Τί γυρεύει ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο του νεοφιλελεύθερου κόμματος "ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ";

Φωτογραφία από tovima.gr

Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι; (Οι πονηροί αποφεύγουν τις κακοτοπιές)

Όταν η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ που συνεδρίασε στις 24.6.2014 αποφάσισε με ενδεικτική ψηφοφορία χωρίς να γίνει καταμέτρηση μεταξύ άλλων το παρακάτω :

"Δεν έχουμε προσδοκίες για προσέλευση στο αντιμνημονιακό μπλοκ, στην αντιμνημονιακή ριζοσπαστική δημοκρατική συσπείρωση, από τον οργανωμένο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, και συγκεκριμένα από το ΠΑΣΟΚ, αφού έχει ενταχθεί εδώ και πολλά χρόνια στο νεοφιλελεύθερο (και μνημονιακό ως εκ τούτου) μπλοκ και αποτελεί τμήμα του αντιπάλου πολιτικού σχεδίου.

Απευθυνόμαστε στις δυνάμεις και τα πρόσωπα που απεγκλωβίζονται από τις μνημονιακές πολιτικές και τους καλούμε να συναντηθούμε στους κοινωνικούς αγώνες και τις πολιτικές διεργασίες της Αριστεράς.

Απευθυνόμαστε σε όλους τους παραπάνω συνολικά και στον καθένα ξεχωριστά. Χωρίς αποκλεισμούς και ηγεμονισμούς, αλλά και με την αποφασιστικότητα που μας επιβάλει η κρίσιμη ιστορική συγκυρία να προχωρήσουμε μπροστά. Και τους καλούμε όλους, χωρίς συνδιαλλαγές και υποσχέσεις, να κάνουν το αυτονόητο βήμα, να αναλάβουν το μερίδιο της ιστορικής ευθύνης που τους αναλογεί."

Ολόκληρη η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ 24/6/14

http://left.gr/news/i-apofasi-tis-kentrikis-epitropis-toy-syriza#sthash.807cUgDL.dpuf

εννοούσε πως στις αντιμνημονιακές δυνάμεις συμπεριλαμβάνεται και το νεοφιλελεύθερο κόμμα των καναλαρχών, "το ποτάμι"  του Σταύρου Θεοδωράκη;

Στο άρθρο μας της 21ης Μαϊου 2014 με τίτλο: Σταύρος Θεοδωράκης : Επίδοξος επιβήτορας και εχθρός της δημοκρατίας περιγράφαμε τα αυτονόητα σχετικά με το χαρακτήρα του μορφώματος "το ποτάμι". Δεν περνούσε ωστόσο τότε απ' το μυαλό μας πως θα φτάναμε ποτέ στο σημείο να προσκαλεί ο ίδιος ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ τον άνθρωπο της χούντας των καναλαρχών σε συμπόρευση. Τί είδους συμπόρευση; Προς τα πού;

ΚΑΛΕΣΜΑ σε συζήτηση ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ διοργανώνουν οι «Ανένταχτοι εντός ΣΥΡΙΖΑ»

Πηγή : anentaxtoientosyriza.blogspot.gr

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ 

Οι εκλογές τελείωσαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε μία μάχη. Ο πόλεμος συνεχίζεται. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να νικήσει και μαζί του να νικήσει και η κοινωνία;

Στην απάντηση αυτού του ερωτήματος θέλουμε να συνεισφέρουμε με αυτή την παρέμβαση. Μια παρέμβαση που επιδιώκει την ενίσχυση του κόμματος μέσα από μία διαδικασία συζήτησης, επανεξέτασης και επανακαθορισμού (εάν ήθελε προκύψει) λειτουργιών, δράσεων και του χαρακτήρα του κόμματος.

Εντοπίζουμε, λοιπόν, συζητάμε και επιδιώκουμε αλλαγές στα παρακάτω σημεία λειτουργίας και της δράσης του κόμματος.

