Με γέλια και γιούχα καλλιτεχνών αποχώρησε από ομιλία του ο Παναγιωτόπουλος

Πηγή: tvxs.gr

Εν μέσω γέλιων και αποδοκιμασιών από ομάδα καλλιτεχνών αποχώρησε εκνευρισμένος ο υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος από τα εγκαίνια του συνεδρίου «Χρηματοδοτώντας τη Δημιουργικότητα» στο Μέγαρο Μουσικής στο πλαίσιο της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ. Ξεσπώντας σε φωνές ο υπουργός κατήγγειλε «γκρουπούσκουλα» και συνδικαλιστές της Αριστεράς. «Να πάτε στις συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ», είπε.

Η ομάδα καλλιτεχνών ξέσπασε σε γέλια όταν ο Πάνος Παναγιωτόπουλος κατά την ομιλία του ανέφερε πως ο πολιτισμός στην Ελλάδα «δεν είναι μόνο η εθνική μας ταυτότητα, αλλά και η εθνική μας υπερηφάνεια». 

Η αυτοκρατορία εν δράσει: από την Ελλάδα στην Ουκρανία - Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Εδώ βλέπουμε ένα τάγμα Ουκρανών εξοπλισμένων παραστρατιωτικών εν μέσω των διαδηλώσεων. Πηγή
 

«Χωρίς την Ουκρανία, η Ρωσία παύει να είναι αυτοκρατορία, με την Ουκρανία υποταγμένη, η Ρωσία γίνεται αυτόματα αυτοκρατορία»

Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Το 1991, ήμουν ανταποκριτής στη Μόσχα όταν ο Pablo (Μιχάλης Ράπτης) μου ζήτησε να κάνω έναν απολογισμό της σοβιετικής κατάρρευσης, για το περιοδικό που έβγαζε η τάση του στο Παρίσι, το Sous le drapeau duSocialisme. Υποστήριξα στο άρθρο αυτό (αρ.122, αναδημοσιεύτηκε πρόσφατα από τη γαλλική επιθεώρηση UtopieCritique, αρ. 50), ότι «ο ψυχρός πόλεμος δεν τελείωσε, αλλά θα ξεκινήσει πάλι, αυτή τη φορά όχι από το Βερολίνο και την Καμπούλ, αλλά από το Κίεβο και την Τασκένδη».

Αυτό ακριβώς βλέπουμε τώρα να γίνεται στην Ουκρανία, στην καρδιά της πρώην Σοβιετικής ‘Ενωσης, ίσως μάλιστα να μην περιορισθούμε σε απολύτως «ψυχρές» μορφές σύγκρουσης, αλλά τότε, το 1991, δεν ήταν καθόλου αυτονόητο. ‘Ολος ο κόσμος μιλούσε για την οριστική νίκη της «οικονομίας της αγοράς», της «ειρήνης», της «δημοκρατίας», που σηματοδοτούσε το «τέλος της ιστορίας» (Φουκουγιάμα) και μια νεοκαντιανή «αιώνια ειρήνη» (Χάμπερμας). Ακόμα και πρώην μαρξιστές έμοιαζαν έτοιμοι να θεωρήσουν όλη σχεδόν την ανθρώπινη (προ)ιστορία των ατέλειωτων ταξικών και εθνικών συγκρούσεων, της απίστευτης βαρβαρότητας που ξεπηδάει από την επιδίωξη του πλούτου και της εξουσίας, ως είδος «παρένθεσης», προορισμένης να εξαφανισθεί γρήγορα ενώπιον του ανατέλλοντος «καλύτερου δυνατού κόσμου», όπως τον περιέγραφαν, περισσότερο από τους ίδιους τους καπιταλιστές, διάφοροι πρώην αριστεροί, «μανούλες» στην εφεύρεση εξωραϊστικών εκφράσεων, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν.

Ξηλώνουν σε μια νύχτα τις πρωτοβάθμιες δομές υγείας του ΕΟΠΥΥ. Να τους σταματήσουμε. Όλοι στα Πολυιατρεία, τη Δευτέρα 17.2.14 στις 7:30 π.μ.

