Συμβαίνει μια φορά στα 100 χρόνια, κι όμως, ΚΚΕ και "δορυφόροι"...ετοιμάζουν τη νέα Βάρκιζα...

Κουτσούμπας: Πρωταπριλιάτικο αστείο η στήριξη μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ

"Άκουσα κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι το ΚΚΕ ίσως δώσει ανοχή σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται ότι μάλλον βρίσκονται …εκτός τόπου και χρόνου. Παραμονές Πρωτοχρονιάς έχουμε και όχι Πρωταπριλιάς" δήλωσε ο Γ.Γ. της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στα "Χανιώτικα Νέα". (26/12/2014 Απόσπασμα δημοσίευσης από εδώ)

 

Συμβαίνει μια φορά στα 100 χρόνια, κι όμως,

 ΚΚΕ και "δορυφόροι"...ετοιμάζουν τη νέα Βάρκιζα...

Αναδημοσιεύουμε από  kerasiakrinoi.blogspot.gr

Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, δηλαδή να βρίσκεται αντικειμενικά προ των πυλών της κυβερνητικής εξουσίας, μέσω των βουλευτικών εκλογών, ένα κόμμα καθαρά αριστερό, με αριστερά προτάγματα, προσανατολισμό και αριστερό ιστορικό, είναι από τις συγκυρίες που δημιουργούνται μια φορά στα 100 χρόνια. Πρόκειται δηλαδή για μια ιστορική στιγμή στην οποία συνέτειναν πάρα πολλές και διαφορετικές παράμετροι. Τέτοιες ανάλογες στιγμές στην ιστορία των κοινωνιών έρχονται πολύ σπάνια, στην Ελλάδα δε είναι η πρώτη φορά που η αριστερά βρίσκεται τόσο κοντά στην εξουσία.

Αυτή είναι η κύρια ανάγνωση που οφείλουμε να κάνουμε τούτη την κρίσιμη ώρα, ενώ η κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αναγκαία σε ένα δεύτερο επίπεδο. 

Συνοπτικά, οι συνθήκες που οδήγησαν σε αυτό το σταυροδρόμι ήταν, αφενός η κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας μέχρι περίπου το 2009-2010, αφετέρου οι ασφυκτικές πιέσεις που της ασκήθηκαν από τις μνημονιακές πολιτικές των τελευταίων 5 χρόνων και τέλος το γεγονός οτι υπήρχε ένα κομματικός σχηματισμός που είχε τις προϋποθέσεις, τα χαρακτηριστικά και τα αντανακλαστικά να προτάξει μια προοδευτική κοινωνική διέξοδο δια μέσου της εκλογικής οδού. 

Αν μια από αυτές τις τρεις παραμέτρους δεν υπήρχε, τότε σήμερα θα ήμασταν κάπου αλλού, ίσως σε πολύ χειρότερη θέση. Αν π.χ. η ελληνική κοινωνία κουβαλούσε ένα φορτίο πολύ πιο αντιδραστικό, τότε θα είχε στραφεί πλειοψηφικά σε άλλες κατευθύνσεις. Αν δεν της είχαν ασκηθεί τόσο ασφυκτικές πιέσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, επίσης δεν θα είχε ριζοσπαστικοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό. Τέλος, αν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ, και υπήρχε π.χ. μόνο το ΚΚΕ με τις γνωστές του θέσεις, φανταστείτε σε τι θέση θα βρισκόμασταν σήμερα, χωρίς καμιά εκλογική διέξοδο και μόνο με μαξιμαλιστικές, φανταστικές δηλαδή επιδιώξεις για το απώτερο μέλλον, δυο τρεις γενιές μετά...!

Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΔΩΡΟΔΟΚΙΑΣ ΤΟΥ ΧΑΪΚΑΛΗ (video)

Γιώργος Αποστολόπουλος. Ο άνθρωπος που κατά τον Παύλο Χαϊκάλη επιχείρησε να τον δωροδοκήσει προκειμένου να ψηφίσει υπέρ του Σταύρου Δήμα για πρόεδρο της δημοκρατίας.
 

Όταν η σπείρα που έχει υφαρπάξει την κυβέρνηση της χώρας προχωράει σε προσομοίωση εκλογής προέδρου δημοκρατίας εξαγοράζοντας βουλευτές, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα λόγο να παραμένει στο κοινοβούλιο νομιμοποιώντας την καταπάτηση του συντάγματος και την αναγνώρηση του αποτελέσματος μιας νόθας διαδικασίας.

Το σύνταγμα εξάλλου δεν επιβάλει την παρουσία των βουλευτών προκειμένου να καταμετρηθεί η πλειοψηφία των τριών πέμπτων (180 βουλευτές) που απαιτούνται για την εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας.