Εσωκομματική δημοκρατία: οι Ο.Μ. δεν έχουν στην ουσία καμία παρέμβαση στις αποφάσεις του κόμματος και οι λειτουργίες τους είναι σε μεγάλο μέρος εικονικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ των ΜΕΛΩΝ είναι κενό γράμμα. Η Κ.Ε. απλώς επικυρώνει τις αποφάσεις της ηγετικής ομάδας και εξωθεσμικών παραγόντων (ως αποτέλεσμα της λειτουργίας των μηχανισμών & του τρόπου εκλογής της στο Συνέδριο). Ενισχύεται σταδιακά – αλλά σταθερά – ο προεδροκεντρικός χαρακτήρας του κόμματος.

Κινηματικός χαρακτήρας – Πολιτικό στίγμα κόμματος: Μέχρι το ιδρυτικό συνέδριο το κόμμα είχε αγκαλιάσει,στήριζε και εμπιστευόταν τα διάφορα κινήματα. Από το συνέδριο και μετά παρατηρούμε μία αμηχανία απέναντι στα κινήματα, «στρογγύλεμα» αιτημάτων διεκδίκησης (εν όψει ανάληψης κυβέρνησης), άρνηση ανάληψης πρωτοβουλιών για ενίσχυση των αγώνων και τέλος αποδοχή της λογικής της ανάθεσης.

Φυσιογνωμία κόμματος-τρόπος άσκησης πολιτικής – επιλογή προσώπων: το κόμμα χάνει σιγά-σιγά τον ριζοσπαστικό του χαρακτήρα. Υποχωρεί στη συντηρητική λογική «η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού» και μοιάζει να ενδιαφέρεται μόνο για την διαχείριση μιας κατάστασης και όχι την ανατροπή της. Αρνείται την ίδια την ιστορία του και την ανάγκη που τον γέννησε. Αγκαλιάζει πρόσωπα που κάποτε καταδίκαζε σαν παράγοντες, διαπλεκόμενους, κατεστημένης νοοτροπίας και συγχρόνως παροπλίζει (ουσιαστικά διώχνει) αγωνιστές και αγωνίστριες που εκφράζουν διαφορετικές απόψεις. Αυτή η πρακτική δεν έχει σχέση με την δική μας αριστερά.

θέλουμε τον ΣΥΡΙΖΑ πίσω

Τον ΣΥΡΙΖΑ των κινημάτων
Τον ΣΥΡΙΖΑ των κοινωνικών ανατροπών
Τον ΣΥΡΙΖΑ της Αριστεράς
Τον ΣΥΡΙΖΑ της συντροφικότητας και ανιδιοτέλειας

Με ερέθισμα τις παραπάνω σκέψεις καλούμε όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ να προβληματιστούν να έρθουν να συζητήσουμε για όλα αυτά και όλα όσα νομίζουν.

Ανένταχτοι εντός ΣΥΡΙΖΑ

Σάββατο 28 Ιουνίου 2014 ώρα 11.00 πμ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ (Πανεπιστημίου 56 – Μέγαρο Έρμής)

WikiLeaks: Τisa - Η μυστική συμφωνία του άγριου νεοφιλελευθερισμού *

O ιδρυτής του ιστότοπου WikiLeaks, Τζούλιαν Ασάνζ (Julian Assange) 
Από τις 19 Ιουνίου 2012, διωκόμενος με κατασκευασμένες κατηγορίες στη Σουηδία, κατέφυγε στην πρεσβεία του Εκουαδόρ (Ισημερινού) στο Λονδίνο όπου και του παραχωρήθηκε πολιτικό άσυλο. Έκτοτε, παραμένει στην πρεσβεία του Εκουαδόρ περικυκλωμένος και επιτηρούμενος από τη Βρετανική αστυνομία.

