Τέλος Χρόνου. Δοκιμάστε αργότερα.

Έρχεται το 2017.

https://www.facebook.com/anadolukedisi/videos/1118557381576822/ 

Κεν Λόουτς : The Wind That Shakes the Barley --- 2006 (Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι) Ελληνικοί υπότιτλοι

Πηγή ταινίας και σχολιασμού : mixalis gdontelis

Η συνέπειά του Κεν Λόουτς, να στέκεται διαρκώς και πάντα στο πλευρό της εργατικής τάξης, δε διαμόρφωσε μόνον τη θεματολογία του, αλλά και τη φόρμα του έργου του. Το σύνολο της δουλιάς του στηρίζεται στο σοσιαλιστικό ρεαλισμό: καθαρότητα, λαϊκότητα, θετικοί ήρωες, εμπιστοσύνη στο λαό, σοσιαλιστικός ουμανισμός... «Ο Ανεμος Χορεύει το Κριθάρι» είναι ένα ακόμα δείγμα, των πάγιων καλλιτεχνικών και πολιτικών προσανατολισμών του.

Ο Λόουτς, επιθυμώντας να βοηθήσει στον τομέα της συνείδησης, βάζει τον κεντρικό ήρωα της ταινίας του να απευθύνεται σε κάποιους συντρόφους του, οι οποίοι πίστεψαν στην κολοβή εθνική ανεξαρτησία, που τους πρόσφερε η Αγγλία και ήθελαν να καταθέσουν τα όπλα, λέγοντας κάτι σημαντικό που μας αφορά όλους (και εμάς που, υποτίθεται, τελειώσαμε με το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας και είμαστε ανεξάρτητο εθνικά κράτος, πια): «Συμφωνήσαμε, λέει ο κεντρικός ήρωας, να σταματήσουμε τον ένοπλο αγώνα μόνον όταν ολοκληρωθεί η εθνική ανεξαρτησία. Και η εθνική ανεξαρτησία δεν περιλαμβάνει μόνον τους ανθρώπους, αλλά και τα χωράφια και τα εργοστάσια, ολόκληρο τον πλούτο της χώρας. Και αυτά πρέπει να απελευθερωθούν και να περάσουν στα χέρια του λαού. Μόνο τότε θα υπάρξει πραγματική εθνική ανεξαρτησία».

Δεν είναι λίγο ένας καλλιτέχνης, προερχόμενος μάλιστα από τη Βρετανία, η οποία είναι υπεύθυνη για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, να βάζει το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας με τέτοια σαφήνεια. Και δεν το βάζει μόνον λεκτικά, απλοϊκά, προπαγανδιστικά δηλαδή. Το δικαιολογεί και δραματουργικά! Η «αλλαγή φρουράς», που έγινε το 1920 στην Ιρλανδία, ιστορικό σημείο του ιρλανδέζικου αγώνα, με το οποίο καταπιάνεται η ταινία, ήταν φανερό πως ήρθε για να αποπροσανατολίσει. Ο ιρλανδέζικος λαός είχε τόσο πολύ μαρτυρήσει από τους Αγγλους, αλλά και από τους Ιρλανδούς τσιφλικάδες και αριστοκράτες, που καμία από τα πάνω συμφωνία δε θα μπορούσε να λύσει οριστικά το πρόβλημα. Η ιστορία και ο αγώνας του ιρλανδέζικου λαού για εθνική ανεξαρτησία, που συνεχίζεται και στις μέρες μας, αποδεικνύει πόσο δίκιο είχε ο Ντέμιαν, ο κεντρικός ήρωας του Λόουτς.

 

Αυτοκτονικός Ιδεασμός στην Κύπρο (του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου)

Πηγή : konstantakopoulos.gr

Την ώρα που οι εξελίξεις με αίμα σε Συρία- Ιράκ και Τουρκία, αλλά και τα τρομοκρατικά χτυπήματα στην Ευρώπη, ενισχύουν περαιτέρω το κλίμα μία γενικευμένης αβεβαιότητας, στη Κύπρο συντελούνται κινήσεις στα όρια «πραξικοπήματος» Προεδρικής επιβολής κατάργησης της οντότητας του Κυπριακού Κράτους, με τον ελληνισμό να συμπεριφέρεται περίπου με τάσεις αυτοκτονικού ιδεασμού.

Αυτό σημείωσε μεταξύ άλλων ο δημοσιογράφος και γεωπολιτικός αναλυτής Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος , μιλώντας στο Ράδιο 9.84.

