Αποκλεισμός και επιθέσεις σε καθηγητές που αμφισβητούν την προπαγάνδα της "Κλιματικής Αλλαγής". Η περίπτωση του Δημήτρη Κουτσογιάννη.

Η εξαναγκασμένη αντικατάσταση του θέματος της παρουσίασης του καθηγητή Δημήτρη Κουτσογιάννη από το πανεπιστήμιο της Μπολόνια(πηγή: https://www.researchgate.net/publication/338047540_Personal_knowable_moments_DK-moments_for_high-order_characterization_of_coincidence_in_totalitarianism)

Του Σωτήρη Καμενόπουλου
30 Δεκεμβρίου 2019

Αναδημοσιεύουμε από slpress.gr

Τον Νοέμβριο 2019 η ιταλική εφημερίδα La Repubblica επιτέθηκε σε Έλληνα επιστήμονα και τον αποκάλεσε "αρνητή"  της κλιματικής αλλαγής. Ο Έλληνας επιστήμονας, καθηγητής του ΕΜΠ και γνωστότατος παγκοσμίως στον τομέα της υδρολογίας,  επρόκειτο να πραγματοποιήσει διάλεξη στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια με θέμα: "Climate is changing since 4.5 billion years ago", δηλαδή "Το κλίμα αλλάζει εδώ και 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια". Στη διάλεξή του ο Έλληνας καθηγητής θα παρέθετε στοιχεία, τα οποία αμφισβητούν έντονα και εμπεριστατωμένα την Κλιματική Αλλαγή.

Το αποτέλεσμα της ονομαστικής επίθεσης που δέχτηκε ο Έλληνας καθηγητής του ΕΜΠ κ. Δημήτρης Κουτσογιάννης από τη La Repubblica, ήταν να φοβηθεί το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια και αρχικώς να αναβάλει τη διάλεξή του, ενώ στη συνέχεια του ζητήθηκε να  αλλάξει τον τίτλο και το περιεχόμενο της διάλεξης! Στην Εικόνα 1 φαίνεται ο αρχικός τίτλος της διάλεξης, η οποία τελικώς ματαιώθηκε και αντικαταστάθηκε.

Εικόνα 1. Η ανακοίνωση του Πανεπιστημίου της Μπολόνια για την αναβολή της διάλεξης του Έλληνα διακεκριμένου καθηγητή

Όλη η περιγραφή των γεγονότων βρίσκεται αναρτημένη στο διαδίκτυο από τον γενναίο καθηγητή Δημήτρη Κουτσογιάννη.[1] Καταρχάς ας σημειωθεί ότι η περίπτωση αυτή είναι μία από τις περιπτώσεις εκφοβισμού που δέχονται παγκοσμίως όσοι επιστήμονες τολμούν και αμφισβητούν τη θεωρία της κλιματικής αλλαγής. Στο παρελθόν έχουν συμβεί και άλλες τέτοιες περιπτώσεις.

Αυτό συνέβη σε καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Βικτώρια του Καναδά όταν αυτή τόλμησε να εκφράσει την επιστημονική άποψη ότι οι πολικές αρκούδες όχι μόνο δεν κινδυνεύουν από τις θερμοκρασιακές αλλαγές του πλανήτη (αυτό που ορισμένοι ονομάζουν Κλιματική Αλλαγή), αλλά αντιθέτως ο πληθυσμός των αρκούδων ακμάζει. Στο Πόρτο της Πορτογαλίας έγινε ανεπιτυχής προσπάθεια παρεμπόδισης επιστημονικού συνεδρίου, στο οποίο θα παρουσιάζονταν επιστημονικές εργασίες, οι οποίες αμφισβητούν τη θεωρία της κλιματικής αλλαγής. Το ίδιο συνέβη στις 22 Νοεμβρίου στο Μόναχο. Το ίδιο συνέβη στο Gottingen, στις 25 Οκτωβρίου 2019.

Νέος τύπος ολοκληρωτισμού;

Διοξείδιο του άνθρακα και Κλιματική Αλλαγή - Η εργαλειοποίηση της φύσης από την πολιτική

Αμμοθύελλα (Dust Bowl or Dirty Thirties) κατά την περίοδο ξηρασίας στο Stratford, Texas, 1935.


Αντώνης Φώσκολος 
14 Αυγούστου 2019

(Δεύτερο Μέρος) 

Το Πρώτο Μέρος του άρθρου με τίτλο : "Κλιματική Αλλαγή: Πως ένα φυσικό φαινόμενο μετατράπηκε σε απάτη" εδώ.

Αναδημοσιεύουμε από slpress.gr

Ρούσβελτ, Χίτλερ, Θάτσερ και Κλιματική Αλλαγή - Η εργαλειοποίηση της φύσης από την πολιτική

Από τα τέλη του 17ου αιώνα μια ομάδα διασήμων ερευνητών (J. Fourier, L. Agassiz, J. Tyndall, S. Arrhenius και πάρα πολλοί άλλοι) προσπάθησαν να βρουν την αιτία που προκαλεί Κλιματική Αλλαγή. Τις αλλαγές στο κλίμα τις είχαν διαπιστώσει οι γεωλόγοι του Τεταρτογενούς, δηλαδή οι επιστήμονες που σπουδάζουν την παλαιοκλιματολογία. Η σκέψη τους πήγε στις αυξομειώσεις των συγκεντρώσεων του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακος που όμως δεν προερχόταν από την βιομηχανική δραστηριότητα και τους υδρογονάνθρακες.