Σύνταγμα της Ελλάδας

Άρθρο 32

3. Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται εκείνος που συγκέντρωσε την πλειοψηφία των δύο τρίτων του συνολικού αριθμού των βουλευτών. Αν δεν συγκεντρωθεί η πλειοψηφία αυτή, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες. Αν δεν επιτευχθεί ούτε στη δεύτερη ψηφοφορία η οριζόμενη πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ακόμη μία φορά ύστερα από πέντε ημέρες, οπότε εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε την πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.

4. Αν δεν επιτευχθεί ούτε και στην τρίτη ψηφοφορία η αυξημένη αυτή πλειοψηφία, η Βουλή διαλύεται μέσα σε δέκα ημέρες από την ψηφοφορία, και προκηρύσσεται εκλογή για ανάδειξη νέας Βουλής...

http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/8c3e9046-78fb-48f4-bd82-bbba28ca1ef5/SYNTAGMA.pdf

«Στεγνά και ξάστερα στο λέω γιατί διαφορετικά θα γίνουμε κόλαση… Τα λεφτά τα έχω κυριολεκτικά τώρα… Το πιο εύκολο πράγματα. Έξι - επτά κατοστάρικα τώρα. Θα τα τσεκάρω ένα – ένα (ΣΣ εννοεί τα χαρτονομίσματα) μήπως είναι ‘’χτυπημένα΄΄ από εγκληματική ενέργεια και στα δίνω αμέσως».

Η συνομιλία συνεχίζεται και ο Αποστολόπουλος αφήνει να εννοηθεί ότι θα «μοιράσει» και σε άλλους βουλευτές. «Υπάρχουν κι άλλοι. Δεν είσαι μόνο εσύ…. Δεν είναι πλάκα… Είναι γνήσια. Πρέπει όμως να τα τσεκάρω γιατί από την απαγωγή του Παναγόπουλου κυκλοφορούν αρκετά νούμερα «χτυπημένα»…».

Πιο κάτω του εξηγεί πως θα τα «ξεπλύνει» μέσω τραπεζικού λογαριασμού στην Ελβετία και κατόπιν τοποθετήσεως τους σε ράβδους χρυσού. «Όταν περάσει η φασαρία τον Φλεβάρη θα τα κάνουμε χρυσό. Λίγα - λίγα. Δέκα - δέκα , είκοσι – είκοσι. Σιγά - σιγά. Είμαι σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά. Να βελτιώσεις και συ λιγάκι τη ζωή σου».

Ο Αποστολόπουλος επιμένει ότι η συναλλαγή πρέπει να γίνει πάραυτα: «Αν δεν το κάνουμε απευθείας δεν θα ψηφίσεις». Ο Χαϊκάλης αντιπροτείνει: « Αύριο το πρωί;». «Αύριο το πρωί όχι . Θα χρειαστεί τουλάχιστον μία μέρα… Θα στα φέρω εδώ για λόγους ασφαλείας. Στα φέρνω και στ΄ ακουμπάω στα ποδαράκια σου», του λέει ο Αποστολόπουλος.

Πηγές : tvxs.gr   kartesios.com

Δεν πρόκειται για εκλογή προέδρου δημοκρατίας. Πρόκειται για σκόπιμη πρόκληση χάους και μεθοδευμένου κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος

Τί λόγους έχει, μετά από τις καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο κοινοβούλιο και να νομιμοποιήσει με την παρουσία του μια προσομοίωση εκλογής προέδρου δημοκρατίας που δεν είναι πλέον τίποτε άλλο παρά η συνέχιση μιας μαφιόζικου τύπου διακυβέρνησης και ένα μεθοδευμένο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα από τη συγκυβέρνηση Σαμαροβενιζέλου και την ευρωπαϊκή εγκληματική τραπεζική συμμορία που έχει καταλάβει τη χώρα;

Έχουμε και λέμε:

Greeceelection: EU finance chief flies into Athens as Grexit fears mount

Σε ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας Guardian Στενόςσυνεργάτης του Σαμαρά παραδέχεται την ύπαρξη εκστρατείας τρόμου και χαρακτήρισε την επιχείρηση τρομοκράτησης ως «win-win»  λέγοντας ότι «ακόμα και αν χάσουμε στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας πάλι θα βγούμε κερδισμένοι επειδή οι ψηφοφόροι θα κατηγορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ για το χάος που προκλήθηκε και αυτό θα μας εξασφαλίσει τη νίκη στις εθνικές εκλογές».

Τί εννοεί αναφερόμενος στο "χάος που θα προκληθεί" ο ανώνυμος στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού(;) της χώρας; 

Η "κρίση" είναι πόλεμος. Να βγούμε από το λήθαργο.

Οι μέρες που έρχονται και οι πολιτικές(;) μάχες που δίνονται και θα δοθούν θα είναι για το λαό μας και το μέλλον του τόσο καθοριστικές όσο θα ήταν η έκβαση ενός κυριολεκτικού πολέμου.

