Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

Έντουαρντ Σνόουντεν : Ένας ακόμα υπερασπιστής της ελεύθερης ανθρωπότητας όμηρος του διεθνούς φασισμού

Πριν από 41 χρόνια, στις 17 Ιουνίου του 1972 στο κτιριακό συγκρότημα Γουότεργκεϊτ στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ, όπου βρίσκονται τα γραφεία της Εθνικής Επιτροπής του Κόμματος των Δημοκρατικών, πραγματοποιείται μια Διάρρηξη - Εισβολή. Στην αρχή φαίνεται σαν κοινή διάρρηξη αλλά στη συνέχεια διαπιστώνεται ότι και οι πέντε διαρρήκτες έχουν κάποια σχέση με την προεκλογική εκστρατεία του τότε προέδρου των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον.

Στις 10 Οκτωβρίου του 1972 οι δημοσιογράφοι του «Washington Post» Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπέρνστιν κάνουν μια μεγάλη αποκάλυψη : Γράφουν ότι η επιτροπή για την επανεκλογή του προέδρου Νίξον ειναι αναμεμειγμένη σε πράξεις πολιτικής κατασκοπείας κατά του δημοκρατικού κόμματος που χρηματοδοτούνται από μυστικά κονδύλια τα οποία διαχειρίζεται ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Τζον Μίτσελ.

Ο άνθρωπος που καθοδήγησε τους δύο δημοσιογράφους της «Washington Post» στην αποκάλυψη αυτού που η Γερουσία των ΗΠΑ χαρακτήρισε το 1975 σαν «ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα, μία από τις μεγαλύτερες συνταγματικές κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών», της παρακολούθησης δηλαδή του κόμματος των δημοκρατικών από τον Νίξον, του γνωστού από τότε σαν "σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ" το οποίο και οδήγησε στην παραίτηση του Νίξον από την προεδρεία τον Αύγουστο του 1974, ο ονομαζόμενος από τον τύπο της εποχής "βαθύ λαρύγγι", ήταν όπως αποδείχτηκε 33 χρόνια μετά, τον Ιούνιο του 2005, ο Νο 2, υπαρχηγός τότε του FBI, Μαρκ Φελτ.

Ο Μαρκ Φελτ τη δεκαετεία του '70.

Σύμφωνα με το δημοσιογράφο του Βήματος Στάθη Ευσταθιάδη ο οποίος ήταν ανταποκριτής για «Το Βήμα» στην Αμερική εκείνη την εποχή και έζησε, όπως γράφει στο παρακάτω αναλυτικό άρθρο, από κοντά τα γεγονότα, "ο ίδιος ο Φελτ, 91 ετών το 2005, (ο Μαρκ Φελτ απεβίωσε το Δεκέμβριο του 2008) και οι δύο δημοσιογράφοι, που έγιναν παγκοσμίως γνωστοί με τις αποκαλύψεις τους, έδωσαν αυτές τις ημέρες (2005) πολλά στοιχεία για την αδιανόητη εκείνη συνεργασία τους και εξήγησαν πώς και γιατί ένας έμπιστος αξιωματούχος μιας μυστικής υπηρεσίας των ΗΠΑ διοχέτευε, ανιδιοτελώς πάντοτε, κατ' εξοχήν μυστικές πληροφορίες στον Τύπο".

Διαβάστε το παρακάτω άρθρο του Στάθη Ευσταθιάδη :

Το «Βαθύ λαρύγγι» αποκαλύπτεται...Γιατί ο δεύτερος στην ιεραρχία των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών Μαρκ Φελτ αποφάσισε να ρίξει τον Ρίτσαρντ Νίξον

Ο Μαρκ Φελτ αποκαλύπτει την ταυτότητά του σαν το "βαθύ λαρύγγι", το 2005

Ο δημοσιογράφος της «Washington Post» Μπομπ Γούντγουορντ γράφει, σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο του Στάθη Ευσταθιάδη, πως : "Ο Φελτ «δεν μου πρόδωσε ποτέ μυστικά», τον οδηγούσε όμως ποια κατεύθυνση να πάρει, σε ποιους να στρέψει την προσοχή του, τι να αποφύγει κτλ. Οι συναντήσεις τους γίνονταν με τον πιο τέλειο συνωμοτικό τρόπο, σε ένα υπόγειο πάρκινγκ, ύστερα από ανταλλαγή συνθημάτων που «με έπεισαν ότι στον Πόλεμο ήταν πρόσωπο στην υπηρεσία αντικατασκοπίας, με μίσος για τους ναζιστές»".