Πηγή: left.gr

Πριν καλά καλά ψηφιστεί ο νόμος για το ΠΕΔΥ και τον νέο ΕΟΠΥΥ, η διοίκηση του ΕΟΠΥΥ δίνει εντολή για άμεση μεταφορά όλων των υλικών των μονάδων - Κινητοποιήσεις σε εξέλιξη από γιατρούς και προσωπικό - Εργαζόμενοι και γιατροί περιφρούρησαν το πρωί της Παρασκευής το ΙΚΑ της Λεωφ. Αλεξάνδρας και καλούν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα - Συγκεντρώσεις από τις 7:30 το πρωί της Δευτέρας στις κατά τόπους μονάδες.

Η ΟΛΜΕ και η ΕΛΜΕ δεν θα διαγράψουν την διευθύντρια Κερατσινίου;

Η Είδηση: Μαθητές στο Αστυνομικό Τμήμα Κερατσινίου για τις καταλήψεις του Οκτωβρίου

Αναδημοσιεύουμε από : Κεράσια και Κρίνοι

Η ΟΛΜΕ και η ΕΛΜΕ δεν θα διαγράψουν την διευθύντρια Κερατσινίου;

Πρωτοφανή και απίστευτα πράγματα, ακόμα και για το πιο διεστραμμένο μυαλό, συμβαίνουν αυτόν τον καιρό στην Ελλάδα και τα κοιτάζουμε ως κανονικά. 

 

Η διευθύντρια του 2ου Λυκείου Κερατσινίου κάρφωσε κανονικά στους μπάτσους τους μαθητές που συμμετείχαν σε κατάληψη τον περασμένο Οκτώβριο, με αποτέλεσμα τώρα αυτοί και οι οικογένειές τους να σύρονται στα αστυνομικά τμήματα, να ανακρίνονται και να εκβιάζονται. Αντίθετα, ο διευθυντής του Γυμνασίου που συστεγάζεται με το Λύκειο, είχε αρνηθεί τότε να δώσει ονόματα μαθητών. Αυτό για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης.

 

Η τοπική ΕΛΜΕ θα εκδώσει ψήφισμα και θα προχωρήσει σε παράσταση διαμαρτυρίας ενώ η ΟΛΜΕ οργανώνει τους γνωστούς ημερήσιους περιπάτους και διάφορες απεργιούλες για το επόμενο διάστημα.

 

Αλήθεια, αυτή η διευθύντρια δεν έπρεπε ήδη να έχει διαγραφεί από μέλος της τοπικής ΕΛΜΕ και της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης; Σε τι χρειάζονται τόσα λόγια, τόσες παραστάσεις, τόσες φιέστες, όταν δεν γίνεται το αυτονόητο και το ουσιαστικό, οτι δηλαδή αυτή η διευθύντρια δεν μπορεί να αποτελεί μέρος της εκπαιδευτικής κοινότητας, και κανένας άλλος που προβαίνει σε αντίστοιχες πράξεις εναντίον των μαθητών;

 

Γιατί τόση ολιγωρία, τόση καθυστέρηση, τόσο μειωμένα αντανακλαστικά στοιχειώδους δημοκρατικής αλλά και παιδαγωγικής ευαισθησίας; Ακριβώς σε αυτά τα μειωμένα έως και ανύπαρκτα αντανακλαστικά των εκπαιδευτικών και των συνδικαλιστικών τους οργάνων πατάνε οι φασίστες και ναζιστές του ΑΤ Κερατσινίου και οι προιστάμενοί τους του Υπουργείου και έχουν τέτοιο θράσος να στέλνουν μπάτσους μέσα στα σχολεία και στα σπίτια ανήλικων μαθητών.

