό». Αν κριθεί ένοχος στη δίκη, θα μπορούσε να καταδικαστεί σε θάνατο. Οι εισαγγελείς έχουν ήδη δηλώσει ότι δεν πρόκειται να ζητήσουν μια τέτοια ποινή.


Ο 24χρονος στρατιώτης είναι πρώην αναλυτής των υπηρεσιών πληροφοριών του στρατού στο Ιράκ. Κατηγορείται ότι έδωσε στον WikiLeaks μεταξύ του Νοεμβρίου του 2009 και του Μαΐου του 2010 αμερικανικά στρατιωτικά έγγραφα για τους πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, όπως και 260.000 διπλωματικά τηλεγραφήματα του υπουργείου Εξωτερικών.



Ο Αμερικανός στρατιώτης Μπράντλεϊ Μάνινγκ είχε στις επαφές του στον υπολογιστή του τον Τζούλιαν Ασάνζ, ιδρυτή του WikiLeaks, κατέθεσαν ερευνητές κατά την ακροαματική διαδικασία που πραγματοποιείται για να αποφασιστεί αν ο Μάνινγκ θα παραπεμφθεί σε στρατοδικείο. Ο Μαρκ Τζόνσον, ένας υπεργολάβος που εργάζεται για τη μονάδα του αμερικανικού στρατού που είναι επιφορτισμένη με την έρευνα για τα ηλεκτρονικά εγκλήματα, την Ερευνητική Μονάδα Ηλεκτρονικών Εγκλημάτων, δήλωσε ότι ο νεαρός στρατιώτης είχε στον υπολογιστή του πληροφορίες που του επέτρεπαν να έρθει σε επαφή με τον Τζούλιαν Ασάνζ. Η κατηγορούσα αρχή έδειξε εικόνα από την οθόνη του υπολογιστή του Μάνινγκ στην οποία προβάλλεται μήνυμα, σύμφωνα με την ίδια, το οποίο αποσπάστηκε από τον σκληρό δίσκο του στρατιώτη. "Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον υπεύθυνο του τμήματος 'έρευνες' στην Ισλανδία --354 862 3481-- 24 ώρες το 24ωρο. Ζητήστε τον Τζούλιαν Ασάνζ". Οι ερευνητές δήλωσαν ότι εντόπισαν διαλόγους μέσω Διαδικτύου μεταξύ του Μάνινγκ και ενός συνομιλητή με το όνομα "Τζούλιαν Ασάνζ", κατά τις οποίες το θέμα ήταν κυρίως ο WikiLeaks.
 Επίσης, οι ερευνητές δήλωσαν ότι βρήκαν μια κάρτα μνήμης στο σπίτι της θείας του Μάνινγκ, στην οποία υπήρχαν 91.000 στρατιωτικές αναφορές για το Αφγανιστάν και 400.000 άλλες για το Ιράκ. Ο Τζούλιαν Ασάνζ εξακολουθεί να δηλώνει ότι αγνοεί την πηγή προέλευσης των εμπιστευτικών εγγράφων που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τον WikiLeaks, αλλά εκφράζει την υποστήριξή του στον Μάνινγκ.


Οι ΗΠΑ με την στάση τους αυτή αποκαλύπτουν ότι επιδιώκουν την εξόντωση του συνειδητοποιημένου ανθρώπου που ακούει στο όνομα Μάνινγκ και ταυτόχρονα αποκαλύπτουν ότι θεωρούν εχθρό τους τη δημοσιότητα και την αλήθεια. Πως αλλιώς όμως θα μπορούσαν να συγκαλυφθούν τα ιμπεριαλιστικά τους εγκλήματα, αλλά και των αστικών κυβερνήσεων που τους ακολουθούν, όπως των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, των οποίων πολλά ντοκουμέντα είδαν το φως της δημοσιότητας και μας έκαναν πιο σοφούς για τα παζάρια, τις αντιλήψεις και τις πράξεις τους.

Εκφράζουμε την Αλληλεγγύης μας στον ηρωικό στρατιώτη Μάνινγκ και απαιτούμε την ατιμωρησία του.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437 Diktiospartakos.blogspot.com

Από το άρθρο του John Pilger   "Πώς οι "θεματοφύλακες" του ελεύθερου λόγου φιμώνουν τον αγγελιοφόρο"

"Από όλες τις θεαματικές επαναστάσεις ανά τον κόσμο, η πιο εντυπωσιακή είναι η ανταρσία της γνώσης που πυροδοτήθηκε από το Wikileaks. Αυτή η ιδέα δεν είναι καινούργια. Το 1792, ο επαναστάτης Tom Paine προειδοποίησε τους αναγνώστες του στην Αγγλία ότι η κυβέρνησή τους, πίστευε πως «πρέπει να ξεγελάμε τους ανθρώπους και να τους κρατάμε σε μία κατάσταση άγνοιας και προλήψεων χρησιμοποιώντας τον έναν ή τον άλλο “μπαμπούλα”». Το «Δικαιώματα του Ανθρώπου» του Paine θεωρήθηκε τόσο μεγάλη απειλή για την ελίτ εξουσία, που συντάχθηκε ένα μυστικό ορκωτό δικαστήριο προκειμένου να τον δικάσει για «μία επικίνδυνη και προδοτική συνωμοσία». Πράττοντας σοφά, κατέφυγε στη Γαλλία.
Η δοκιμασία και το κουράγιο του Tom Paine αναφέρεται από το Ίδρυμα Ειρήνης του Sydney κατά την απονομή του χρυσού μεταλλίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Αυστραλίας στον Julian Assange. Όπως και ο Paine, ο Assange είναι ένας ανένταχτος, που δεν υπηρετεί κανένα σύστημα και απειλείται από ένα μυστικό δικαστήριο, ένα μοχθηρό εφεύρημα που έχει εγκαταλειφθεί από καιρό στην Αγγλία αλλά όχι και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν εκδοθεί στις ΗΠΑ, το πιθανότερο είναι να εξαφανιστεί μέσα στον καφκικό κόσμο που δημιούργησε τον εφιάλτη του Γκουαντάναμο και που τώρα κατηγορεί τον Bradley Manning, ο οποίος είναι ο υποτιθέμενος πληροφοριοδότης του Wikileaks, για έγκλημα που επισύρει τη θανατική ποινή.
Εάν απορριφθεί η αίτηση του Assange στη Βρετανία να μην εκδοθεί στη Σουηδία, πιθανότατα θα του αρνηθούν για ακόμα μια φορά το δικαίωμα για εγγύηση και τη δυνατότητα για επικοινωνία μέχρι την μυστική του δίκη. Οι κατηγορίες εναντίον του είχαν απορριφθεί από έναν ανώτατο δημόσιο κατήγορο στην Στοκχόλμη και το ζήτημα αναζωπυρώθηκε όταν ένας πολιτικός της δεξιάς, ο Claes Borgstorm, παρενέβη και έκανε δημόσιες δηλώσεις για την «ενοχή» του Assange. Ο Borgstorm, που είναι δικηγόρος, εκπροσωπεί τώρα τις δύο γυναίκες που εμπλέκονται στην υπόθεση. Συνέταιρός του είναι ο Thomas Bodstrom, ο οποίος, όταν διατελούσε υπουργός δικαιοσύνης το 2001, ενεπλάκη στην παράδοση δύο αθώων Αιγυπτίων προσφύγων σε μία διμοιρία απαγωγών, της CIA, στο αεροδρόμιο της Στοκχόλμης. Η Σουηδία αργότερα τους αποζημίωσε για τα βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκαν."