Πηγή:www.capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Πηγή:www.ca

Αναδημοσιεύουμε από το pergadi.blogspot.gr

της Stefania Maurizi

Λέγεται Τisa (Trade in Services Agreement,Συμφωνία για το Εμπόριο στις Υπηρεσίες) το έγγραφο που αποκαλύφθηκε χάρη στην οργάνωση του Assange. Μια διεθνής συμφωνία ομάδων πίεσης και κυβερνήσεων για την απελευθέρωση των υπηρεσιών ,από τα προσωπικά δεδομένα, μέχρι τον τομέα της υγείας μέσω της ασφάλισης. Το τελειωτικό χτύπημα του χρηματοοικονομικού συστήματος στην πολιτική.

Μια διεθνής Συνθήκη που μπορεί να έχει τεράστιες δυσμενείς επιπτώσεις στους εργαζόμενους και τους  πολίτες και, γενικότερα, αε δισεκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο, με την ακόμα μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση βασικών υπηρεσιών, όπως ο τραπεζικός τομέας, η υγειονομική περίθαλψη, οι μεταφορές, η παιδεία, κάτω από την πίεση μεγάλων εταιρειών και λόμπι . Μια συμφωνία που την διαπραγματεύονται υπό απόλυτη μυστικότητα και που, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα, δεν μπορεί να αποκαλυφθεί παρά μόνο πέντε χρόνια μετά την έγκρισή της.

Τρεις προϋποθέσεις για βιώσιμη εκλογική νίκη της Αριστεράς. Του Γιάννη Μαυρή

Του Γιάννη Μαυρή*

Αναδημοσιεύουμε από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 22.6.2014

Η προοπτική εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εθνικές εκλογές έχει ενισχυθεί σημαντικά μετά τις πρόσφατες ευρωεκλογές. Η ανεπανόρθωτη συντριβή του κυβερνητικού συνασπισμού έχει οδηγήσει σε θεαματική ανατροπή του εκλογικού συσχετισμού, ενώ και η ίδια η δυναμική του αποτελέσματος λειτουργεί υπέρ του νικητή των εκλογών. Το εκλογικό σώμα συνειδητοποίησε ότι η αντιπολίτευση κερδίζει και η κυβέρνηση χάνει. Πρόκειται μάλλον για σημείο μη επιστροφής, όπως έχει συμβεί συχνά στο παρελθόν και 3 φορές κατά την τελευταία δεκαπενταετία, συγκεκριμένα το 2001, το 2008 και το 2009.

Το χρονικό διάστημα μέχρι τις επόμενες βουλευτικές εκλογές είναι προφανώς εξαιρετικά κρίσιμο. Τόσο διότι θα ξεκαθαρίσουν η φυσιογνωμία και η «κυβερνητική ταυτότητα» του ΣΥΡΙΖΑ όσο και διότι τώρα θα διαμορφωθεί το κοινωνικό πλαίσιο που θα κρίνει το μέλλον μιας πιθανής ανάληψης της διακυβέρνησης από την Αριστερά ή με κορμό την Αριστερά. Είναι αναπόφευκτο ότι η ενεργοποίηση ποικίλων επιρροών και η άσκηση πιέσεων (εσωτερικών και εξωτερικών) στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα ενταθούν, με σκοπό την ιδεολογική και πολιτική του απονεύρωση, τη σύγκλισή του στο «Κέντρο» και τον εγκλωβισμό του σε κάποια εκδοχή «νέας» συνεργατικής διαχείρισης του υπάρχοντος.

