Από το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου στο ξεπούλημα των πολιτικών! (του Στέλιου Ελληνιάδη 4.2.2012)

 

                                   Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "δρόμος" , Σάββατο 4.2.2012

Του Στέλιου Ελληνιάδη, από τη στήλη "Περίπτερο Ιδεών" της εφημερίδας "δρόμος της αριστεράς"

Πηγή: ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Από το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου στο ξεπούλημα των πολιτικών!

Οι πολιτικοί μετεξελίχθηκαν πρωτίστως σε εκφραστές των ισχυρών ξένων κέντρων. Ορισμένοι μπήκαν στο payroll των πολυεθνικών και πολλοί περισσότεροι εξαρτήθηκαν από τα συμφέροντα αφενός μιας χούφτας επιχειρηματιών στους οποίους έχουν παραχωρηθεί σκανδαλωδώς τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά κανάλια και αφετέρου μιας γραφειοκρατίας αποτελούμενης από στελέχη υπουργείων, υπηρεσιών και επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, πράσινων και μπλε συνδικαλιστών μέσω των οποίων καθηλώθηκε το εργατικό κίνημα, μεσοαστών ελεύθερων επαγγελματιών που ευημερούν φοροδιαφεύγοντας, πανεπιστημιακών που διορίζονταν σε συμβούλια και θέσεις εξουσίας ή επωφελούνταν από κερδοφόρα προγράμματα κ.λπ.

Οι πολίτες με ήθος και οι διανοούμενοι με συνέπεια αγνοήθηκαν, δυσφημίστηκαν και λοιδωρήθηκαν.

Παράλληλα, πολιτικοί και παρατρεχάμενοι διασυνδέθηκαν ποικιλοτρόπως με ένα πολύμορφο κύκλωμα του υποκόσμου, που περιλαμβάνει τοκογλύφους (βλέπε συμμορίες θεσσαλονίκης), τζογαδόρους-λεσχιάρχες (βλέπε «φρουτάκια»), ποδοσφαιρικούς παράγοντες ειδικούς στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος (βλέπε Ψωμιάδη κ.ά), λαθρέμπορους πετρελαίου (βλέπε γνωστούς εφοπλιστές), μεσάζοντες οπλικών συστημάτων (βλέπε εθνικούς προμηθευτές, δημοσιογραφικά συγκροτήματα, πρωτοκλασάτους υπουργούς κ.λπ.), εταιρίες οφσορ, μεγαλοπαπά-δες-επιχειρηματίες και συμβολαιογράφους (βλέπε Βατοπεδινούς και Σια) και βεβαίως, δημοσιογράφους-φερέφωνα που παρέσυραν, με ανταλλάγματα, τους πολίτες στην παγίδα του Χρηματιστηρίου και των Ολυμπιακών Αγώνων και δημοσιογράφους-λάιφσταϊλ που -μεταξύ άλλων- νομιμοποίησαν τα ροζ τηλέφωνα και εξωράισαν την πορνεία, φίλοι και κολλητοί «ιστορικών» στελεχών των κομμάτων εξουσίας.
Είναι ευκόλως αντιληπτό ότι ένας μεγάλος αριθμός πολιτικών, παραγόντων του δημοσίου, δημοσιογράφων και συνδικαλιστών, είναι όμηροι των τοκογλύφων και των μυστικών υπηρεσιών. Κάθε ανήθικη και παράνομη ενέργειά τους, κάθε λάδωμα, ρουσφέτι και υπεξαίρεση, έχει καταγραφεί και φυλάσσεται, όπως ο φάκελος που κρατάει η Ζίμενς για όσους πήραν μίζες, από εκατομμύρια ευρώ έως πλυντήρια και κλιματιστικά. Το ίδιο για τα εκατό εκατομμύρια σε μίζες που δόθηκαν για τα γερμανικά υποβρύχια. Και ούτω καθεξής. Μέχρι κι ο τελευταίος, Γερμανός ή θεσσαλονικιός, τοκογλύφος, που χρηματοδοτεί πολιτικούς, κρατάει στοιχεία. Ποιος πολιτικός θα κουνηθεί και ποιος θα υψώσει ανάστημα; Διώκουν τον Τσοχατζόπουλο, όχι μόνο για ξεκάρφωμα, αλλά και σαν προειδοποίηση προς τους υπόλοιπους που τους κρατάνε αιχμαλώτους με στοιχεία για δωροληψίες και άλλες αμαρτίες. Καθήστε φρόνιμα, τους μηνύουν. Όποιος βγάλει κεφάλι, τρώγεται για να παραδειγματιστούν και να σωθούν οι άλλοι, που παραμένουν χρήσιμοι στους εργολάβους, τους επενδυτές και τους δανειστές.

Οι πολιτικοί, επιλεγμένοι κατ' αυτόν τον τρόπο και φιλτραρισμένοι με αυστηρά κριτήρια δουλικότητας και συνενοχής, εκφράζουν όλον αυτόν τον συρφετό που απλώθηκε σαν λάσπη πάνω στην κοινωνία, καλύπτοντας ασφυκτικά ολόκληρο το κοινωνικό σώμα. Ακόμα και κάποιοι που δεν μπήκαν στην πολιτική για να τα αρπάξουν και παρέμειναν, λίγοι αλλά υπαρκτοί, σταδιακά κάμφθηκαν και προσαρμόστηκαν. Δεν έγιναν κλέφτες, αλλά η συνείδησή τους έγινε πλαστελίνη. Η απαλλοτρίωση του εθνικού πλούτου, δημόσιου και ιδιωτικού, είναι άρρηκτα δεμένη με την απαλλοτρίωση του πολιτικού προσωπικού των κομμάτων εξουσίας. Όσο περισσότερο μειώνεται η εθνική περιουσία και αυξάνεται η ξένη ιδιοκτησία, τόσο προσαρμόζεται το πολιτικό προσωπικό, το οποίο μεταβάλλεται σε υπηρέτη των νέων αφεντικών. Με αυτά τα δεδομένα, δεν έχουν άδικο οι πολίτες που ενστικτωδώς αποκαλούν τους μνημονιακούς πολιτικούς, Παπανδρέου, Καρατζαφέρη, Παπακωνσταντίνου και λοιπούς, προδότες.

Αυτό που οι πολίτες δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί ή παραδεχτεί, πλην εξαιρέσεων, είναι ότι αυτή η απαλλοτρίωση κατέστη εφικτή με την άμβλυνση της αντίθεσης και αντίστασης των υγιέστερων κοινωνικών και πολιτικών ομάδων στην οικοδόμηση των συνθηκών που υποθάλπουν την προδοσία. Σήμερα, η κοινωνία με πολύ οδυνηρό τρόπο αντιλαμβάνεται ότι ο αγώνας για δημοκρατία και δικαιοσύνη δεν αποσυνδέθηκε ποτέ από τον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία. Το επόμενο στάδιο θα είναι να συνειδητοποιήσει ότι και ο αγώνας για εθνική ανεξαρτησία συνδέεται αναπόσπαστα με την ανατροπή του διεφθαρμένου και παρηκμασμένου πολιτικού συστήματος.

Στέλιος Ελληνιάδης - Περίπτερο Ιδεών - "Δρόμος της Αριστεράς", Σάββατο 4.2.2012