Η νοθρότητα ωστόσο με την οποία η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει την επίθεση που δέχεται από το πολεμικό σχέδιο "κρίση" και η παραίτηση που επιδεικνύει στην προδιαγεγραμμένη μοίρα του αφανισμού της δεν τη χωράει το μυαλό μας, τουλάχιστον όσων από μας υπερασπιζόμαστε τον ανθρώπινο πολιτισμό σαν μια συλλογική κατάκτηση της ανθρωπότητας με στόχο την επιβίωση και την ευημερία της.

Οι δυνάμεις του κεφαλαίου βρίσκονται εκτός του ανθρώπινου πολιτισμού.

Είναι εχθρικές προς την συλλογική ύπαρξη της ανθρωπότητας, πράγμα που σημαίνει εχθρικές ως προς την ύπαρξη της ανθρωπότητας συνολικά. 

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν διστάζουν να εκμεταλλεύονται, να βασανίζουν, να κλέβουν να δολοφονούν, να αφανίζουν όσους δεν έχουν τα μέσα να αντισταθούν.

Οι εχθροί της ανθρωπότητας μας έχουν δείξει το πρόσωπό τους.

Γιατί δεν το βλέπουμε ενώ μας το σπρώχνουν μπρός στα μάτια μας;    

Γιατί δεν είμαστε σε θέση να τους στείλουμε στο διάολο;

Διαλέγουμε λίγες σκέψεις από τον ψυχίατρο, ψυχαναλυτή Νίκο Σιδέρη και την παρουσίαση του πρόσφατου βιβλίου του «Το κατά Διαβόλου Ευαγγέλιο» που κυκλοφόρησε από το «Μεταίχμιο»: μια «πολιτική ψυχολογία της κρίσης», στην οποία αναδεικνύει τον παραλογισμό του κυρίαρχου πολιτικο-μιντιακού λόγου, εξετάζει τις νοσηρές του επιπτώσεις στην ψυχή και το μυαλό μας, και προτείνει αντίδοτα ικανά να δώσουν τέλος στο παρατεταμένο «πένθιμο μούδιασμα» που δίνει γύρω μας τον τόνο, στρέφοντάς μας προς έναν «δημοκρατικό ανθρωπισμό».

 

Το σημερινό μοντέλο πολιτικής λειτουργίας στην Ελλάδα εμφανίζει ανησυχητικές αναλογίες μ' εκείνο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ισχυρίζεται ο Σιδέρης, στο μέτρο που οι κυβερνώντες καλλιεργούν και εμπεδώνουν στην κοινωνία νοοτροπίες υποταγής.

Η βιοεξουσία του Μνημονίου και οι κρυφοί μηχανισμοί που προσπαθούν να μας αλλάξουν*

Πηγή : koutipandoras.gr 6.12.2014

Του Μάκη Ανδρονόπουλου

Τι κρύβεται πίσω από τη νέα επίθεση διαβολής των Ελλήνων από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης  και τους Έλληνες πολιτικούς που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του Βερολίνου; Και γιατί ταυτόχρονα, απαιτούν και επιβάλουν νέα σκληρά ταξικά μέτρα;

Καθώς πλησιάζει η ώρα της απαλλαγής, το Βερολίνο επιδιώκει να ποδηγετήσει τον ελληνικό λαό ενεργώντας σε δύο επίπεδα: πρώτον, επιχειρεί να κλειδώσει οικονομικά και νομοτεχνικά την επόμενη κυβέρνηση σε τετελεσμένα (νέο μνημόνιο, συνταγματοποίηση των μνημονιακών νόμων, ιδιωτικοποιήσεις κλπ) και δεύτερον, να προκαλέσει την ηττοπάθεια και την υποταγή στον ανορθολογισμό των πολιτικών του.

Η συστηματική διαβολή των Ελλήνων άρχισε από το πρώτο κιόλας μνημόνιο του Γιώργου Παπανδρέου, στον οποίο μάλιστα ο Σαρκοζί του είπε κατάφατσα ότι είναι ψυχοπαθής, ένα προσβλητικό  χαρακτηρισμό που ξεπερνούσε το πρόσωπο και ακουμπούσε τη χώρα. Είχε προηγηθεί μια βροχή με χαρακτηρισμούς για τους Έλληνες όπως τεμπέληδες, κλέφτες, ψεύτες, φοροφυγάδες, καθώς επίσης η προσβολή εθνικών συμβόλων. Και φυσικά, ανάλογα με τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, η συστηματική αυτή διαβολή επανέρχεται σε μια προσπάθεια να ενοχοποιηθεί οριστικά και αμετάκλητα ο ελληνικός λαός.

Λογικό είναι να μη σας νοιάζει για το Ρωμανό... Μήπως νοιαστήκατε για τα παιδιά σας;

Πηγή : alfavita.gr

Έξι χρόνια μετά τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου

Του Δημήτρη Παπαδημητρίου

Έτσι λοιπόν έξι χρόνια μετά το φόνο του Γρηγορόπουλου ένα συνονθύλευμα ημιμαθών και ηλιθίων, θρασύδειλων «πουθενάδων», συμπλεγματικών απολιτίκ, φασιστοειδών και βολεμένων νεόπλουτων δεν ενδιαφέρονται και πολύ για το αν θα πεθάνει και ο Ρωμανός ή όχι.