(Απόσπασμα από το άρθρο του John Pilger   "Πώς οι "θεματοφύλακες" του ελεύθερου λόγου φιμώνουν τον αγγελιοφόρο"  που δημοσιεύτηκε στις 10 Μαρτίου 2011 )

 Σήμερα (30.12.2011) ο Julian Assange βρίσκεται ήδη επί 388 μέρες σε "κατ'  οίκον εγκλεισμό" στη Μεγάλη Βρετανία, στις αρχές της οποίας παραδόθηκε μετά την έκδοση διεθνούς εντάλματος σύλληψης εναντίον του από την Interpol, περιμένοντας ουσιαστικά πλέον την (προ)αποφασισμένη έκδοσή του στη Σουηδία. Αναλυτική πληροφόρηση μπορείτε να βρείτε στην παρακάτω διεύθυνση: http://www.swedenversusassange.com/

Σε άρθρο με τίτλο  "Διεθνές ένταλμα σύλληψης κατά του Julian Assange από την Interpol " Που δημοσιεύτηκε στις 1/12/2010 στο tvxs.gr, διαβάζουμε:

"Ο 39χρονος Αυστραλός χάκερ και ακτιβιστής, Julian Assange καταζητείται με διεθνές ένταλμα από τις αρχές της Σουηδίας, όπου τον βαραίνουν κατηγορίες περί βιασμού και παρενόχλησης (οι οποίες προέκυψαν μετά την δημοσιοποίηση μεγάλου όγκου στρατιωτικών απορρήτων πρώτα για τον αμερικανικό πόλεμο στο Ιράκ και κατόπιν γι' αυτόν στο Αφγανιστάν). Πάνω σ' αυτή τη βάση εκδόθηκε το σημερινό ένταλμα της Interpol. Ο Julian Assange αρνείται τις κατηγορίες και εκτιμά πως το Πεντάγωνο ενδέχεται να βρίσκεται πίσω από την υπόθεση."

Julian Assange: the whistleblower* (ο διαρροέας)

..."Ο Julian Assange εγκαινίασε το wikileaks.org τον Γενάρη του 2007, και κατάφερε μερικά εκπληκτικά χτυπήματα για μία οργάνωση με μία χούφτα προσωπικό και πρακτικά χωρίς οικονομικούς πόρους. Αποκάλυψε στοιχεία διαπλοκής στην οικογένεια του Κενυάτη πρώην πρόεδρου Daniel arap Moi, δημοσίευσε τις καθιερωμένες λειτουργικές διαδικασίες για το κέντρο κράτησης στο Γκουαντάναμο Μπέι, μέχρι και που έβγαλε στη δημοσιότητα το περιεχόμενο του λογαριασμού Yahoo της Sarah Palin. Αλλά αυτό που πραγματικά εκτόξευσε το WikiLeaks στο κυρίαρχα ΜΜΕ είναι το βίντεο που δημοσίευσε τον Απρίλη και που δείχνει την επίθεση ενός αμερικάνικου ελικόπτερου στη Βαγδάτη τον Ιούλη του 2007, από την οποία σκοτώθηκαν Ιρακινοί πολίτες και δύο υπάλληλοι του Reuters, οι Saeed Chmagh και Namir Noor-Eldeen.

Το βίντεο, δημοσιευμένο τόσο σε μία 39λεπτη, άκοπη έκδοση όσο και ως 18λεπτο απόσπασμα ονόματι «Παράπλευρος Φόνος», προσφέρει μία παγερά αποκαρδιωτική εκδήλωση της συμπεριφοράς του αμερικάνικου στρατού: αμέλεια στην ταυτοποίηση στόχων (οι πιλότοι του ελικόπτερου μπέρδεψαν τις κάμερες των υπαλλήλων του Reuters με όπλα), διακαή επιθυμία να αποτελειώσουν έναν βαριά τραυματισμένο άνδρα όπως προσπαθεί να συρθεί για να βρει καταφύγιο και αδιαφορία για δύο παιδιά σε ένα φορτηγάκι που φτάνει για να περισυλλέξει τα πτώματα, στο οποίο επιτίθενται κατ' ευθείαν. «Δικό τους είναι το σφάλμα που φέρνουν παιδιά σε μία μάχη», λέει ο ένας πιλότος. «Σωστά», απαντάει ψυχρά ο συνάδελφος του. Αυτή, όμως, είναι από τις πλέον μονόπλευρες μάχες στις οποίες θα είστε μάρτυρες. Πολύ λίγες κάμερες μπορούν να καταρρίψουν ένα πολεμικό ελικόπτερο."...

..."Ο Bradley Manning, ένας εικοσιδυάχρονος αναλυτής του αμερικάνικου στρατού, συνελήφθηκε και του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για την πιθανολογούμενη προσφορά στο WikiLeaks του βίντεο της επίθεσης στη Βαγδάτη, ενώ οι αμερικάνικες αρχές πιστεύουν ότι η οργάνωση έχει και άλλο βίντεο από την επίθεση στο αφγανικό χωριό Γκρανάι κατά τη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκαν πολλοί πολίτες. Περαιτέρω υπάρχουν αμφιλεγόμενες φήμες ότι ενδέχεται το WikiLeaks να κατέχει 260.000 εμπιστευτικά διπλωματικά τηλεγραφήματα, και έχει γραφεί ότι οι αμερικάνικες αρχές θέλουν να συνομιλήσουν με τον Assange για όλο αυτό το υλικό, η δημοσίευση του οποίου λεν πως θα υπονόμευε την εθνική ασφάλεια. Κάποιες πηγές με συνδέσμους στις υπηρεσίες πληροφοριών τον προειδοποίησαν ότι κινδυνεύει, και τον συμβούλεψαν να μην ταξιδέψει στις Η.Π.Α.. Ο Julian Assange αρνείται να επιβεβαιώσει ότι ο Manning ήταν η πηγή του βίντεο της Βαγδάτης, αλλά λέει πως οποιοσδήποτε το διέρρευσε ήταν «ήρωας»."...

*(Από το άρθρο του Stephen Moss  The Guardian, "Julian Assange: the whistleblower",  Wednesday 14 July 2010.)  

Ολόκληρο το άρθρο του Stephen Moss,  "Julian Assange: the whistleblower" (Julian Assange: Ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από τις διαρροές), μεταφρασμένο στα Ελληνικά, μπορείτε να το διαβάσετε σε επόμενη ανάρτησή μας.

Δείτε στη συνέχεια τα ντοκουμέντα της δολοφονικής επίθεσης του Αμερικανικού ελικοπτέρου που καταγράφονται στο παραπάνω video όπως δημοσιεύτηκαν στο INDYMEDIA UK σε άρθρο με τίτλο :  

 

"Δολοφονία προσωπικού του Reuters στο Ιράκ. Ένα έγκλημα πολέμου των Η.Π.Α."

 

Assassination of Reuters staff in Iraq. A US war crime.

Terence Bunch | 07.04.2010 19:33 | Analysis | Iraq | Terror War | Sheffield | World

Both Reuters journalists are dead, along with at least fifteen others. The Apache crew guide in ground troops to the scene and when the child is found, the crew casually dismiss the crime. Two Reuters journalists with exclusive access to the ground through their 'insurgent' contacts, who have long been a thorn in the side of occupying forces, lay dead. The Apache crew's primary work is done. The child, and the others, are collateral damage.

 Namir Noor Eldeen and Saeed Chmagh

 Saeed with camera.