Κύπρος και Ελλάδα, πρέπει να αποφύγουν την παγίδα της πολυμερούς, που θα είναι μία σύσκεψη παρωδία με μόνο στόχο την κατάλυση της μόνης οντότητας στο νησί, της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ακούστε το σχετικό απόσπασμα:

Η απελευθέρωση του Χαλεπίου είναι ήττα της διεθνούς αντεπανάστασης

Αναδημοσιεύουμε από : avantgarde2009.wordpress.com

Π. Παπ. για το avantgarde

 

Ο Γκέμπελς ντοπαρισμένος 

 

«Αν δεν είσαι προσεκτικός, οι εφημερίδες θα σε κάνουν να μισείς τους καταπιεσμένους και να αγαπάς τους καταπιεστές.»

Malcolm X

Η παραπάνω φράση είναι εξαιρετικά ταιριαστή στο φως της τελευταίας έκρηξης προπαγάνδας που αφορά – τι πρωτότυπο – το Χαλέπι. Πριν από μερικές μέρες ο Συριακός Αραβικός Στρατός και οι σύμμαχοί του εκδίωξαν από το ανατολικό μέρος της πόλης το συρφετό των ιμπεριαλοτζιχαντιστών και απελευθέρωσαν (ναι, αυτή είναι η σωστή λέξη) πλήρως την πόλη από το βάρβαρο ζυγό τους.

Η κυρίαρχη ιδεολογία είναι αυτή της κυρίαρχης τάξης, και είναι απόλυτα φυσιολογικό ένας καθημερινός άνθρωπος να πιστεύει ώς ένα βαθμό πως οι ειδήσεις που του σερβίρουν τα ΜΜΕ της αστικής του τάξης αποτελούν την αλήθεια. Είναι ανθρώπινο να συγκινηθεί κάποιος που ακούει για σκηνικό μακελειού και γενοκτονίας στο Χαλέπι αν δεν ξέρει τι γίνεται στη Συρία, τι πάει να πει «Ευθύνη Προστασίας» (R2P) ή τι σημαίνει να πιάνει ο ‘ανθρωπιστικός’ πόνος το ΣΚΑΙ και το BBC.

Ο Malcolm X δεν έζησε να δει την εξέλιξη των μηχανισμών προπαγάνδας των καταπιεστών. Το δίχως άλλο θα εντυπωσιαζόταν με την αποδοτικότητα των σημερινών, που θα έκανε τον Γκέμπελς να νιώθει ανεπαρκής. Θα εντυπωσιαζόταν περισσότερο – αρνητικά – όταν έβλεπε την επίδραση που έχουν αυτοί όχι μόνο πάνω στους καθημερινούς ανθρώπους, αλλά και σε πολλούς από όσους είναι συνειδητά στρατευμένοι στην υπόθεση της ανατροπής του καπιταλισμού. Στους ανθρώπους που αντιπαλεύουν την αστική τους τάξη, και ως εκ τούτου θα έπρεπε να θεωρούν καθήκον τους να πριονίζουν όπου μπορούν την εμπιστοσύνη του προλεταριάτου σε αυτήν. Το ότι το συνειδητό προλεταριάτο χάφτει τα παραμύθια που του πλασάρει η αστική του τάξη είναι ένας από τους παράγοντες που εξηγούν γιατί μετά από 5.5 χρόνια ιμπεριαλιστικού βιασμού της Συρίας δεν έχει γίνει ακόμα σε τούτην εδώ τη χώρα (και όχι μόνο) έστω και μία διαδήλωση που να υποστηρίζει τη σωστή πλευρά. Τι αντιπολεμικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα να οικοδομηθεί όταν οι δυνάμεις που θα έπρεπε να αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά του δε μπορούν να αντιπαλέψουν την αστική τους τάξη ούτε καν στο επίπεδο της προπαγάνδας;

