Οι κυρίαρχοι του χρήματος - Πώς οι διεθνείς τραπεζίτες απέκτησαν τον έλεγχο της Αμερικής (video)

Οι κυρίαρχοι του χρήματος - Πώς οι διεθνείς τραπεζίτες απέκτησαν τον έλεγχο της Αμερικής

Οι κυρίαρχοι του χρήματος (1ο Μέρος)

Οι κυρίαρχοι του χρήματος (2ο Μέρος)

 

ΜΟΝΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ Η ΦΥΓΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΜΠΡΟΣ! των Σπύρου Λαπατσιώρα, Γιάννη Μηλιού και Δημήτρη Π. Σωτηρόπουλου

Μόνη διέξοδος η φυγή προς τα εμπρός!

των Σπύρου Λαπατσιώρα, Γιάννη Μηλιού και Δημήτρη Π. Σωτηρόπουλου

1. Εισαγωγή 

Μία αποτίμηση της «μεταβατικής» συμφωνίας της 20ής Φεβρουαρίου είναι ότι αποτελεί ανακωχή που επετεύχθη με πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης και αποδοχή από την άλλη πλευρά (των «θεσμών»). Στο επόμενο διάστημα, μέχρι το πέρας του τετραμήνου, θα διαμορφωθούν οι όροι διαπραγμάτευσης για την επόμενη συμφωνία. Αυτό κατά μία έννοια σημαίνει ότι δεν κρίθηκε τίποτα ακόμη. Όμως, η αποτίμηση αυτή είναι επισφαλής. Πρώτον, η ίδια η «μεταβατική» συμφωνία αλλάζει το συσχετισμό δύναμης. Δεύτερον, επειδή οι «εχθροπραξίες» θα συνεχίζονται σε όλη τη διάρκεια του τετραμήνου (έλεγχος των δεσμεύσεων και επανερμηνεία των όρων της από κάθε πλευρά) απαιτείται να κατανοήσουμε πρώτα το τοπίο των διαπραγματεύσεων.

Τί είναι και σε τί αποσκοπεί ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους; (άρθρο του Γιώργου Μητραλιά και συνέντευξη του Ερίκ Τουσέν - video)

Την ώρα που το ζήτημα του χρέους κυριαρχεί στο πολιτικό προσκήνιο αλλά και στις ζωές μας, και η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου δηλώνει ότι «δρομολογήθηκαν πρωτοβουλίες λογιστικού ελέγχου του χρέους», είναι τουλάχιστον χρήσιμο να θυμηθούμε ή να μάθουμε τι είναι, τι θέλει και πως γίνεται αυτός ο λογιστικός έλεγχος του χρέους. Να λοιπόν γιατί αναδημοσιεύουμε ένα σχετικό απόσπασμα του βιβλίου «Ανοίγουμε τα βιβλία του χρέους - Τι είναι και πώς γίνεται ο λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους» των Ερίκ Τουσέν, Μαρία Λουσία Φατορέλλι, CADTM και Jubilee South, με επιμέλεια, προλεγόμενα και μετάφραση του Γ. Μητραλιά, που κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.

Γιώργος Μητραλιάς

Οι λογιστικοί έλεγχοι θα δώσουν μια πιο ξεκάθαρη εικόνα του χρέους

 (…) Ο πρώτος στόχος ενός λογιστικού ελέγχου είναι να ξεκαθαρίσει το παρελθόν, να ξεμπλέξει το κουβάρι του χρέους, νήμα προς νήμα, μέχρι να ξαναφτιάξει το κουβάρι των γεγονότων που οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο. Τι απόγινε το χρήμα του τάδε δανείου, με ποιους όρους συνάφθηκε το δείνα δάνειο; Πόσοι τόκοι πληρώθηκαν, με ποιο επιτόκιο, πόσο τμήμα του δανείου ήδη αποπληρώθηκε; Πώς διογκώθηκε το χρέος παρόλο που δεν είδαμε το χρώμα του χρήματος; Ποιο δρόμο πήραν τα κεφάλαια; Σε τι χρησίμευσαν; Ποιο μέρος τους υπεξαιρέθηκε και γιατί;

Αλλά και: ποιος δανείστηκε και στο όνομα ποιου; Ποιος δάνεισε και ποιος ήταν ο ρόλος του; Πώς βρέθηκε μπλεγμένο το κράτος, με ποια απόφαση, που λήφθηκε με ποια αρμοδιότητα; Πώς τα ιδιωτικά χρέη έγιναν «δημόσια»; Ποιος προώθησε σχέδια μαϊμούδες, ποιος έσπρωξε, ενθάρρυνε, ποιος κέρδισε από αυτά; Ποια εγκλήματα διαπράχθηκαν με αυτά τα χρήματα; Γιατί δεν αποδίδονται αστικές, ποινικές και διοικητικές ευθύνες;