Με 14 μόνο ψήφους διαφορά στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ δεν νομιμοποιείται η πλειοψηφία για αλλαγή στρατηγικής

Κεντρική Επιτροπή ΣΥΡΙΖΑ 22.6.2014

Παρόντα μέλη κατά την ψηφοφορία 154

Απόντα μέλη κατά την ψηφοφορία 46

Ψήφισαν: Κατά της Τροπολογίας 84

              Υπέρ της τροπολογίας 59 

              Λευκά  4

              Αποχές 7

 

Αναδημοσιεύουμε από enosy.blogspot.gr  

Με μικρή διαφορά δεν εγκρίθηκε η "κρίσιμη" τροπολογία στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Στην ΚΕ του Σαββατοκύριακου συνέβησαν ορισμένα γεγονότα που έχουν περισσότερο συμβολική αξία παρά ουσιαστική αξία για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, αφού η τροχιά στην οποία έχει μπει από την προεκλογική περίοδο και καταταλήγει στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν φαίνεται να λοξοδρομεί. Στην χθεσινή συνεδρίαση η εσωκομματική διαπάλη κορυφώθηκε στο θέμα των πολιτικών συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ στην προοπτική της ανατροπής της Κυβέρνησης.  Αφού δεν εκπληρώθηκε ο στόχος: στις 26 φεύγουν, ο στόχος αυτός μεταφέρεται  στην διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. 

Το χρώμα της δικής μας ηγεμονίας, του Ηλία Ιωακείμογλου

Αναδημοσιεύουμε από το REDNotebook

1. Οι εύγλωττες εκλογές του Μαΐου

Οι τριπλές εκλογές του Μαΐου ήταν εξαιρετικά εύγλωττες όσον αφορά την πολιτική ηγεμονία. Καταρχάς, η ραγδαία απώλεια ψήφων από την πασοκοδεξιά επιβεβαίωσε ότι η αστική τάξη δεν είναι πια ηγετική τάξη, όσο και αν παραμένει κυρίαρχη. Καμιά άρχουσα τάξη δεν παραμένει ηγετική δύναμη όταν δεν μπορεί να διασφαλίσει τους όρους συντήρησης και αναπαραγωγής των κυριαρχούμενων κοινωνικών τάξεων – και  αυτό ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια παρακμιακή αστική τάξη που γνωρίζει πλέον να αυξάνει τα κέρδη της μόνο χάρη στους μισθούς πείνας που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις της, χάρη στις φοροαπαλλαγές, στην εκμετάλλευση ενός ανυπεράσπιστου, και για αυτό υπάκουου, ευέλικτου εργατικού δυναμικού, χάρη στη διάλυση των θεσμών προστασίας των εργαζομένων και των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων. Ας το πούμε πιο απλά: Για πόσο καιρό μπορεί να διατηρεί την πολιτική ηγεμονία μια αστική τάξη που μείωσε μέσα σε πέντε μόλις χρόνια τις δαπάνες αναπαραγωγής των εργαζόμενων τάξεων στο μισό, και επιδείνωσε τις συνθήκες ζωής τους ακόμη περισσότερο, καταλύοντας το κοινωνικό κράτος; Οι ευρωεκλογές μάς έδωσαν την απάντηση: Είναι μια τάξη που δεν μπορεί πια να διατηρεί την πολιτική ηγεμονία διότι δεν διαθέτει πολιτικό σχέδιο στο όνομα του οποίου το ιδιοτελές συμφέρον του κεφαλαίου να μπορεί να εμφανιστεί ως γενικό συμφέρον.

Δυστυχώς για εμάς, όμως, δεν αρκεί η κυρίαρχη κοινωνική τάξη να απολέσει την ικανότητά της να εκφέρει λόγο περί του γενικού συμφέροντος για να χάσει και την κυβέρνηση. Πρέπει και εμείς να μπορούμε να πληρώσουμε το κενό πολιτικής ηγεμονίας, αναδεικνύοντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε πρωτοπορία των υποτελών κοινωνικών τάξεων. Σε αυτό το σημείο, οι εκλογές του Μαΐου μας δίνουν επίσης σαφέστατη απάντηση: η στασιμότητα της εκλογικής δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ισχυρή ένδειξη της δυσκολίας μας να συγκροτήσουμε, εμείς πια, στη θέση της αστικής τάξης και εναντίον της, ένα ηγεμονικό πολιτικό σχέδιο, στο οποίο το συμφέρον των υποτελών κοινωνικών τάξεων θα εμφανίζεται ως γενικό συμφέρον.