Namir looking at his work.

 Fuck, were losing him.

The returned camera.

Ολόκληρο το άρθρο, στα Αγγλικά, μπορείτε να διαβάσετε στη διεύθυνση:

http://www.indymedia.org.uk/en/2010/04/448725.html 
 

Συντριβή της εργασίας και επιβολή λιτότητας: Ο πραγματικός στόχος του Ντράγκι* για την Ευρωζώνη (μετάφραση από το COUNTERPUNCH)

(*Ντράγκι: ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας)

Crush Labor and Impose Austerity

Draghi’s Real Goal in the Eurozone

Άρθρο του MIKE WHITNEY
Δημοσιεύτηκε στο COUNTERPUNCH 23-25 Δεκεμβρίου 2011

Η μετάφραση του άρθρου στα Ελληνικά έγινε από το blog "για την κοινωνική αριστερά"

Φανταστείτε ότι ο τραπεζίτης σας προσφέρεται να σας δανείσει 150.000 δολάρια (στμφ 115.000 €) για να αναπληρώσετε τα χρήματα που είχατε χάσει από το στεγαστικό σας δάνειο με τη φούσκα των ακινήτων που έσκασε το 2006. Και, ας πούμε, συμφώνησε να σας δανείσει τα χρήματα αυτά για 3 χρόνια σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές, μόνο με 1% επιτόκιο, με την προϋπόθεση ότι - ως εξασφάλιση για το δάνειο αυτό – εσείς θα υποθηκεύατε μονάχα ότι αντικείμενο έχετε καταχωνιασμένο στην αποθήκη σας (π.χ. σκουριασμένα ποδήλατα, ένα στραβωμένο στεφάνι μπασκέτας, ένα παλιό κουκλόσπιτο, ποντικοφαγωμένες βαλίτσες…).

Δεν θα σας φαινόταν αυτή μια καλή συμφωνία;

Την Τετάρτη (21 Δεκ 2011), η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έκανε αυτή ακριβώς την προσφορά σε πάνω από εκατό καταχρεωμένες τράπεζες στην Ευρώπη, προσφέροντάς τους 640 δισεκατομμύρια δολάρια (489 δις ευρώ) σε πάμφθηνα 3ετή δάνεια, με αντάλλαγμα κάθε είδους εξασφαλίσεις-σκουπίδια για τις οποίες προς το παρόν δεν υπάρχει αγορά.

Τώρα εσύ, αγαπητέ αναγνώστη, γνωρίζεις ότι όταν προσπαθείς να πουλήσεις κάτι στον Κατάλογο Craig [στμφ: Ο κατάλογος Craig (Craig’s list) είναι ένα κεντρικό δίκτυο online κοινοτήτων που διαθέτει δωρεάν μικρές αγγελίες, με τμήματα αφιερωμένα στην απασχόληση, τη στέγαση, προσωπικές αγγελίες, αντικείμενα προς πώληση, υπηρεσίες, κοινότητα, συναυλίες, βιογραφικά, και φόρουμ συζητήσεων. Πηγή: Wikipedia] και υπάρχει πολύ μικρό ενδιαφέρον, θα πρέπει να μειώσεις την τιμή για να προσελκύσεις έναν αγοραστή. Αυτός είναι ακριβώς ο τρόπος που η δυναμική της προσφοράς και ζήτησης δουλεύει σε μια ελεύθερη αγορά, σωστά;

Au contraire (Αντιθέτως). Στην πραγματικότητα, αυτός ο κανόνας δεν ισχύει για τους τραπεζίτες. Όταν στον ισολογισμό της τράπεζας τα στοιχεία του ενεργητικού που είναι πραγματικά σκουπίδια αρχίζουν να πέφτουν σε αξία, οι τράπεζες περιτριγυρίζουν τον μεγάλο τους αδελφό - την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα  ή την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ -  και ζητούν ένα σχέδιο διάσωσης, ε, χμ, δηλαδή, εννοώ: «ανταλλαγή ρευστότητας έναντι διασφαλίσεων που είναι προσωρινώς διαταραγμένες».

Αλλά η αλήθεια είναι ότι τα σκουπίδια που έχουν συσσωρεύσει οι τράπεζες -ιδιαίτερα τα κρατικά ομόλογα από την Ιταλία, την Ισπανία, την Ελλάδα, κλπ-δεν είναι απλώς «διαταραγμένα». Τα ομόλογα αυτά δεν πρόκειται ποτέ να ανακτήσουν την αρχική αξία τους, επειδή τα δάνεια αυτά έγιναν πάνω στο αποκορύφωμα της φούσκας.

Έτσι, το να ανακτήσουν τα ελληνικά ομόλογα σε τρία χρόνια την αρχική αξία τους, έχει την ίδια πιθανότητα όσο και να ξαναπιάσει την ίδια τιμή η μαιζονετάρα που αγόρασες το 2005 για 650.000 δολάρια.

Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.

Έτσι, τα 640 δισεκατομμύρια δολάρια που ξεφούρνισε η ΕΚΤ την Τρίτη, είναι βασικά ένα υπερβολικά μεγάλο δώρο στους τραπεζίτες, το οποίο πιθανώς ποτέ δεν θα επιστραφεί. Και αν έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με αυτό, τότε ρίξτε μια ματιά στον ισολογισμό της Fed που εκτινάχθηκε στα σχεδόν 3 τρις δολάρια.

Θα παρατηρήσετε ότι τα 1,45 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ενυπόθηκους στεγαστικούς τίτλους (Mortgage Backed Securities - MBS), που ο Μπερνάνκι αγόρασε από τις τράπεζες πριν από δύο χρόνια δεν έχουν απομειωθεί καθόλου, κυρίως γιατί κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα αγόραζε αυτές τις «γαλοπούλες».

Ακόμη και, αν η Fed σκόπευε να βάλει τους τίτλους αυτούς (MBS) σε δημοπρασία, η πώλησή τους θα μείωνε ακόμη περισσότερο το ενεργητικό στους ισολογισμούς των τραπεζών προκαλώντας άλλη μία οικονομική κρίση. (Στην πραγματικότητα, αυτό που πραγματικά συνέβη περίπου πριν από ένα χρόνο, όταν η κυβέρνηση πειραματίστηκε με τα ομόλογα από το Αμοιβαίο Κεφάλαιο της ασφαλιστικής εταιρείας AIG. Όχι μόνο η δημοπρασία απέτυχε, αλλά οδήγησε τα χρηματιστήρια σε κάθετη πτώση).

Έτσι, όπως ακριβώς η Fed θα πρέπει τελικά να υπολογίσει τις απώλειές της από τον σωρό των MBS, το ίδιο και οι τράπεζες της ΕΕ θα πρέπει να εγγράψουν τις απώλειες από τα κρατικά ομόλογα που κατέχουν. Αυτό θα ωθήσει πολλές από τις τράπεζες σε πτώχευση, η οποία θα προκαλέσει αναμφίβολα έναν ακόμη γύρο δανείων. Όταν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι αφερέγγυα, η μόνη επιλογή τους είναι να επεκτείνονται και να υποκρίνονται. Προφανώς, η ΕΚΤ θεωρεί δουλειά της να υποβοηθήσει αυτή την απάτη.

Αυτό είναι ένα γνωστό μοτίβο για τις κεντρικές τράπεζες. Δημιουργούν το εύκολο χρήμα και το χαλαρό ρυθμιστικό περιβάλλον στο οποίο αναδύονται φούσκες, και στη συνέχεια προσφέρουν «απεριόριστη» ρευστότητα, ώστε οι φίλοι τους να μην χάνουν χρήματα από την πληθωριστική αξία των περιουσιακών τους στοιχείων.