 Και μάλιστα έχουν και …«ισχυρά» επιχειρήματα…

• «Όταν πήρε το καλάσνικοφ δεν ήθελε να σπουδάσει;»
• «Άντε ρε το πλουσιόπαιδο!»
• «Να μη λήστευε τράπεζες τότε!»
• «Για τα δικά μας τα παιδιά ποιος νοιάστηκε;»
• «Δηλαδή να σπουδάσουν και όλοι οι άλλοι εγκληματίες της φυλακής;»
• «Ψόφο στον βρωμοαναρχικό!”»
 
Έχω λοιπόν να σας πω και γω ότι σας καταλαβαίνω, είναι λογικό να σκέφτεστε έτσι.

Γιατί δεν πιστεύουμε τα μάτια μας;

Πηγή : tvxs.gr

Το παρακάτω άρθρο φωτίζει μιά ακόμα πτυχή του γεγονότος πως είναι αποτελεσματικότερη η χειραγώγιση των κοινωνιών και η διακυβέρνησή τους μέσω του φόβου και της επιθυμητής πλάνης παρά μέσω των επιχειρημάτων. Οι διαχειριστές κάθε εξουσίας το γνωρίζουν καλά. Γι αυτό ακριβώς η αριστερά δεν μπορεί να είναι πειστική αν δεν μπορεί πλάϊ στα λογικά επιχειρήματα να συγκινήσει και οραματικά την κοινωνία.

Διαβάστε το παρακάτω ενδιαφέρον άρθρο:

Του Chris Mooney

«Ένας Πεπεισμένος Άνθρωπος είναι ο άνθρωπος που δύσκολα αλλάζει. Πες του ότι διαφωνείς και σε αποστρέφεται. Δείξ’ του γεγονότα ή σχήματα και αμφισβητεί τις πηγές σου. Απευθύνσου στη λογική του και δεν θα καταλάβει αυτό που θες να πεις». Αυτά έγραψε ο Leon Festinger, βραβευμένος ψυχολόγος του Πανεπιστημίου του Stanford, σε μία ενότητα που θα μπορούσε να σχετίζεται με την μη αποδοχή της κλιματικής αλλαγής -την επίμονη απόρριψη, από πολλούς ανθρώπους σήμερα, αυτού που γνωρίζουμε για την υπερθέρμανση του πλανήτη και τις ανθρωπογενείς αιτίες της. Αλλά ήταν πολύ νωρίς τότε για αυτό –ήταν στη δεκαετία του πενήντα- και αυτό που περιέγραφε ο Festinger ήταν μία διάσημη περίπτωση έρευνας στην ψυχολογία.

Ο Festinger και διάφοροι συνάδελφοί του είχαν διεισδύσει στην ομάδα ‘the Seekers’, μια σέχτα του Chicago στην Αμερική της οποίας τα μέλη πίστευαν ότι επικοινωνούν με εξωγήινους, συμπεριλαμβανομένου του «Sananda», τον οποίον πίστευαν ως την πνευματική ενσάρκωση του Ιησού Χριστού. Η ιδρυτής της σέχτας αυτής ήταν η Dorothy Martin, αφοσιωμένη στη μεταφυσική θεωρία της Διανόησης, η οποία μετέφερε τα διαγαλαξιακά μηνύματα από τους εξωγήινους μέσω πνευματικής και αυτόματης γραφής.

ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΕΚΡΟ ΤΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ;

Αναδημοσιεύουμε από iskra.gr

Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ

Είναι το δεύτερο δείγμα, μετά την επίθεση, χωρίς καμία αφορμή, σε συγκεκριμένα μπλόκ στη πορεία του Πολυτεχνείου , που υποδεικνύει την ύπαρξη «σταγονιδίων » και σεναρίων εκτροπής.

Είναι φανερό ότι εντός (ή παραλλήλως ή άνωθεν ή έξωθεν) της κυβέρνησης, κύκλοι κατασκευάζουν εξωφρενικά σενάρια σωτηρίας της , που περιλαμβάνουν πιθανά ακόμη και μια ανθρώπινη ζωή-Ιφιγένεια.

Η ψυχραιμία με την οποία ο αναρχικός χώρος αντιμετώπισε τις προκλήσεις το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου, ματαίωσε, προσωρινά, τα σχέδια αυτά.

Και τώρα ήρθε η στιγμή του Νίκου Ρωμανού.

Ο Νίκος Ρωμανός , αθωώθηκε από την κατηγορία περί τρομοκρατίας και με το αδίκημα της ένοπλης ληστείας δικαιούται άδειες τόσο εκπαιδευτικές όσο και τακτικές. Ακόμη και όσοι πολιτικά δεν ταυτίζονται με τις απόψεις του ή τις πρακτικές που απορρέουν από αυτές , δε μπορούν παρά να σεβαστούν τη καθαρή στάση ενός κρατούμενου (που είδε στα 16 του το φίλο του να ξεψυχάει στην αγκαλιά του) να διεκδικεί το νόμιμα αυτονόητο, με μοναδικό του μέσο την ίδια του τη ζωή.