 

Σε άλλες εποχές, αυτή την ώρα όλα τα σχολεία της χώρας θα ήταν κατειλημμένα, και έτσι θα έπρεπε να γίνει, όχι μόνο από τα παιδιά, αλλά και από τους εκπαιδευτικούς! Όμως δυο τινά μπορεί να συμβαίνουν: ή τότε ήταν λάθος, ή τώρα είναι λάθος. Ή τότε που γίνονταν καταλήψεις δεν έπρεπε να γίνουν, δεν συνέτρεχε και τόσο σοβαρός λόγος, όπως και σήμερα, ή καλώς γίνονταν και τότε είναι ακατανόητο πώς μετά από τέτοια περιστατικά, όπου μαθητές ανακρίνονται, εκβιάζονται, παραβιάζονται όλα τα νομικά κατοχυρωμένα δικαιώματα τους αλλά και η στοιχειώδης δημοκρατική ηθική, η σχολική ζωή συνεχίζεται κανονικά.

 

Για άλλη μια φορά η ελληνική κοινωνία και ειδικότερα η ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα αποδεικνύεται πολύ λίγη, πολύ μικρή, τραγικά ανεπαρκής και με τους συνδικαλιστές που της αναλογούν να φαντάζουν  αστείοι μπροστά στην τραγωδία που εκτυλίσσεται σε αυτό τον τόπο. Τίποτα πια δεν μας συγκινεί. Ως κοινωνία έχουμε απονεκρωθεί. Ακόμα και αν σκότωναν εν ψυχρώ αυτά τα παιδιά επειδή συμμετείχαν σε κατάληψη, νομίζω πως δεν θα μας φαινόταν και τόσο φοβερό και όπως και σήμερα, δεν θα κουνιόταν φύλλο.

 

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πως πολιτικά παιχνίδια, τακτικισμοί από τα πάνω, υπαγορεύουν πότε είναι η ώρα για τη μεγάλη ρήξη, για τη μεγάλη απεργία, για τη μετωπική σύγκρουση. Και φαίνεται οτι και σήμερα, όπως τον περασμένο Μάιο, κάποιοι δεν πήρανε το ΟΚ...

  

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στις τριπλές εκλογές - "Ανένταχτοι εντός ΣΥΡΙΖΑ"

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στις τριπλές εκλογές

Η σημασία αυτών των εκλογών

    

     Η κυβέρνηση ασκεί μια πολιτική καταστροφική για την ελληνική κοινωνία και η κατάσταση επιδεινώνεται διαρκώς. Η συναίνεση γύρω της φθείρεται με αυξανόμενη ταχύτητα, ακόμη και στα παραδοσιακά συντηρητικά στρώματα και περιορίζεται όσο πάει και περισσότερο σ’αυτούς που έχουν άμεσα οφέλη από την κρίση. Οι τριπλές εκλογές που έρχονται είναι ευκαιρία να επιτείνουν τη φθορά της και να επιταχύνουν την πτώση της.

     Παρόλα αυτά, δεν έχει ακόμη δημιουργηθεί ένα ορατό κύμα ανατροπής με βάση την πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, στις δημοσκοπήσεις υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό που προτιμά τον «Κανένα», που θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «μία από τα ίδια», που δεν έχει εμπιστοσύνη ότι θα εφαρμόσει ένα πρόγραμμα ρήξης με τα μνημόνια, με το χρέος, με την εξάρτηση, με τις πολιτικές που οδήγησαν στη σημερινή κρίση: Ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ αυτά που επαγγέλλεται επίσημα μπορεί ή και θέλει να τα κάνει πράξη. Και αυτή η δυσπιστία εμφανίζεται ακόμη και στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.