Δε θα μπούμε εδώ σε μια λεπτομερή ανατομία της προπαγάνδας, θα ακολουθήσει σε επόμενη φάση σχετική αρθρογραφία. Θα σημειώσουμε μόνο πως στο ανατολικό Χαλέπι δεν υπήρχαν δημοσιογράφοι όσο αυτό βρισκόταν στα χέρια των ‘ανταρτών’. Τα μεγάλα δυτικά ΜΜΕ δεν έστελναν δημοσιογράφους τους εκεί – όχι μόνο επειδή ήταν εμπόλεμη ζώνη, αλλά κυρίως επειδή φοβούνταν το τι μπορεί να έκαναν στους ανθρώπους τους οι ιμπεριαλοτζιχαντιστές. Προτιμούσαν αντ’ αυτού να παπαγαλίζουν αμάσητες τις αναφορές των τελευταίων. Οι ‘αποδείξεις’ για τις μαζικές δολοφονίες και τα υπόλοιπα φρικιαστικά δήθεν εγκλήματα που γέμισαν τις εφημερίδες και τα δελτία ειδήσεων προήλθαν από διάφορους υποστηρικτές της αλ-Νούσρα και των λοιπών ουαχαβίτικων ταγμάτων θανάτου. Ο Patrick Cockburn, που μάλλον δύσκολα θα τον χαρακτήριζε κανείς πράκτορα του Άσσαντ ή του Πούτιν, γράφει στον επίσης καθ’ όλα καθωσπρέπει και υπεράνω πάσης υποψίας Independent: «Τα ξένα μέσα επέτρεψαν – μέσω αφέλειας ή ιδίου συμφέροντος – να κυριαρχήσουν στην ατζέντα των ειδήσεων άνθρωποι που μπορούσαν να λειτουργούν μόνο με την άδεια ομάδων τύπου αλ-Κάιντα, όπως η Τζαμπάτ αλ-Νούσρα κι η Αχράρ αλ-Σαμ.» [1]

Το να περιμένει κανείς να μάθει τι γίνεται στο Χαλέπι από αυτούς τούς τύπους είναι αντίστοιχο με το να περιμένει να μάθει για την εγκληματικότητα των μεταναστών από τον κασιδιάρη.

Σημαντική ήττα της Αυτοκρατορίας

Με αφορμή την ανοικτή επιστολή του Μίκη στον Τσίπρα, μια άγνωστη πτυχή από τη μεγαλειώδη διαδήλωση του λαού στο Σύνταγμα στις 12.2.2012 ενάντια στο 2ο μνημόνιο (από τον γιατρό Γεώργιο Βήχα)

Σημείωμα του γιατρού Γεωργίου Βήχα στο fb : https://www.facebook.com/dr.vichas/posts/1207900609297445?comment_id=1207981032622736&notif_t=feed_comment_reply&notif_id=1480844434415115

Με αφορμή την ανοικτή επιστολή του Μίκη στον Τσίπρα, ο γιατρός Γεώργιος Βήχας παρουσιάζει μια άγνωστη πτυχή από τη μεγαλειώδη διαδήλωση του λαού στο Σύνταγμα στις 12 Φεβρουαρίου του 2012 ενάντια στο 2ο μνημόνιο της συγκυβέρνησης Παπαδήμου. 

Ο Γεώργιος Βήχας πρόσθεσε 2 νέες φωτογραφίες.

2 ώρες · 

Με αφορμή την ανοικτή επιστολή του Μίκη στον Τσίπρα, θυμήθηκα τις στιγμές που έζησα με τον Μίκη τον Φεβρουάριο του 2012. Θα σας διηγηθώ κάτι που δεν είναι γνωστό, κάτι που το έζησα από κοντά και αφορά τον Μίκη και τον Τσίπρα.

11 Φεβρουαρίου 2012 μία μέρα πρίν την ψήφιση του 2ου μνημονίου, είμαστε στο σπίτι του Μίκη και σχεδιάζουμε το πλάνο της διαδήλωσης της επόμενης μέρας. Έχουν αποφασίσει ο Μίκης με τον Μανώλη Γλέζο να κατέβουν στο Σύνταγμα και να διαδηλώσουν μαζί με τις χιλιάδες των πολιτών. Εγώ θα τους συνοδεύω ως γιατρός, γιατί γνωρίζουν και οι δύο πως θα δεχτούν επίθεση. Μέσα στον σχεδιασμό συμπεριλαμβάνεται και η έξοδος του Τσίπρα από την Βουλή, μπροστά στον Άγνωστο στρατιώτη, όπου θα συναντήσει τον Μίκη και τον Μανώλη και οι τρείς τους να διαδηλώσουν με τον λαό. Η συνεννόηση Μίκη-Τσίπρα γίνεται μπροστά μου τηλεφωνικά. Ο Μίκης είναι ενθουσιασμένος!
12 Φεβρουαρίου 2012. Έχουμε φτάσει μπροστά στον Άγνωστο στρατιώτη. Εκατοντάδες χιλιάδες λαού στο κέντρο της Αθήνας. Αστυνομία και ΜΑΤ παντού. Ο Τσίπρας πουθενά. Τα ΜΑΤ δεν χάνουν χρόνο και ρίχνουν τα πρώτα χημικά πάνω στον Μίκη και στον Γλέζο. Σε πολύ λίγο πνίγεται η Αθήνα από τα χημικά. Ο Τσίπρας πουθενά!