Συμβόλαιο Μηδενικών Ωρών Εργασίας – "Zero Hour Contract"

Διαδήλωση κατά των "Zero Hour Contract" (ΣΜΩΕ) έξω από κατάστημα SportsDirect

Λάβαμε στο e-mail μας και δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο

Αν δεν έχετε ακούσει ως τώρα τον όρο “Συμβόλαιο Μηδενικών Ωρών Εργασίας – Zero Hour Contract”(ΣΜΩΕ), είναι καιρός να τον μάθετε μιας και δεν είναι μακριά η μέρα που θα μπει στην ζωή μας. Ήδη, εδώ και αρκετό καιρό, έχει μπει στην ζωή των βρετανών και τους την έχει κάνει εφιάλτη. 

Με τέτοια συμβόλαια δουλεύουν σήμερα τα φαστφουντάδικα της McDonald’s, τα σούπερ-μάρκετ της αλυσίδας Tesco, οι πολυκινηματογράφοι Cineworld, τα καταστήματα SportsDirect κλπ. Αλλά και σε πολλά σχολεία, πανεπιστήμια, ξενοδοχεία, μέσα ενημέρωσης κλπ οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται πλέον με zero hour contract. Πλέον, ελάχιστοι εργασιακοί χώροι στην Βρετανία έχουν μείνει απρόσβλητοι από αυτή την πρόσφατη “εφεύρεση” του καπιταλισμού, η οποία προσδίδει στην έννοια “ελαστική απασχόληση” την πιο αποκρουστική της πλευρά.

Αυτό το πρόστυχο κόλπο δεν επιβλήθηκε στην Βρετανία από καμιά τρόικα. Βλέπετε, η Βρετανία δεν έχει ούτε τρόικα ούτε ευρώ. Όμως, οι αστικές κυβερνήσεις των Συντηρητικών και των Εργατικών (οι οποίες εναλλάσσονται στην εξουσία, εκπροσωπώντας επάξια κι οι δυο τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου) είχαν φροντίσει από παλιά να τσακίσουν τα εργασιακά δικαιώματα των πολιτών τους. 

Φασιστικό ένοπλο παρακράτος η ΕΛ.ΑΣ.

Η Ελληνική Αστυνομία είναι πλέον ακριβώς αυτό που βλέπουμε οτι είναι και όχι αυτό που φοβόμαστε ότι μπορεί να είναι. 

Φασιστικό ένοπλο παρακράτος, στις διαταγές της κρυπτόμενης υπό την μνημονιακή "δημοκρατία" φασιστικής πολιτικής ηγεσίας και με πλήρη φασιστική συνείδηση.

Οι συστηματικές τρομοκρατικές δολοφονικές πράξεις της κατά της ελληνικής κοινωνίας θα πρέπει να αντιμετωπιστούν σαν αυτό που είναι. Σαν διαρκές πραξικόπημα κατά των συνταγματικά κατοχυρωμένων πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του ελληνικού λαού.

Ό,τι συνέβη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ό,τι συνέβη στις 17.11.14 στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ό,τι συνέβη στην συστηματική καταστολή των κοινωνικών αγώνων τα  τελευταία πέντε χρόνια του μνημονίου, δεν ήταν εκτροπή από την "κανονικότητα" των συνηθισμένων κατασταλτικών πρακτικών. 

Ήταν ανοιχτή φασιστική εκτροπή στρεφόμενη κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος. Εκτροπή που πραγματοποιείται μάλιστα υπό την επίβλεψη και τη νομιμοποίηση του ανώτατου πολιτειακού θεσμού. Του προέδρου, δήθεν, της ελληνικής δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια. 

Τόσο τώρα όσο και από μια μελλοντική κυβέρνηση της αριστεράς η ΕΛ.ΑΣ. θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν αυτό που είναι. Σαν ο συγκροτημένος ένοπλος βραχίονας των εχθρών της Δημοκρατίας.

Δόκιμοι στη Σχολή της ΕΛΑΣ: Είμαστε φασίστες, υπάρχει πρόβλημα;

Η καθηγήτρια Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου «Παρί 11», Αναστασία Τσουκαλά, αποκάλυψε τα όσα αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια διαλέξεων στη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας τον Μάρτιο του 2013. «Είμαστε φασίστες και υπερήφανοι. Υπάρχει πρόβλημα;» της είπε ένας τριτοετής δόκιμος της σχολής κατά τη διάρκεια της διάλεξης, ο οποίος καταχειροκροτήθηκε.