Η Τράπεζα της Αγγλίας αποκαλύπτει: λεφτά υπάρχουν (ή φτιάχνονται)

Αναδημοσίευση από : Nomadic universality

του Ντέιβιντ Γκρέιμπερ[1]

Παλιά, στη δεκαετία του 1930, ο Χένρι Φορντ φέρεται να είπε ότι είναι καλό πράγμα που οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν γνωρίζουν πώς λειτουργεί πραγματικά ο τραπεζικός τομέας, διότι αν ήξεραν, «θα γινόταν επανάσταση πριν φτάσει το πρωί». Την περασμένη εβδομάδα, κάτι εντυπωσιακό συνέβη. Η Τράπεζα της Αγγλίας άφησε το τζίνι να βγει απ’ το μπουκάλι. Σε ένα έγγραφο με τίτλο «Money Creation in the Modern Economy» [Η δημιουργία χρήματος στη σύγχρονη οικονομία], που συνέγραψαν από κοινού τρεις οικονομολόγοι από τη Διεύθυνση Νομισματικής Ανάλυσης της Τράπεζας, παραδέχτηκε απερίφραστα πως πιο κοινές παραδοχές για το πώς λειτουργεί το τραπεζικό σύστημα είναι απλούστατα λάθος, και ότι «λαϊκιστικές», ετερόδοξες θέσεις σαν αυτές που συνδέουμε συνήθως με ομάδες όπως η Occupy Wall Street είναι σωστές. Με τον τρόπο αυτό, πραγματικά πέταξαν όλες τις θεωρητικές βάσεις της λιτότητας έξω από το παράθυρο.

Για να σχηματίσετε μια ιδέα για το πόσο ριζοσπαστική είναι η νέα θέση της Τράπεζας, σκεφτείτε τη συμβατική άποψη, η οποία εξακολουθεί να αποτελεί τη βάση κάθε σοβαρής συζήτησης περί δημόσιων πολιτικών. Οι άνθρωποι βάζουν τα λεφτά τους στις τράπεζες. Κατόπιν οι τράπεζες δανείζουν αυτά τα λεφτά με τόκο –είτε στους καταναλωτές, είτε σε επιχειρηματίες πρόθυμους να επενδύσουν σε κάποια κερδοφόρα επιχείρηση. Είναι αλήθεια ότι το κλασματικό αποθεματικό σύστημα δεν επιτρέπει στις τράπεζες να δανείζουν πολύ περισσότερα απ’ όσα διαθέτουν ως αποθεματικό, και, όντως, αν δεν επαρκούν οι αποταμιεύσεις, οι ιδιωτικές τράπεζες μπορούν να ζητήσουν να δανειστούν κι άλλα από την κεντρική τράπεζα.

Σλαβόι Ζίζεκ - Μια σημείωση για τον ΣΥΡΙΖΑ: Χρεωμένοι Ναι, αλλά όχι ένοχοι!

του Slavoj Žižek

Δημοσιεύτηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2015

Η εντύπωση που έχει κανείς από από τα δικά μας ΜΜΕ είναι ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα αποτελείται από  ένα τσούρμο λαϊκιστών εξτρεμιστών που υποστηρίζουν «παράλογα» και «ανεύθυνα» λαϊκιστικά μέτρα. Τίποτα δεν μπορεί να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Είναι, αντιθέτως, η πολιτική της ΕΕ που έχει υπάρξει και συνεχίζει να είναι, καταφανώς παράλογη. Από το 2008, η Ελλάδα έχει αναγκαστεί να πάρει σκληρά μέτρα λιτότητας για να βάλει τα οικονομικά της σε τάξη. Ωστόσο σήμερα, επτά χρόνια αργότερα, αφού η χώρα υπέστη μια τρομακτική οπισθοδρόμηση, τα οικονομικά της Ελλάδας είναι σε ακόμα μεγαλύτερη αναταραχή. Πράγματι, το χρέος της χώρας αυξήθηκε από λίγο πιο πάνω από το 100% του ΑΕΠ στο 175%, και αυτή τη στιγμή ανέρχεται στα 320 δις ευρώ. Αν αυτό δεν είναι παράλογο, τότε αυτή η λέξη δεν έχει πλέον κανένα νόημα. Γιατί, λοιπόν, η ΕΕ κάνει αυτό το πράγμα στην Ελλάδα;