Ο Φελτ, συνεχίζει το άρθρο, είχε ενοχληθεί όταν διαπίστωσε ότι ο Νίξον είχε δώσει το πράσινο φως σε κάποιον πρώην πράκτορα της CIA, ονόματι Τσαρλς Χούστον, να ετοιμάσει «σχέδιο που εξουσιοδοτούσε τη CIA, το FBI και τις στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες να εντείνουν την ηλεκτρονική παρακολούθηση των υπόπτων, να ανοίγουν τις επιστολές και να εισβάλλουν στα σπίτια δίχως εισαγγελική άδεια».

Τέσσερεις δεκαετείες μετά, οι κανόνες του διεθνούς δικαίου και του εσωτερικού δικαίου των ΗΠΑ έχουν de facto διολισθήσει στο αντίθετο πρόσημο της εποχής του Μαρκ Φελτ.

Το σκάνδαλο της παρακολούθησης του αντίπαλου κόμματος από τον Νίξον, που το '72 συνιστά δημοκρατική εκτροπή και οδηγεί έναν πρόεδρο των ΗΠΑ σε παραίτηση, σήμερα, υπό την προεδρεία Ομπάμα, αποτελεί πλέον τον αυθαίρετα επιβεβλημένο κανόνα διεθνούς "δικαίου" και μάλιστα για τη συστηματική παρακολούθηση των δισεκατομμυρίων κατοίκων ολοκληρου του πλανήτη.

Ο,τι το '72 αποτελούσε πράξη κατά της δημοκρατίας και η χρήσης της από το αξίωμα του προέδρου αποτελούσε ντροπή, παραβίαση των συνταγματικών ελευθεριών και ποινικό αδίκημα, που μπορούσε να οδηγήσει στην έκπτωση από το αξίωμα τον ίδιο τον πρόεδρο, σήμερα συνιστά πράξη που καθοδηγείται από τον ίδιο τον πρόεδρο των ΗΠΑ και που αντίθετα, η αποκάλυψή της είναι που προκαλεί τώρα το παγκόσμιο ανθρωποκυνηγητό εκείνου που την αποκάλυψε.

Πρόκειται για τον 29 χρονο πρώην πράκτορα της CIA και συμβούλου της αμερικανικής Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (NSA) Έντουαρντ Σνόουντεν.

Ο Έντουαρντ Σνόουντεν παρέδωσε στις αρχές του Ιούνη του 2013 στον Guardian, ο οποίος και τα δημοσίευσε, στοιχεία με αποκαλύψεις ότι οι υπηρεσίες ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών παρακολουθούν ηλεκτρονικά δεδομένα σχετικά με τις τηλεφωνικές κλήσεις από την εταιρεία Verizon, αλλά και διαδικτυακά δεδομένα από μεγάλες εταιρείες όπως η Google και το Facebook.

Δήλωσε στον Guardian πως «Η NSA έχει δημιουργήσει μια υποδομή που της επιτρέπει να παρακολουθεί σχεδόν τα πάντα. Με αυτή την ικανότητα, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπινων επικοινωνιών αυτόματα είναι σε στόχευση. Αν ήθελα να δω τα email σας ή το τηλέφωνο της συζύγου σας, το μόνο που έχω να κάνω είναι να χρησιμοποιήσω τις παρακολουθήσεις. Μπορώ να αποκτήσω “εισιτήριο” για τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τους κωδικούς πρόσβασης, τα αρχεία τηλεφώνου, τις πιστωτικές κάρτες»

«Δεν θέλω να ζήσω σε μια κοινωνία που κάνει αυτού του είδους τα πράγματα... Δεν θέλω να ζήσω σε έναν κόσμο όπου τα πάντα που κάνουν και λένε καταγράφονται. Αυτό δεν είναι κάτι που είμαι πρόθυμος να υποστηρίξω ή να ζήσω με αυτό», ανέφερε ο Έντουαρντ Σνόουντεν στην εφημερίδα Guardian.