Πιέρ Πάολο Παζολίνι : Το «Θεώρημα» 1968 (Αγγλικοί υπότιτλοι)

Με την ευκαιρία της επανέκδοσης της ταινίας.

Teorema (ΘΕΩΡΗΜΑ) (1968) από myfilm-gr Μια μεγαλοαστική οικογένεια βιομηχάνου ζει στο Μιλάνο σε μία πολυτελή βίλα. Πατέρας, μητέρα, γιος, κόρη και μια υπηρέτρια. Ξαφνικά εμφανίζεται ένας νέος και πανέμορφος επισκέπτης (Τέρενς Στάμπ), χωρίς να γνωρίζουμε για ποιον λόγο. Όλα τα μέλη της οικογένειας (και η υπηρέτρια) μεθούν από την ομορφιά του και του κάνουν ερωτικό άνοιγμα στο οποίο εκείνος ανταποκρίνεται.

Ύστερα από ένα μικρό διάστημα ο μυστηριώδης επισκέπτης αποφασίζει να φύγει. Όλοι του εξομολογούνται την επιρροή που είχε στη ζωή τους και μετά την αναχώρηση του μοιραία η οικογένεια διαλύεται. Ο γιος ασχολείται απεγνωσμένα και αποτυχημένα με την τέχνη. Η κόρη τρελαίνεται και κλείνεται στη σιωπή. Η μητέρα αναζητά τον αγοραίο έρωτα, ενώ ο πατέρας χαρίζει το εργοστάσιο στους εργάτες και φεύγει γυμνός στην έρημο. Η υπηρέτρια γυρίζει στο χωριό της όπου γίνεται αγία... Ποιος ήταν όμως ο μυστηριώδης επισκέπτης που τους αναστάτωσε;

(Από την παρουσίαση του Γιώργου Ρούσσου στο tvxs.gr) 

http://tvxs.gr/news/sinema/%C2%ABtheorima%C2%BB-toy-pier-paolo-pazolini-se-epanekdosi

Γιατί η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρωπαϊκή Ένωση; της Ελένης Πορτάλιου

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ο Δρόμος της Αριστεράς», Σάββατο 14/6/2014

της Ελένης Πορτάλιου

Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρωπαϊκή Ένωση  αποτελεί ήττα της αριστεράς. Σηματοδοτεί την ηχηρή της απουσία όχι μόνο ως ισχυρής πολιτικής δύναμης αλλά και ως χώρου που υπονομεύει την κυρίαρχη ενιαία συντηρητική σκέψη. Ως χώρου που βλέπει την πολιτική εναντίωση στο σημερινό ακραίο νεοφιλελευθερισμό μέσα από διαδικασίες κοινωνικής πρωτοβουλίας και χειραφέτησης.  Έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες για τον φασισμό στα έντυπα που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ. Πλην συγκεκριμένων εξαιρέσεων δεν υπάρχει σχέδιο σταθερής και συνεπούς αντιφασιστικής δράσης. Αντίθετα υπήρξαν επικίνδυνοι τακτικισμοί στις Ευρωεκλογές. Η διαβρωτική λειτουργία της Χρυσής Αυγής είναι κάτι σοβαρότερο από τα ποσοστά της. Οφείλουμε να ξανασκεφτούμε τα  πράγματα και κυρίως να δράσουμε.