Η Κλιματική Αλλαγή, λοιπόν, απασχολούσε την ανθρωπότητα πάνω από 200 χρόνια και δεν είναι φαινόμενο των τελευταίων 40 ετών, όπως το παρουσιάζουν οι περιβαλλοντολόγοι και οι πολιτικοί μας. Έτσι, οι επιστήμονες απεφάσισαν να στείλουν στην ατμόσφαιρα αερόστατα για 165 χρόνια, ήτοι από το 1800 μέχρι το 1965, που έπαιρναν δείγματα ατμοσφαιρικού αέρα από τέσσερις ηπείρους.

Εικόνα 11. Ενδείξεις διακυμάνσεων των συγκεντρώσεων του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακος τον 20ο αιώνα στο Βόρειο Ημισφαίριο. Άξιον παρατήρησης είναι οι συγκεντρώσεις του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακος 435ppm το 1822, 390 ppm το 1860 και 400 ppm το 1940, όταν δεν είχαμε βιομηχανική δραστηριότητα, Beck 2007.

Κλιματική Αλλαγή: Πως ένα φυσικό φαινόμενο μετατράπηκε σε απάτη

Καλλιέργεια σιτηρών στην Γροιλανδία κατά την περίοδο του Μεσαιωνικού Μεγίστου.

Αντώνης Φώσκολος 
13 Αυγούστου 2019

Αναδημοσιεύουμε από slpress.gr

Η Κλιματική Αλλαγή είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που εμφανίστηκε εδώ και εκατομμύρια χρόνια και μελετήθηκε από τους γεωλόγους του Τεταρτογενούς (Quaternary geologists). Αυτή η κατηγορία των γεω-επιστημόνων μελετούν το παλαιό-κλίμα και την παλαιό-εδαφολογία. Από τα τέλη του 17ου αιώνα μελέτησαν τις παλινδρομικές κινήσεις των παγετώνων που γινόντουσαν κάθε περίπου 120.000 χρόνια, αρχής γενομένης από τα μέσα του Τεταρτογενούς, ήτοι, περίπου, πριν 1.000.000 χρόνια. Την αιτία δεν την γνώριζαν.

Το 1942 οι Γερμανοί συνέλαβαν και φυλάκισαν στο Βελιγράδι έναν διάσημο Σέρβο αστροφυσικό ονόματι Milancovitch. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στις φυλακές μελέτησε τις τροχιές της Γης γύρω από τον ήλιο και παρατήρησε ότι όταν η τροχιά της Γης μεταβάλλεται από κυκλική, που είναι σήμερα, σε ελλειψοειδή έχουμε τους παγετώνες των 120.000 ετών, εικόνα 1. Όταν ο άξονας περιστροφής αλλάζει κλίση κάθε 40.000 χρόνια, έχουμε πάλι μια παγετώδη περίοδο (εικόνα 1).

Εικόνα 1. εκκεντρότητα, αξονική απόκλιση και η μετάπτωση των τροπικών και εαρινών ισημεριών, κύκλοι Milancivitch, που δημιουργούν κλιματικές αλλαγές κάθε 120000 χρόνια, κάθε 40000 χρόνια και κάθε 20000 χρόνια αντιστοίχως, Σταύρος Αλεξανδρής, 2019.

Αντώνης Φώσκολος: Οι ελληνικοί υδρογονάνθρακες και η απάτη της ευθύνης του CO2 στην "κλιματική αλλαγή"

Δημοσιεύτηκε στο insider.gr στις 9.9.2019

Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, ο κ. Αντώνης Φώσκολος, ομότιμος καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης και ομότιμος ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά, κάνει λόγο για ένα τεράστιο δυναμικό υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, εκτιμά ότι «άδικα μπήκαμε στα μνημόνια, καθώς η χώρα είχε τη δυνατότητα μέσω της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων να παραμείνει οικονομικά (και εθνικά όπως αναφέρει) ανεξάρτητη.

Ενώ υποστηρίζει ότι η κλιματική αλλαγή οφείλεται σε πολύ διαφορετικούς παράγοντες από εκείνους που έχει επικρατήσει να επικαλούνται οι κυβερνήσεις και ένα ποσοστό της επιστημονικής κοινότητας.

Αναφορικά με τους υδρογονάνθρακες σημειώνει ότι «πιστεύω ακράδαντα ότι η Ελλάδα θα αποκτήσει την πραγματική της εθνική ανεξαρτησία όταν αξιοποιήσει τον ορυκτό της πλούτο και αποκομίσει τα έσοδα που θα ανέρχονται σε τρισεκατομμύρια ευρώ σε διάστημα 100 ετών», ενώ δίνει και μια δική του εκτίμηση για το ποιοί και γιατί σαμποτάρουν τις έρευνες στην Ελλάδα. 

Ακολουθεί η συνέντευξη που παραχώρησε ο Dr. Αντώνης Φώσκολος στο insider.gr και την δημοσιογράφο Πένη Χαλάτση: 

ΑΟΖ - Ενεργειακοί Πόροι και «Κλιματική Αλλαγή» Συνέντευξη με τον Αντώνη Φώσκολο

Cretetv Antitheseis

Συνέντευξη του Ομότιμου καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης και Ομότιμου Ερευνητή της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά, Αντώνη Φώσκολου.

42 χρόνια μετά, ο Ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης και Ομότιμος Ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά, Αντώνης Φώσκολος σε μια ανατρεπτική συνέντευξη με αποκαλύψεις που θα προκαλέσουν αίσθηση, για το γεωπολιτικό – οικονομικό – πολιτικό παιχνίδι και τον ρόλο των πολυεθνικών κολοσσών, γύρω από τους υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο.

Τί αποκαλύπτει για τις έρευνες Νότια της Κρήτης και γιατί απομυθοποιεί όπως υποστηρίζει τους πολέμιους του φυσικού αερίου.

Γιατί μιλάει για "Κλιματική Αλλαγή" με εντελώς διαφορετικά επιστημονική βάση δεδομένων, παρουσιάζοντας τους κύκλους κλιματικών αλλαγών από τα βάθη εκατομμυρίων χρόνων μέχρι τα τελευταία 2 χιλιάδες χρόνια και γιατί ισχυρίζεται ότι τμήμα των επιστημόνων δεν υπηρετεί την αλήθεια της επιστήμης και την διαρκή αμφισβήτηση, αλλά τα τεράστια οικονομικά και πολιτικά παιχνίδια, στο όνομα μίας "Κλιματικής Κρίσης" με χαλκευμένα στοιχεία και αιτίες.

Τζων Σίπτον, πατέρας του Τζούλιαν Ασάνζ «Οι απλοί άνθρωποι κουβαλούν τον Τζούλιαν στους ώμους τους» (συνέντευξη)

Αποκλειστική συνέντευξη στο The Press Project του πατέρα του Τζούλιαν Ασάνζ, Τζων Σίπτον, που έχει επιδοθεί σε ένα διεθνή αγώνα για την απελευθέρωση του γιου του. Kαι μας έχει όλους στο πλευρό του. Ανάμεσα σε άλλα, ο πατέρας του ιδρυτή των Wikileaks δήλωσε πως ο Ασάνζ «δεν είναι καλά, είναι σε πάρα πολύ κακή κατάσταση και τον κρατούν σε αποτρόπαιες συνθήκες», ενώ επισήμανε ότι «ο Τζούλιαν κρατείται μακριά από τον γενικό πληθυσμό, από τους άλλους φυλακισμένους».

Λαμπρινή Θωμά

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019

Αναδημοσιεύουμε από thepressproject

«Ναι, έλαβα τις ερωτήσεις σας και ξέρω ότι μας στηρίζετε. Ζήτω η Ελλάδα!». Το μήνυμα ήρθε και ομόρφυνε η μέρα. Δεχόταν να μας μιλήσει ο 80χρονος πατέρας του Τζούλιαν Ασάνζ, ο Τζων Σίπτον, ο οποίος έχει περάσει τον τελευταίο χρόνο ταξιδεύοντας από χώρα σε χώρα και από αεροδρόμιο σε αεροδρόμιο, προσπαθώντας να κινητοποιήσει κάθε δημοκρατική δύναμη, ώστε να απελευθερώσει το γιο του.

Ο Τζούλιαν συνεχίζει να κρατείται στις φυλακές υψίστης Ασφαλείας Μπέλμαρς της Μεγάλης Βρετανίας, σε συνθήκες απάνθρωπες και εκδικητικές, κατ’ εντολή των διωκτών του. Κι αυτό σημαίνει ότι μένει σε πλήρη απομόνωση, στο κελί του, 23 ώρες την ημέρα και έχει δικαίωμα να βγει από το κελί μία ώρα μες στο 24ωρο, κατά την οποία, όμως, δεν του επιτρέπεται να συναντήσει ή δει άνθρωπο, εκτός των επισκεπτών του. Και, όπως μαθαίνω από τον πατέρα του, σε συνθήκες που δεν επιτρέπουν καν να υπάρχουν άλλοι φυλακισμένοι στους διαδρόμους: οι διώκτες του φοβούνται, σκέφτομαι, πόσο μπορεί να τον στηρίξει ένα χειροκρότημα, ένα χαμόγελο, μια χειρονομία από έναν άλλο κρατούμενο. Μόνη η εκδικητικότητα δεν αρκεί για να δικαιολογήσει μια τέτοια, αχαρακτήριστη στάση.

Σε αυτές τις συνθήκες, ο πατέρας του, Τζων Σίπτον, γίνεται η φωνή του Τζούλιαν και έχει αναλάβει πλήρη καθήκοντα: υποστηρίζει, συναντά, δίνει συνεντεύξεις, διαλέξεις, επισκέπτεται επιτροπές στήριξης, δημοσιεύει εν ονόματι του δημοσιογράφου που έγινε Δημόσιος Κίνδυνος Νο1 για τις ΗΠΑ. Σίγουρα δεν ήταν αυτό που ονειρευόταν για τα γεράματά του, αλλά δεν παραπονιέται. Δηλώνει έτοιμος να επισκεφθεί την Ελλάδα «μες στο νέο έτος», και δηλώνω ότι είμαστε όλοι στο πλευρό του – ως πολίτες και ως The Press Project- για ό,τι χρειαστεί.

Γ. Μαργαρίτης : Ο κατευνασμός και η υποχωρητικότητα οδηγεί σε πολεμική σύγκρουση

984radio 

9 Δεκ 2019

Ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ Γιώργος Μαργαρίτης, μιλώντας στον 98.4 επεσήμανε ότι Ελλάδα και Κύπρος , μέσα από τον ανταγωνισμό των μεγάλων παικτών ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο για τους ενεργειακούς δρόμους και την γεωπολιτική αναδιάταξη, κινδυνεύουν να μετατραπούν σε χώρο διαμοιρασμού των πλεονεκτημάτων της περιοχής, την ώρα που η Τουρκία πλασάρεται ανοιχτά πλέον ως η περιφερειακή δύναμη που μπορεί να επιβάλει με την ισχύ την σταθερότητα αλλά και τα συμφέροντα τους στην ευρύτερη περιοχή, με οφέλη και για την ίδια.

Μετά την συμφωνία με την Τρίπολη της Λιβύης, όπου ουσιαστικά μας ανακοινώνουν ότι ακόμη και η Κρήτη έχει χωρικά ύδατα άρα κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα μέχρι τα 6 ναυτικά μίλια, θα περίμενε κανείς το ελληνικό πολιτικό σύστημα να πει «ως εδώ και μη παρέκει» και να δράσει ως απρόβλεπτος παίκτης στην περιοχή προς διασφάλιση της ύπαρξης του ως κράτος και έθνος που ασκεί κυριαρχία .

Αντί αυτού η τάση είναι ένα φοβικό σύνδρομο καλλιέργειας κατευνασμού, που τελικά για όσους δεν το αντιλαμβάνονται οδηγεί μαθηματικά σε πολεμική σύγκρουση ενδεχομένως με οδυνηρές συνέπειες.

Ο Γιώργος Μαργαρίτης αναρωτήθηκε αν η οικονομική και πολιτική ελίτ της χώρας έχει αντίληψη ότι οδεύουμε στα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, όπου στο τέλος όσοι επιχειρούν με όρους ισχύος να ξαναγράψουν γεωπολιτικά την ιστορία, επιχειρήσουν να μας πουν ότι ακόμη και η επανάσταση του 1821 για το ελληνικό έθνος, ήταν μια λάθος διαδρομή , επαναφέροντας αντεστραμμένη την αφήγηση για το λεγόμενο Ανατολικό Ζήτημα.

Ποιός κερδίζει από την προπαγάνδα της "κλιματικής αλλαγής";

Συνέντευξη με τον Καθηγητή Ατμοσφαιρικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα των ΗΠΑ, Dr John Christy, ο οποίος βρέθηκε στην Ελλάδα, στο Ηράκλειο της Κρήτης, Καλεσμένος του Ενυδρείου Κρήτης, στις Γούρνες, στο πλαίσιο της "έκθεσης για την κλιματική αλλαγή", το καλοκαίρι του 2016.

  

Η μεγάλη απάτη της υπερθέρμανσης του Πλανήτη εξ αιτίας του CO2. (Ντοκιμαντέρ)

Πώς ένα πολιτικό όργανο, το IPCC (Διακυβερνητικό Πάνελ για την Κλιματική Αλλαγή), επιβάλλει πολιτικές ενεργειακής φτώχειας σε ολόκληρο τον Πλανήτη.

Πώς το IPCC στηρίζει το διεθνές λόμπι των ανεμογεννητριών, ως δήθεν ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), προωθώντας την ανορθόδοξη και παραπλανητική ιδέα πως για την "Κλιματική Αλλαγή", την "Υπερθέρμανση του Πλανήτη", την "Κλιματική Κρίση" - ή όποια άλλη απειλητική έννοια επιλέγει κατά καιρούς για να τρομοκρατήσει την ανθρωπότητα - ευθύνεται δήθεν η ανθρωπογενής παραγωγή CO2. 

Milutin Milankovitch. Η πλέον έγκυρη, σήμερα, θεωρία των κυκλικών αλλαγών του κλίματος σαν αποτέλεσμα της περιοδικής εναλλαγής των παραμέτρων της Γήινης τροχιάς (Κύκλοι του Milankovitch)

Milutin Milankovitch (1879-1958)

by Steve Graham

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο site της NASA στις 24 Μαρτίου του 2000

Η μετάφραση στην παρούσα αναδημοσίευση έγινε από το blog "για την κοινωνική αριστερά"

Ο Σέρβος αστροφυσικός Milutin Milankovitch (Μιλουτίν Μιλάνκοβιτς) είναι πιο γνωστός για την ανάπτυξη μιας από τις σημαντικότερες θεωρίες που συνδυάζουν τις κινήσεις της γης και τη μακροπρόθεσμη αλλαγή του κλίματος. Γεννημένος το 1879 στο αγροτικό χωριό Dalj (Ντάλι) (τότε τμήμα της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, που σήμερα βρίσκεται στην Κροατία), ο Milankovitch σπούδασε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Βιέννης και αποφοίτησε το 1904 με διδακτορικό στις τεχνολογικές επιστήμες. Μετά από ένα σύντομο διάστημα ως κύριος μηχανικός σε μια κατασκευαστική εταιρεία, αποδέχθηκε μια θέση καθηγητή στα εφαρμοσμένα μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου το 1909 - θέση που κατείχε για το υπόλοιπο της ζωής του.

Ο Milankovitch (Μιλάνκοβιτς) αφιέρωσε την καριέρα του στην ανάπτυξη μιας μαθηματικής θεωρίας του κλίματος με βάση τις εποχιακές και του γεωγραφικού πλάτους παραλλαγές της ηλιακής ακτινοβολίας που δέχεται η Γη. Τώρα γνωστή ως Θεωρία Milankovitch (Μιλάνκοβιτς), διατυπώνει πως καθώς η Γη ταξιδεύει στο διάστημα γύρω από τον ήλιο, κυκλικές παραλλαγές σε τρία στοιχεία γεωμετρίας της Γης - Ήλιου συνδυάζονται ώστε να παράξουν μεταβολές στην ποσότητα ηλιακής ενέργειας που φτάνει στη Γη:

1. Παραλλαγές στην τροχιακή εκκεντρότητα (eccentricity) της Γης - το σχήμα της τροχιάς γύρω από τον ήλιο.
2. Αλλαγές στην λόξωση (ή λόξευση) της εκλειπτικής^[1] (obliquity) - αλλαγές στη γωνία που κάνει ο άξονας της Γης με το επίπεδο της τροχιάς της Γης (εκλειπτική).
3. Μετάπτωση^[2] (Precession) - η αλλαγή στην κατεύθυνση του άξονα περιστροφής της γης, δηλαδή, ο άξονας περιστροφής συμπεριφέρεται σαν να περιελίσσεται προς τα κάτω. ως εκ τούτου, σχηματίζει έναν κύκλο στην ουράνια σφαίρα σε μια δεδομένη περίοδο.

Μαζί, οι περίοδοι αυτών των τροχιακών κινήσεων έχουν γίνει γνωστές ως κύκλοι Milankovitch.

---

[1] http://49lyk-athin.att.sch.gr/KINHSEIS_GHS.htm

[2] http://49lyk-athin.att.sch.gr/KINHSEIS_GHS.htm

ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ - KATAΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΣ ΚΡΙΣΕΙΣ

Αναδημοσιεύουμε από: scorchedearthstrategy

Δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2019

"Ανεξάρτητα από τις αιτίες της τάσης ψύξης του πλανήτη, τα αποτελεσματά τους μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρά, αν όχι καταστροφικά. Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι μια μείωση μόλις 1% στις ηλιακές ακτίνες που φτάνουν στη γη …. θα ψύξουν τον πλανήτη αρκετά ώστε να τον οδηγήσουν σε μια καινούργια εποχή των πάγων μέσα σε μόλις λίγες εκατοντάδες χρόνια."

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από ένα άρθρο του περιοδικού Time, στα 1974. Την ίδια εποχή ένα παρόμοιο άρθρο είχε δημοσιευτεί στο Newsweek. Πάρα πολλές έγκριτες επιστημονικές δημοσιεύσεις αποτελούσαν τις πηγές για το κυρίαρχο καταστροφολογικό σενάριο της εποχής: την επερχόμενη εποχή των πάγων.

Τα δεδομένα έδειχναν όντως ανησυχητικά: από το Β΄ Παγκόσμιο και μετά (και παρά τις μεγάλες εκπομπές CO2 που υπήρξαν κατά τη διαρκειά του) καταμετρούταν μια γενικότερη πτώση θερμοκρασίας σε πλανητικό επίπεδο, ενώ οι "κύκλοι του Milankovitch" [1] προβλέπουν την απαρχή της νέας εποχής των παγετώνων περίπου στην εποχή μας.

Η επερχόμενη εποχή των πάγων αποτέλεσε μια δημοφιλή πλανητική φοβία (μετά από αυτές της πυρηνικής καταστροφής και της ελλείψεως ορυκτών καυσίμων) σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ΄70. Μέχρι που μια “περιθωριακή” θεωρία, αυτή του υπερθέρμανσης του πλανήτη, άρχισε να προμοτάρεται όλο και πιο πολύ και έτσι στα μέσα του΄80, το φαινόμενο του θερμοκηπίου από θεωρία συνομωσίας μετατράπηκε σε κατεστημένη αλήθεια.

Με το πέρας των παγωμένων ρευμάτων του ψυχρού πολέμου και των αγαπημένων για κάθε διαχειριστή υπηκόων φοβιών του, ο πλανήτης άρχισε να βράζει σε ένα τρομακτικό κύκλο υπερθέρμανσης. Τα κλιματικά μοντέλα των τελών της δεκαετίας του ΄80 και του μεγαλύτερου μέρους της δεκαετίας του ΄90 ήταν εφιαλτικά. Ερημοποίηση του μεγαλύτερου κομματιού της Νότιας Ευρώπης, απότομη άνοδος της στάθμης των θαλασσών, όλεθρος και καταστροφή. Απεδείχθησαν ωστόσο λανθασμένα. Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά και η Ελλάδα κοντεύει να γίνει τροπική και ο πολυπόθητος αφανισμός της Ολλανδίας κάτω από τόνους θαλασσινού νερού, δε συνέβη ποτέ. Η μέση θερμοκρασία σε καμία περίπτωση δεν ανεβαίνει με τους ρυθμούς των κλιματολογικών μοντέλων. Και έτσι η Παγκόσμια Υπερθέρμανση αναγκάστηκε να μετονομαστεί σε Κλιματική Αλλαγή. Σε κάθε περίπτωση: “Be worried, Be very worried”, όπως νουθετούσε τους υπηκόους του πλανήτη το Τime στα 2006, 32 χρόνια μετά τον εφιάλτη των επερχόμενων πάγων. Αυτή τη φορά ο μπαμπούλας δεν είναι οι πάγοι, αλλά το λιωσιμό τους.

Όταν η shell παρέα με τον πιο εμβληματικό πράσινο απολογητή της, τη WWF, διακηρύσσει αδιάντροπα ότι η κλιματική αλλαγή είναι το νούμερο ένα περιβαλλοντολογικό πρόβλημα και όχι όπως νομίζαμε εμείς οι αφελείς, η αποψίλωση των δασών, η επιμόλυνση των υδάτων, ο αφανισμός των τρεχούμενων νερών και η σταθερή λεηλασία και ερημοποίηση του φυσικού κόσμου, ακόμα και οι πλέον ευκολόπιστοι εκ των οικολόγων θα έπρεπε να αγανακτούν. Κι όμως: αν και η κλιματική αλλαγή,σε αντίθεση με την καθημερινή και – απτή - ερημοποίηση του πλανήτη, στηρίζεται κυρίως σε γραφήματα, αριθμούς και προβλέψεις, το δόγμα της συμπαρασύρει σε κοινή πορεία και αιτήματα βιομηχανία, κυβερνήσεις, ευαισθητοποιημένο κόσμο και κινήματα.

Και έτσι, ενάντια σε κάθε λογική και καλό γούστο, εκατομμύρια οικολογικά ευαισθητοποιημένων πολιτών και ανήλικων ζηλωτών, βάζουν ως νούμερο ένα ζήτημα το αποτύπωμα άνθρακα του λαιφστάιλ μας, καταναλώνουν πράσινα και αλόγιστα και αντί να αιτούνται να αφήσουν το κλίμα στην ησυχία του, ενώνουν τις φωνές τους στο απαράμιλλης βλακείας αίτημα ”Σταματήστε την Κλιματική Αλλαγή” – κάτι σαν απαγορέψτε τους σεισμούς ή σταματήστε επιτέλους τη Γη. Και φυσικά οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου τους ακούνε, δημιουργούν υπουργεία Κλιματικής Αλλαγής και βιολογικά προϊόντα σε διπλή συσκευασία πλαστικού και σελοφάν, ισοπεδώνουν τα βουνά για να τα γεμίσουν με σχεδόν μηδενικής απόδοσης ανεμογεννήτριες, αφανίζουν τους παραδοσιακούς σπόρους για να τους αντικαταστήσουν με νέους, υπερμεταλλαγμένους, που δε χρειάζονται όργωμα και άρα δεν εκλύουν CO2, καταστρέφουν τα δάση και τις καλλιέργειες για να παράξουν βιομάζα ως καύσιμη ύλη και φυσικά τζογάρουν πουλώντας και αγοράζοντας δικαιώματα ρύπων. Ο,τι άφησε όρθιο η πράσινη γεωργική επαναστασή τους, το αφανίζει η πράσινη αναπτυξή τους. Ή αλλιώς: όπου ακούς πολύ πράσινο, ετοιμάσου να το αποχαιρετήσεις.

«Ο ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ» του Κλεάνθη Γρίβα

Εξάρχεια 6.12.2019 τα ΜΑΤ ξεγυμνώνουν και εξευτελίζουν έναν από τους προσαχθέντες

«Ο ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ»

Δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία (23-11-1995) και την Καθημερινή (23-11-1995).

Τροποποιήθηκε μερικά και επαναδημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία (24-2-1996) και

στα περιοδικά Πλατεία (Δεκ. 2006) και Ζενίθ (Ιαν. 2007).

Και ξαναδημοσιεύεται σήμερα, γιατί δεν άλλαξε τίποτα στα 24 χρόνια από το 1995 μέχρι το 2019, προφανώς επειδή, σ’ αντίθεση με τη γνωστή ρήση του Karl Marx ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται ως κωμωδία»,

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΠΑΝΑΤΟΤΕ ΩΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

όπως αποδεικνύεται και από τις εντεινόμενες, επαναλαμβανόμενες και ατιμώρητες εκδηλώσεις βαρβαρότητας των ένστολων ράμπο-υπηρετών των προμνημονιακών και μνημονιακών κυβερνήσεων της βίας, της αυθαιρεσίας και του αίματος.

Κλεάνθης Γρίβας 7.12.2019

ο μετασχηματισμός της εγκληματικότητας σε μηχανισμό εξουσίας

Δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία (23-11-1995) και την Καθημερινή (23-11-1995).

Τροποποιήθηκε μερικά και επαναδημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία (24-2-1996) και

στα περιοδικά Πλατεία (Δεκ. 2006) και Ζενίθ (Ιαν. 2007).

Και ξαναδημοσιεύεται σήμερα, γιατί δεν άλλαξε τίποτα στα 24 χρόνια από το 1995 μέχρι το 2019, προφανώς επειδή, σ’ αντίθεση με τη γνωστή ρήση του Karl Marx ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται ως κωμωδία»,

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΠΑΝΑΤΟΤΕ ΩΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

όπως αποδεικνύεται και από τις εντεινόμενες, επαναλαμβανόμενες και ατιμώρητες εκδηλώσεις βαρβαρότητας των ένστολων ράμπο-υπηρετών των προμνημονιακών και μνημονιακών κυβερνήσεων της βίας, της αυθαιρεσίας και του αίματος.

Αυτό το σημείωμα για την αστυνομική βία, αφορά κατ’ αποκλειστικότητα εκείνες τις (ένστολες και μη) ψυχοπαθητικές «προσωπικότητες» που είναι επιρρεπείς στην άσκηση της βίας και αφιερώνεται στους (πάντοτε άνευ διακριτικών) θρασύδειλους (ένστολους και μη) «κυνηγούς κεφαλών» οι οποίοι είθισται να αυθαιρετούν απεριόριστα και εκ του ασφαλούς, εξαιτίας της κάλυψης ή της ανοχής των υπηρεσιακών και πολιτικών προϊσταμένων τους.

Μηνυτήρια Αναφορά

στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης (20/11/2006).

«Ο νεαρός αιμόφυρτος και με χειροπέδες, κακοποιούνταν βάναυσα από άτομα με πολιτικά ρούχα και μάσκες στο πρόσωπο, οι οποίοι μας δήλωσαν ότι ήταν αστυνομικοί. Ο άγριος ξυλοδαρμός συνέβη παρουσία ένστολων αστυνομικών και ενός τουλάχιστον αξιωματικού τους.

Οι μασκοφόροι δράστες απάντησαν στη διαμαρτυρία μας με προπηλακισμούς, χυδαίο υβρεολόγιο και απειλητικό τρόπο, εκτοξεύοντας σεξιστικά υπονοούμενα εναντίον των καθηγητριών, καθώς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για το επάγγελμά μας.

Οι ένστολοι αστυνομικοί από την άλλη πλευρά προσπάθησαν να μας απωθήσουν και να μας απομακρύνουν, δηλώνοντας ότι δήθεν δεν συμβαίνει τίποτε και ότι το επεισόδιο δεν μας αφορά.

Όλοι οι παρευρισκόμενοι ένστολοι αστυνομικοί και οι αξιωματικοί, αρνήθηκαν να μας ανακοινώσουν το όνομά τους και δεν έφεραν κανένα στοιχείο από το οποίο θα μπορούσε να διαπιστωθεί η ταυτότητά τους.

Ζητήσαμε από παρευρισκόμενο ανώτερο αξιωματικό της αστυνομίας (επί των επωμίδων του ένα χρυσό αστέρι)».

των καθηγητών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,

Γιάννη Μυλόπουλου, Δημήτρη Χασάπη,

Ελευθερίας Καρνάβου, Γιάννη Κρεστενίτη,

Γλυκερίας Καλφακάκου, Ελένης Χοντολίδου, Γιώργου Διβάρη,

Η βία και η αυθαιρεσία είναι, σ' ένα βαθμό, συνυφασμένες με τη λειτουργία της αστυνομίας σε όλες τις κοινωνίες. Αλλά μόνο στις απολίτιστες κοινωνίες (που κανοναρχούνται από ένα κράτος-πορνείο το οποίο φιλοδοξεί να επαναμεταβληθεί σε κράτος-σφαγείο), η βία και η αυθαιρεσία μπορεί να αποτελούν προβαλλόμενο πρότυπο, θεσμικά επικυρωμένο στοιχείο, εξουσιαστικά καλυπτόμενη και υπηρεσιακά δικαιωμένη συμπεριφορά ενός ειδικού τμήματος των δυνάμεων της «τάξης».  

Η βία αποτελεί εγγενές δομικό στοιχείο της αστυνομίας ως κατασταλτικού θεσμού. Και εξαιτίας αυτού, είναι φυσικό να εμφιλοχωρούν σ’ αυτή αρκετές διεστραμμένες ψυχοπαθητικές προσωπικότητες, οι οποίες μπορούν να επιδίδονται ατιμώρητα σε ατομικές και συλλογικές ασκήσεις νεκροφιλίας και θανατολατρείας (έχοντας, πάντοτε, την κάλυψη της «προϊσταμένης αρχής», υπηρεσιακής και πολιτικής, και των συναδέλφων τους).

Αυτές οι ψυχιατρικές περιπτώσεις (που διαφεύγουν την ψυχιατρική θεραπεία, επειδή έχουν τη δυνατότητα να εκτονώνουν την κακοήθη επιθετικότητάς τους εναντίων ανυπεράσπιστων πολιτών, εκ του ασφαλούς, υποδυόμενοι τους αστυνομικούς), ανταποκρίνονται σε ένα νέο σωματικό, χαρακτηριοδομικό και συμπεριφορικό τύπο στο εν εξελίξει οργουελιανό «1984»:

• Ένα εξουσιαστικά μεταλλαγμένο ζόμπι, που η ύπαρξή του εξαντλείται στα χέρια, τα πόδια, το περίστροφο, το γκλοπ, κάποια γεννητικά όργανα (ανύπαρκτης ή αμφίβολης λειτουργικότητας) και έναν απλαστικό εγκέφαλο (ο οποίος διευκολύνει αφάνταστα την επιτέλεση του θεάρεστου λειτουργήματος του βασανιστή).

• Μια διεστραμμένη ψυχοπαθητική προσωπικότητα, ένα φρανκενσταϊνικό μείγμα Παπαχρόνη, Ντάλτον, Νταβέλη και κουτσαβάκη, που προγραμματίζεται εξουσιαστικά για να εκδηλώνει μια ανεξέλεγκτη καταστρεπτική επιθετικότητα και να δηλώνει ξεδιάντροπα με χίλιους τρόπους ότι (αυτό, το διανοητικά υπολειπόμενο ζόμπι) είναι το ευνοούμενο εκτελεστικό όργανο της εξουσίας και έχει εξοπλιστεί με το αποκλειστικό δικαίωμα «να γαμάει και να δέρνει», και αντιστρόφως.

• Ένα αποκρουστικό ανθρωποειδές (που η εμφάνισή του και μόνο, θίγει την αισθητική και προσβάλλει την αξιοπρέπεια κάθε πολιτισμένου ανθρώπου), το οποίο, με την αλαζονεία, τις κουτσαβάκικες κινήσεις, το ηλίθιο βλέμμα και τον πρωτόγονο λόγο του, εκτοξεύει εναντίον της κοινωνίας την αφόρητη χυδαιότητα, το απύθμενο κενό, την τρομακτική βαρβαρότητα και το καταχθόνιο ψυχοδιανοητικό του σύμπαν.

Συνεπώς, όσοι ένστολοι και μη επιδίδονται στο «ευγενές άθλημα» της κακοποίησης ανυπεράσπιστων πολιτών ή κρατούμενων, δεν είναι παρά θρασύδειλα ανθρωποειδή τα οποία χαρακτηρίζονται από ένα πελώριο έλλειμμα ανθρωπιάς, πολιτισμού, μόρφωσης, καλλιέργειας και ευαισθησίας, διακατέχονται από ένα αβυσσαλέο μίσος για οτιδήποτε ξεφεύγει από το στενό τους ορίζοντα, και –με την ύπαρξή τους- κάνουν να διαγράφεται σκοτεινό το μέλλον της κοινωνίας.

Eπείγουσα διεθνής έκκληση για τη σωτηρία της ζωής και την άμεση απελευθέρωση του Τζούλιαν Ασσάνζ

Ε

ξήντα διεθνώς γνωστοί διανοούμενοι από δεκαπέντε χώρες, με επιστολή τους προς τον προκαθήμενο της Αγγλικανικής Εκκλησίας Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρυ, του ζητούν να χρησιμοποιήσει όλη την επιρροή του, μεταφέροντας το αίτημά τους και στη Βασίλισσα Ελισάβετ, προκειμένου να απελευθερωθεί άμεσα ο Τζούλιαν Ασσάνζ, που κρατείται στις βρετανικές φυλακές υψίστης ασφαλείας Belmarsh και του οποίου κινδυνεύει η υγεία και η ζωή.

Μεταξύ των διανοουμένων που υπογράφουν την επιστολή είναι η κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης Mairead Maguire, ο αμερικανός σκηνοθέτης Όλιβερ Στόουν, ο αμερικανός συγγραφέας και διανοούμενος Νόαμ Τσόμσκυ, ο αγωνιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και πρώην ηγετικό στέλεχος της Διεθνούς Αμνηστίας Francis Boyle, o Daniel Ellsberg, που συγκλόνισε την Αμερική με τις αποκαλύψεις του για τον πόλεμο στο Βιετνάμ (The Pentagon Papers), κάτοχος του “εναλλακτικού” βραβείου Νόμπελ (Right Livehood Award) και του βραβείου Όλαφ Πάλμε, ο πρώην επικεφαλής της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης Dick Marty, ο πρώην διευθυντής της γαλλικής επιθεώρησης Monde Diplomatique Alain Gresh, η Γερμανίδα βουλευτής Sahra Wagenknecht, ο Γουίλιαμ Πολκ, πρώην Πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων Adlai Stevenson, ο αμερικανός πρώην αν. υπουργός Οικονομικών Paul Craig Roberts και πολλοί άλλοι.

Από την Ελλάδα υπογράφουν την επιστολή ο Μανώλης Γλέζος, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος.

Οι υπογράφοντες καλούν τις αρμόδιες αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου να απελευθερώσουν άμεσα τον Julian Assange, πολίτη της Αυστραλίας, από τη φυλακή Belmarsh όπου κρατείται κατά “τρόπο άδικο και βάναυσο”, όπως υποστηρίζουν. Επισημαίνουν ότι ο Assange δεν κατηγορείται για κανένα αδίκημα στη Βρετανία ή στη Σουηδία και ότι οι μόνες κατηγορίες εναντίον του προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι καθαρά πολιτικές και αποβλέπουν στο να τιμωρηθεί για δημοσίευση ακριβών πληροφοριών που του δόθηκαν από πληροφορημένες πηγές. Αυτή είναι μια συνηθισμένη πρακτική όλων των mainstream ΜΜΕ, συνεχίζει η επιστολή, χαρακτηρίζοντας ως “όνειδος” το ότι αυτά τα Μέσα δεν υπερασπίζονται τώρα τον κ. Assange, έστω κι αν έχουν δημοσιεύσει τις ίδιες ακριβώς πληροφορίες που δημοσίευσε και αυτός. Με την τωρινή μεταχείριση που επιφυλάσσει στον Julian Assange, το Ηνωμένο Βασίλειο “ευτελίζεται σε απλό εργαλείο πολιτικής καταπίεσης των Ηνωμένων Πολιτειών”, προσθέτουν οι υπογράφοντες, που θεωρούν ότι αυτή η υπόθεση έχει κλονίσει πολύ σοβαρά την εμπιστοσύνη στο δικαστικό σύστημα και τα ΜΜΕ.

Οι υπογράφοντες χαρακτηρίζουν την τωρινή φυλάκιση του Julian Assange “στίγμα” στο δικαστικό σύστημα του βρετανικού έθνους και “απαξίωση” της Βρετανικής αξιοπρέπειας, προειδοποιώντας ότι, αν αυτό το “σκάνδαλο” μπορεί σήμερα να αποκρύπτεται σε μεγάλο βαθμό, θα αναδειχθεί μετά βεβαιότητος στην ιστορία αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα από τους ανώτατους εκπροσώπους του Βρετανικού λαού για να διορθωθεί αυτή η μείζων αδικία. Και η επιστολή καταλήγει: “Απευθυνόμαστε στην αίσθησή σας δικαίου και εθνικής τιμής για να τιμήσετε τις καλύτερες παραδόσεις της Βρετανικής δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απελευθερώνοντας άμεσα τον Julian Assange”.

Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή και δείτε τις υπογραφές στο

Appeal to Archbishop of Canterbury for Liberation of Julian Assange

ΠΗΓΗ: konstantakopoulos.gr