Δείτε το ρεπορτάζ του UNFOLLOW

Ερώτηση προς τον υπουργό Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη Βασίλη Κικίλια σε σχέση με το ρεπορτάζ του UNFOLLOW, στο προηγούμενο τεύχος (Ιουνίου 2014), κατέθεσαν χθες, 3 Ιουλίου 2014, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Κατόπιν τούτου, αναρτούμε στα Επιλεγμένα Θέματα της Έντυπης Έκδοσης το πλήρες δημοσίευμά μας, προς διευκόλυνση της δημόσιας συζήτησης. Ολόκληρη την ερώτηση των βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ: «Στη Βουλή το ρεπορτάζ του Unfollow: “Φυτώριο φασιστών η Σχολή Αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. στην Αμυγδαλέζα;»» 

Η συνέχεια του άρθρου εδώ 

Αριστερά: ανάγκη για έξοδο από την «επικράτεια του φόβου»

Αναδημοσιεύουμε από : rproject

Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη. Η λαϊκή αυτή ρήση βρίσκει στη σημερινή συγκυρία στην Ελλάδα μια σχεδόν απόλυτη εφαρμογή. Με όρους κοινωνικής και πολιτικής ψυχολογίας, αυτό που συμβαίνει σε όλη την ελληνική κοινωνία, τόσο στα συντηρητικά κοινωνικά και πολιτικά τμήματα αυτής όσο και στα σχετικά πιο ριζοσπαστικά, δεν είναι κυρίως η κυκλοφορία της ελπίδας και της θετικής προοπτικής, όπως συνέβαινε το 2012, αλλά η σοβούσα και γενικευμένη κυκλοφορία της απαισιοδοξίας και του φόβου. Ο βασιλιάς απέθανε, ζήτω ο βασιλιάς, η ελπίδα γεννιέται και πεθαίνει την ίδια στιγμή. 

 

Με διαφορετικούς τρόπους εκφράζεται αυτό το συναίσθημα στο μνημονιακό και αστικό στρατόπεδο και με διαφορετικούς τρόπους στο ριζοσπαστικό και αριστερά αντιμνημονιακό στρατόπεδο. Και όμως, υπάρχει παντού. Βεβαίως, το συναίσθημα του φόβου φαίνεται να είναι, συνήθως, ένα συναίσθημα αδυναμίας. Σε μια μετανεοτερική εποχή, όπου ο ναρκισσισμός και η δήθεν επίδειξη δύναμης θεωρούνται αναγκαστικές θετικές ποιότητες, όπου η λογική απαισιοδοξία, η περίσκεψη ή η αδυναμία δεν γίνονται ανεκτές και καταδιώκονται, όπως ακριβώς ο διάβολος με το λιβάνι, όπου το τεχνητό γέλιο  της δήθεν οίησης απωθεί το κλάμα, τον πόνο και την κραυγή, η παραδοχή του φόβου και της πιθανής ήττας δεν είναι αυτονόητη ούτε αποδεκτή. Αντιθέτως, αυτή η παραδοχή πρέπει να αντισταθμιστεί και να αποκρυβεί, και ο φόβος ή το συναίσθημα δυνητικής αποτυχίας να μεταμφιεσθούν σε θριαμβολογία και σε επίδειξη μιας μη πραγματικά διατιθέμενης ωμής και βέβαιης για τον εαυτό της δύναμης. Όσο μάλιστα ο φόβος είναι εντονότερος, τόσο παραπάνω πρέπει να τονισθεί η προοπτική επιτυχίας και θριάμβου και να αποκρυβούν ο φόβος και η απογοήτευση, τόσο παραπάνω πρέπει να ανέβουν οι κλίμακες της δύναμης , ακόμη και σε βαγκνερικά ή νιτσεϊκά επίπεδα. Όμως, αυτός ο παροξυσμός και η τεχνητή διόγκωση της θετικής σκέψης είναι τελικά επίπλαστα στοιχεία και εκτεθειμένα πιθανόν στην απόλυτη διάψευση. Έχουν, με τους όρους του Γκράμσι, «τεχνητό» και όχι οργανικό χαρακτήρα.

 

Εθελοντές καθηγητές στα σχολεία : Για μαλάκες ψάχνετε; (της Μαρίας Ψωμά)

Πηγή : barikat.gr

Η Μαρία Ψωμά είναι εθελόντρια στο σχολείο αλληλεγγύης Νίκαιας

Για να τελειώνουμε μ' αυτή την ανοησία των εθελοντών. Εθελοντές βρεθήκαμε πολλοί, για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας που αφήσατε ξεκρέμαστα και πειραματίζεστε στα κεφάλια τους. Βρεθήκαμε για να σπάσουμε το αισχρό σας σχέδιο, που θέλει την παιδεία ταξικό προνόμιο. Γιατί περί αυτού πρόκειται. "Ας διαλύσουμε ένα σχολείο του Περάματος, φερ' ειπείν, ας κόψουμε και την ενισχυτική διδασκαλία. Οι γονείς των μαθητών είναι άνεργοι από τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, οπότε δε θα πάνε φροντιστήριο. Τριζάτη και γυαλιστερή μηχανή παραγωγής φτηνού εργατικού δυναμικού θα έχουμε φτιάξει. Και χωρίς να παίρνουν τα μυαλά του αέρα." Κάπως έτσι το βλέπετε.