Στην αριστερά δεν λογοκρίνουν κείμενα, γελοίο ανθρωπάκι που διατάζεις εκεί στο LEFT.gr

Υπάρχει ελευθερία λόγου στον ΣΥΡΙΖΑ;

Και αν δεν υπάρχει πώς διαμορφώνει γνώμη και παίρνει αποφάσεις το κόμμα;

Χωρίς ελευθερία διατύπωσης γνώμης πώς εξασφαλίζεται η ελεύθερη διαμόρφωση άποψης;

Σε ένα δημοκρατικό αριστερό κόμμα επιτρέπεται ή όχι η δημόσια επώνυμη διατύπωση γνώμης;

Και άν τίποτα από τα παραπάνω δεν τηρείται, το κόμμα εξακολουθεί να είναι αριστερό και δημοκρατικό;

Τί θα κάνατε γελοίοι αν είχατε την ευθύνη ενός δημόσιου μέσου σαν την ΕΡΤ;

Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που την αφήσατε να χαθεί. Δεν θα μπορούσατε με κανέναν τρόπο να αντέξετε μια ελεύθερη ΕΡΤ που να νικήσει. Διότι η ελευθερία είναι επικίνδυνη για κάθε εξουσία.

Οι 53 θα πάρουν θέση για την επιβεβλημένη σιωπή στο σύνολο των μελών του κόμματος ή όλα πάνε καλά μόλις εισακουστούν και επανακάμψουν στα πόστα τους; 

Δεν είναι δυνατό να βρεθεί η σελίδα "/news/gia-tin-taxiki-vasi-tis-esokommatikis-diapalis-ston-syriza" που ζητήθηκε. 

 

2014 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο info.left.gr@gmail.com
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)

Το άρθρο λοιπόν που λογοκρίθηκε από το LEFT.gr  το αναδημοσιεύουμε εδώ κατανοώντας την κατάντια ενός φοβισμένου οργανισμού που δεν αντέχει ούτε τη σκιά του πρότερου εαυτού του.

Για την ταξική βάση της εσωκομματικής διαπάλης στον ΣΥΡΙΖΑ

Δημήτρης Κωτσάκης : ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ

 

Τα κείμενα που ακολουθούν είναι Σημειώσεις από συζητήσεις στο διάστημα Νοέμβριος 2012 – Μάιος 2013.

Το Μέρος 1 είναι το περιεχόμενο της ομιλίας στην 5η από τις «7 Συζητήσεις πολιτικής προετοιμασίας: Έθνος και Πολιτική» στο Nosotros, στις 10 Απριλίου 2014.

Δημήτρης Κωτσάκης : ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ by kinonikiaristera

ΕΡΤ open. Πέρα από Αυτοδιαχειριζόμενη να γίνει και Συνεταιριστική. Το μέλλον δεν μπορεί να περιμένει.

Έξω από την κλειστή ΕΡΤ, ένα χρόνο μετά : 11.6.2014 - ΕRT open. Ελεύθερη Φωνή για την Κοινωνία

Ένας χρόνος είναι πολύς χρόνος.

Ο αγώνας των εργαζομένων της ΕΡΤ δεν μπορεί να περιμένει την ενδεχόμενη πτώση, κάποτε, της κυβέρνησης Σαμαροβενιζέλου για να αναζητήσει τότε την όποια αμφίβολη δικαίωση από μια μελλοντική κυβέρνηση της αριστεράς ή δεν ξέρει κανείς τι άλλης μορφής.

Τα ουσιαστικά ερείσματα των εργαζομένων της ΕΡΤ open βρίσκονται στην ίδια την κοινωνία και θα πρέπει να τα αξιοποιήσουν από σήμερα. Ζητώντας από αύριο το πρωί την οικονομική συνεισφορά της ώστε η αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ να μετατραπεί στο πρώτο συνεταιριστικό κανάλι της χώρας, εξαγοράζοντας με τη συνεισφορά της κοινωνίας κάποια από τις ξεφτιλισμένες εμπορικές συχνότητες τηλεοπτικών σκουπιδιών που κατακλύζουν τα σπίτια μας σε ολόκληρη τη χώρα.