Μετά από λίγες ώρες μπαίνουμε στην Βουλή με τον Μίκη. Καταβεβλημένος από τα χημικά πάνω στο καροτσάκι, φωνάζει μέσα στη Βουλή " δολοφόνοι σήμερα ψηφίζετε τον θάνατο της Ελλάδας" . Είναι μία από τις πολλές στιγμές που εκείνη την μέρα κατάλαβα από τι σπάνιο " υλικό" είναι φτιαγμένος αυτός ο άνθρωπος.

Ο Τσίπρας προφανώς έχει ενημερωθεί πως ο Μίκης έχει μπεί στη Βουλή και βγαίνει από την ολομέλεια και έρχεται πρός το μέρος μας.

Μίκης: (στο καροτσάκι καταβεβλημένος σωματικά αλλά με ακμαίο ηθικό και ψυχή έφηβου ) << μας πούλησες,σε περιμέναμε, γιατί δεν κατέβηκες;>>

Τσίπρας: ( με το κουστούμι-χωρίς γραβάτα - ατσαλάκωτος ) σε φανερή αμηχανία, σαν παιδάκι που το μαλώνουν, με ένα αταίριαστο χαμόγελο << αγωνιζόμαστε εδώ εμείς Μίκη>>

Μίκης: << όχι Αλέξη, έξω αγωνίζονται, ο αληθινός αγώνας δίνεται έξω αυτή τη στιγμή και η θέση σου ήταν εκεί όχι εδώ. >>

Ο Τσίπρας ψέλλισε κάτι και απομακρύνθηκε...

Αυτό αντί άλλης απαντήσεως σε όσα γράφονται για τον Μίκη από χθές.

Για να θυμηθούμε τα γεγονότα εκείνης της ημέρας, της 12 Φλεβάρη 2012: 

Παπαδήμος - Ο εξολοθρευτής. (Ολόκληρο το εκβιαστικόδιάγγελμα του δήθεν πρωθυπουργού της χώρας)

" Όχι σε Όλα " Φωτογραφίες και video από τοΣυλλαλητήριο στο Σύνταγμα 12.2.2012

Μ. Γλέζος και Μ. Θεοδωράκης στο Σύνταγμα 12-2-12."Κατάλυση της Δημοκρατίας"

Προδομένη Δημοκρατία – του Μίκη Θεοδωράκη

Πηγή: mikistheodorakis.gr

03.12.2016

Το πολίτευμά μας είναι Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Οι Πυλώνες-Θεσμοί, είναι οι εξής:

• Βουλή (νομοθετική εξουσία)
• Κυβέρνηση (εκτελεστική εξουσία)
• Δικαστική εξουσία
• Πρόεδρος Δημοκρατίας- Ρυθμιστής του Πολιτεύματος.

Το Σύνταγμα είναι η βάση. Από αυτό πηγάζουν τα Δικαιώματα και οι Υποχρεώσεις των Πολιτών.

Ο Πρόεδρος πρέπει να είναι η ασφαλιστική δικλείδα. Να ελέγχει εάν ισχύει η Συνταγματική Αρχή ότι η πλειοψηφία κυβερνά και η μειοψηφία ελέγχει.

Και έχει την υποχρέωση-δικαίωμα, σε περίπτωση που εκείνος θεωρεί ότι παραβιάζεται αυτός ο κανόνας, να διαλύει τη Βουλή και να προκηρύσσει εκλογές.

Όμως, με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986, ο Ανδρέας Παπανδρέου αφαιρεί αυτό το κύριο και μοναδικό δικαίωμα από τον Πρόεδρο και το δίνει στον εαυτό του (στον Πρωθυπουργό).

Έτσι ο ελεγχόμενος ανακηρύσσεται σε ελέγχοντα. Το γεγονός αυτό παραμορφώνει το Σύνταγμα και από Προεδρευομένη Δημοκρατία την μεταβάλλει σε Παντοδυναμία της Εκτελεστικής Εξουσίας, δηλαδή του Πρωθυπουργού που αναδεικνύεται σε Απόλυτο Άρχοντα, εφ’ όσον ο μόνος που μπορεί να τον ελέγξει είναι ο εαυτός του. Δηλαδή ουσιαστικά έχει δικτατορικά δικαιώματα, γιατί η ουσιαστική Δημοκρατία έχει καταντήσει ένα άδειο πουκάμισο.

Το επιχείρημα, ότι η πλειοψηφία στη Βουλή είναι η βάση της ουσιαστικής δημοκρατικής νομιμότητας είναι σκέτη κοροϊδία! Μιας και αυτή η πλειοψηφία ταυτίζεται με τον πρωθυπουργό! Δηλαδή, είναι όργανο στα χέρια αυτού που μετά την συνταγματική αναθεώρηση του ’86, είναι όπως είπα ο απόλυτος Μονάρχης.

EDUCATING Milios. Ο αυτοεξευτελισμός οφείλει να είναι απόλυτος. Αλλιώς το κόλπο "τρελάντε τους όλους" δεν πιάνει.

www.yppo.gr  

Δελτία Τύπου

28/11/2016

Με απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λυδίας Κονιόρδου ορίζεται το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.

Το νέο Δ.Σ. του Φεστιβάλ ορίζεται ως εξής: 

Πρόεδρος: Μηλιός Γιάννης, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, ΕΜΠ
Αντιπρόεδρος: Σταυριανός Πέτρος , Δικηγόρος
Μέλη: Κουρουπός Γιώργος, συνθέτης
Λαμπρινουδάκης Βασίλης, Ομότιμος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ
Γιαννοπούλου Έφη, μεταφράστρια- Κριτικός
Φωστέρη Μάρθα, Κοινωνιολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια Ιδρυτικό μέλος ΚΕΘΕΑ
Ερηνάκης Νίκος, Οικονομολόγος, Δρ Πολιτικής Φιλοσοφίας και Φιλοσοφίας της Τέχνης

Σκεπτικό της απόφασης

Η γνωστή ρήξη μεταξύ του Διοικητικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του είχε οδηγήσει τον θεσμό σε αδράνεια και ουσιαστικά, σε αδιέξοδο. Η απόφαση ορισμού νέου διοικητικού συμβουλίου ήταν αναγκαία ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή, σταθερή και εύρυθμη λειτουργία του Φεστιβάλ προς όφελος όλων.

Στις 1 Δεκέμβρη, ο Μηλιός ανεβάζει στην ιστοσελίδα του ένα παραπλανητικό κείμενο κριτικής δήθεν στον ΣΥΡΙΖΑ, με τίτλο "Educating SYRIZA: «Αριστερη» θητεια στους ιδεολογικους μηχανισμους του κρατους", περιπαίζοντας τη λογική και επιδιώκοντας έναν επιθετικό αντιπερισπασμό σε όσους του ασκούν κριτική για την διπλή πρακτική που ασκεί εδώ και χρόνια, κριτική και στήριξη ταυτόχρονα στον Τσίπρα.

Τί μας λέει ο Μηλιός με την πράξη και τα κείμενά του που γίνονται ταυτόχρονα;

 

"Μετέχω σε μια κυβέρνηση και την νομιμοποιώ, την ίδια στιγμή που την καταγγέλλω και καλώ στην ανατροπή της από τα κάτω"  

Είναι η στρατηγική του "διπλού δεσμού" που στοχεύει στο πάγωμα του μυαλού, την απόλυτη αδυναμία κριτικής και την αποχώρηση από τη λογική, οδηγώντας σε σχιζοφρενικές συμπεριφορές τον άλλο.  Αντιστοιχεί στην εμπλοκή της σκέψης, που προκύπτει όταν οι άνθρωποι γίνονται στόχος παράδοξων μηνυμάτων που αλληλοακυρώνονται, χωρίς να επιτρέπεται να σκεφτείς σχετικά μ’ αυτό το παράδοξο. http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/%C2%ABan-antistatheis-xathikes%C2%BB-%C2%ABan-ypokypseis-xathikes%C2%BB-toy-nikoy-sideri 

και επίσης εδώ: http://psychotherapycenter.gr/%CE%B2%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CF%80%CE%BB%CF%8C-%CE%B4%CE%B5%CF%83%CE%BC%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4/ 

Ο Μηλιός είναι επιστήμονας της εξαπάτησης και της χειραγώγησης. Δεν ανέβηκε άδικα τις καθηγητικές βαθμίδες του ΕΜΠ.