ο Tedros Adhanom, Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ
Πρωτότυπο Άρθρο: Can We Trust the WHO?
02.04.2020 Συγγραφέας:F. William Engdahl
Ο οργανισμός με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο με κατά
συνθήκην ευθύνη για θέματα παγκόσμιας υγείας και επιδημιών είναι ο Παγκόσμιος
Οργανισμός Υγείας των Η.Ε., με έδρα τη Γενεύη. Αυτά που λίγοι γνωρίζουν είναι
οι πραγματικοί μηχανισμοί του πολιτικού του ελέγχου, οι συγκλονιστικές
συγκρούσεις συμφερόντων, η διαφθορά και η έλλειψη διαφάνειας που διαπερνούν την
υπηρεσία που υποτίθεται ότι είναι ο αμερόληπτος οδηγός για να περάσουμε την
τρέχουσα πανδημία του COVID-19. Τα παρακάτω είναι μόνο ένα μέρος του τι έχει
αναδυθεί στη δημόσια σφαίρα.
Κήρυξη πανδημίας;
Στις 30 Ιανουαρίου ο Tedros Adhanom, Γενικός Διευθυντής του
ΠΟΥ, του ΟΗΕ, κήρυξε κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης Δημόσιας Υγείας Διεθνούς
Ενδιαφέροντος ή PHIEC. Αυτό έγινε δύο ημέρες αφού ο Tedros συναντήθηκε με τον
Πρόεδρο της Κίνας Xi Jinping στο Πεκίνο για να συζητήσουν τη δραματική άνοδο
των σοβαρών κρουσμάτων ενός νέου κορονοϊού στο Wuhan και τις γύρω περιοχές που
είχε φτάσει δραματικά ποσοστά. Ανακοινώνοντας την κήρυξη έκτακτης ανάγκης
PHIEC, ο Tedros επαίνεσε τα κινεζικά μέτρα καραντίνας, μέτρα εξαιρετικά
αμφιλεγόμενα για τη δημόσια υγεία που δεν επιχειρήθηκαν ποτέ στη σύγχρονη εποχή
με ολόκληρες πόλεις, πόσο μάλλον χώρες. Την ίδια στιγμή, ο Tedros, περιέργως,
επέκρινε άλλες χώρες που κινήθηκαν ώστε να σταματήσουν τις πτήσεις προς την
Κίνα για να συγκρατήσουν την άγνωστη νέα ασθένεια, δεχόμενος κατηγορίες ότι
υπερασπίστηκε άδικα την Κίνα.
Τα τρία πρώτα κρούσματα στο Wuhan αναφέρθηκαν, επισήμως,
στις 27 Δεκεμβρίου 2019, έναν ολόκληρο μήνα νωρίτερα. Όλες οι περιπτώσεις
διαγνώστηκαν με πνευμονία από μια "καινοφανή" ή νέα μορφή του SARS
Coronavirus. Σημαντικό να σημειωθεί είναι ότι η μεγαλύτερη κίνηση των ανθρώπων
κατά τη διάρκεια του έτους, το Φεστιβάλ της Σεληνιακής Πρωτοχρονιάς και της Άνοιξης
της Κίνας, κατά την οποία περίπου 400 εκατομμύρια πολίτες μετακινούνται σε
ολόκληρη τη χώρα για να βρεθούν με τις οικογένειες, διήρκεσαν από τις 17
Ιανουαρίου έως τις 8 Φεβρουαρίου. Στις 23 Ιανουαρίου, ημέρες πριν από την
έναρξη των πραγματικών εορτασμών του νέου έτους, οι αρχές του Γουχάν δήλωσαν
μια άνευ προηγουμένου απομόνωση σε ολόκληρη την πόλη των 11 εκατομμυρίων από
τις 10 το πρωί. Μέχρι τότε, εκατοντάδες χιλιάδες αν όχι πολλά εκατομμύρια
κάτοικοι είχαν φύγει μέσα σε πανικό για να αποφύγουν την καραντίνα.
Μέχρι τη στιγμή που ο ΠΟΥ κήρυξε την Έκτακτη Ανάγκη Δημόσιας
Υγείας Διεθνούς Ενδιαφέροντος στις 30 Ιανουαρίου, είχαν χαθεί πολύτιμες
εβδομάδες για να περιοριστεί η ασθένεια. Ωστόσο, ο Τέδρος εξήρε με διαχυτικό
τρόπο τα "πρωτοφανή" κινεζικά μέτρα και επέκρινε άλλες χώρες για τον
"στιγματισμό" των Κινέζων μέσω της περικοπής ταξιδιών.
Σε σχέση με την εξάπλωση του COVID-19 του Wuhan και του
γιατί ο ΠΟΥ δεν το χαρακτήρισε πανδημία, ο εκπρόσωπος του ΠΟΥ Tarik Jasarevic
δήλωσε: "Δεν υπάρχει επίσημη ταξινόμηση (για πανδημία) ... Ο ΠΟΥ δεν
χρησιμοποιεί το παλιό σύστημα των 6 φάσεων - που κυμάνθηκε από τη φάση 1 (μη
ύπαρξη αναφορών για γρίπη ζώων που προκαλεί
μόλυνση σε ανθρώπους) έως τη φάση 6 (πανδημία) - που μερικοί άνθρωποι
ίσως είναι εξοικειωμένοι από τον H1N1 το 2009. "
Στη συνέχεια, με μια πλήρη μεταστροφή, στις 11 Μαρτίου, ο
Tedros Adhanom ανακοίνωσε για πρώτη φορά ότι ο WHO ονομάζει τη νέα ασθένεια του
κορονοϊού, που τώρα μετονομάστηκε σε COVID-19, «παγκόσμια πανδημία». Στο σημείο
αυτό, ο ΠΟΥ δήλωσε ότι υπήρχαν περισσότερες από 118.000 περιπτώσεις COVID-19 σε
114 χώρες, με 4.291 θανάτους.