Το γερμανικό περιοδικό Spiegel, που έχει επίσης στην κατοχή του μέσω του Έντουαρντ Σνόουντεν απόρρητα έγγραφα της NSA, υπογραμμίζει πως στους περισσότερους αυτός ο τεράστιος όγκος δεδομένων και η προσπάθεια να αναζητήσεις την πληροφορία σε αυτά μοιάζει με το να ψάχνεις «βελόνα στα άχυρα». Οι ΗΠΑ όμως έχουν μια διαφορετική νοοτροπία: «Αν θέλεις να ψάξεις βελόνα στα άχυρα θα πρέπει πρώτα από όλα να έχεις τα άχυρα», δηλώνει ο Τζέρεμι Μπας, πρώην υπεύθυνος προσωπικού της CIA επί εποχής Λεον Πανέτα.

Και αυτά τα άχυρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά δισεκατομμύρια τηλεφωνικές και διαδικτυακές επικοινωνίες. «Ένας ανεξέλεγκτος κόσμος επικοινωνίας και επίσης ένας κόσμος γεμάτος απειλές, τουλάχιστον όπως πιστεύουν οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ», σχολιάζει το γερμανικό περιοδικό. Επικεφαλής της NSA και ένας από τους πιο υψηλόβαθμους «πολεμιστές» των ΗΠΑ στον κυβερνοπόλεμο, είναι ο Κιθ Αλεξάντερ. Οι αποκαλύψεις του Σνόουντεν για τη δραστηριότητα της NSA προκάλεσαν «μη αναστρέψιμη και τεράστια ζημιά» στην εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, όπως υποστήριξε ο ίδιος στο ABC.

Οι αποκαλύψεις του Σνόουντεν δεν είναι απλά ένα ή δύο σκάνδαλα που μπορεί να προκύψουν, αλλά είναι η απεικόνιση του έργου της ισχυρότερης υπηρεσίας πληροφοριών στον κόσμο για περίπου μια δεκαετία, αναφέρει το γερμανικό περιοδικό, που έχει στα χέρια του ορισμένα απόρρήτα έγγραφα.

Ο μεγαλύτερος φόβος της NSA

Στη Utah κοντά στην πόλη Bluffdale δημιουργείται η νέα «αποθήκη» δεδομένων. Σύμφωνα με το Spiegel, σε αυτήν υπάρχουν υπολογιστές συνολικού κόστους 1.2 δις ευρώ, ενώ η συνολική χωρητικότητα αυτής της «αποθήκης» θα μετριέται σε yottabytes. Από την «9/11» το δυναμικό της NSA αυξάνεται σταθερά, όπως και ο προϋπολογισμός της. Απόρρητα εσωτερικά έγγραφα δείχνουν πως σύμφωνα με στοιχεία του 2006 στην NSA εκείνη τη χρονιά εργάστηκαν 15.986 στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και 19.335 πολίτες με τον συνολικό προϋπολογισμό να ανέρχεται σε 6.1 δις. Με άλλα λόγια υπάρχει μια καλή εξήγηση που το προσωνύμιο του Κίθ Αλεξάντερ είναι «αυτοκράτορας Αλέξανδρος». «Ο Κίθ παίρνει ό,τι θέλει», αναφέρει ο Μπάμφορντ.

Παράλληλα υπογραμμίζει πως τελικά η συνεισφορά της NSA για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας δεν είναι και τόσο σπουδαία. «Δεν έχω καμία ένδειξη για τη σημαντικότητα της επιτήρησης της NSA ούτε και της αποτελεσματικότητάς της ή αν τυχόν έχει εμποδίσει τρομοκρατικές επιθέσεις», έχει δηλώσει. Υπάρχει όμως ένα σημείο που η NSA κατάφερε να προβλέψει με απόλυτη ακρίβεια: «Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για να αποκαλυφθεί η δράση της». Σε εσωτερικό έγγραφο προσδιορίζει τους τρομοκράτες και τους χάκερ ως σημαντικές απειλές, όμως ακόμη πιο επικίνδυνο, όπως αναφέρεται, είναι το ενδεχόμενο ένας «insider» να αποφασίσει να ανοίξει το στόμα του.

Πηγή: Δημοσιογραφικό site tvxs.gr

Αυτός ο επικίνδυνος «insider» υπήρξε! Και είναι ο ευγενικός υπερασπιστής των δημοκρατικών δικαιωμάτων της ανθρωπότητας, ο 29 χρονος Έντουαρντ Σνόουντεν.

Ο Έντουαρντ Σνόουντεν δεν υπήρξε ο πρώτος που μην αντέχοντας να υπηρετεί ή να ανέχεται την επιβολή του παγκόσμιου φασισμού ανέλαβε την ηθική ευθύνη της αποκάλυψης των εγκλημάτων που διαπράττονται ενάντια στην ανθρωπότητα και τη δημοκρατία από τις κυρίαρχες διεθνείς ελίτ της ολιγαρχίας του πλούτου, στο όνομα πάντα της "υπεράσπισης των δικαιωμάτων της ανθρωπότητας και της δημοκρατίας".

Έχει προηγηθεί ο ηρωικός στρατιώτης Μπράντλευ Μάνινγκ που αποκάλυψε τα εγκλήματα πολέμου του αμερικάνικου στρατού στο Ιρακ και βρίσκεται στις αμερικανικές στρατιωτικές φυλακές και το στρατοδικείο του ετοιμάζει ισόβια φυλάκιση για "προδοσία",
Επισκευθείτε την καμπάνια "FREE BRADLEY MANNING"

όπως επίσης και ο ιδρυτής του ιστότοπου wikileaks.org Julian Assange ο οποίος βρίσκεται διεθνώς καταζητούμενος και εκλωβισμένος εδώ και μήνες στην πρεσβεία του Εκουαδόρ (Ισημερινού) στο Λονδίνο η οποία του έχει παραχωρήσει πολιτικό άσυλο απέναντι στους αμερικανούς διώκτες του.
Επισκευθείτε την καμπάνια " Justice for Assange"

Το διεθνές ανθρωποκυνηγητό ωστόσο που έχει εξαπολυθεί εναντίον του «insider» της NSA
Έντουαρντ Σνόουντεν όπως και οι απροκάλυπτες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου στην περίπτωσή του δεν έχει προηγούμενο στην παγκόσμια πολιτική ιστορία.

Με την καθοδήγηση μάλιστα των Αμερικανών, οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους, Γάλλοι, Ισπανοί και Πορτογάλοι, έφτασαν μέχρι του σημείου να απαγορεύσουν την διέλευση από τον εναέριο χώρο τους του προεδρικού αεροσκάφους της Βολιβίας στο οποίο επέβαινε ο ίδιος ο πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες ταξιδεύοντας από την Ρωσία στην οποία πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη, με συνέπεια την αναγκαστική του προσγείωση στο αεροδρόμιο της βιένης, με την υποψία ότι με το Προεδρικό Βολιβιανό αεροσκάφος φυγαδεύονταν ο Έντουαρντ Σνόουντεν από το αεροδρόμιο της Μόσχας !

Θα παρουσιάσουμε στη συνέχεια τη συγκλονιστική ιστορία ενός ανθρώπου που προσπάθησε να προστατέψει τη δημοκρατία και την ελευθερία της ανθρωπότητας με χρονολογικές παραπομπές στην εξαιρετική κάλυψη που έχει κάνει για το διεθνές ζήτημα "Σνόουντεν" το δημοσιογραφικό site tvxs.gr

Σνόουντεν, η συνέντευξη: Γιατί έκανα τις αποκαλύψεις

5 Ιουλίου 2013

Γιατί ο Έντουαρντ Σνόουντεν διέρρευσε απόρρητες πληροφορίες σχετικά με τα προγράμματα μαζικής παρακολούθησης των ΗΠΑ; Πώς πήρε την απόφαση να προχωρήσει στις αποκαλύψεις. Έχει σκεφτεί τις πιθανές συνέπειες; Γιατί αποκάλυψε την ταυτότητά του; Σε αυτά τα ερωτήματα απάντησε, μεταξύ άλλων, ο 29χρονος πρώην υπάλληλος της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας των ΗΠΑ (NSA), σε συνέντευξή του στον Guardian.

Έρχεται κάποια στιγμή που «τελικά συνειδητοποιείς ότι ο λαός είναι αυτός που πρέπει να αποφασίζει για αυτές τις υποθέσεις και όχι κάποιος που απλώς διορίστηκε από την κυβέρνηση», λέει ο Σνόουντεν στον Glenn Greenwald της βρετανικής εφημερίδας «Guardian».

Μιλώντας για τις πιθανές συνέπειες των αποκαλύψεων, ο Σνόουντεν έχει σκεφτεί όλες τις ενδεχόμενες κινήσεις της αμερικανικής κυβέρνησησης προς το πρόσωπό του. Είναι ένας φόβος υπό τον οποίο θα ζει για την υπόλοιπή του ζωή, σημειώνει, προσθέτοντας ότι «δεν μπορείς να πας ενάντια στις ισχυρότερες μυστικές υπηρεσίες στον κόσμο και να είσαι εντελώς απαλλαγμένος από τον κίνδυνο».

(Μετάφραση: Κατρίν Αλαμάνου)

Edward Snowden: Το όνομά μου είναι Εντ Σνόουντεν. Είμαι 29 ετών. Δουλεύω για την Booz Allen Hamilton Inc. ως αναλυτής υποδομών για τη NSA (Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ) στη Χαβάη.
Glenn Greenwald: Σε ποιες άλλες θέσεις είχες δουλέψει πριν στον τομέα των μυστικών υπηρεσιών;
E.S: Έχω υπάρξει μηχανικός συστημάτων, διαχειριστής συστημάτων, ανώτερος σύμβουλος για την CIA, σύμβουλος και υπάλληλος συστημάτων τηλεπικοινωνιών.
G.G: Ένα από τα πράγματα για τα οποία ο κόσμος θα δείξει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι στο να προσπαθήσει να σε καταλάβει: Τι-ποιος είσαι και τι σκέφτεσαι, υπήρξε κάποιο σημείο που ξεπέρασες το όριο από την απλή σκέψη του να γίνεις πληροφοριοδότης ως το σημείο να πάρεις την απόφαση να γίνεις στην πραγματικότητα ένας; Περίγραψε στον κόσμο αυτή τη διαδικασία λήψης της απόφασης.
E.S: Όταν είσαι σε θέσεις προνομιακής πρόσβασης, όπως διαχειριστής συστημάτων σε τέτοιου είδους υπηρεσίες πληροφοριών, είσαι εκτεθειμένος σε πολύ περισσότερες πληροφορίες σε ευρύτερη κλίμακα από ό, τι ένας κανονικός υπάλληλος. Και εξαιτίας αυτού, βλέπεις πράγματα που μπορούν να σε ταράξουν. Όμως, κατά τη διάρκεια της καριέρας ενός κανονικού υπαλλήλου, θα βρισκόταν κανείς αντιμέτωπος με μία ή δύο τέτοιες περιστάσεις. Όταν βλέπεις τα πάντα, τα βλέπεις όλο και συχνότερα και αναγνωρίζεις ότι κάποια από αυτά τα πράγματα συνιστούν στην πραγματικότητα παραβάσεις. Και όταν μιλάς σε άλλους γι’ αυτά σε ένα μέρος σαν αυτό, όπου αυτή είναι η καθημερινή φυσιολογική κατάσταση, αυτοί έχουν την τάση να μην σε παίρνουν στα σοβαρά και, ξέρεις, να σε προσπερνούν.
Αλλά με τον καιρό αυτή η γνώση για τις παραβιάσεις κατά κάποιο τρόπο συσσωρεύεται και νιώθεις υποχρεωμένος να μιλήσεις σε κάποιον γι’ αυτό. Και όσο περισσότερο μιλάς γι’ αυτό, τόσο περισσότερο σε αγνοούν, σου λένε ότι δεν είναι πρόβλημα, έως ότου τελικά συνειδητοποιείς ότι ο λαός είναι αυτός που πρέπει να αποφασίζει για αυτές τις υποθέσεις και όχι κάποιος που απλώς διορίστηκε από την κυβέρνηση.
G.G: Μίλησέ μας λίγο για το πώς λειτουργεί στην πραγματικότητα το αμερικανικό σύστημα παρακολούθησης. Έχει ως στόχο όλους τους Αμερικανούς;
E.S: H NSA και η κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών γενικότερα εστιάζει στην απόκτηση πληροφοριών από όπου μπορεί, με κάθε δυνατό μέσο. Πληροφορίες για τις οποίες πιστεύει -βασισμένη σε ένα είδος αυτό-πιστοποίησης- ότι εξυπηρετούν το εθνικό συμφέρον. Αρχικά είδαμε ότι το ενδιαφέρον ήταν επιλεκτικά περιορισμένο καθώς οι ξένες υπηρεσίες πληροφοριών συγκεντρώνονταν στο εξωτερικό. Τώρα, σταδιακά, βλέπουμε ότι αυτό συμβαίνει και στο εσωτερικό. Και για να το κάνει αυτό η NSA θέτει ως στόχο τις επικοινωνίες του καθενός. Τα απορροφά (τα δεδομένα) με προεπιλογή. Τα συλλέγει στο σύστημά της, τα φιλτράρει, τα αναλύει, τα καταμετρά και τα αποθηκεύει για περιόδους, απλώς επειδή αυτός είναι ο ευκολότερος, αποτελεσματικότερος και ισχυρότερος τρόπος για να πετύχουν αυτούς τους σκοπούς.
Έτσι, ενώ μπορεί να προτίθενται να θέσουν στο στόχαστρο κάποιον που σχετίζεται με κάποια ξένη κυβέρνηση ή κάποιον ύποπτο για τρομοκρατία, παρόλ’ αυτά συλλέγουν και τις δικές σου επικοινωνίες για να το κάνουν αυτό. Κάθε αναλυτής, ανά πάσα στιγμή μπορεί να βάλει στο στόχαστρο οποιονδήποτε, κάθε επιλογέας οπουδήποτε. Σε ποια περίπτωση αυτές οι επικοινωνίες θα συλλεχθούν, εξαρτάται από το εύρος των δικτύων του αισθητήρα και τα δικαιώματα που έχει ο συγκεκριμένος αναλυτής. Δεν έχουν όλοι οι αναλυτές τη δυνατότητα να θέσουν στο στόχαστρο τα πάντα. Πάντως εγώ, όταν καθόμουν στο γραφείο μου, είχα σίγουρα το δικαίωμα να υποκλέπτω οποιονδήποτε, από εσένα ή τον λογιστή σου μέχρι έναν ομοσπονδιακό δικαστή και ακόμη και τον πρόεδρο (σ.σ. των ΗΠΑ) αν είχα το προσωπικό του e-mail.