Και οι δάσκαλοι είναι κι αυτοί φτηνό εργατικό δυναμικό. Ολημερίς κι ολονυχτίς τους λοιδορείτε, τους ξεσκίζετε στα κανάλια και τις εφημερίδες σας. Έχετε βάλει τα παπαγαλάκια σας να πείσουν τους πάντες πως είναι άχρηστοι, τεμπέληδες και ανάξιοι κάθε σεβασμού, πως είναι η απόλυτη πηγή του κακού. Κι ύστερα τους στέλνετε στα σχολεία. Στα σχολεία που δεν έχουν θέρμανση, βιβλία, φωτοτυπικά, εργαστήρια, υπολογιστές... Να διεκπεραιώσουν ένα συγκεκριμένο πράγμα. Να βγάλουν την ύλη. Όχι να ανοίξουν κανενός τον ορίζοντα, όχι να τους μάθουν θεατρικά και φιλοσοφίες. Γιατί είναι κι επικίνδυνοι αυτοί, δεν είναι να τους αφήνεις πολύ λάσκα. Είναι πολλοί που είναι ζωηροί, ή τελοσπάντων, δεν συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις. Άμα τους πετάξεις, λοιπόν, στα σκατά, δε θα έχουν και πολλά περιθώρια να κάνουν και να λένε ό,τι κατεβάζουν τα κεφάλια τους. Το πολύ πολύ ν' ανοίξουν κανένα παράθυρο, να ξεμυρίσει λίγο. Αν, δε, τους εξευτελίσεις κι άλλο με τα νέα μισθολόγια, μπορεί ούτε αυτό να μην έχουν κουράγιο να κάνουν.

Μια μεγάλη πολιτική πρόκληση που ζητά απάντηση

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΕΛΑΝΤΗ*

Το προληπτικό κλείσιμο του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και ιδίως της Νομικής Σχολής καθώς επίσης και του Οικονομικού Πανεπιστημίου (Α.Σ.Ο.ΕΕ.) κατά τις μέρες του γιορτασμού του Πολυτεχνείου από τις πανεπιστημιακές αρχές, η βία κατά των φοιτητών και ουσιαστικά η κραυγαλέα συνέχιση ενός πανεπιστημιακού λοκ άουτ που ξεκίνησε με τις πρόσφατες ενέργειες του Πρυτάνεως του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου κ. Φορτσάκη, συνιστούν πρωτοφανή πολιτική πρόκληση για την μεταδικτατορική περίοδο στην Ελλάδα. Ουσιαστικά, το τωρινό κλείσιμο του πανεπιστημίου πάνω στον γιορτασμό του Πολυτεχνείου και η περιφρούρησή του από τα ΜΑΤ μας λέει ότι οι φοιτητές δεν δικαιούνται να γιορτάσουν την επέτειο του φοιτητικού και εργατικού-λαϊκού ξεσηκωμού με τον τρόπο που αυτοί προκρίνουν, ότι οι σχολές ανήκουν στην αστυνομοκρατία και στις ειδικές δυνάμεις της, που μόνο αυτές εκφράζουν το πνεύμα του γιορτασμού, που μόνο αυτές «δικαιώνουν» με την παρουσία τους την γιορτή της δημοκρατίας.

Μας λένε, ξετσίπωτα, και κάτι παραπάνω. Ότι αφού οι κυρίαρχες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις εξευτέλισαν και παραποίησαν επί δεκαετίες το νόημα του αντιδικτατορικού ξεσηκωμού, τώρα επιχειρούν ένα βήμα παραπάνω : θέλουν να κλείσουν την αυλαία του Πολυτεχνείου και να καταργήσουν αυτήν την λαϊκή επέτειο μνήμης και αυτήν την γιορτή της δημοκρατίας. Άλλωστε, ποια δημοκρατία θέλετε να τιμήσετε ; βλέπετε γύρω σας καμία «δημοκρατία» ; μπορεί ο λαός να αποφασίσει για τίποτε το ουσιαστικό ; μπορεί ο λαός να πει με εκλογές ή με δημοψήφισμα «τέρμα στην λιτότητα και τα μνημόνια» ; Ακόμη και οι ίδιες οι βουλευτικές εκλογές, η επιτομή του αστικού κοινοβουλευτισμού, θεωρούνται επικίνδυνες για το καθεστώς των μνημονίων και προτείνεται συνταγματική ρύθμιση που θα επιτάσσει (!!!) την εξάντληση της τετραετίας. Αγνοώντας αυτό που κάποτε η ίδια η καραμανλική Δεξιά έθεσε στο Σύνταγμα του 1975, δηλαδή το ενδεχόμενο μιας βαθειάς δυσαρμονίας ανάμεσα στην κυβέρνηση και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και στην λαϊκή προδιάθεση και το πολιτικό αίσθημα της κοινωνίας. Αφού ο λαός κηρύσσεται ρητώς ως «αναρμόδιος» και ως ανήμπορος, η επέτειος του Πολυτεχνείου γίνεται απλώς ένας βραχνάς για την εξουσία : πρόκληση βιαίων επεισοδίων , έλλειμμα ασφάλειας, ανάγκη περισσότερης αστυνομοκρατίας, υπεράσπιση του δικαιώματος στην «ασφάλεια» απέναντι στο εργατικό κίνημα και την νεολαία και υπέρ των δήθεν απαιτητικών για ασφάλεια μικροαστών και αστών.

