Γιατί αξίζει να στηρίξουμε την Αντιφασιστική Διαδήλωση και Συναυλία της 19 Γενάρη 2013

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στη σελίδα Αthensantifa19jan 19 Γενάρη – ΑΘΗΝΑ ΠΟΛΗ αντιφασιστική
Επισκευθείτε τη σελίδα Αthensantifa19jan
Προσθέστε τη δική σας υπογραφή στο κάλεσμα, και στείλτε την στη διεύθυνση : antiracismfascism@yahoo.gr

Γιατί αξίζει να στηρίξουμε τη 19 Γενάρη

του Σπύρου Μαρκέτου

Στην Ελλάδα των Μνημονίων και της κοινωνικής κατάρρευσης διαγράφεται ολοένα πιο καθαρά η απειλή του φασισμού. Ένα ναζιστικό κόμμα, που εμφανίστηκε από το πουθενά, σταθεροποιεί την υποστήριξή του στο εκλογικό σώμα έχοντας συστηματική βοήθεια από τα μέσα ενημέρωσης. Αξιοποιώντας άλλοτε την ασυλία που του παρέχει το κράτος και άλλοτε τη συνεργεία των αστυνομικών και δικαστικών μηχανισμών, οργανώνει τάγματα εφόδου. Μέντοράς του ο χιτλερικός υπουργός Προπαγάνδας, Γιόζεφ Γκαίμπελς. Την περασμένη εβδομάδα η Χρυσή Αυγή ξυλοκόπησε έναν αριστερό βουλευτή και κατόπιν τον μήνυσε, λέγοντας ότι άδικα κατηγορήθηκε. Xρειάστηκε ένα ξένο μέσο ενημέρωσης, το BBC, για να ερευνηθεί το ζήτημα και να δειχθεί με αδιάψευστα στοιχεία ότι στην επίθεση εμπλέκεται η ίδια η ηγεσία των ναζιστών. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης πρακτικά συναινούν, βλέποντας στους φασίστες μια εφεδρεία σωτηρίας από τη λαϊκή οργή. Η ηγεσία της αριστεράς δείχνει αμήχανη και απροετοίμαστη να τούς αντιμετωπίσει.

Για το τι είναι ο φασισμός έχουν γραφεί ολόκληρες βιβλιοθήκες· η εναργέστερη συνθετική παρουσίασή του βρίσκεται στο βιβλίο του μεγάλου αμερικανού ιστορικού Ρόμπερτ Πάξτον, *Η ανατομία του φασισμού*, που  έχει μεταφραστεί και στη γλώσσα μας, αλλά τώρα είναι εξαντλημένο. Για το πώς πολεμιέται ο φασισμός, η διεισδυτικότερη μελέτη που έχουμε στα ελληνικά είναι το *Ποτέ ξανά*, του βρετανού ιστορικού Κόλιν Σπαρκς, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της Κίνησης Απελάστε τον Ρατσισμό. Αυτά τα δυο βιβλία είναι η καλύτερη αφετηρία για να κατανοήσουμε σήμερα τι σημαίνει φασισμός και τι πρέπει να κάνουμε για να μην τον υποστούμε εμείς και τα παιδιά μας.

Δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι οι άνθρωποι του πνεύματος αποτελούν ανάχωμα στον φασισμό. Η ιστορία δείχνει ότι από μόνοι τους δεν μπορούν να αντιταχθούν στην κυρίαρχη μισαλλοδοξία και τον αυταρχισμό, ενώ συχνά δεν βρίσκουν καν το θάρρος να κάνουν κάτι τέτοιο, ή και στηρίζουν την εξουσία. Για παράδειγμα, το 1925 ιδρύθηκε στην Ιταλία του Μουσσολίνι το Εθνικό Φασιστικό Ινστιτούτο Πολιτισμού, με πρώτο πρόεδρο τον φιλόσοφο Τζιοβάννι Τζεντίλε και μέλη πασίγνωστους διανοούμενους, ενώ τον επόμενο χρόνο φτιάχτηκε και η Βασιλική Ιταλική Ακαδημία, που συγκέντρωσε την αφρόκρεμα της συντηρητικής διανόησης· όλα τα μέλη της ορκίστηκαν πίστη στον φασισμό.