G.G: Ένα από τα πιο εξαιρετικά σημεία αυτής της ιστορίας είναι ότι συνήθως οι πληροφοριοδότες κάνουν ό, τι κάνουν ανώνυμα και λαμβάνουν μέτρα για να παραμείνουν ανώνυμοι για όσο διάστημα μπορούν ή για πάντα, όπως συνήθως επιθυμούν. Εσύ, από την άλλη πλευρά, έχεις την αντίθετη συμπεριφορά, δηλαδή δηλώνεις ανοιχτά ότι εσύ είσαι το πρόσωπο πίσω από τις αποκαλύψεις. Γιατί επέλεξες να το κάνεις αυτό;
E.S: Θεωρώ ότι στον λαό οφείλεται μία εξήγηση για τα κίνητρα πίσω από τους ανθρώπους που κάνουν αυτές τις αποκαλύψεις, που είναι εκτός του δημοκρατικού μοντέλου. Όταν υπονομεύεις την εξουσία της κυβέρνησης, αυτό είναι ένα θεμελιωδώς επικίνδυνο πράγμα για τη δημοκρατία. Και αν το κάνεις αυτό κρυφά συνεχώς -όπως κάνει η κυβέρνηση όταν θέλει να επωφεληθεί από μία μυστική δράση που ανέλαβε. Θα δώσει ένα είδος εντολής στους αξιωματούχους, όπως «πείτε στον Τύπο για αυτό και το άλλο, ώστε ο λαός να γνωρίζει ότι είμαστε με το μέρος τους». Όμως σπάνια το κάνουν αυτό, αν το κάνουν ποτέ, όταν συντρέχει κατάχρηση. Αυτό αποδίδεται σε απλούς πολίτες. Όμως αυτοί συνήθως δυσφημίζονται. Ξέρεις, διαδίδεται ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι εχθροί της χώρας, ότι είναι εναντίον της κυβέρνησης. Αλλά εγώ δεν είμαι. Δεν είμαι διαφορετικός από οποιονδήποτε άλλο. Δεν έχω ειδικές ικανότητες. Είμαι απλώς άλλος ένας τύπος που κάθεται εκεί, κάθε μέρα, στο γραφείο, παρακολουθεί τι συμβαίνει και σκέφτεται: «Αυτό είναι κάτι που δεν είναι δική μας αρμοδιότητα να το αποφασίσουμε. Ο λαός πρέπει να αποφασίσει αν αυτά τα προγράμματα και οι πολιτικές είναι σωστές ή λάθος». Και εγώ είμαι διατεθειμένος να συνεχίσω με τα έγγραφα για να υπερασπιστώ την αυθεντικότητά τους και λέω: «Δεν τα άλλαξα. Δεν τροποποίησα την ιστορία. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό είναι αυτό που συμβαίνει. Εσείς πρέπει να αποφασίσετε αν χρειάζεται να συνεχίσουμε να το κάνουμε».
G.G: Έχεις σκεφτεί ποια θα είναι η απάντηση της αμερικανικής κυβέρνησης στη συμπεριφορά σου, τι μπορεί να πουν για σένα, πώς μπορεί να προσπαθήσουν να σε απεικονίσουν, τι ενδεχομένως θα προσπαθήσουν να σου κάνουν;
E.S: Ναι, θα μπορούσαν να με κυνηγήσουν από τη CIA. Μπορεί να έχω ανθρώπους τους να με κυνηγούν ή άτομα από τους εξωτερικούς συνεργάτες τους σε άλλες χώρες. Ξέρεις, συνεργάζονται στενά με κάποια άλλα κράτη. Ή θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τις triads (σ.σ. οργανωμένες εγκληματικές ομάδες) ή οποιονδήποτε από τους πράκτορες τους ή ό, τι έχουν στο ενεργητικό τους. Έχουμε έναν σταθμό της CIA λίγο πιο πάνω στον δρόμο, στο προξενείο εδώ στο Hong Kong (σ.σ. Η συνέντευξη δόθηκε όταν ο Σνόουντεν ήταν ακόμη στο Χονγκ Κονγκ) και είμαι σίγουρος ότι την επόμενη εβδομάδα θα είναι πολύ απασχολημένοι. Και αυτός είναι ένας φόβος υπό τον οποίο θα ζω για το υπόλοιπο της ζωής μου, όσο μεγάλη κι αν είναι αυτή. Δεν μπορείς να πας ενάντια στις ισχυρότερες μυστικές υπηρεσίες στον κόσμο και να είσαι εντελώς απαλλαγμένος από τον κίνδυνο.
Πηγή: democracynow.org

Η σειρά των γεγονότων