Το βάθος του ουρανού είναι κόκκινο αλλά αν αργήσουμε θα πέσει το σκοτάδι (του Νίκου Γιαννόπουλου)

Αναδημοσίευση από το : REDNotebook

Η επιτυχία της αριστερής κυβέρνησης είναι μονόδρομος. Όχι με την έννοια ότι είναι βέβαιη, αλλά με την έννοια ότι η μόνη ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι να πάει αριστερά. Αλλιώς θα συντριβεί, θα αποτελέσει παρένθεση. Και, επίσης, δεν μπαίνει σήμερα κάποιο ζήτημα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να λειτουργήσει σαν την κυβέρνηση του Κερένσκι πριν από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Δεν μιλάμε δηλαδή για μια ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ από τα κάτω και τα αριστερά, αλλά από τα πάνω και τα δεξιά, και μια τέτοια έκβαση θα είναι τραγική. Αυτό δεν το καταλαβαίνει δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος της Αριστεράς, ούτε το ΚΚΕ ούτε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

του Νίκου Γιαννόπουλου

Ο σχηματισμός αριστερής κυβέρνησης αποτελεί έναν εξαιρετικά θετικό συσχετισμό για την κοινωνία, τον τόπο, το κίνημα και την ίδια την Αριστερά. Η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ ασφαλώς δεν είναι ευχάριστη· ωστόσο, αφενός ήταν αναγκαστική, με τους δεδομένους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς, ενώ αφετέρου εκτιμώ ότι δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Οι πρώτες μέρες μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης και οι πρώτες δηλώσεις των υπουργών δημιούργησαν ευλόγως ένα κλίμα ανακούφισης και αξιοπρέπειας σε έναν ευρύτερο κόσμο και πέραν της Αριστεράς. Η αίσθηση αυτή είχε, εκ των πραγμάτων, και ένα στοιχείο εθνικής αξιοπρέπειας.

Οι πρώτες δηλώσεις των υπουργών, που ξεπερνούσαν σε ριζοσπαστικότητα ακόμα και τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, είχαν σημαντική επίδραση στις αυθόρμητες κινητοποιήσεις που ακολούθησαν, το κλίμα υποστήριξης της κυβέρνησης, αντίστασης στους εκβιασμούς των έξω κ.λπ. Σημειώνω επίσης ότι τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά αυξήθηκε αυτό που λέμε «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», κυρίως από τα κάτω, τους αριστερούς, κομμάτια των κινημάτων. Αντίθετα, δεν αυξήθηκε σημαντικά σε επίπεδο κυβερνήσεων ή πολιτικών οικογενειών στο Ευρωκοινοβούλιο. Στο επίπεδο του πολιτικού προσωπικού, οι σύμμαχοί μας στην Ευρώπη δεν είναι τόσο πολλοί.

Τα προβλήματα

Ανακωχή και καραντίνα (του Ηλία Ιωακείμογλου)

Αναδημοσίευση από το : REDNotebook 21 Φεβρουαρίου 2015

του Ηλία Ιωακείμογλου

Η θέση των καθεστωτικών πολιτικών δυνάμεων της Ευρώπης μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης Τσίπρα δεν είναι καθόλου εύκολη. Καταρχάς, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ακύρωσε το πείραμα της προγραμματισμένης και άνωθεν σχεδιασμένης ανασυγκρότησης μιας αναπτυγμένης καπιταλιστικής χώρας με δημοκρατικούς θεσμούς, έτσι ώστε αυτή να μεταβεί σε ένα καθεστώς εκμετάλλευσης της εργασίας που δεν θα έφερε πλέον στους κόλπους του ούτε τα παλιά εργασιακά δικαιώματα, ούτε καν την μνήμη τους. Αυτό όμως είναι το λιγότερο. Υπάρχει κάτι πιο σοβαρό και επικίνδυνο για τις καθεστωτικές δυνάμεις της Ευρώπης: Η ήττα τους στις ελληνικές εκλογές μπορεί να γίνει ντόμινο και η μόλυνση από το σάπιο μήλο να απειλήσει τη συνέχιση της λιτότητας στην Ευρώπη. Γιατί όμως να φοβούνται τόσο πολύ την ανατροπή της λιτότητας;