Οι ιδέες και αντιλήψεις τους αρθρώθηκαν και διαδόθηκαν έπειτα μέσα από την πολύτομη *Enciclopedia Italiana*, την οποία έχουμε σήμερα και στη βιβλιοθήκη του πανεπιστήμιού μας. Μόλις ο φασισμός εδραίωσε τη θέση του μεταξύ των ισχυρότερων διανοούμενων, που είχαν δικαίωμα λόγου, επιβλήθηκε μέσω της κρατικής πίεσης και στον υπόλοιπο κόσμο. Το 1929 όλοι οι δάσκαλοι και καθηγητές των γυμνασίων υποχρεώθηκαν να δώσουν όρκο πίστης στο φασιστικό καθεστώς, ενώ το ίδιο ζητήθηκε το 1931 και από τους καθηγητές πανεπιστημίου. Από το σύνολο των χίλιων διακόσιων ιταλών πανεπιστημιακών, μόνον οι έντεκα δεν ορκίστηκαν. Όλοι και όλες μας αναρωτιόμαστε, φαντάζομαι, τι πρέπει να κάνουμε ώστε μη γράψει και το σημερινό ελληνικό πανεπιστήμιο παρόμοιες σελίδες ντροπής.

Θα ζητηθεί αύριο και από εμάς να δώσουμε όρκο πίστης στον Κασιδιάρη και τον Μιχαλολιάκο; Η απάντηση είναι ότι μόνον αν κινητοποιηθούμε από τώρα θα αποτρέψουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Ο καπιταλισμός έχει γίνει πια ασύμβατος με τη δημοκρατία. Η τεράστια αναδιανομή πόρων υπέρ των πλουσίων, στην οποία αποσκοπούν οι πολιτικές των Μνημονίων, δεν μπορεί και δεν πρόκειται να επιβληθεί μέσα σε δημοκρατικό πλαίσιο. Οι εχθροί μας αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά, δυστυχώς εμείς δεν το καταλαβαίνουμε πάντοτε. Ιστορικά, τον εικοστό αιώνα εμφανίστηκαν τρεις τρόποι επιβολής τέτοιων κοινωνικά άδικων πολιτικών στις ανεπτυγμένες χώρες: κίβδηλος κοινοβουλευτισμός, στρατιωτική δικτατορία, και φασισμός. Οι δυο πρώτοι δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα της διακυβέρνησης (όπως υποστήριξα παλιότερα: *http://tinyurl.com/3bdhx7q*). 

 Για αυτόν το λόγο ισχυρά τμήματα του κεφαλαίου, τηλεοπτικά κανάλια, εφημερίδες και το βαθύ κράτος, οι ίδιοι που νομιμοποίησαν πρώτα πρώτα ακροδεξιούς σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη, τον Βορίδη και τον Καρατζαφέρη, και τούς άνοιξαν την πόρτα της κυβέρνησης, προωθούν σήμερα τη Χρυσή Αυγή. Μια εγκληματική οργάνωση νεοναζιστών, την οποία καθεστωτικοί διανοούμενοι προσπαθούν να δικαιολογήσουν προβάλλοντας την ιταμή θεωρία των ‘δυο άκρων’. Ο ακροδεξιός υπουργός Δένδιας την υποθάλπτει συστηματικά, την ίδια στιγμή που βασανίζει τους αντιφασίστες. Όλοι αυτοί μαζί φτιάχνουν τον εφιάλτη που ονομάζεται σημερινή Ελλάδα, και ο οποίος θα τελειώσει μόνον όταν ξυπνήσουμε, σηκωθούμε, κινηθούμε.

Πώς γίνεται αυτό; Για να σταματήσουμε τους φασίστες δεν αρκεί να μιλάμε και να γράφουμε, όσο απαραίτητα και αν είναι βέβαια αυτά, αλλά χρειάζεται επίσης η μαζική μας κινητοποίηση. Την οφείλουμε στον εαυτό μας, στην αξιοπρέπειά μας, στους συνανθρώπους μας, στα παιδιά μας. Ποιές κινήσεις θα φέρουν αποτέλεσμα; Πρέπει πρώτα πρώτα να τους εμποδίσουμε να βάλουν πόδι στους μαζικούς φορείς, και να κινητοποιήσουμε όλες τις διαθέσιμες συλλογικότητες εναντίον τους. Κι επίσης, πρέπει να τους αρνηθούμε τον έλεγχο των δρόμων. Για να σπάσουμε τον φόβο που καλλιεργούν, για να αντιμετωπίσουμε την τρομοκρατία τους, που είναι το αληθινό τους όπλο, αυτή και όχι οποιεσδήποτε ιδέες, πρέπει να δείξουμε με τη φυσική μας παρουσία, με πράξεις και όχι μόνο με λόγια, πως δεν θα τους αφήσουμε να κυριαρχήσουν στον δημόσιο χώρο. Ώστε όλος ο κόσμος να δει πως δεν είναι αυτοί οι ισχυροί, όσο συστηματικά και αν τους βοηθά ένα επίορκο κομάτι του κρατικού μηχανισμού, αλλά ο λαός που αγωνίζεται για δικαιοσύνη και ελευθερία. Αν δεν κινηθούμε εγκαίρως, θα χρειαστεί να κάνουμε πολύ μεγαλύτερους αγώνες αργότερα.

Η μαζική μας κινητοποίηση χαλάει τα σχέδια κράτους και ναζιστών. Μέχρι τον Οκτώβρη οι χρυσαυγίτες, παριστάνοντας τους ‘αντισυστημικούς’, είχαν άνοδο στους δρομους και στις δημοσκοπήσεις. Άρχισαν να πέφτουν μετά τα απεργιακά κύματα και τη δημιουργία αναρίθμητων αντιφασιστικών πρωτοβουλιών, που ξεπήδησαν από τα κάτω. Έκτοτε εμφανίζονται δημόσια συνήθως με κρατική προστασία. Αλλά όσο περισσότερο βλέπει ο κόσμος πως η αστυνομία τούς καλύπτει και τούς ενισχύει, τόσο ξεθωριάζει ο μύθος της αντισυστημικότητάς τους. Όσο πιο φανερό γίνεται ότι η φασιστική στράτευση αποτελεί πολιτική επιλογή με προσωπικό κόστος, τόσο πιο δύσκολα συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις της εγκληματικής συμμορίας οι πολυάριθμοι ψηφοφόροι της. Έτσι απομονώνεται ο επικίνδυνος κεντρικός πυρήνας. Η μάχη εναντίον του φασισμού δεν περιορίζεται στους δρόμους, αλλά τελικά εκεί θα κριθεί. Τα όρια της εναλλακτικής στρατηγικής, “να τούς ταράξουμε στη νομιμότητα”, φάνηκαν ξανά και ξανά. Δεν πέτυχε τίποτε αυτή η στρατηγική όταν η αστυνομία ανεμπόδιστη (και έως τώρα ατιμώρητη) βασάνιζε όλη νύχτα στη ΓΑΔΑ τους αντιφασίστες. Απέτυχε και σήμερα, στον Βόλο, όταν τα όργανα του Δένδια συνέλαβαν απρόκλητα εβδομήντα οχτώ ειρηνικούς αντιφασίστες διαδηλωτές, καταργώντας στην πράξη το δημοκρατικό δικαίωμα της διαμαρτυρίας.

Η ιστορία δείχνει ότι ο φασισμός ποτέ δεν νίκησε. Εκατό στις εκατό φορές έχει νικηθεί. Η ίδια η λογική του τον σπρώχνει σε αλλεπάλληλες συγκρούσεις με ολοένα ισχυρότερους αντιπάλους, ώσπου τελικά καταστρέφεται. Αλλά το ζήτημα είναι τι θυσίες απαιτούνται ως τότε. Την τελευταία φορά χάθηκαν εκατό εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές για να τσακιστούν ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι. Αν εμείς ολιγωρήσουμε σήμερα, κινδυνεύουμε ο Μιχαλολιάκος και ο Κασιδιάρης, που ονειρεύονται να πάρουν την Κωνσταντινούπολη, και ήδη έχουν στο ενεργητικό τους επιθέσεις στη Δυτική Θράκη, να προκαλέσουν γεωπολιτική αστάθεια. Και τότε ίσως κυλήσει πολύ αίμα. Πριν από είκοσι χρόνια οι σέρβοι νόμισαν ότι μπορούσαν να παίξουν με τους δικούς τους χρυσαυγίτες, και καταστράφηκαν. Το τίμημα της σημερινής μας άρνησης να δούμε τους αληθινούς κινδύνους ίσως αποδειχθεί αφάνταστα βαρύ.

Πρέπει να ενισχύσουμε σήμερα, γιατί αύριο ίσως είναι αργά, όλες τις προσπάθειες αντιφασιστικής κινητοποίησης. Στις 19 Γενάρη οργανώνεται από πλήθος φορέων στην Αθήνα ένα μεγάλο αντιφασιστικό συλλαλητήριο, που θέλουμε να γίνει αληθινός σεισμός. Εκατοντάδες άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών υπέγραψαν ήδη τη διακήρυξη που ακολουθεί. Αν θεωρείτε κι εσείς ότι αξίζει να προσθέσετε τη δική σας υπογραφή, σας παρακαλώ στείλτε την στη διεύθυνση *antiracismfascism [at] yahoo [dot] gr* . Θα είναι ένα μικρό αλλά εξαιρετικά χρήσιμο βήμα στον αγώνα για να τους σταματήσουμε. Στον αγώνα αυτό διακυβεύονται η ελευθερία, η αξιοπρέπεια και η ανθρωπιά μας. Δεν επιτρέπεται να τον χάσουμε. Θα τον κερδίσουμε, θα τους τσακίσουμε, και θα τον συνεχίσουμε μέχρι να ξανακάνουμε δικά μας όλα όσα μας ανήκουν.