Αυτό είναι το επόμενο βήμα. Το μόνο ρεαλιστικό, το μόνο ελπιδοφόρο, το μόνο που δεν περιμένει αλλά προετοιμάζει την επόμενη μέρα.

Με αυτό το πνεύμα φιλοξενούμε το άρθρο του Νίκου Μιχαλίτση :

ΕΡΤ – Ένας χρόνος αγώνα: Οι κρίσιμες μάχες και η παρακαταθήκη

Όλοι όσοι συμμετέχουν ενεργά σε ένα δίκαιο, σκληρό και μακροχρόνιο αγώνα κάνουν τον απολογισμό της δράσης τους καθημερινά. Πήρα τη σωστή απόφαση; Πώς θα αναβαθμίσω τον αγώνα μου; Τί ετοιμάζει ο αντίπαλος και πώς θα το αντιμετωπίσω;

Εν τούτοις, οι επέτειοι δίνουν την ευκαιρία να συστηματοποιήσεις τα συμπεράσματα από τον αγώνα που έχεις δώσει μέχρι τώρα και να σχεδιάσεις τη συνέχεια.

Στον απολογισμό του αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ ενάντια στο μαύρο, θα ξεχωρίσουμε τρία κρίσιμα σημεία καθώς και  την παρακαταθήκη που ήδη έχει αφήσει στα κινήματα που αντιπαλεύουν την καταστροφή της χώρας και των δημόσιων αγαθών.

«Θερινή Εκτροπή». Κλείνουν αιφνιδιαστικά τη βουλή!

Δήλωση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, βουλευτή Α’ Αθηνών και Υπεύθυνης της Επιτροπής Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για το αιφνιδιαστικό Προεδρικό διάταγμα «κήρυξης της λήξης των εργασιών της Β’ Συνόδου της ΙΕ’ Βουλευτικής Περιόδου»

Στις 25 ψηφίσαμε ... αλλά στις 26 δεν έφυγαν.

Στις 25 ψηφίσαμε ... αλλά στις 26 δεν έφυγαν.

Δεν ασχοληθήκαμε με την απλοϊκή καμπάνια που επέλεξαν τα προεκλογικά επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ γιατί τα σοβαρότερα λάθη ή καλύτερα οι σκόπιμες - λανθασμένες - επιλογές δεν έγιναν από την διαφημιστική καμπάνια αλλά - πολύ σοβαρότερο - έγιναν από την ίδια την εκλογική επιτροπή του κόμματος κατά την συγκρότηση των ψηφοδελτίων και των επικεφαλείς στις αυτοδιοικητικές και περιφερειακές εκλογές, επιλογές που οδήγησαν ολόκληρο το κόμμα στον απόλυτο διχασμό και τη ματαίωση κάθε δυνατότητας πολιτικής νίκης.

Ωστόσο, αν και οι εκλογές τέλειωσαν και οι δυνάμεις του καθεστώτος κυβερνάνε απτόητες, οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν ήδη από την πρώτη μέρα, το σχέδιο "επόμενες εκλογές" με την αφορμή της απώτερης εκλογής του προέδρου της δημοκρατίας.

Το πιθανότερο είναι πως τα κόμματα της αστικής τάξης θα τα καταφέρουν να συντονίσουν τις υπάρχουσες στο κοινοβούλιο εφεδρείες του συστήματος ώστε να αποτρέψουν μια πιθανή αστοχία στην εκλογή του προέδρου δημοκρατίας και να κυβερνήσουν, απρόσκοπτα, άλλα δύο καταστροφικά για την κοινωνία χρόνια.

Αν οι επιτελείς του ΣΥΡΙΖΑ έχουν όλο τον κοινοβουλευτικό χρόνο με το μέρος τους, η κοινωνία αντίθετα έχει εξαντλήσει κάθε όριο αντοχής.

Ας κάνει λοιπόν ο καθ' ένας αυτό που μπορεί καλύτερα. 