«Γαμήστε τους!»

Στο πνεύμα της Χούντας ο Φορτσάκης κάλεσε τα ΜΑΤ να κάνουν... κατάληψη στη Νομική - Κατά την πρωινή κατασταλτική επίθεσή τραυματίστηκαν δύο φοιτητές στο κεφάλι, ο ένας σοβαρά, σύμφωνα με πληροφορίες - Οι φοιτητές πραγματοποίησαν μαζική πορεία στους δρόμους της Αθήνας - Χιλιάδες κόσμου και στο απογευματινό συλλαλητήριο, το οποίο χτυπήθηκε εκ νέου από την αστυνομία στο Πολυτεχνείο (βλέπε βίντεο) - Νέο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Παρασκευή στις 12.00 στα Προπύλαια

Μέρες του '73: Τα ΜΑΤ χτύπησαν τους φοιτητές στη Νομική και το Πολυτεχνείο

 

«Γαμήστε τους!»

Του Τάσου Κωστόπουλου από την Εφημερίδα Των Συντακτών 14.11.2014  

Ηταν ένα θέαμα άγριο και συνάμα πρωτόγνωρο: χωρίς να πέσει ούτε πέτρα, δίχως να έχει προηγηθεί η παραμικρή αψιμαχία, η Στουρνάρη γέμισε ξαφνικά με τα ποδοπατημένα κορμιά εκατοντάδων άοπλων νέων παιδιών, που από τη μια στιγμή στην άλλη μετατράπηκαν σε πεδίο εκτόνωσης για δεκάδες άνδρες των ΜΑΤ.

Ορμώντας ξαφνικά απ’ όλες τις παρόδους, με τη μυριόστομη ιαχή «γαμήστε τους! γαμήστε τους!», οι τελευταίοι οφθαλμοφανώς το γλεντούσαν: επί ένα τέταρτο της ώρας χτυπούσαν ανελέητα τους πεσμένους φοιτητές, τους ποδοπατούσαν, τους ψέκαζαν κατάμουτρα με τις φυσούνες, εκτόξευαν μέσα στον κόσμο χειροβομβίδες «κρότου-λάμψης», σταματώντας κάποιες στιγμές, μόνο και μόνο για να εκφράσουν με βρισιές τον ενθουσιασμό τους γι’ αυτό το μονόπλευρο ξεσάλωμα. Μοναδικοί τυχεροί, όσοι λιγοστοί πρόλαβαν να μπουν από την πύλη της Στουρνάρη στο ΕΜΠ, μέσα στο περίπου μισό λεπτό που μεσολάβησε ανάμεσα στο άνοιγμά της και την επίθεση της αστυνομίας στους περίπου 1.500 διαδηλωτές.

«Εγιναν μάχες σώμα με σώμα, σκληρές μάχες σώμα με σώμα, αλλά τελικά τους αποκρούσαμε», μετέδιδε με αγωνιστικό στόμφο στον ασύρματο ο επικεφαλής της διμοιρίας στη συμβολή Στουρνάρη και Κάνιγγος, λίγο μετά την ολοκληρωτική εκκαθάριση της περιμέτρου του ιδρύματος από τους φοιτητές. Σκληρές -πραγματικά- μάχες: οι μεν ανεβοκατέβαζαν ρόπαλα και... γαμοσταυρίδια, οι δε προσπαθούσαν απεγνωσμένα να ξεφύγουν. Ή έκλαιγαν, όπως εκείνα τα κοριτσάκια που, στριμωγμένα επί ώρα από μια διμοιρία στον τοίχο του Πολυτεχνείου, μάζευαν τη μια κλοτσιά ή φυσουνιά μετά την άλλη.

Εχοντας συμπληρώσει 30 χρόνια στο ρεπορτάζ αυτού του είδους, πρώτη φορά είδα τη βίαιη διάλυση μιας ειρηνικής πορείας να μετατρέπεται σε τέτοιο απροκάλυπτο «γλέντι». Συνήθως τα ΜΑΤ δέρνουν σιωπηλά ή, το πολύ πολύ, βγάζοντας κάποιες άναρθρες «πολεμικές» κραυγές. Μετά τη μαζική ψήφο της ΕΛ.ΑΣ. προς τους ναζί, φαίνεται πως ήρθε η ώρα να δούμε τις μάχιμες μονάδες της να γιορτάζουν -κυριολεκτικά- την επέτειο του δικού τους 1973...

Διαβάστε επίσης:

Η αθλιότητα των πρυτάνεων