Η στρατηγική σημασία της λιτότητας

 
Στην παρούσα συγκυρία, η λιτότητα έχει καταστεί κρίσιμο στοιχείο της στρατηγικής τους για την αντιμετώπιση της κρίσης: Αυτό σχετίζεται με την συσσώρευση κεφαλαίου στα χρόνια της χρηματιστικοποίησης, η οποία οδήγησε τον λόγο κεφαλαίου/προϊόντος σε τόσο υψηλά επίπεδα ώστε είναι δύσκολο πλέον οι απαιτήσεις του κεφαλαίου επί του προϊόντος να ικανοποιηθούν. Το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο, πιέζει την κερδοφορία προς τα κάτω και ως αντιστάθμισμα απαιτεί ακραία ένταση της εκμετάλλευσης της εργασίας. Αυτό όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς διατήρηση της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα. Η λιτότητα, η εκρηκτική αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας και η ανεργία αποτελούν λοιπόν σήμερα τη στρατηγική καρδιά του συστήματος.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2015 ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ - ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Πηγή : facebook

Καλούμε τον Ελληνικό λαό σε Παλλαϊκό Συλλαλητήριο ενάντια στους εκβιασμούς. Όλοι μαζί ενωμένοι δηλώνουμε ότι δεν κάνουμε βήμα πίσω και το ίδιο απαιτούμε και από την Ελληνική κυβέρνηση. Παρασκευή 20/2/2015 στις 5.00μμ, την ώρα της διαπραγμάτευσης όλες και όλοι στις πλατείες

«Η Αθήνα πρέπει να καταστραφεί»

Athenae Delenda Est

Άρθρο του Πολ Κρούγκμαν στους New York Times 16.2.2015


Πηγή : Εφημερίδα Των Συντακτών

Το «ναυάγιο» των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες σχολιάζει με άρθρο του στους New York Times, ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, σημειώνοντας πως το μήνυμα των εταίρων ήταν «η Αθήνα πρέπει να καταστραφεί». 

«Εντάξει, αυτό είναι καταπληκτικό και όχι με την καλή έννοια. Οι συνομιλίες των Ελλήνων με τους υπουργούς Οικονομικών διεκόπησαν για ένα προσχέδιο, το οποίο οι Έλληνες χαρακτήρισαν «παράλογο» αναφέρει αρχικά ο οικονομολόγος και συμπληρώνει:  

«Έτσι όπως το καταλαβαίνω εγώ αυτή είναι η πρόταση – κλειδί: “Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται για να διασφαλίσουν τα κατάλληλα πρωτογενή πλεονάσματα και τη χρηματοδότηση, προκειμένου να εγγυηθούν τη βιωσιμότητα του χρέους, σύμφωνα με τους τόκους που έχουν συμφωνηθεί στο Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012. Επιπλέον, οποιαδήποτε νέα μέτρα θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν και να μην θέτουν σε κίνδυνο την οικονομική σταθερότητα”». 

Eίναι τόσο ηλίθιος ο Σόιμπλε;

Αναδημοσιεύουμε από : Nomadic universality

του Άκη Γαβριηλίδη

Ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε λέει στο γερμανικό ραδιόφωνο ότι «λυπάται για τους Έλληνες διότι η κυβέρνησή τους φέρεται ανεύθυνα».

Η δήλωση ασφαλώς είναι προβληματική από άποψη διπλωματικού πρωτοκόλλου αλλά και ουσιαστικής ευγένειας. Εδώ ωστόσο θα επικεντρωθώ σε ένα άλλο σημείο της: την αρκετά ασυνήθιστη επίκληση ενός πάθους (και μάλιστα του κατεξοχήν θλιβερού πάθους -της λύπης) προκειμένου να μιλήσουμε για την πολιτική.

Η επίκληση αυτή βέβαια είναι ρητορική: ο κ. υπουργός δεν θέλει να μας γνωστοποιήσει τη συναισθηματική του κατάσταση, αλλά να απευθύνει μια υπόδειξη προς τους κακούς μαθητές ώστε να επανέλθουν αμέσως στον ορθό δρόμο.

Ακριβώς αυτό όμως δείχνει πόσο ανήμπορος είναι, και πόσο δεν έχει πάρει χαμπάρι για τη φάση αυτή της σύγκρουσης και για την τακτική του αντιπάλου που έχει απέναντί του.

Αυτή η ακατανοησία αντικατοπτρίζεται και στην φημολογούμενη επιδίωξη της γερμανικής κυβέρνησης να αποπέμψει τον Γιάνη Βαρουφάκη από τις διαπραγματεύσεις επειδή «δημιουργεί σύγχυση στο Eurogroup».