     Η προεκλογική εκστρατεία είναι μια ευκαιρία να ανατραπεί αυτή η εικόνα. Και αυτό δεν πρόκειται να γίνει προσελκύοντας άτομα και κινήσεις του παραδοσιακού πολιτικού προσωπικού. Γίνεται εστιάζοντας στο πρόγραμμα, απαντώντας σε ερωτήματα του τύπου:

-    Πώς εξειδικεύεται ο αντιμνημονιακός αγώνας της Αριστεράς σε τοπικό, περιφερειακό, ευρωπαϊκό επίπεδο;

-    Πώς διευρύνεται η ενεργή συμμετοχή πολιτών με κοινωνική ευαισθησία στα δημοτικά και περιφερειακά σχήματα, και πώς αξιοποιείται η μέχρι τώρα εμπειρία τους από το ΣΥΡΙΖΑ με τρόπο ώστε να τα στηρίζει χωρίς να τα χειραγωγεί;

Η Ομιλία της Άννας Μαντέλου στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ (2-2-2014) - "Ανένταχτοι εντός ΣΥΡΙΖΑ"

Σύντροφοι, οι επικοινωνιακές μεθοδεύσεις δεν αλλάζουν τους κοινωνικούς και ταξικούς συσχετισμούς.

Αν πιστέψουμε ότι θα δώσουμε με επιτυχία τις μεγάλες μάχες που έρχονται βασισμένοι σε αυτές θα ηττηθούμε με βεβαιότητα , γιατί λειτουργούμε με όρους της κυρίαρχης ιδεολογίας που μοιραία διεισδύει στις γραμμές μας.

Και ενώ το κόμμα μας εκτοξεύτηκε στο 27% όταν οργάνωσε ανοικτές συνελεύσεις και άνοιξε στην κοινωνία σήμερα μπροστά στην μεγάλη μάχη που έρχεται δυστυχώς όλοι γνωρίζουμε ότι δημιουργήθηκαν σε όλη την Ελλάδα διενέξεις και συγκρούσεις και αποστρατεύσεις μελών μας λόγω παραγοντίστικων συμπεριφορών και προσωπικών ανταγωνισμών που πόρρω απέχουν σε ότι διακηρύσσουμε.

Και όλοι γνωρίζουμε ότι τα αυτοδιοικητικά σχήματα μπορεί να είναι επιτυχημένα μόνο με την ενεργό και συμμετοχική δράση των πολιτών.

Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σαν νικητή μπορεί να γίνει μόνο αν γίνει πόλος  όλων των υπαρκτών αντιστάσεων στην κοινωνία, ένας πόλος που θα γίνει το αντίπαλο δέος των κυρίαρχων πολιτικών και οικονομικών ελιτ του νεοφιλελευθερισμού.

Αντί αυτού τι κάναμε;

Ψηφίσματα της Οργάνωσης Μελών ΣΥΡΙΖΑ Παρισιού 9 Φεβρουαρίου 2014

Πηγή: syriza-fr.org

 Ψήφισμα 1

Εγκρίθηκε απο την ΓΣ της ΟΜ Παρισιού που συνέδριασε στις 9 φεβρουαρίου 2014.

Υπέρ: 13, Κατα 0, Λευκα 6

Ψιτ... Μας βλέπουνε !

Yποψηφιότητες…

Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ 1.2.2014 - Μάριος Κρητικός - "Ανένταχτοι εντός ΣΥΡΙΖΑ"

Η Τοποθέτηση της Ελένης Πορτάλιου στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ 1/2/2014

Η Ελένη Πορτάλιου είναι επικεφαλής της δημοτικής παράταξης "Ανοιχτή Πόλη" στο Δήμο Αθηναίων και, εκλεγμένη από το πρόσφατο συνέδριο, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Τοποθέτηση Ελένης  Πορτάλιου  στην Κεντρική Επιτροπή ΣΥΡΙΖΑ  1/2/2014

Χθες (Παρασκευή 31/1) στις 6.00 το απόγευμα και ενώ τα δελτία ειδήσεων ανακοίνωναν τον υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων του ΣΥΡΙΖΑ κλήθηκα από 3 αρμόδιους συντρόφους για να μου γνωστοποιηθεί η απόφαση που είχε ήδη ληφθεί και, εξ όσων αντιλαμβάνομαι, είχε σχεδιαστεί κάποιο χρόνο πριν. Ουδεμία συζήτηση προσώπου είχε γίνει στην Ανοιχτή Πόλη ή στην Οργάνωση Αθήνας. Αντιθέτως έχω υποστεί βάναυση συμπεριφορά από τη Γραμματεία του Τμήματος Αυτοδιοίκησης της Κ.Ε. ορισμένα μέλη της οποίας με απέκλεισαν από την παρουσίαση της απόφασης για τις δημοτικές εκλογές στις οργανώσεις του κόμματος πανελλαδικά, ακόμα και στην Α΄  Αθήνας.

