Ο εξεγερμένος λαός επέβαλε τις ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. Δεν θα τους χαρίσουμε την επόμενη μέρα. ΤΕΛΟΣ!!! Στις 6 Μάη 2012 θα ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ!

Νίκη στο κίνημα των Πλατειών.

Στις 6 Μάη η ελληνική κοινωνία δεν πρόκειται να βρεθεί μπροστά σε μια τυπική και συνηθισμένη εκλογική εναλλαγή των αστικών κομμάτων στην εξουσία.

Δεν πρόκειται επίσης να βρεθεί όπως φαντάζονται ορισμένες δυνάμεις της αριστεράς μπροστά σε διλήμματα καταγραφής πολιτικών συσχετισμών δύναμης μεταξύ των  δυνάμεων της ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής,  επαναστατικής ή όπως αλλιώς επιλέγει να οριοθετείται Αριστεράς.

Η ελληνική κοινωνία έχει συνειδητοποιήσει αυτά τα δύο χρόνια συνεχών κοινωνικών αγώνων, συγκρούσεων, απεργιών, καταλήψεων, κινημάτων ανυπακοής, λαϊκών συνελεύσεων βάσης, πως οι αγώνες της μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα.

Το αποτέλεσμα όμως αυτό (και αυτό το έχει ήδη συνειδητοποιήσει ένα συντριπτικά μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού), δεν μπορεί πλέον να είναι, όπως σε κάποιες περιόδους της προηγούμενης φάσης συσσώρευσης, η μετατόπιση των πολιτικών ελίτ σε περισσότερο «φιλολαϊκές θέσεις» κάτω από την πίεση των κοινωνικών κινημάτων.

Συνειδητοποιήθηκε πλέον από πολύ πλατιά κοινωνικά στρώματα ότι, στις σημερινές συνθήκες, οι διεθνείς και εγχώριες δυνάμεις του κεφαλαίου δεν έχουν στην πρόθεσή τους να συνάψουν κανενός είδους «νέο κοινωνικό συμβόλαιο» με το λαό. Αντίθετα χωρίς καμία αναστολή δηλώνουν ωμά και απειλητικά ώστε να τσακίσουν κάθε ελπίδα στο λαό, πως δεν λογαριάζουν το πολιτικό κόστος από τις επιλογές τους.

Ο ελληνικός λαός συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο πως απέναντι στην εφαρμογή του παγκόσμιου και πανευρωπαϊκού σχεδίου «τριτοκοσμιοποίησης» του Ευρωπαϊκού Νότου και της αρπαγής του δημόσιου πλούτου και των δημόσιων αγαθών των εξαναγκασμένων σε υπερχρέωση χωρών από την διεθνή χρηματοπιστωτική χούντα και τα ντόπια πολιτικά και οικονομικά στελέχη της, το αστικό πολιτικό προσωπικό δρά πλέον αποκλειστικά και μονομερώς υπέρ των διεθνών και εγχώριων κατόχων του πλούτου. Συνεπώς, αποστοιχίζεται από τις κυρίαρχες αστικές δυνάμεις, αποσυνδέει όλο και περισσότερο τη μοίρα του από τις αυταπάτες που δημιούργησαν οι νόθες υποσχέσεις της προηγούμενης περιόδου, χειραφετείται, τολμά να αγωνιστεί, παύει να φοβάται, εξεγείρεται.

Η εξεγερμένη ελληνική κοινωνία στις πλατείες όλης της χώρας απαίτησε να πέσει η  κυβέρνηση Παπανδρέου, Αξίωσε ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ και το εννοούσε. Την ώρα που η οργανωμένη αριστερά όλων των αποκλίσεων μουδιασμένη αναρωτιόταν κρυφά και φωναχτά «και ποιος θα έρθει μετά» εννοώντας μάλλον πως η μόνη αρμοδία ( αυτή η ίδια) δεν ήταν προετοιμασμένη να αναλάβει αυτή τη θέση (για την οποία εξάλλου και κανείς δεν την κάλεσε).

Ο Παπανδρέου έπεσε. Πριν απ’ όλα κατέρρευσε η δυνατότητά του να κυβερνήσει τον εξεγερμένο λαό, χωρίς νέες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες. Εξάλλου το έργο που του είχε ανατεθεί, να εισάγει δηλαδή την κρίση χρέους στην Ελλάδα και την ευρωζώνη το διεκπεραίωσε με απόλυτη επιτυχία. Η κοινωνία κατέρρεε, η οικονομία είχε συντριβεί σε βαθμό συνεπειών ενός πολέμου, τα εργασιακά δικαιώματα είχαν αποδιαρθρωθεί πλήρως και τώρα έπρεπε να προχωρήσουν στην ολοκλήρωση του σχεδίου της απόλυτης ληστείας του δημόσιου πλούτου της χώρας. Εδώ χρειάζονταν νέες πολιτικές συμμαχίες. Με το πολιτικό πραξικόπημα της 11.11.11 ανέλαβε πρωθυπουργός το διεθνές στέλεχος της τραπεζικής ελίτ ο Λουκάς Παπαδήμος με τρικομματική συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ.