El Publico: «Το χρέος της ναζιστικής Γερμανίας ξεπερνά όσα ζητούν οι Μέρκελ και ΕΕ από την Αθήνα»

Πηγή : tvxs.gr 
           publico.es

Την άποψη ότι η Γερμανία χρωστά χρήματα στην Ελλάδα και μάλιστα τα διπλά από ότι η Ελλάδα χρωστά στην Ευρώπη, διατυπώνει δημοσίευμα στην η ισπανική ηλεκτρονική εφημερίδα El Publico. Το δημοσίευμα αναφέρεται στις γερμανικές κατοχικές οφειλές.

Επικαλούμενη στοιχεία από μελέτες γνωστών και έγκριτων Ισπανών ιστορικών κι οικονομολόγων, σε άρθρο της με τον τίτλο «Το χρέος της ναζιστικής Γερμανίας ξεπερνά όσα ζητούν οι Μέρκελ και ΕΕ από την Αθήνα», εξετάζει τη συνδιάσκεψη του 1953 για τη διαγραφή του 63% του συνολικού εξωτερικού χρέους της Γερμανίας αλλά και τη συμφωνία των «Δύο συν Τέσσερις» του 1990 για τη μη πληρωμή των επανορθωτικών υποχρεώσεων του Βερολίνου, ενόψει της ενοποίησης των δύο Γερμανιών.

Ο καθηγητής Ιστορίας Εδμούνδο Φαγιάνας Εσκουέρ, που μιλά στην εφημερίδα, δηλώνει ότι εάν για το κατοχικό δάνειο «ισοδύναμο με 3 δισ. ευρώ», «εφαρμοσθεί ως σημείο αναφοράς το μέσο επιτόκιο των αμερικανικών ομολόγων, το ποσόν που θα έπρεπε σήμερα να καταβάλει η Γερμανία θα ήταν 163,800 δισ. ευρώ».

KYΡΙΑΚΗ 15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ στις πλατείες όλου του κόσμου, ώρα 16:00. ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΕΕ - ΕΚΤ ! Θα Νικήσουμε!

• ΕΔΩ ο χάρτης με τις κινητοποιήσεις στήριξης του ελληνικού λαού σε όλο τον κόσμο
• Δείτε παρακάτω τις πρώτες σχετικές ανακοινώσεις

Με κεντρικό σύνθημα "Δεν μασάμε στους εκβιασμούς- Δεν κάνουμε πίσω - Θα νικήσουμε", το κάλεσμα της 15ης Φεβρουαρίου: 

Ήδη οι μεγάλες κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού, αλλά και οι συγκεντρώσεις συμπαράστασης σε πόλεις του εξωτερικού αποτελούν το ισχυρότερο διαπραγματευτικό χαρτί στην προσπάθεια της κυβέρνησης.
 

Η Κυριακή 15 Φλεβάρη αποτελεί τον επόμενο μεγάλο σταθμό, ως Ημέρα Πανευρωπαϊκής Δράσης Αξιοπρέπειας και Αλληλεγγύης.
 

Προσπαθούν να μας εκβιάσουν και να μας φοβίζουν. Να μην τους κάνουμε τη χάρη!

Να πάρουμε την σκυτάλη και να σηκώσουμε το γάντι! Ήρθε η ώρα να πάρει και ο λαός την υπόθεση της ανατροπής στις πλάτες του.
 

Να υψώσουμε το ανάστημά μας και να στείλουμε ένα παλλαϊκό μήνυμα ενάντια στη λιτότητα και τα μνημόνια, υπέρ της δημοκρατίας και της προκοπής.
 

Να μη μασήσουμε στους εκβιασμούς της ΤΡΟΙΚΑ και των υποστηρικτών τους στην Ελλάδα, ολιγαρχία, καναλάρχες.
 

Ήρθε η ώρα να φοβηθούν αυτοί και να ακούσουν δυνατά τη φωνή μας. Επιλέγουμε την αξιοπρέπεια και ζητάμε για εμάς και τους λαούς όλης της Ευρώπης μια μεγάλη ανάσα αλλαγής.
 

Καλούμε όλους τους λαούς της Ευρώπης να δείξουν έμπρακτα την υποστήριξή τους στον αγώνα του ελληνικού λαού και της ελληνικής κυβέρνησης για μια Ευρώπη της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης.
 

Συνεχίζουμε με πείσμα και αυτοπεποίθηση.

Θα νικήσουμε!

Διαβάστε Επίσης:

Κ. Μαραγκός : Ούτε βήμα πίσω. Καμία υπογραφή στους εκβιασμούς της ιεράς συμμαχίας

ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΣΤΟΝ GUARDIAN: “ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΔΙΟ Β, ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ”