Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταστατική υποχρέωση να καταψηφίσουν το 3ο Μνημόνιο

Όσο ακόμα επικαλούμαστε τη Δημοκρατία !

Στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ που πραγματοποιήθηκε στις 30 Ιουλίου 2015 μετά από αίτημα 108 μελών της αλλά και δεκάδων Οργανώσεων Μελών και Νομαρχιακών Επιτροπών, η πρόταση των 108 δεν τέθηκε καν σε ψηφοφορία (μετά από "υπαναχώρηση" των λεγομένων 53+).

Το κείμενο των 108 μελών της ΚΕ στις 15.7.2015 ήταν το ακόλουθο: 

Στις 12 Ιουλίου συντελέστηκε στις Βρυξέλλες ένα πραξικόπημα που απέδειξε ότι στόχος των ευρωπαϊκών ηγεσιών ήταν η παραδειγματική εξόντωση ενός λαού που οραματίστηκε ότι μπορεί να ακολουθηθεί ένας άλλος δρόμος πέραν και έξω από το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της ακραίας λιτότητας.
Ένα πραξικόπημα που στρέφεται ευθέως εναντίον κάθε έννοιας δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας.
Η συμφωνία με τους “θεσμούς” ήταν αποτέλεσμα απειλών άμεσου οικονομικού στραγγαλισμού και συνιστά ένα νέο μνημόνιο με επαχθέστατους και ταπεινωτικούς όρους επιτήρησης, καταστροφικό για τον τόπο και το λαό μας.
Αντιλαμβανόμαστε τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκήθηκαν στην ελληνική πλευρά, παρά ταύτα θεωρούμε ότι το παλλαϊκό περήφανο ΟΧΙ στο δημοψήφισμα δεν επιτρέπει στην κυβέρνηση να υποκύψει στα εκβιαστικά τελεσίγραφα των δανειστών. 
Η συμφωνία αυτή δεν είναι συμβατή με τις ιδέες και τις αρχές της αριστεράς, κυρίως, όμως, με τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Η πρόταση αυτή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από τον κόσμο και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Ζητάμε την άμεση σύγκληση της Κεντρικής Επιτροπής και καλούμε τα μέλη, τα στελέχη και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να περιφρουρήσουν την ενότητα του κόμματος, στη βάση των συνεδριακών αποφάσεων και των προγραμματικών μας δεσμεύσεων.

(Αναλυτική ενημέρωση για τις εργασίες της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ της 30.7.2015 εδώ)

Δεν υπήρξε λοιπόν απόφαση καταδίκης των κυβερνητικών επιλογών από την Κεντρική Επιτροπή αλλά δεν υπήρξε και απόφαση που να τις επικυρώνει.

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν την ευθύνη της διακυβέρνησης δεν τόλμησαν να ζητήσουν την επικύρωση της μνημονιακής πολιτικής στροφής της κυβέρνησης από την Κεντρική Επιτροπή με τον φόβο πως αυτή θα καταψηφιζόταν.

Συνεπώς, σε κάθε περίπτωση ισχύουν οι συνεδριακές αποφάσεις του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με τις οποίες οι σημερινές επιλογές της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ από τη θέση της κυβερνητικής εξουσίας είναι αντικαταστατικές και εκτός πολιτικής νομιμοποίησης από το κόμμα.

Οι οικονομικοί δολοφόνοι της ΕΚΤ, του Άρη Χατζηστεφάνου

Αναδημοσίευση από info-war

του Άρη Χατζηστεφάνου

Ποια ήταν η εξέλιξη που σημειώθηκε την τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα και εξασφάλισε την απόλυτη κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων δογμάτων του καπιταλισμού σε ολόκληρο τον πλανήτη; Αν η πρώτη σας απάντηση είναι η κατάρρευση της πρώην ΕΣΣΔ και του Ανατολικού μπλοκ, ξανασκεφτείτε το. Πίσω από τις γιορτές και τις παράτες για την υποτιθέμενη κυριαρχία της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας σημειώθηκε μια από τις μεγαλύτερες επιθέσεις στο δικαίωμα των λαών να ελέγχουν έστω και ψευδεπίγραφα, μέσω αντιπροσώπων, την οικονομία της χώρας τους.

Πριονίζοντας το κλαδί επάνω στο οποίο καθόταν, το πολιτικό κατεστημένο σε όλο τον κόσμο άρχισε να προσφέρει διαφορετικά επίπεδα ανεξαρτησίας στις κεντρικές τράπεζες. Υπάκουσαν έτσι στην κυρίαρχη άποψη των αγορών ότι οι πολιτικοί με τις προεκλογικές τους παροχές προκαλούν ακραίες κυκλικές διακυμάνσεις στην οικονομία, τις οποίες μόνο ένας ανεξάρτητος κεντρικός τραπεζίτης θα μπορούσε να εξισορροπεί. Στην πραγματικότητα οι πολιτικοί εκτός από το κλαδί στο οποίο κάθονταν είχαν μόλις πριονίσει και το δέντρο της δημοκρατίας. «Η ανεξαρτησία των κεντρικών τραπεζών» μου εξηγούσε πριν από μερικά χρόνια η Ναόμι Κλάιν «είναι ο μηχανισμός με τον οποίο οι αγορές εξηγούν στους πολιτικούς ότι δεν μπορούν να παίζουν με τα παιχνίδια τους. Είναι η βασικότερη απόδειξη ότι οι αγορές βρίσκονται σε ανοιχτό πόλεμο με τη δημοκρατία».

H Naomi Klein για την Ελλάδα στο Catastroika από infowar
 

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα όχι μόνο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση σε αυτή την κατάσταση αλλά σύντομα μετατράπηκε στον πιο αδίστακτο «οικονομικό δολοφόνο» που δρούσε για λογαριασμό εμπορικών τραπεζών χωρών όπως η Γερμανία. Χρησιμοποιώντας του κεντρικούς τραπεζίτες των χωρών μελών σαν πέμπτη φάλαγγα κατάφερνε να επιβάλλει τις θέσεις της στα κοινοβούλια των αδύναμων χωρών και όταν χρειαζόταν να ανατρέπει τις κυβερνήσεις που δεν συνεργάζονταν μαζί της.

Το 3ο Μνημόνιο και οι προοπτικές της Αριστεράς : Μια συζήτηση του Γιάννη Μηλιού με τον Άγγελο Καλοδούκα

Μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης, διαιρεμένη σε τέσσερις θεματικές για να την παρακολουθήσετε με πιο εύκολο τρόπο:

Α) Το 3ο μνημόνιο και τα επακόλουθά του

Β) Ήταν πύρρεια η νίκη της Μέρκελ;

Γ) Ευρώ ή δραχμή;

Δ) Πως διαμορφώνεται το τοπίο στην ριζοσπαστική Αριστερά σήμερα 

Πηγή : enosy.blogspot.gr 
           aformi
  

Στο ανοιχτό όρυγμα των Σκουριών θάφτηκε η τιμή και η αξιοπιστία του Τσίπρα και της «πρώτη φορά αριστεράς» κυβέρνησής του;

 

Δημοσιεύτηκε 1.8.2015 στο soshalkidiki.wordpress.com 

Με τις δηλώσεις του, περί της προστασίας των 5.000 εργαζομένων στην «Ελληνικός Χρυσός», στην συνέντευξη που έδωσε, την Τετάρτη 29-7 στον Κ. Αρβανίτη στον ραδιοφωνικό σταθμό Κόκκινο, ξέφτισε και τις τελευταίες ελπίδες όσων ήλπιζαν ότι η κυβέρνησή του κι ο ίδιος, ως πρωθυπουργός, θα ήταν διαφορετικοί από τους προηγούμενους, τουλάχιστον ως προς την συνέπεια και την ηθική τους.

Δεν θα μείνουμε στο συνειδητό ψέμα (προέλευσης Άδωνη, Πάχτα, Μπόμπολα) περί 5.000 εργαζομένων, ούτε στο μικρότερο ψέμα των 2.000 που τους έκανε όταν πήγε να τα μαζέψει την επομένη, στην Κ.Ε. του κόμματός του, μετά την κατακραυγή που προκάλεσαν οι κατάπτυστες δηλώσεις του. Έχει όμως σημασία να επισημάνει κανείς ότι ο κ. Τσίπρας χρησιμοποίησε ως προμετωπίδα τους εργαζόμενους με τον ίδιο τρόπο που το κάνει εδώ και καιρό η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός.

Η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορεί να είναι εκδικητική, ανέφερε. Ποιος του είπε πως το κίνημά μας θέλει την εκδίκηση από τους εργαζόμενους της εταιρείας, αυτούς που κι ο ίδιος χαρακτήριζε ως ομήρους της; Ας βρουν τρόπους να τους απασχολήσουν για να μην μείνουν άνεργοι, αν αυτό είναι το ζήτημα. Επιπλέον, ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι κοινωνικά δίκαιο είναι να μη χάσουν τις δουλειές τους τόσοι εργαζόμενοι. Αναρωτιόμαστε όμως, αφενός αν είναι κοινωνικά δίκαιο να τις χάσουν εκατοντάδες άλλοι, που θα πληγούν από τις καταστροφικές δραστηριότητες της εταιρείας. Αφετέρου, είναι απορίας άξιον αν μία κυβέρνηση της αριστεράς στηρίζει εργαζόμενους σε μία παράνομη και καταστροφική εταιρεία.

Ελένη Αυλωνίτου: Ο Βαρουφάκης είναι η Βουγιουκλάκη της πολιτικής [ΒΙΝΤΕΟ]

Το αυθεντικό βίντεο.

Η παρουσία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργου Πάντζα, οφείλεται σε καθαρό σφάλμα της χρονομηχανής.

Ακολουθεί το πλαστό βίντεο που κατασκεύασαν τα κανάλια των διαπλεκόμενων ΜΜΕ για να συκοφαντήσουν την Ελένη Αυλωνίτου.

Πολιτική Αριστερά και κοινωνική Αριστερά: ανάμεσα σε πολιτική ήττα και ζωντανές κοινωνικές αξίες, του Μιχάλη Ψημίτη

Αναδημοσίευση από REDNotebook
 

Ή πώς το σύστημα εξουσίας εξουδετέρωσε, προς το παρόν, τον αριστερό κίνδυνο - και οι μέρες που έρχονται

του Μιχάλη Ψημίτη

 

«Ένα απελευθερωτικό συλλογικό ξέσπασμα λαμβάνει χώρα και παίρνει τον χαρακτήρα της επανιδιοποίησης του χρόνου («Επιτέλους ανασαίνουμε! «Επιτέλους ξαναζούμε!)», αποκαθιστώντας, πολύ πέρα από τα θεσμισμένα όρια της απλής βιολογικής ηλικίας, μια ευαίσθητη βιωματική σχέση με τη χρονική παράμετρο, με το τώρα. Υπό την έννοια αυτή, κεντρική επιδίωξη του θεσπισμένου συστήματος εξουσίας εντός και εκτός της χώρας είναι πλέον μια όσο γίνεται γρηγορότερη ‘ενηλικίωση’ του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι ώστε να αποδεχθεί το συντομότερο δυνατό τη φωνή της λογικής, τη λογική του ρεαλισμού και να προσχωρήσει στους κατεστημένους κανόνες του παιχνιδιού. Αυτή η ασύμβατη με τους κανόνες μορφή αριστερής πολιτικής διακυβέρνησης που επικαλείται αξίες όπως η αξιοπρέπεια ως κριτήριο της ανθρώπινης ευτυχίας, που αναδεικνύει την αδικία, την κοινωνική ανισότητα και την εκμετάλλευση σε βασικές πηγές της δυστυχίας των ανθρώπων, αυτή η μορφή πρέπει να εκφυλιστεί σε υποτακτικά σώφρονες πολιτικές, ορθολογικές επιλογές, ώριμες πρακτικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, στη λογική του νεοφιλελεύθερου ρεαλισμού οφείλει να μπει στο πετσί του ρόλου του ως ‘υπεύθυνης κυβέρνησης’ έτσι ώστε μακροπρόθεσμα να αποτραπούν επικίνδυνες συνάψεις μεταξύ θεσμικών πολιτικών και αναγκών ‘των από κάτω’. Από την άλλη σκοπιά, εκείνη της αριστερής ριζοσπαστικής δημοκρατίας, από τη στιγμή που συλλαμβάνουμε την αύρα καινούργιων κινημάτων που παραμονεύουν στις ανεξέλεγκτες πτυχές της συμβολικής μας νεότητας, έχουμε έναν πολύ καλό λόγο για να παλέψουμε να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ‘ανώριμος’, ‘ανεύθυνος’, ‘μη ρεαλιστής’ και ‘επικίνδυνος για τη χώρα’!».

Τα παραπάνω λόγια είναι το καταληκτικό απόσπασμα ενός άρθρου που γράφτηκε πριν από πέντε μήνες, ως μια προσέγγιση της εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ της 25ης Γενάρη με όρους ελπίδας για την ενεργοποίηση ενός βαθύτερου βιοπολιτικού μετασχηματισμού της ελληνικής κοινωνίας, σε θέση «να κλονίσει το ισχύον πρότυπο βιοεξουσίας και ελέγχου των συνειδησιακών και συναισθηματικών πηγών του βίου μας, καθώς και των κοινωνικών μας αντανακλαστικών».

Δραματική 'Εκκληση του Μίκη Θεοδωράκη : Nα υπερασπιστούμε το Όχι του ελληνικού λαού! Να υπερασπιστούμε την πατρίδα και τη δημοκρατία!

Πηγή : konstantakopoulos.blogspot.gr

Στις 5 Ιουλίου, ο ελληνικός λαός απέρριψε, με συντριπτική πλειοψηφία, το τελεσίγραφο των Πιστωτών, που ενεργούν ως ανελέητοι αποικιοκράτες και καταστροφείς της χώρας μας. Ζήτησε την διακοπή της μνημονιακής πορείας καταστροφής και λεηλασίας της χώρας, αποικιοποίησης της Ελλάδας, που ξεκίνησε τον Μάιο 2010.

Αυτό το ‘Όχι, που άφησε κατάπληκτη όλη την ανθρωπότητα, δόθηκε στις πιο δύσκολες συνθήκες, συνθήκες τρομοκρατίας από όλα σχεδόν τα ΜΜΕ, απειλών και εκβιασμών από τις ισχυρότερες διεθνείς δυνάμεις και αρχόμενου οικονομικού πολέμου, που οδήγησε στο κλείσιμο των τραπεζών. Είναι εφάμιλλο των μεγάλων ‘Όχι της ιστορίας μας, όπως τα ‘Οχι του 1821, του 1940, του 1941-44 και πολλών άλλων, με τα οποία ο ελληνικός λαός διατήρησε την αξιοπρέπεια, τον πολιτισμό και τις πιο βασικές ηθικές προϋποθέσεις της ύπαρξής του ως συγκροτημένο έθνος.

Σύμφωνα με τις πιο βασικές αρχές του πολιτεύματός μας, αυτό το ‘Όχι υπερέχει όλων των αποφάσεων της κυβέρνησης και της Βουλής. ‘Όλα τα ελληνικά κρατικά όργανα  και τα ευρωπαϊκά, οφείλουν να το σεβαστούν, πόσο μάλλον που απολύτως τίποτα δεν μεταβλήθηκε από τις συνθήκες που επικρατούσαν στις 5 Ιουλίου (αν κάτι έγινε είναι ότι επιδεινώθηκαν οι όροι που επιβάλλουν οι Δανειστές στον ελληνικό λαό).

SYRIZA PODEMOS VENCEREMOS

Το τέλος μιας αυταπάτης; 

Από την ημέρα της συγκλονιστικής κεντρικής προεκλογικής συγκέντρωσης του ΣΥΡΙΖΑ στην Ομόνοια στις 22 Γενάρη 2015 μέχρι και σήμερα, είχαμε αναρτημένο κάτω από τον τίτλο του blog το video του χαιρετισμού προς τη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ από τον Pablo Iglesias, τον επικεφαλής του κινήματος των Podemos της Ισπανίας, η παρουσία του οποίου στην εξέδρα μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα, σηματοδοτούσε την ελπίδα ενός πανευρωπαϊκού μετώπου ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και τα μνημόνια.

Στις εκλογές της 25ης του Γενάρη, ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχτηκε πρώτο κόμμα και σχημάτισε την πρώτη κυβέρνηση στη χώρα με κορμό την αριστερά σε συμμαχία με το "αντιμνημονιακό" δεξιό κόμμα των ΑΝΕΛ.

Έως τη συμφωνία "γέφυρα" της 20 Φλεβάρη 2015 που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση με τους δανειστές της χώρας - τους περίφημους "θεσμούς"- το video αυτό αντιπροσώπευε την ελπίδα και την υπόσχεση.

Από τις 20 Φλεβάρη και μετά, αντιπροσώπευε μιά υπόμνηση προς την κοινωνία αλλά και τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ για τις προεκλογικές υποσχέσεις που δόθηκαν και περιμένουν την υλοποίησή τους.

Από τις 13 Ιούλη 2015 και μετά, αντιπροσωπεύει πλέον μια ειρωνική υπενθύμηση της μεγάλης ήττας ενός ολόκληρου εγχειρήματος αλλαγής στην Ελλάδα και την Ευρώπη που προσδοκούσε να αποτελέσει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη θέση της κυβέρνησης.

Το αποκαθηλώνουμε λοιπόν σήμερα και το κρατάμε σαν παρακαταθήκη σε ετούτη την ανάρτηση με μια διάθεση αναστοχασμού αλλά και με τη βεβαιότητα πως η Ιστορία δεν έχει τέλος, το ίδιο και τα εγχειρήματα αλλαγής του κόσμου.

 

Όχι στη μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, του Αντώνη Νταβανέλλου

(κείμενο στηριγμένο στην παρέμβαση στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ 30.7.2015)

του Αντώνη Νταβανέλλου 

Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ θα καθοριστούν από πολλά και διαφορετικά σημεία: 

1.Αλληλεγγύη: Τις τελευταίες ημέρες είναι σαφές ότι ένα πολιτικο-δημοσιογραφικό «ρουλεμάν» έχει βάλει στο στόχαστρο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που στον α΄ ή στον β΄ βαθμό διαφώνησαν με τη μνημονιακή συμφωνία, όπως τον Π. Λαφαζάνη, τη Ν. Βαλαβάνη, την Ζ. Κωσταντοπούλου, τον Γ. Βαρουφάκη. Είναι εντυπωσιακό ότι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, επισήμως, έχει «σιωπήσει» μπροστά σε αυτήν την ανήθικη επίθεση. Πρέπει να διατυπώσουμε την απαίτηση να ασκήσει το κόμμα τη δύναμη και την επιρροή του, ώστε αυτό το «ρουλεμάν» να τσακιστεί. Όσοι στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αρχίσει να βλέπουν ως μοντέλο το ΠΑΣΟΚ του 1981, ας κοιτάξουν να ενημερωθούν για το πώς –τότε- αντίστοιχα «ρουλεμάν» (άτυπες συνεργασίες μεταξύ κομματικών παράκεντρων, ΜΜΕ και υπηρεσιών του κράτους) λειτούργησαν συνθλιπτικά για ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που συνδέονταν με πιο ριζοσπαστικές παραδόσεις ή πρακτικές. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να αναπαραχθούν τέτοια φαινόμενα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ... 

2.Καθαρή εκτίμηση για τη συμφωνία: Διάφοροι σύντροφοι μας καλούν να αποφύγουν συμμετρικά την ωραιοποίηση και τη δραματοποίηση. Οι χαρακτηρισμοί δεν έχουν ενδιαφέρον. Χρειάζεται καθαρή πολιτική εκτίμηση. 

Η συμφωνία είναι σκληρό μνημόνιο. Εφοδιασμένο με turbo ΤΑΙΠΕΔ, turbo επιτήρηση, turbo αυτοματισμούς περικοπής κοινωνικών δαπανών ως αντιστάθμισμα σε κάθε οικονομική αστοχία, turbo αντεργατικές αντιμεταρρυθμίσεις. 

Δημήτρης Μπελαντής : Το τέλος του σχεδίου του Αλέξη Τσίπρα

Αναδημοσίευση από rproject 29.7.2015 (*)

του Δημήτρη Μπελαντή

O Αλέξης Τσίπρας υπήρξε ένας ισχυρός, δυναμικός και χαρισματικός ηγέτης. Κατάφερε για σημαντικό χρονικό διάστημα να εκφράσει τη βαθιά αμφισημία και βασανιστική αντίφαση, η οποία επί χρόνια διακατέχει και κατατρέχει τον ΣΥΡΙΖΑ. Από τη μια πλευρά, να εκφράσει ένα φιλολαϊκό και φιλεργατικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, νεοκεϊνσιανού τύπου και να επαγγέλλεται ότι θα καταργήσει τα μνημόνια στη Ελλάδα, από την άλλη πλευρά να διαφυλάξει αυτό που ο ίδιος και η πτέρυγά του πίστευε ως σωστό, δηλαδή την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και την Ευρωζώνη ως θεμελιακό πλαίσιο άσκησης της αντιμνημονιακής πολιτικής.

Το τελευταίο σημείο, παρά την «ταξική» ρητορεία του, ήταν «τα άγια τοις αγίοις» για το αστικό πολιτικό σύστημα, μια διαχωριστική γραμμή που ο ΣΥΡΙΖΑ, η ηγεσία του και ο πρόεδρός του αποφάσισαν έγκαιρα να μην την υπερβούν. Ήταν, όπως έγραφα το 2013, η πίστη στο ευρώ ένα ταξικό όριο, ένα όριο στην ταξική πάλη της Αριστεράς, ένα κρίσιμο εμπόδιο για οποιαδήποτε πολιτική ανατροπών. Αυτή η γραμμή υπέρ του ευρώ  πλαισιώθηκε με πολλή ταξική και διεθνιστική ρητορεία, σαν αυτοί που ήθελαν την έξοδο από το ευρώ να ήταν κάποιοι εθνοαπομονωτιστές, υπέρ της αλβανοποίησης της χώρας, χωρίς σχέδιο, οι οποίοι θα επέφεραν την οικονομική εκτροπή, τη διεθνή απομόνωση και την καταστροφή. Η περίφημη διατύπωση του Συνεδρίου του 2013, σύμφωνα με την οποία θα ακολουθούνταν η γραμμή εντός του ευρώ αλλά σε περίπτωση πιέσεων και εκβιασμών θα ακολουθούνταν κάθε δυνατή οδός και θα λαμβανόταν κάθε αναγκαίο μέτρο, εμπεριείχε την αντίφαση αλλά και όψεις της επίλυσής της.

30.7.2015 : Η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ δρομολόγησε τη Μνημονιακή Επανίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ

Η βουλευτής Ελένη Αυλωνίτου σε μιά κρίση λατρείας προς τον πρόεδρο κατά τη διάρκεια της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ 30.7.2015 

Η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιήθηκε τελικά εκτάκτως την Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015.

Μετά την δημόσια δήλωση και απαίτηση 108 μελών της για σύγκληση της Κ.Ε. και αφού μεσολάβησαν 15 μέρες πιέσεων προς τους 108 από πλευράς της ηγεσιας και διαδοχικών άγονων συνεδριάσεων της Πολιτικής Γραμματείας με στόχο να αναιρεθεί το αίτημα των 108 από την ημερήσια διάταξη της Κ.Ε. ως προϋπόθεση προκειμένου να διαμορφωθεί η αναγκαία πλειοψηφία των 7 μελών της Πολιτικής Γραμματείας για να συγκληθεί η Κεντρική Επιτροπή.

Το κείμενο των 108 μελών της ΚΕ στις 15.7.2015 είναι το ακόλουθο: 

Στις 12 Ιουλίου συντελέστηκε στις Βρυξέλλες ένα πραξικόπημα που απέδειξε ότι στόχος των ευρωπαϊκών ηγεσιών ήταν η παραδειγματική εξόντωση ενός λαού που οραματίστηκε ότι μπορεί να ακολουθηθεί ένας άλλος δρόμος πέραν και έξω από το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της ακραίας λιτότητας.
Ένα πραξικόπημα που στρέφεται ευθέως εναντίον κάθε έννοιας δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας.
Η συμφωνία με τους “θεσμούς” ήταν αποτέλεσμα απειλών άμεσου οικονομικού στραγγαλισμού και συνιστά ένα νέο μνημόνιο με επαχθέστατους και ταπεινωτικούς όρους επιτήρησης, καταστροφικό για τον τόπο και το λαό μας.
Αντιλαμβανόμαστε τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκήθηκαν στην ελληνική πλευρά, παρά ταύτα θεωρούμε ότι το παλλαϊκό περήφανο ΟΧΙ στο δημοψήφισμα δεν επιτρέπει στην κυβέρνηση να υποκύψει στα εκβιαστικά τελεσίγραφα των δανειστών. 
Η συμφωνία αυτή δεν είναι συμβατή με τις ιδέες και τις αρχές της αριστεράς, κυρίως, όμως, με τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Η πρόταση αυτή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από τον κόσμο και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ζητάμε την άμεση σύγκληση της Κεντρικής Επιτροπής και καλούμε τα μέλη, τα στελέχη και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να περιφρουρήσουν την ενότητα του κόμματος, στη βάση των συνεδριακών αποφάσεων και των προγραμματικών μας δεσμεύσεων.

Δείτε εδώ το κείμενο και τις 108 υπογραφές μελών της Κ.Ε.

Όπως το ΟΧΙ του 61,31% μετατράπηκε σε μια νύχτα σε ΝΑΙ στη συμφωνία από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι και το αίτημα των 108 για καταδίκη της συμφωνίας από την Κ.Ε. μετατράπηκε με τη συναίνεση των προθύμων 53+ οι οποίοι με δήλωση του Π. Λάμπρου πήραν πίσω την υπογραφή τους, σε αίτημα για σύγκληση Έκτακτου Συνεδρίου (1) το Σεπτέμβριο.