Αλλά, όλα έπρεπε να κλείσουν με τρόπο που να ισχυροποιηθεί το τυπικό αλλά αναγκαίο νομιμοποιητικό επιχείρημα της συναίνεσης της ελληνικής κοινωνίας στις νέες πολιτικές που είχαν με διαδοχικά κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα επιβληθεί τα δύο τελευταία χρόνια. Ο τρόπος αυτός ήταν ΟΙ ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. Πρόωρες διότι τα μέτρα που έχουν δρομολογηθεί δεν αντέχουν σε μελλοντική εκλογική αναμέτρηση και η μόνη οριακά δυνατή στιγμή μιας κάποιας δυνατότητας υφαρπαγής της κοινωνικής συναίνεσης σε συνδυασμό με τον καλπονοθευτικό εκλογικό νόμο Παυλόπουλου ήταν τώρα.

Τις Πρόωρες Εκλογές δεν τις επέβαλε ο Σαμαράς. Αυτό είναι πλάνη. Ο Σαμαράς απλά τις εμφάνισε ως δήθεν όρο που έθεσε προκειμένου να συμμετάσχει στην τριμερή συγκυβέρνηση. ΤΙΣ ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΙΣ ΕΠΕΒΑΛΕ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ο χρόνος επιλέχτηκε από τις πολιτικές ελίτ με την ελπίδα πως μόνο τώρα και όχι αργότερα θα μπορούσε το σύστημα των αστικών κομμάτων να τις κερδίσει.

Καμία αριστερά και μάλιστα στο όνομα της υπεράσπισης της κοινωνίας δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί στην ελληνική κοινωνία το δικαίωμά της στην κοινωνική αλλαγή. Καμία αριστερά δεν έχει το δικαίωμα να αρνείται τη μάχη που ο λαός ζητάει να δοθεί, με στάσεις εκλογικής καταγραφής συσχετισμών όταν το ζητούμενο είναι να κοπεί ο δρόμος προς μια νέα κυβέρνηση των αστικών κομμάτων. Και καμία αριστερά δεν έχει δικαίωμα να επιβάλει στην ελληνική κοινωνία να χάσει την τελευταία πιθανή ευκαιρία ειρηνικής μετάβασης πριν τον ανελέητο εξοντωτικό πόλεμο που θα ακολουθήσει εναντίον της κοινωνίας αν οι αστικές δυνάμεις συγκροτήσουν κυβέρνηση την επομένη των εκλογών.

Οι εκλογές είναι πολιτική μάχη μεγάλης κλίμακας και σημασίας και όχι δημοσκόπηση σε φυσική κλίμακα. Είναι η συνέχιση του κοινωνικού πολέμου με ειρηνικά μέσα, και αυτό οι αστικές δυνάμεις το γνωρίζουν πολύ καλά και αξιοποιούν το βαρύ όπλο της πολιτικής τους νομιμοποίησης μέσω των εκλογών με κάθε διαθέσιμο μέσο.

Αν οι αστικές δυνάμεις δεν συντριβούν στο πεδίο των εκλογών στις 6 του Μάη, θα επιβάλουν ανοιχτό και ένοπλο πόλεμο στην ελληνική κοινωνία. Ας μην έχει καμιά αμφιβολία η αριστερά της πολιτικής καταγραφής, της πολιτικής μεγαλοστομίας και του μηδενικού πολιτικού αποτελέσματος. Αν δεν μπορεί, σε συνθήκες τεράστιας λαϊκής υποστήριξης σαν την σημερινή, να ανακόψει το δρόμο των αστικών δυνάμεων ούτε με αξιοποίηση του όπλου των εκλογών, δεν πρόκειται να έχει κανένα αποτέλεσμα στις απείρως σκληρότερων απαιτήσεων πραγματικές κοινωνικές μάχες του επόμενου διαστήματος για τις οποίες είναι (παρά την επαναστατική έπαρση των συνθημάτων της), ακόμα λιγότερο προετοιμασμένη να δώσει και πολύ περισσότερο να κερδίσει διότι θα διαλυθεί η ίδια κάτω από το βάρος της κοινωνικής της απονομιμοποίησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑς δεν εκπροσωπεί φυσικά το κίνημα των πλατειών και τα άλλα κινήματα του προηγούμενου διαστήματος, όπως δεν τα εκπροσωπεί, επίσης, και καμία άλλη πολιτική δύναμη που παίρνει μέρος στις εκλογές της 6^ης Μάη. Αγωνιστές των κινημάτων αντιπροσωπεύουν κατά κάποιον τρόπο τα κινήματα αυτά και τη δυναμική τους σε όλο το φάσμα των οργανωμένων δυνάμεων της ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής αριστεράς.

Ο ΣΥΡΙΖΑς εκπροσωπεί κάτι άλλο. Την μοναδική αυτή τη στιγμή πρόταση πιθανότητας κοινωνικής και πολιτικής συσπείρωσης της αγωνιζόμενης κοινωνίας, το μοναδικό αυτή τη στιγμή σχέδιο συλλογικής κοινωνικής μοίρας και πολιτικής μετωπικής σύγκρουσης με τις δυνάμεις του αστισμού, το μοναδικό φορέα της αριστεράς που πήρε στα σοβαρά και δοκιμάζει να εφαρμόσει με μια αληθινή και όχι συμβολική μάχη καταγραφής συσχετισμών το σύνθημα των πλατειών «ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ»

Αν τα καταφέρει, η 7^η Μαϊου 2012 θα είναι μια μεγάλη μέρα όχι για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και μαζί για ολόκληρη την αριστερά και τους αριστερούς και τους κοινωνικούς αγωνιστές όπου και αν ανήκουν ιδεολογικά. Αυτή τη μάχη εκτιμάμε πως δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 6^ης Μαϊου και γι αυτό θα ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ.

"για την κοινωνική αριστερά"

6.5.2012 

by MANIKAKOS

από SphaeraMundiGroup