Οι επιτελείς σχέδια, η κοινοβουλευτική ομάδα νομοσχέδια, και η κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ με την υπόλοιπη κοινωνία να επιστρέψει στους κοινωνικούς αγώνες για να σταματήσει μόνη της, τώρα,  τον αφανισμό της. 

Και θα ανταμώσουμε στις επόμενες εκλογές όποτε και αν γίνουν.

Την κατεύθυνση την έχουν ήδη δείξει οι Ισπανοί σύντροφοι του Podemos.

Το κείμενο του Κ. Μαραγκού "ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ" περιγράφει με ιδιαίτερη ακρίβεια νομίζουμε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε μετά τις εκλογές και τις επιλογές που ανοίγονται για το κοινωνικό κίνημα και την αριστερά.

Το αναδημοσιεύουμε και εδώ:

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Τι είναι και τι θέλει το «φαινόμενο» Podemos

Αναδημοσιεύουμε από : Ελληνική Επιτροπή ενάντια στο χρέος

Του Γιώργου Μητραλιά

Το πολιτικό τοπίο που αφήνουν  πίσω τους τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών μπορεί να συνοψιστεί σε μια λέξη: Ερείπια! Μοναδική όαση το ελληνοϊσπανικό δίδυμο ΣΥΡΙΖΑ- PODEMOS + η μικρότερης εμβέλειας αλλά ιστορική επιτυχία της βελγικής πέραν της σοσιαλδημοκρατίας αριστεράς που με άξονα το PTB (Βελγικό Κόμμα Εργασίας) εκλέγει βουλευτές και μπαίνει μετά από δεκαετίες στο Κοινοβούλιο. Το συμπέρασμα δεν είναι δύσκολο. Από εδώ και πέρα, οποιαδήποτε πρωτοβουλία και κίνηση είτε για την ανοικοδόμηση της ευρωπαϊκής αριστεράς είτε για τη συντονισμένη κινητοποίηση ενάντια στις πολιτικές λιτότητας ή στο φασισμό πρέπει υποχρεωτικά να εκπορεύεται αλλά και να στηρίζεται σε αυτό τον ελληνοϊσπανικό άξονα ΣΥΡΙΖΑ- PODEMOS…

 

Ιδού λοιπόν ένας παραπάνω λόγος που πρέπει να μας κάνει να θέλουμε να γνωρίσουμε το Podemos, να μάθουμε τι είναι και τι θέλει αυτό που δίκαια ήδη παρουσιάζεται ως το φαινόμενο και συνάμα η μεγάλη ελπίδα της ισπανικής αλλά και ευρωπαϊκής κινηματικής αριστεράς.

Πολιτική έκφραση του κινήματος των Αγανακτισμένων -που πρόφτασε γρήγορα να ριζώσει και να γεννήσει τις μεγάλες πλημμυρίδες (Mareas) για την εκπαίδευση (Πράσινη), την Υγεία (Λευκή), τους ανέργους (Κόκκινη), τις Δημόσιες Υπηρεσίες (Πορτοκαλιά), τις γυναίκες (Βιολετιά), κ.α.-, το κίνημα των Podemos αναδείχτηκε στη μεγάλη έκπληξη των ευρωεκλογών και με το 8% των ψήφων είναι τώρα το τέταρτο κόμμα της χώρας (τρίτο στη Μαδρίτη και σε άλλες μεγάλες πόλεις). Έχοντας καταρτίσει το ευρωψηφοδέλτιό του μετά από ανοιχτές ψηφοφορίες στις οποίες ψήφισαν 33.165 ακτιβιστές των κοινωνικών κινημάτων, το Podemos έκανε μια εντυπωσιακή προεκλογική εκστρατεία (που κόστισε μόλις 130.000 ευρώ) βασιζόμενο στην εθελοντική εργασία των «λεσχών» βάσης του που λειτουργούν ήδη σε πάνω από 400 πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά του Ισπανικού Κράτους.