Ακριβώς αυτό ήταν και η μάταιη δουλειά με τα 640 δισεκατομμύρια δολάρια της Τρίτης (στμτφ: 20 Δεκεμβρίου 2011): να αναβαθμίσει τοξικά ομόλογα τα οποία στην πραγματικότητα αξίζουν ένα μόνο μικρό κλάσμα της αρχικής τους αξίας.

Μέχρι στιγμής, όμως, η Επιχείρηση Μακροπρόθεσμης Επαναχρηματοδότησης (Long Term Refinancing Operation – LTRO) του Ντράγκι ήταν μια θεαματική αποτυχία. Ενώ τα διατραπεζικά επιτόκια δανεισμού έχουν πέσει έστω και ελαφρώς (το Euribor 3 μηνών έπεσε από 1,404 έως 1,410 τοις εκατό), οι τράπεζες δεν χρησιμοποίησαν τα δάνεια για να αγοράσουν περισσότερα κρατικά ομόλογα (κάτι που θα μείωνε τις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων και θα έδινε ανάσα στις κυβερνήσεις) ή για να αυξήσουν την χορήγηση δανείων. Αντί 'αυτού, έχουν παρκάρει ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων σε καταθέσεις διάρκειας μίας ημέρας στην ΕΚΤ. Να τι λέει η Wall Street Journal:

«Η χρήση της διευκόλυνσης αποδοχής ημερήσιων καταθέσεων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έφτασε ένα νέο υψηλό ετήσιο ρεκόρ την Πέμπτη, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα πρόσφατα μέτρα από τις κεντρικές τράπεζες και τους φορείς χάραξης πολιτικής, εξακολουθούν να μην είναι αρκετά ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στις διατραπεζικές αγορές δανεισμού.

Οι τράπεζες κατέθεσαν 346,99 δισεκατομμύρια ευρώ (453,38 δισεκατομμύρια δολάρια) στο διευκολυντικό μέσο αποδοχής ημερήσιων καταθέσεων, από € 264,97 δισεκατομμύρια μια μόλις μέρα νωρίτερα, ενώ το προηγούμενο υψηλό για το έτος των € 346,36 δισ, επιτεύχθηκε νωρίτερα αυτό το μήνα.

Το υψηλό επίπεδο αντανακλά τη συνεχιζόμενη έλλειψη εμπιστοσύνης στην διατραπεζική αγορά δανεισμού, όπου οι τράπεζες προτιμούν να χρησιμοποιούν τις διευκολύνσεις της ΕΚΤ ως ένα ασφαλές καταφύγιο για τα πλεονασματικά κονδύλια και όχι να τα δανείζουν σε άλλες τράπεζες.

Το υψηλό επίπεδο καταθέσεων υποδηλώνει, επίσης, ότι οι αγορές δεν είναι πλήρως πεπεισμένες ότι η μαζική παραχώρηση μακροχρόνιων δανείων από την ΕΚΤ είναι αρκετό για να ενισχύσει τον τραπεζικό τομέα της ευρωζώνης. Η κεντρική τράπεζα παραχώρησε σχεδόν μισό τρισεκατομμύριο ευρώ σε μακροπρόθεσμα δάνεια προς τις τράπεζες της ζώνης του ευρώ την Τετάρτη, ελπίζοντας να κατασιγάσει τους φόβους για μια νέα πιστωτική κρίση καθώς οι τράπεζες δυσκολεύονται να δανειστούν από τις αγορές» («Οι ημερήσιες καταθέσεις στην ΕΚΤ φτάνουν σε νέα ετήσια υψηλά για το 2011», Wall Street Journal).

Μπορείτε να το πιστέψετε; Έτσι, ενώ τα περισσότερα από τα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν για την μετακύλιση του υφιστάμενου χρέους, 453,38 δισεκατομμύρια δολάρια ξαναχώθηκαν στο θησαυροφυλάκιο της ΕΚΤ για φύλαξη.

Με άλλα λόγια, οι τράπεζες συνεχίζουν να έχουν έλλειψη εμπιστοσύνης η μία στην άλλη, όσο είχαν και πριν αρχίσει η διευκόλυνση χρηματοδότησης. Και το ίδιο ισχύει και για τις αποδόσεις του ισπανικού και ιταλικού χρέους που ο Ντράγκι σκέφτηκε ότι θα μειωθούν μετά την τροφοδότηση του τραπεζικού συστήματος με μισό τρισεκατομμύριο ευρώ. Να πως το περιγράφει το Reuters:

«Οι αποδόσεις των Ισπανικών και Ιταλικών ομολόγων σκαρφάλωσαν υψηλότερα την Πέμπτη και ξεπέρασαν το γερμανικό χρέος, καθώς οι αγορές άρχισαν να προβληματίζονται σε σχέση με το κατά πόσο οι τράπεζες θα χρησιμοποιήσουν τα κεφάλαια που δανείστηκαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να αγοράσουν κρατικά ομόλογα με χαμηλότερο επιτόκιο. Οι τράπεζες δανείστηκαν ένα τεράστιο ποσό € 489 δισεκατομμυρίων ευρώ από την ΕΚΤ - σε μια άνευ προηγουμένου προσφορά τριετών δανείων την Τετάρτη – ποσό που ορισμένοι ανέμεναν να επαναεπενδυθεί σε ισπανικά και ιταλικά ομόλογα ώστε να βοηθήσουν να μειωθούν τα κόστη δανεισμού (στμτφ: για τα κράτη αυτά).

Όμως, εκείνοι που ψάχνουν για μια άμεση ώθηση στην Ιταλία και την Ισπανία είναι πιθανό να απογοητευτούν. Οι χρηματιστές λένε ότι  η προτίμηση ήταν να επανεπενδυθεί μέρος των κεφαλαίων σε ασφαλή καταφύγια, παρά να κατευθυνθεί στις υψηλότερες αποδόσεις που προσφέρονται από μερικές από τις πιο ταραγμένες χώρες της Ευρώπης.

«Αυτό που συνέβη χθες δεν είναι μια ασημένια σφαίρα για την κρίση ... αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμη για να δούμε τον αντίκτυπο» , δήλωσε ο Niels Φρόμ, στρατηγικός αναλυτής της Nordea στην Κοπεγχάγη» (Reuters)

Απίστευτα, το σημείο αναφοράς, τα Ιταλικά δεκαετή ομόλογα BTP αυξήθηκαν πάνω από το σημείο 7 τοις εκατό και πάλι την Παρασκευή το πρωί, σηματοδοτώντας ανανέωση της πίεσης στην αγορά ομολόγων.

Έτσι, ενώ το πρόγραμμα του Ντράγκι μπορεί να εμφύσησε νέα ζωή σε μερικές παραπαίουσες τράπεζες, έχει αποτύχει παταγωδώς σε όλους τους κύριους στόχους του.