"Ανένταχτοι Εντός ΣΥΡΙΖΑ" : Η άλλη άποψη στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ για τις αυτοδιοικητικές εκλογές

Γελάει καλύτερα,όποιος γελάει τελευταίος...  

Πηγή: enosy.blogspot.gr 
 
Είναι κοινός τόπος η ανάγκη μιας “βίαιης ωρίμανσης” του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να ανταποκριθεί στους νέους ρόλους που εγκαλείται να αναλάβει στην χώρα μας και την ΕΕ. Με ποιούς όρους όμως θα πραγματοποιηθεί;

Η προετοιμασία για την μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών ανέδειξε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την αδυναμία του κόμματος να διαχειριστεί με όρους αριστερής πολιτικής την ψαλίδα η οποία σχηματίζεται ανάμεσα στην καταγραφή της δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ στη κεντρική πολιτική σκηνή (κοινοβούλιο - δημοσκοπήσεις) και σε κοινωνικούς και κινηματικούς χώρους (τοπική αυτοδιοίκηση, συνδικαλιστικό κίνημα, επαγγελματικά και επιστημονικά σωματεία και άλλους μαζικούς χώρους)

Η πολιτική κατεύθυνση για το κλείσιμο αυτής της ψαλίδας, όπως αυτή καταγράφεται στους χειρισμούς για την προετοιμασία της εκλογικής μάχης των δημοτικών εκλογών, στοχεύει πρώτιστα στην αναζήτηση “κατάλληλων μεθοδεύσεων” που αποφέρουν αριθμούς (να βαφτεί ο χάρτης “κόκκινος”) και όχι στην ανατροπή κοινωνικών συσχετισμών. Ένα μεγάλο μέρος της προετοιμασίας – τόσο στις ΟΜ, όσο και στα κεντρικά όργανα - έχει καταναλωθεί σε σημαντικό βαθμό γύρω από διενέξεις και συζητήσεις περί των “προσώπων” και ελάχιστα με θέματα σχετικά με τα κινηματικά, συμμετοχικά και αντιεραρχικά χαρακτηριστικά των δημοτικών σχημάτων και την γείωσή τους στις τοπικές κοινωνίες.

Τα αποτελέσματα της υιοθέτησης αυτών των πρακτικών έχουν ήδη αποτυπωθεί στην φυσιογνωμία του κόμματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ όταν έγινε ενιαίο κόμμα, απευθύνθηκε στην κοινωνία και οργάνωνε ανοικτές συνελεύσεις σε δημόσιους χώρους επιχειρώντας να συγκροτηθεί ως μαζικό κόμμα. Σήμερα, μπροστά την μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών, αντί να κάνει κάτι ανάλογο και να θέσει στις τοπικές κοινωνίες το ζήτημα της παρέμβασης στην τοπική αυτοδιοίκηση ως μια ενεργό και συμμετοχική δράση, εγκλωβίστηκε σε ατελέσφορες εσωκομματικές διαδικασίες, οι οποίες διευρύνουν υπαρκτές πολιτικές αντιθέσεις και οδηγούν σε φαινόμενα αποστράτευσης. Αυτή η κατάσταση είναι προϊόν της πολιτικής που περιγράψαμε παραπάνω: Το κλείσιμο της ψαλίδας είναι εσωτερικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ και όχι των τοπικών κοινωνιών. Είναι δυνατόν να σταθούν ανοικτές συνελεύσεις με αυτό τον στόχο;