Γιατί λοιπόν ο Ντράγκι χειρίστηκε την κρίση με αυτόν τον τρόπο; Γιατί κάθισε με σταυρωμένα τα χέρια για τόσο πολύ καιρό, ενώ ο διατραπεζικός δανεισμός επιβραδύνθηκε, οι ημερήσιες καταθέσεις αναρριχήθηκαν σε νέα υψηλά ρεκόρ, τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων εκτινάχθηκαν, και όλοι οι δείκτες της πίεσης της αγοράς χειροτέρεψαν τόσο πολύ;

Η προφανής απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι ότι ο Ντράγκι χρησιμοποιεί την κρίση για να εφαρμόσει τη δική του ατζέντα. Θέλει να μετατρέψει σε νόμο την λεγόμενη «δημοσιονομική συμφωνία» του, που κατοχυρώνει σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία και μέτρα λιτότητας που συντρίβουν την εργασία, έτσι ώστε οι εθνικοί προϋπολογισμοί να τεθούν υπό τον έλεγχο των οικονομικών ελίτ (δηλαδή από τεχνοκράτες διορισμένους από την ΕΚΤ). Φυσικά, τα έθνη δεν πρόκειται να παραδώσουν τέτοιου είδους εξουσίες χωρίς μάχη, έτσι ο Ντράγκι αφήνει την κρίση να ξεφύγει, ώστε να υπάρχει μικρότερη αντίσταση. Να πώς τα περιγράφει ο οικονομολόγος Dean Baker:

«Οι άνθρωποι που μας έδωσαν την κρίση της ευρωζώνης εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο για να την επαναπροσδιορίσουν, ώστε να επωφεληθούν πολιτικά. Οι διακηρύξεις τους – οι οποίες κυκλοφορούν ως ειδήσεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης παντού - υποστηρίζουν ότι η κρίση του ευρώ είναι μια ιστορία σπάταλων κυβερνήσεων οι οποίες χαλιναγωγούνται από τις αγορές ομολόγων. Αυτό είναι στην οικονομία είναι γνωστό ως "ψέμα". Η κρίση της Ευρωζώνης σίγουρα δεν είναι μια ιστορία χωρών με δαπάνες εκτός ελέγχου που παίρνουν το μάθημά τους από την αγορά ομολόγων ... Είναι μια ιστορία χωρών που έχουν πέσει θύματα της κακοδιαχείρισης της ΕΚΤ ... Οι άνθρωποι θα πρέπει να αναγνωρίσουν τη διαδικασία αυτή για αυτό ακριβώς που είναι: Ταξικός πόλεμος. Οι πλούσιοι χρησιμοποιούν τον έλεγχό τους πάνω στην ΕΚΤ για να διαλύσουν την προστασία του κράτους πρόνοιας που απολαμβάνει τεράστια υποστήριξη από το κοινό ».

Ο πραγματικός στόχος του Ντράγκι είναι να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις στην εργασία και «διορθώσεις» που απαιτεί το μεγάλο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Έχει ήδη πετύχει στην καθαίρεση δύο δημοκρατικά εκλεγμένων ηγετών στην Ελλάδα και στην Ιταλία και την αντικατάστασή τους με ανδρείκελα φιλικά διακείμενα προς τις τράπεζες, τα οποία θα πραγματοποιήσουν όσα αυτός υπαγορεύει. Τώρα, ο ίδιος ασχολείται με πιο σημαντικά πράγματα, όπως η περικοπή του δικτύου κοινωνικής προστασίας, η σύνθλιψη των συνδικάτων, και η επιβολή τριτοκοσμικής φτώχειας στην ευρωζώνη.

Μετάφραση στα Ελληνικά: "για την κοινωνική αριστερά" 28.12.2011

(στμφ: Για μια πληρέστερη κατανόηση του μηχανισμού που περιγράφεται εδώ, δείτε επίσης το άρθρο του Γιάννη Βαρουφάκη «Η ΕΚΤ πήρε το όπλο της (αλλά… αστόχησε)», δημοσιευμένο στο Protagon)

Γράφει, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Βαρουφάκης:

« Πάμε τώρα στο «κακό σενάριο». Εδώ και καιρό, η «πιάτσα» βουίζει (και εδώ στην Ελλάδα αλλά και σε χώρες όπως η  Ιρλανδία και η Πορτογαλία) από ένα ωραίο κολπάκι των τραπεζιτών, το οποίο απαιτεί την αγαστή συνεργασία των πολιτικών αρχών του κράτους στο οποίο έχουν την έδρα τους. Κοιτάξτε τι κάνουν: Η τράπεζα εκδίδει δικά της ομόλογα – ιδιωτικά. Με άλλα λόγια, συμβόλαια δανεισμού. Ως εδώ καλά. Ο κάθε οργανισμός, δημόσιος ή ιδιωτικός, έχει δικαίωμα να εκδίδει δικά του ομόλογα – να προσπαθεί να δανειστεί. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι, καθώς οι τράπεζες είναι ημι-πτωχευμένες, κανείς δεν αγοράζει αυτά τα ομόλογα. Και τότε; Τότε ο τραπεζίτης κάνει ένα ωραίο lunch με κάποιον υπουργό ή υφυπουργό και τον πείθει να εκδώσει το κράτος εγγύηση για αυτά τα ομόλογα της τράπεζάς του. Ουσιαστικά, το δημόσιο εγγυάται στον κάτοχο των ομολόγων της αναξιόπιστης αυτής τράπεζας ότι θα πάρει τα χρήματά του πίσω από… τον φορολογούμενο (σε περίπτωση που η τράπεζα του τραπεζίτη δεν μπορεί να αποπληρώσει το δάνειο αυτό). Βέβαια, καθώς και το εν λόγω κράτος τελεί υπό πτώχευση, οι ιδιώτες δεν θα αγόραζαν αυτά τα ιδιωτικά ομόλογα (παρά την κρατική εγγύηση) παρά μόνον αν τους απέδιδαν μεγάλα επιτόκια (αντίστοιχα με αυτά που δανείζουν στο δημόσιο). Το αυτί όμως του τραπεζίτη δεν ιδρώνει. Γιατί; Επειδή, έτσι κι αλλιώς, δεν εξέδωσε τα ομόλογα αυτά για να τα πουλήσει στην αγορά αλλά για να τα καταθέσει στην ΕΚΤ ως εχέγγυα ώστε να δανειστεί ζεστό χρήμα από αυτήν! Θα ρωτήσετε, πολύ σωστά: Γιατί δέχεται η ΕΚΤ αυτά τα ομόλογα της συγκεκριμένης τράπεζας, όταν ξέρει ότι τα εξέδωσε για να… δανείσει (μέσω ΕΚΤ) τον εαυτό της; Ο επίσημος λόγος είναι ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να πει όχι από την στιγμή που για τα ομόλογα αυτά έχει εγγυηθεί ένα κράτος της ευρωζώνης! Συνειδητοποιείτε το έγκλημα; Είναι σαν εγώ να δανείζω τον εαυτό μου, να βάζω το δημόσιο να εγγυάται αυτό το δάνειο και μετά να καταθέτω αυτό το δάνειο ως εχέγγυο σε έναν τρίτο από τον οποίο να δανείζομαι για να καλύψω τα χρήματα που έχασα στο Καζίνο. Κι αν δεν καταφέρω να αποπληρώσω τον τρίτο, τότε δεν πειράζει: θα τα σκάσει το κορόιδο, το δημόσιο.

Θα με ρωτήσετε: Μα, γίνονται τέτοια πράγματα; Ναι, γίνονται φίλες και φίλοι. Τώρα, την ώρα που διαβάζετε αυτές τις αράδες. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, προχθές που η ΕΚΤ έκανε αυτή την τονωτική ένεση στις τράπεζες, με διακηρυγμένο στόχο την ενίσχυση τραπεζών και κρατών παράλληλα, ιταλικές τράπεζες (με πρώτη και καλύτερη την Unicredit) εξέδωσαν €40 δις ομόλογα τα οποία η κυβέρνηση τεχνοκρατών του κ. Monti εγγυήθηκε πάραυτα και τα οποία, την ίδια μέρα, κατατέθηκαν στην ΕΚΤ ως εχέγγυα με αντάλλαγμα ζεστό παραδάκι το οποίο πήγε μεν στις τράπεζες αυτές χωρίς όμως να αγοραστούν ιταλικά ομόλογα με αυτά τα χρήματα. 

Συμπέρασμα
 

Ένα μέρος των χρημάτων που τύπωσε προχθές η ΕΚΤ θα βοηθήσει, σε μικρό βαθμό και ιδιαίτερα βραχυπρόθεσμα, τόσο τις τράπεζες όσο και τα κράτη. Για αυτό οι αγορές ηρέμησαν κάπως εν όψει γιορτών. Σύντομα όμως θα διαφανεί, πρώτον, η ανεπάρκεια των αριθμών και, δεύτερον, το έγκλημα το οποίο επιτελέστηκε από κάποιους μεγαλο-τραπεζίτες και τους πολιτικούς που τους καλύπτουν (και οι οποίοι, τουλάχιστον στην Ιταλία, είναι και… τεχνοκράτες με άψογα βιογραφικά). Ποιο έγκλημα; Η χρήση αυτών των τυπωμένων από την ΕΚΤ χρημάτων όχι για να μειωθεί αλλά για να… αυξηθεί το χρέος χωρών όπως η Ιταλία, προς όφελος βέβαια των πτωχευμένων, κρατικοδίαιτων τραπεζιτών. Το 2011, δυστυχώς, κλείνει με ακόμα μία υποχώρηση της ΕΚΤ προς την Πτωχοτραπεζοκρατία – προς το νέο καθεστώς υπό το οποίο ζούμε και στο οποίο όσο πιο πτωχευμένος ένας τραπεζίτης τόσο μεγαλύτερη εξουσία έχει επί των υπόλοιπων συμπολιτών του. ένα άρθρο των πρωταγωνιστών »

Ολόκληρο το άρθρο του Γιάννη Βαρουφάκη μπορείτε να το διαβάσετε στην παρακάτω διεύθυνση:

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=11306

Η πτώση της Δύσης - Η φυγή προς τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο

Le déclin inexorable de l’Occident - La fuite en avant d’une 3e guerre mondiale

Αναδημοσίευση από : sofokleous10
Πηγή : agoravox.fr

«Πιστεύω ότι τα τραπεζικά ιδρύματα είναι πιο επικίνδυνα για τις ελευθερίες μας από τους τακτικούς στρατούς. Αν ο αμερικανικός λαός επιτρέψει στις ιδιωτικές τράπεζες να ελέγξουν την έκδοση του νομίσματός τους, πρώτα μέσω πληθωρισμού, στη συνέχεια μέσου αποπληθωρισμού, οι τράπεζες και οι εταιρείες θα στερήσουν τον λαό από κάθε περιουσία μέχρι να ξυπνήσουν τα παιδιά τους άστεγα στην ήπειρο που οι πατέρες τους είχαν κατακτήσει». 

Thomas Jefferson, Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Μετά την κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας, που χαρακτηρίστηκε σαν το «Τέλος της Ιστορίας» από τον Φουκουγιάμα, η «Pax Americana» φαινόταν ότι θα διαρκέσει χίλια χρόνια. Σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από έλλειψη πρώτων υλών και που το 90% των σπάνιων γαιών βρίσκεται στην Κίνα, η οικονομική κατάρρευση των ΗΠΑ και της Ευρώπης τους οδήγησε να μην ασχοληθούν πια με «αρχές», αλλά να παίρνουν τους πόρους που χρειάζονται με τη βία από τις πιο αδύναμες χώρες, όπως είναι η περίπτωση του Καντάφι που σταυρώθηκε από τη Δύση και να συνεχίζουν να αποσταθεροποιούν τα πάντα με το πρόσχημα μιας μεταμφιεσμένης δημοκρατίας που δεν ξεγελά πλέον κανέναν

Η Κοινωνία του Θεάματος –------- Η ΤΑΙΝΙΑ –------ Σκηνοθεσία : Γκυ Ντεμπόρ, 1973

Πηγή: GreatLoverFriendTM

Η Κοινωνία του Θεάματος, Εισαγωγή
http://www.youtube.com/watch?v=T3Hm8OuNIO8&feature=related



Η Κοινωνία του Θεάματος, Μέρος 1ο
http://www.youtube.com/watch?v=0lqXJa9_3hU&feature=related



Η Κοινωνία του Θεάματος, Μέρος 2ο
http://www.youtube.com/watch?v=c3kWnGPv0E4&feature=related



Η Κοινωνία του Θεάματος, Μέρος 3ο
http://www.youtube.com/watch?v=RuUZWHxkJbo&feature=related 



Η Κοινωνία του Θεάματος, Μέρος 4ο
http://www.youtube.com/watch?v=EevupZDt73Q&feature=related



Η Κοινωνία του Θεάματος, Μέρος 5ο
http://www.youtube.com/watch?v=RU9IRxZ3iLs&feature=related



Η Κοινωνία του Θεάματος, Μέρος 6ο
http://www.youtube.com/watch?v=OiPZkG3x5EE&feature=related



Η Κοινωνία του Θεάματος, Μέρος 7ο
http://www.youtube.com/watch?v=kLLwBLWZeiA&feature=related



Η Κοινωνία του Θεάματος, Μέρος 8o
http://www.youtube.com/watch?v=K4eY70zpa9A&feature=related



Η Κοινωνία του Θεάματος, Μέρος 9ο
http://www.youtube.com/watch?v=8APBurMcxW8&feature=related



Η Κοινωνία του Θεάματος, Μέρος 10ο
http://www.youtube.com/watch?v=W25XegsxQRI&feature=related




Η Κοινωνία του Θεάματος, Επίλογος
http://www.youtube.com/watch?v=po2fGtvi9PY&feature=related

Η Κοινωνία του θεάματος - Γκυ Ντεμπόρ, 1967. Ολόκληρο το βιβλίο σε μορφή pdf

Από τον “Πρόλογο” του παρόντος βιβλίου.

“…Για να πούμε την αλήθεια δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανένας στον κόσμο που να μπορεί να ενδιαφερθεί για το βιβλίο μου, εκτός από κείνους που είναι εχθροί της υπάρχουσας κοινωνικής τάξης πραγμάτων και που δρουν έμπρακτα με βάση αυτή την τοποθέτηση. Η βεβαιότητα μου ως προς αυτό, καλά θεμελιωμένη στη θεωρία, επικυρώθηκε από την εμπειρική παρατήρηση των σπάνιων και φτωχών κριτικών ή υπαινιγμών που προκάλεσε, ανάμεσα σ’ αυτούς που κατέχουν, ή προσπαθούν ακόμα να αποκτήσουν την εξουσία, να μιλούν δημόσια μέσα στο θέαμα, ενώπιον άλλων που σιωπούν. Aυτοί οι διάφοροι ειδικοί των φαινομενικών συζητήσεων που αποκαλούμε ακόμη, καταχρηστικά πάντως, πολιτιστικές ή πολιτικές, έχουν ευθυγραμμίσει αναγκαστικά τη λογική και την κουλτούρα τους με τη λογική και την κουλτούρα του συστήματος που τους χρησιμοποιεί κι αυτό όχι μόνο γιατί έχουν επιλεγεί απ’ αυτό αλλά κυρίως γιατί ποτέ δεν διαπαιδαγωγήθηκαν από κάτι άλλο.”... 

...“ Το 1967, θέλησα ν' αποκτήσει η Internationale Situationniste ένα θεωρητικό βιβλίο. Η I.S. ήταν τότε εκείνη η εξτρεμιστική ομάδα που προσπάθησε περισσότερο να επαναφέρει την επαναστατική αμφισβήτηση στη σύγχρονη κοινωνία. Εύκολα μπορούσε να δεί κανείς ότι η ομάδα αυτή, έχοντας ήδη επιβάλλει τη νίκη της στο πεδίο της θεωρητικής κριτικής κι έχοντας επιδιώξει αυτή τη νίκη στο πεδίο της πρακτικής κινητοποίησης, προσέγγιζε τότε το αποκορύφωμα της ιστορικής της δράσης. Χρειαζόταν λοιπόν η παρουσία ενός τέτοιου βιβλίου μέσα στις ταραχές που θα έκαναν σε λίγο την εμφάνισή τους κι οι οποίες θα το κληροδοτούσαν κατόπιν στην τεράστια ανατρεπτική συνέχεια που δε θ' αργούσαν να γεννήσουν.

    Είναι γνωστή η έντονη τάση των ανθρώπων να επαναλαμβάνουν ανώφελα απλοποιημένα αποσπάσματα παλιών επαναστατικών θεωριών, η φθορά των οποίων παραμένει αθέατη σ' αυτούς, εξαιτίας του απλού γεγονότος ότι δεν προσπαθούν να τις εφαρμόσουν σε κάποιον αποτελεσματικό αγώνα, προκειμένου να μεταβάλλουν τις συνθήκες στις οποίες βρίσκονται πραγματικά. Έτσι καταλήγουν να μην καταλαβαίνουν καθόλου πώς αυτές οι θεωρίες μπόρεσαν, με διαφορετικό βαθμό επιτυχίας, να εφαρμοστούν σε συγκρούσεις άλλων εποχών. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, για όποιον εξετάζει ψυχρά το ζήτημα, ότι εκείνοι που θέλουν πραγματικά ν' ανατρέψουν μια κατεστημένη κοινωνία, οφείλουν να διατυπώσουν μια θεωρία που να εξηγεί σε βάθος αυτή την κοινωνία, ή τουλάχιστον να δίνει την εντύπωση οτι προσφέρει μια ικανοποιητική ερμηνεία. Απ' τη στιγμή που αυτή η θεωρία θα διαδωθεί κάπως, με την προϋπόθεση οτι αυτό θα συμβεί κατά τη διάρκεια συγκρούσεων που θα ταράζουν τη δημόσια γαλήνη και πρίν ακόμα κατανοηθεί επακριβώς, η δυσαρέσκεια που υπάρχει παντού διάχυτη θ' αυξηθεί και θα οξυνθεί εξαιτίας και μόνο της αόριστης γνώσης ύπαρξης μιας θεωρητικής καταδίκης της τάξης πραγμάτων. Στη συνέχεια, όλοι οι προλετάριοι μπορούν να γίνουν στρατηγοί, αρχίζοντας να διεξάγουν οργισμένα τον πόλεμο για την ελευθερία.

   Χωρίς αμφιβολία, μια γενική θεωρία προορισμένη για το σκοπό αυτό, πρέπει αρχικά να αποφύγει να εμφανιστεί σαν θεωρία ολοφάνερα ψεύτικη. Επομένως δεν πρέπει να διακινδυνεύσει να αναιρεθεί απ' τη συνέχεια των γεγονότων. Πρέπει επίσης να είναι μια εντελώς αναφομοίωτη θεωρία. Πρέπει να μπορεί να διακηρύξει ότι το ίδιο το κέντρο του υπάρχοντος κόσμου είναι κακό, αποκαλύπτοντας την ακριβή του φύση, προς μεγάλη έκπληξη και αγανάκτηση όλων εκείνων που το βρίσκουν καλό. Η θεωρία του θεάματος πληρεί και τις δυο αυτές προϋποθέσεις.”

Guy Debord

Παραθέσαμε εδώ ένα εκτενές απόσπασμα του "προλόγου", ένα απόσπασμα  "Μακιαβελικού Πνεύματος" γραμμένο από τον ίδιο τον Γκυ Ντεμπόρ, για να  επισημάνουμε την αντίφαση που συχνά εμπεριέχει η κριτική στον αστικό κόσμο όταν διεξάγεται με τα μέσα του ίδιου του αστικού κόσμου. Το βιβλίο ας διαβαστεί όπως ο ίδιος ο Γκυ Ντεμπόρ προτρέπει να μελετώνται όλες οι προγενέστερες θεωρητικές προσεγγίσεις. Με κριτική σκέψη.

"για την κοινωνική αριστερά"

Η Κοινωνία του θεάματος – Γκυ Ντεμπόρ, 1967


Πηγές: http://amvlysofa.files.wordpress.com/2007/09/guy-debord-koinwnia.pdf
           http://rapidshare.com/files/12..._-_H_Koinwnia_tou_Qeamatoj.pdf

Ο Γκυ Ντεμπόρ και το νέο επαναστατικό κύμα στην εποχή των τεράτων. Του Σπύρου Μαρκέτου 16.12.2011

ΠΗΓΗ: η Λέσχη



Ομιλία στο πλαίσιο εκδήλωσης οργανωμένης από το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης προς τιμή του μεγάλου στοχαστή του 20 αιώνα, Γκυ Ντεμπόρ.

Καλησπέρα σε όλες και όλους.
Θα είμαι σύντομος,κι ελπίζω να μου συγχωρήσετε ότι πρέπει να φύγω προτού ολοκληρωθεί το στρογγυλό μας τραπέζι, έχω σε λίγο μάθημα στη σχολή μου.

Στην αυγή των νεότερων χρόνων, λίγο πριν από τον αιώνα του μπαρόκ που τόσο πολύ αγάπησε και τόσο συστηματικά μελέτησε ο στοχαστής που η
μνήμη του μας ενώνει σήμερα, οι άνθρωποι δεν είχαν τη δική μας επιστημονική σκέψη, αλλά εμβάθυναν διαφορετικά, σύμφωνα με κανόνες που εμείς συνοπτικά χαρακτηρίζουμε μαγική σκέψη· θυμηθείτε εδώ την αλχημεία. Όταν προσπαθούσαν να κατανοήσουν κάτι, συχνά εστίαζαν σε εξωτερικές ομοιότητες, σε συμπτώσεις, σε αναλογίες. Φυσικά, και σήμερα επιβιώνει αυτή η μαγική σκέψη, χαρακτηριστικό της δείγμα αποτελεί η πίστη, που όσο απάνθρωπα μας ταλαιπωρεί άλλο τόσο προπαγανδίζεται ακατάπαυστα από τα μέσα ενημέρωσης, ότι από το χρέος απαλλάσσεσαι κόβοντας μισθούς και συντάξεις, εκποιώντας τον δημόσιο πλούτο, και πετώντας άστεγους στο δρόμο. Αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα.

Δημήτρης Κωτσάκης - ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - Αθήνα 13.12. 2011

Το κείμενο περιέχει τις βασικές έννοιες της ομιλίας του Δημήτρη Κωτσάκη στη συνάντηση που διοργάνωσε η δημοτική συνεργασία ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ και οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ στις 13 Δεκεμβρίου του 2011 στο Κέντρο Νεότητας του Δήμου Χαλανδρίου, για την παρουσίαση του βιβλίου "Σκέψεις για την άμεση δημοκρατία" του Γιώργου Λιερού.

Για Την Άμεση Δημοκρατία - Δημήτρης Κωτσάκης . Αθήνα 13.12

Νίκος Πουλαντζάς - Φασισμός και Δικτατορία ____Ολόκληρο το βιβλίο σε μορφή pdf____

Διαβάστε το βιβλίο πατώντας στο παρακάτω link:

https://docs.google.com/file/d/0B-6_L8q1CAqialZDUzRCaU5MTzQ/edit



Δήλωση - Καταγγελία από το blog "για την κοινωνική αριστερά"

Στις 25 Οκτώβρη 2012 λάβαμε το παρακάτω μήνυμα από το λογαριασμό μας στην πλατφόρμα scribd στην οποία είχαμε αναρτήσει ψηφιακά το βιβλίο του Νίκου Πουλαντζά "ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ" 

: This content was removed at the request of Themelio

Συνιστά τραγική ειρωνία αν όχι ύβρη απέναντι στο έργο του Νίκου Πουλαντζά και την ανιδιοτελή του προσφορά στην υπόθεση της αριστεράς και της κοινωνικής χειραφέτησης το να αντιμετωπίζει ο εκδοτικός οίκος "ΘΕΜΕΛΙΟ" το θεωρητικό έργο του με τα στενά εμπορικά κριτήρια ενός αγοραίου προϊόντος και να χρησιμοποιεί τις χυδαίες μεθόδους λογοκρισίας του copyright ενάντια σε μή εμπορική διάδοση των ιδεών του μέσω του διαδικτύου.

Πιστεύουμε πως τέτοιες πρακτικές φίμωσης της διακίνησης ιδεών, σε κείμενα μάλιστα κλασικά και πολύτιμα για την κατανόηση του σύγχρονου κόσμου, αποτελούν πράξη ωμού σκοταδισμού και είναι βαθιά ανήθικες απέναντι στο ίδιο το έργο του Νίκου Πουλαντζά που διακινούν εμπορικά. 

Πιστεύουμε πως οι λογοκριτικές και συκοφαντικές για το έργο του Νίκου Πουλαντζά πρακτικές που ακολουθούν οι "εκδόσεις ΘΕΜΕΛΙΟ" δεν βρίσκουν σύμφωνο το ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ που ενώ τους ανέθεσε τη διάδοση του έργου του, βλέπουμε σήμερα να το copiάρουν και να το απαγορεύουν.

Φαίνεται πως μέσα στην νεοφιλελεύθερη ευφορία, η διαστροφή των δήθεν "πνευματικών δικαιωμάτων"  έχει εκτρέψει κάθε ιδεολογικό στόχο και έχει μετατρέψει ορισμένους εκδότες και τα βιβλία τους από χώρους διάδοσης ιδεών σε μέσο χειραγώγισης των ιδεών και καταχρηστικής άσκησης ιδιοκτησίας πάνω στο πνευματικό έργο της δημιουργικής ανθρωπότητας.

Ελπίζουμε οτι το ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ θα καταγγείλει τη σύμβαση δικαιωμάτων που έχει παραχωρήσει για το έργο του Νίκου Πουλαντζά στον συγκεκριμένο Εκδοτικό Οίκο "ΘΕΜΕΛΙΟ" και σύντομα το έργο αυτό θα είναι διαθέσιμο ελεύθερα όπως αρμόζει σε έναν αγωνιστή της χειραφέτησης.

Δηλώνουμε προς τον εκδοτικό οίκο "ΘΕΜΕΛΙΟ" πως η ανήθικη πράξη του να απαγορέψει την ψηφιακή διάδοση του έργου του Νίκου Πουλαντζά δεν θα περάσει εύκολα όπως ίσως φαντάζεται και του υποσχόμαστε πως σύντομα θα χάσει όλα τα δικαιώματα.

Άμεσα, αναζητούμε τρόπους για νέα και προστατευμένη επαναδημοσίευση του βιβλίου.

Προς το παρόν καλούμε όλους τους φίλους που επισκέπτονται την ανάρτησή μας να αναζητήσουν το βιβλίο στο διαδίκτιο σε άλλα link. Υπάρχουν αρκετά ακόμη που δεν τα έχουν εντοπίσει και κλείσει οι λαθροδικαιωματίες εκδότες. Δεν τα δημοσιεύουμε εδώ για να μην διευκολύνουμε το έργο της πλήρους εξαφάνισής τους.

για την κοινωνική αριστερά

28 Οκτώβρη 2012

 

Διαβάστε το βιβλίο πατώντας στο παρακάτω link:

https://docs.google.com/file/d/0B-6_L8q1CAqialZDUzRCaU5MTzQ/edit 

   

Φασισμός και Δικτατορία-Ν.Πουλαντζάς

Ο "Φασισμός και δικτατορία" του Νίκου Πουλαντζά, είναι ένα από τα σπουδαιότερα έργα, αν όχι το σπουδαιότερο, που γράφτηκαν για την άνοδο του φασισµού στην Ιταλία και τη Γερµανία κατά τον Μεσοπόλεµο, την εµπέδωσή τους στην εξουσία και την άσκησή της από το ναζιστικό (Γερµανία) και το φασιστικό (Ιταλία) κόµµα. Πιο συγκεκριµένα, ο Πουλαντζάς προσπάθησε να δώσει απάντηση στο ερώτηµα της τεράστιας κοινωνικής -αστικής και λαϊκής- βάσης του φασισµού. Ήτοι, ανέδειξε τη διαδικασία και το αποτέλεσµα του εκφασισµού των αντίστοιχων χωρών. Αυτός ο εκφασισµός ερµηνεύει τη συµπαράταξη φασισµού και κοινωνικού σώµατος στους σκοπούς και τα µέσα. Χωρίς αυτή την οµοιογενοποίηση που επέφερε ο εκφασισµός, ούτε η Γερµανία ούτε η Ιταλία θα µπορούσαν να έχουν την τεράστια δύναµη που είχαν συγκεντρώσει στις παραµονές του πολέµου. Κι ούτε θα µπορούσαν να τον διεξαγάγουν µε τον τρόπο που τον διεξήγαγαν, η µεν Ιταλία ώσπου κατέρρευσε στρατιωτικά (Ιούλιος-Σεπτέµβριος 1943), η δε Γερµανία ώσπου συντρίφτηκε ολοσχερώς στρατιωτικά τον Μάη του 1945 κάτω από τα συνδυασµένα πλήγµατα, από Ανατολή και Δύση, των συµµαχικών στρατιών αλλά και των δυνάµεων της Αντίστασης των κατεχόµενων ευρωπαϊκών χωρών. 

Κύριος Συγγραφέας: Νίκος Πουλαντζάς. 1936-1979

Εκδότης: ΘΕΜΕΛΙΟ

Ημερομηνία Έκδοσης: 5/2006

Δείτε επίσης: Νίκος Πουλαντζάς, ντοκυμαντέρ, ΕΤ2 1989
Του Νίκου Χουρδάκη και Κώστα Χριστοφιλόπουλου.

Μιλάνε οι:

Ρινέττα Καρλάφτη
Αννι Λεκλέρ
Κων/νος Τσουκαλάς
Γιώργος Στεφανίδης
Άγγελος Ελεφάντης
Μάκης Καβουριάρης
Γιάννης Σμαραγδής
Χριστίνα Μπυσί Γκλίξμαν